Η κυβέρνηση σέρνει τον ελληνικό λαό, τις Ενοπλες Δυνάμεις στα σφαγεία της νέας τάξης του ιμπεριαλισμού. Η υποτέλεια στα κελεύσματα των Αμερικανών δεν έχει όρια. Αρχικά, οι εδώ υπηρέτες τους μιλούσαν μέσα απ' τα δόντια, για την ελληνική εμπλοκή στην ιμπεριαλιστική πανστρατιά με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, περιορίζοντάς τη μόνο στις διευκολύνσεις που παρέχουν στους Αμερικανούς. Τώρα όχι μόνο δεν αποκλείουν την αποστολή και ελληνικών στρατευμάτων στον πόλεμο, αλλά και θεωρούν ένα τέτοιο ενδεχόμενο ως ...φυσιολογικό.

Τη μια μέρα, λοιπόν, βγαίνει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Α.Τσοχατζόπουλος, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρεσβευτή, Τ. Μίλερ, ο οποίος εκφώνησε τα παραγγέλματα στην κυβέρνηση και δηλώνει ότι «δεν μπορεί να προδικάσει», αν θα υπάρχει συμμετοχή ελληνικών στρατευμάτων στις πολεμικές επιχειρήσεις, ενώ την επόμενη μέρα, χτες δηλαδή, ο υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας, απαντώντας για το ίδιο θέμα δηλώνει ότι «δεν μπορεί να γίνει μελλοντολόγος», εξάλλου αυτό που «έχει σημασία είναι να είμαστε παρόντες στις εξελίξεις». Μέγιστη ανευθυνότητα και έσχατη υποτέλεια. Ποιος, άραγε, μπορεί να «προδικάσει», για ένα τέτοιας σημασίας θέμα, αν όχι η υποτιθέμενη υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας; Προφανώς μόνο οι Αμερικανοί, γιατί η ελληνική κυβέρνηση, καθώς εκτελεί τα παραγγέλματά τους, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των προτέρων τι σχεδιάζουν. Απλά εκτελεί χωρίς αντιρρήσεις.

Παρ' όλο, βέβαια, ότι η στάση αυτή της κυβέρνησης προκαλεί τον ελληνικό λαό - προκαλεί τα φιλειρηνικά του αισθήματα, προκαλεί βάναυσα το μέλλον του - δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. Εδώ και καιρό και κατ' επανάληψη έχουμε περιγράψει το νέο δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων, με βάση το οποίο το δόγμα της εθνικής άμυνας εγκαταλείπεται και υποκαθίσταται από το νέο πολεμικό δόγμα του ΝΑΤΟ περί «διεθνούς ασφάλειας» και «σταθερότητας». Ο νέος ρόλος που καλούνται να παίξουν οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι ένας ρόλος παγκόσμιας κατασταλτικής δύναμης. Μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να εντάξει στις αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, των λεγόμενων «ασύμμετρων απειλών». Μια αποστολή που τις προσανατολίζει στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», αφού «ασύμμετρη απειλή» μπορεί να είναι οτιδήποτε.

Η κυβέρνηση έχει κάνει σαφές ότι τα όρια στην υποτέλειά της μπαίνουν από τους Αμερικανούς. Τα όρια της ελληνικής εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο καθορίζονται από τις εκάστοτε επιχειρησιακές ανάγκες των «συμμάχων». Δίνει δηλαδή ό,τι της ζητηθεί. Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να βάλει φραγμό σε αυτό τον καταστροφικό κατήφορο, να θέσει όρια και περιορισμούς στην κυβέρνηση και τους Αμερικανούς, είναι ο ίδιος ο λαός. Είναι οι λαϊκές κινητοποιήσεις, ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Είναι η ανυπακοή που πρέπει να δηλώσουν αυτοί που καλούνται να υπηρετήσουν τον πόλεμο.