Είμαστε σε πόλεμο. Πόλεμο, που δεν περιλαμβάνει μόνον τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών στο Ιράκ - του Γολιάθ με τον Δαβίδ που αντιστέκεται με όσα μέσα διαθέτει. Οι ίδιοι, που ματοκυλάνε λαούς που εξαπολύουν προληπτικούς πολέμους για τα δήθεν ιδεώδη της «δημοκρατίας» τους, είναι ο εχθρός και ο δικός μας, της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, που πραγματοποιούνται αύριο, αφορούν ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας και στα πλαίσια ακριβώς αυτού του πολέμου στα δικαιώματα στη μόρφωση και τη δουλιά, που εξαπολύει το κεφάλαιο, πρέπει να αξιοποιηθούν. Από την κάλπη, στις 9 Απρίλη, απαιτείται να βγει πιο δυνατός ο πόλος του συνεπούς αγώνα και της ρήξης με τη σημερινή αντιλαϊκή, αντιεκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ.

Τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας με το γαρίφαλο, που συσπειρώνουν σ' αυτές τις εκλογές πάνω από 8.000 φοιτητές ως υποψηφίους σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, δεν είναι «μία από τα ίδια». Αντιπροσωπεύουν την ουσιαστική αγωνιστική φωνή και δύναμη, που δεν επιχειρεί να διαχειριστεί τη σημερινή πραγματικότητα της μετατροπής της Παιδείας σε εμπόρευμα και των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις. Η ΠΚΣ διεκδικεί και παλεύει για Παιδεία των πραγματικών λαϊκών αναγκών, που θα αξιοποιεί και την επιστήμη στην υπηρεσία τους και όχι ως μοχλό στα χέρια της πλουτοκρατίας για την επιβολή της ταξικής της κυριαρχίας.

Μόνον η ψήφος στην ΠΚΣ, που στηρίζουν και πρωτοστατούν οι νέοι κομμουνιστές, είναι, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, ψήφος ουσιαστικά αντιπολεμική. Γιατί δε μένει στην εντύπωση του «όχι στον πόλεμο», που οι όψιμοι φιλειρηνιστές των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των ΣΥΝδιαχειριστών των ευρωμονοδρόμων επιδερμικά προπαγανδίζουν και προς άγραν ψήφων. Οι αγωνιστές φοιτητές και σπουδαστές της ΠΚΣ δε βλέπουν το δέντρο για να κρύψουν το δάσος. Προχωράνε στις αιτίες, που γεννούν πολέμους και αντιπαλεύουν τις πολιτικές που στηρίζουν τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Η ΠΚΣ συμβάλλει, ώστε το φοιτητικό κίνημα να πάρει τη θέση που του ανήκει στη συμπόρευσή του με το φυσικό του σύμμαχο, το εργατικό λαϊκό κίνημα. Η προοπτική του αγώνα για την καθιέρωση ενιαίας ανώτατης δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, της μόνης διεξόδου από τη σημερινή υποβαθμισμένη και κατατμημένη τριτοβάθμια εκπαίδευση, περνάει μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Υπόθεση, που δεν αφορά μόνον τη σπουδάζουσα νεολαία, αλλά, συνολικά, τα λαϊκά στρώματα. Το δυνάμωμα του πόλου στα πανεπιστήμια και τις σχολές και στις αυριανές εκλογές, με αγωνιστικούς φοιτητικούς συλλόγους, που θα παλεύουν στο δρόμο από κοινού με το εργατικό λαϊκό κίνημα, αποτελεί σημαντική συμβολή για να αλλάξουν οι σημερινοί αρνητικοί συσχετισμοί.