Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που το υπουργείο Παιδείας έδωσε την Τρίτη στη δημοσιότητα, από τους μαθητές των ΤΕΕ που πήραν μέρος στις ειδικές εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα ΤΕΙ, το 69,68% έγραψε κάτω από τη βάση στο μάθημα των Νέων Ελληνικών ενώ μόλις 69 από τους 26.351 συνολικά υποψήφιους στο ίδιο μάθημα αρίστευσαν. Αντίστοιχα στα μαθηματικά, το 62,52% έγραψε κάτω από τη βάση και η επίδοση του 41,48% των υποψηφίων βρίσκεται ανάμεσα στο 0 και το 5. Σημειώνεται ότι τα δύο μαθήματα θεωρούνται «γενικής παιδείας», είναι δηλαδή κοινά για όλους τους μαθητές των ΤΕΕ ανεξάρτητα από την «ειδικότητα» που ακολουθεί ο καθένας.

Μια εύκολη ανάγνωση των στοιχείων και μάλλον η πιο συμφέρουσα για τους εμπνευστές του νόμου 26/40 του 1998, με τον οποίο ιδρύθηκαν τα ΤΕΕ, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στα ΤΕΕ συγκεντρώνονται οι «αποτυχημένοι» και «τεμπέληδες» απόφοιτοι του Γυμνασίου, εκείνοι οι οποίοι στην καθομιλουμένη «δεν παίρνουν τα γράμματα» και συνεπώς δεν μπορούν να σταθούν στο απαιτητικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον του Ενιαίου Λυκείου. Κατά συνέπεια, η βαθμολογία τους στις εξετάσεις δεν μπορεί να αποτελεί έκπληξη, αφού στην ουσία αντανακλά το διανοητικό τους επίπεδο ή την όρεξή τους για διάβασμα ή ακόμα και τις προσδοκίες τους για την προσωπική τους καλλιέργεια και μόρφωση.

Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω ερμηνειών είναι η προσπάθεια να χρεωθεί ο μαθητής ή και ο εκπαιδευτικός την ευθύνη της αποτυχίας και να συγκαλυφθεί έτσι ο πραγματικός ρόλος του εκπαιδευτικού συστήματος, που αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει την κοινωνική επιλογή, χρησιμοποιώντας κριτήρια αμιγώς ταξικά. Αν στα ΤΕΕ καταλήγουν οι μαθητές των χαμηλών επιδόσεων στο Γυμνάσιο, αυτό οφείλεται στην ίδια τη λειτουργία του Γυμνασίου. Γιατί, κύρια αποστολή του είναι να φέρει εις πέρας τον πρώτο διαχωρισμό ανάμεσα στην ήρα και το στάρι, μέσα και από ένα πολύπλοκο σύστημα εξετάσεων, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μαθητών που απολαμβάνουν ένα πλούσιο γνωστικά, γλωσσικά και οικονομικά περιβάλλον, σπάνιο για την πλειοψηφία των παιδιών της εργατικής τάξης. Κι αν οι επιδόσεις των μαθητών του ΤΕΕ παραμένουν χαμηλές, την ευθύνη την έχει το ίδιο το - εσκεμμένα δεύτερης κατηγορίας - σχολείο, που «εφευρέθηκε» και λειτουργεί ακριβώς για να προμηθεύσει την καπιταλιστική αγορά με φτηνό, ευέλικτο, μισοειδικευμένο και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, αδιαφορώντας ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη γνωστικά αντικείμενα, πολύ περισσότερο για την ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών.

Τα φίλτρα της ταξικής επιλογής συνεχίζουν βέβαια να λειτουργούν τόσο στο Λύκειο όσο και στις επόμενες βαθμίδες της εκπαίδευσης, μέχρι να επιτευχθεί ο απώτερος στόχος του καπιταλιστικού συστήματος: Στις κορυφές της γνώσης να φτάνουν όλο και λιγότεροι, με τη συντριπτική πλειοψηφία να στοιβάζονται στους πρόποδες, ψάχνοντας να εξαργυρώσουν την ψευτοκατάρτισή τους με ένα ευκαιριακό μεροκάματο στις επιχειρήσεις του μονοπωλιακού κεφαλαίου.