Ενας δημιουργικός αναβρασμός επικρατεί αυτές τις μέρες στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ όλης της χώρας με τους αγωνιστές φοιτητές και σπουδαστές που συσπειρώνονται στα Πανελλαδικά Συντονιστικά Αγώνα, να προετοιμάζουν εντατικά το πανελλαδικό συλλαλητήριο για την Παιδεία στις 10 Δεκέμβρη στην Αθήνα. Δεκάδες σύλλογοι με αποφάσεις τους, συσπειρώσεις φοιτητών και σπουδαστών σε επιτροπές αγώνα ανά έτος και εξάμηνο, ξεδιπλώνουν μια πλούσια δραστηριότητα. Ο στόχος ξεκάθαρος: Να δημιουργηθούν προϋποθέσεις μαζικής αγωνιστικής διεκδίκησης λύσεων στα πραγματικά τους προβλήματα, να ορθώσουν εμπόδια στην επέλαση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Να μπουν στο επίκεντρο της προσοχής των φοιτητών και των σπουδαστών από τα λαϊκά στρώματα, να προβληματίσουν και να τους κινητοποιήσουν ενάντια στις αιτίες των προβλημάτων και την προοπτική που πρέπει να ανοίξει ένα μαζικό, διεκδικητικό αγωνιστικό κίνημα. Καθοριστική σε αυτή την προσπάθεια είναι η συμβολή των νέων κομμουνιστών που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.

Τα προβλήματα της υποχρηματοδότησης που έχουν οδηγήσει τα ιδρύματα να έχουν ακόμα και λειτουργικά προβλήματα και να οδηγούνται στα νύχια των χορηγών, της διευρυνόμενης εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης και της στροφής από την επιστημονική γνώση στην κατάρτιση, είναι στρατηγικές επιλογές του καπιταλιστικού συστήματος στη σημερινή φάση ανάπτυξής του. Ολες οι αποφάσεις της ΕΕ, τις οποίες υπηρετούν πιστά οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και η σημερινή της ΝΔ, θέλουν ένα πανεπιστήμιο προσαρμοσμένο πλήρως στις ανάγκες της αγοράς. Δηλαδή και να είναι χώρος επιχειρηματικής δράσης, εταιριών, πανεπιστημιακών, και ταυτόχρονα να παράγει μια μικρή ελίτ επιστημόνων και μια μεγάλη μάζα αποφοίτων, αυτή των αυριανών μισοειδικευμένων απασχολήσιμων και περιπλανώμενων ανάμεσα σε καταρτίσεις και επανεκπαιδεύσεις για όλη τη ζωή τους.

Οι σημερινές νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης με τα Ινστιτούτα Διά Βίου Εκπαίδευσης μέσα στις σχολές και η προωθούμενη εξίσωση των πτυχίων των ελληνικών πανεπιστημίων με τα τρίχρονα προγράμματα σπουδών του εξωτερικού, κυρίως της ΕΕ, με το νομοσχέδιο για την αναγνώριση τίτλων σπουδών (ΔΙΚΑΤΣΑ) που είναι στα σκαριά, είναι η «αιχμή του δόρατος» για την παραπέρα υποβάθμιση. Ταυτόχρονα, η υποχρηματοδότηση, με ανύπαρκτη τη φοιτητική μέριμνα που στοιχίζει «ένα βουνό» λεφτά στη λαϊκή οικογένεια, είναι οι λόγοι που οδηγούν στην ανάγκη συντονισμένης αντίστασης.

Οι σκόρπιες διεκδικήσεις του κάθε φορέα για τα δικά του αποσπασματικά αιτήματα, του φοιτητή και του σπουδαστή για τα του πανεπιστημίου και της μέριμνας, του πανεπιστημιακού για τα θεσμικά του, του εργάτη για το μεροκάματο είναι σήμερα τροχοπέδη για την ανάπτυξη του κινήματος που απαιτούν οι καιροί. Μόνο με μέτωπο λαϊκό που θα βάλει το σύνολο των αιτημάτων που καλύπτουν τις σημερινές σύγχρονες λαϊκές ανάγκες μπορεί να υπάρξει προοπτική. Τα συλλαλητήρια των φοιτητών - σπουδαστών στις 10 Δεκέμβρη στην Αθήνα και αυτά του ταξικού εργατικού κινήματος του ΠΑΜΕ στις 9 μαζί με το αγωνιστικό αγροτικό κίνημα, έχουν τον ίδιο σκοπό και η διεκδίκηση μιας άλλης πραγματικά λαϊκής παιδείας είναι κοινή τους διεκδίκηση.