Στις 29 του Μάη, η κυβέρνηση ματοκύλισε τους ναυτεργάτες. Με τα κλομπ των ειδικών δυνάμεων, με την ανοιχτή βία και την τρομοκρατία των «ΟΥΚάδων» η κυβέρνηση έδωσε εξετάσεις στους εφοπλιστές. Χτες προχώρησε ακόμα περισσότερο. Διά στόματος υπουργού Ναυτιλίας, ταύτισε την προβοκατόρικη δράση, μιας δράκας κουκουλοφόρων στη Ζέα, με τους αγώνες του ταξικού κινήματος. Χτες οι εργάτες-απεργοί και όσοι τούς στήριξαν στον αγώνα τους, γνώρισαν από πρώτο χέρι το «κράτος-τρομοκράτη», σήμερα γνωρίζουν και το «κράτος-προβοκάτορα».
Η ύπουλη αυτή τακτική δε μας είναι άγνωστη. Από την πρώτη κιόλας μέρα ύπαρξης του εργατικού κινήματος, από τους πρώτους κιόλας αγώνες του, βρήκε απέναντί του όχι μόνο την απροκάλυπτη βία της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της, τα στρατοδικεία και τις εξορίες, αλλά και τους σκοτεινούς μηχανισμούς τους.
Οι προβοκάτορες, όμως, πάντα είχαν όνομα. Από την άνανδρη δολοφονία των Σάκο και Βαντσέτι (εργατικών ηγετών) στις ΗΠΑ το 1927, με την κατασκευασμένη «κατηγορία» της ένοπλης ληστείας, μέχρι τις σύγχρονες μεθόδους περί «διατάραξης της έννομης τάξης», ίδιοι παραμένουν και οι στόχοι τους. Να δυσφημίσουν τους εργατικούς αγώνες, να ταυτίσουν τους αγωνιστές εργάτες με τους κοινούς εγκληματίες και στις μέρες μας με τους ύποπτους κουκουλοφόρους.
Τους απαντάμε: Η εργατική τάξη, οι ταξικές δυνάμεις, οι αγωνιστές εργάτες, ό,τι κάνουν το κάνουν στο φως της μέρας. Δεν κρύβονται. Δε σκεπάζουν το πρόσωπό τους. Συγκρούονται ανοιχτά με τους εφοπλιστές και τα κυβερνητικά τους τσιράκια. Αλλοι έχουν χρεία να φοράνε μάσκες. Οι κουκουλοφόροι είναι δικό τους κατασκεύασμα.
Οι προβοκάτορες έχουν όνομα. Τώρα γίνεται αντιληπτό γιατί από τις 29 κιόλας του Μάη ο ίδιος ο Ανωμερίτης έσπευσε να ανακαλύψει «κατσαβίδια και όπλα» στα χέρια των απεργών ναυτικών. Η χαλκευμένη «ιστορία» έπρεπε --σύμφωνα με τους σκοτεινούς εγκεφάλους -- να έχει συνέχεια. Βγάζει μάτι το γεγονός ότι από την Κω, όπου βρισκόταν, ο υπουργός -- ως άλλος επιθεωρητής Κλουζό -- έσπευσε να συμπεράνει, ότι αυτοί που απεργούσαν στο λιμάνι επιχείρησαν να πυρπολήσουν το Λιμενικό Σταθμό Ζέας με βόμβες μολότοφ!
Οι προβοκάτορες έχουν όνομα. Και δεν είναι άλλοι, από εκείνους που βολεύονται να έχουν απέναντί τους όχι εργάτες με καθαρά χέρια, αλλά κάποιους «γνωστούς-αγνώστους» περιθωριακούς τύπους, που κάνουν τους «επαναστάτες», μα είναι «επαναστάτες του γλυκού νερού»! Η λάσπη που εκτόξευσε ο υπουργός Ναυτιλίας δεν αγγίζει το ταξικό κίνημα. Το εργατικό κίνημα τού την επιστρέφει ολάκερη. Είναι τόσο βουτηγμένος μέσα στον εφοπλιστικό βούρκο, που όλα τα νερά του Πειραιά δε φτάνουν να τον ξεπλύνουν.
Τους προβοκάτορες τούς χρειάζονται αυτοί που δε διστάζουν να βουλιάζουν τα «σαπάκια τους» θυσιάζοντας τους ναυτικούς μας, για να αυγαταίνουν τα άνομα κέρδη τους. Αυτοί που ευθύνονται για τα ναυτικά εγκλήματα «τύπου Σάμινα». Και αυτοί που τους καλύπτουν. Εχουν όνομα.
Οπως όνομα έχουν όλα τα πραγματικά «παιδιά του Πειραιά». Ολοι αυτοί, επώνυμοι και «ανώνυμοι», που χρόνια τώρα σε θάλασσες και σε στεριές, στρατευμένοι στον αγώνα της εργατικής τάξης, παλεύουν για έναν καλύτερο κόσμο. Δε γνωρίζουμε τι άλλο σκοτεινό και μαύρο ετοιμάζουν τα κυβερνητικά επιτελεία. Ας είναι, όμως, σίγουροι: Ντάλα μεσημέρι θα τους αντιμετωπίσει η εργατική τάξη.
Feeds
