Την ίδια στιγμή που η άρχουσα τάξη υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων τους επίδοξους σωτήρες της, αυτή την ίδια στιγμή κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για τη φίμωση της φωνής άλλων κομμάτων, ενοχλητικών γι' αυτήν, για τον περιορισμό των απόψεών τους στην ελληνική κοινωνία, για τον ασφυκτικό έλεγχο της λειτουργίας τους, εξέλιξη που ανοίγει και δρόμους επικίνδυνων παρεκτροπών. Μιλάμε για τις αλλαγές στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο χρηματοδότησης και προβολής κομμάτων και υποψήφιων βουλευτών, που κοινοποίησε χτες στα κόμματα της Βουλής η υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης Βάσω Παπανδρέου. Οι συγκεκριμένες αλλαγές δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών για τους πραγματικούς τους στόχους.

Οι προτάσεις αυτές, που έχουν εγκριθεί ομόφωνα από την Κυβερνητική Επιτροπή, έρχονται να συμπληρώσουν την υπάρχουσα νομοθεσία, που ούτως ή άλλως κινείται στη λογική της φίμωσης μικρότερων κομμάτων, της αποσιώπησης θέσεων και προτάσεών τους. Αυτό γίνεται πασιφανές από ορισμένες προτάσεις που εισηγείται η κυβέρνηση, όπως ο εξοβελισμός των κομμάτων από θεσμοθετημένα όργανα ελέγχου της προεκλογικής δράσης, στα οποία μέχρι σήμερα εκπροσωπούνταν, και η διενέργεια των σχετικών ελέγχων από δικαστικούς λειτουργούς ή το Ελεγκτικό Συνέδριο, η μείωση της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, η απαγόρευση ανάρτησης αφισών και πανό που αποτελεί τον προσφορότερο τρόπο προβολής κυρίως των μικρών κομμάτων, το φακέλωμα όσων ενισχύουν οικονομικά τα κόμματα και άλλα.

Οισχυρισμός πως έτσι θα καταπολεμηθεί η διαπλοκή μεταξύ κομμάτων και πολιτικών με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, μόνο ειρωνικό μειδίαμα μπορεί να προκαλέσει, αφού περισσότερο μοιάζει με ανέκδοτο, όπως με το ένστικτό του καταλαβαίνει κι ο λαός μας. Πρόκειται για πραγματική κοροϊδία, που θέλει να συγκαλύψει την παραπέρα αντιδραστική θωράκιση του αστικού κράτους. Είναι περιττό να επισημανθεί για μια ακόμα φορά πως οι όψιμοι υπερασπιστές της διαφάνειας στην πολιτική ζωή του τόπου, ψεύδονται ασυστόλως, γνωρίζοντας πως η διαπλοκή είναι σαρξ εκ της σαρκός του υπάρχοντος συστήματος, που οι ίδιοι με ζήλο υπηρετούν. Αλλωστε γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πού να ψάξουν για διαπλεκόμενα συμφέροντα...

Οι προτάσεις της κυβέρνησης, εφόσον τεθούν σε ισχύ, είναι επικίνδυνες και ως τέτοιες πρέπει να καταγραφούν στις λαϊκές συνειδήσεις και να εμποδιστεί η εφαρμογή τους. Νομιμοποιούν τις κυβερνητικές ή άλλες επεμβάσεις στο εσωτερικό των κομμάτων, με αφορμή τον έλεγχο των οικονομικών τους. Πόσο όμως αντικειμενικός μπορεί να είναι ο κρατικός έλεγχος, όταν διεξάγεται σε μη αρεστούς, σε ενοχλητικούς για την καθεστηκυΐα τάξη, είτε μεμονωμένους πολιτικούς, είτε κομματικούς φορείς;

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που έθεσε το ζήτημα στη σωστή του διάσταση, έχοντας αποκομίσει στη μακρόχρονη ιστορία του πικρή εμπειρία από διώξεις, απαγορεύσεις, προσπάθειες φίμωσης της φωνής του. Είναι το μόνο που αντιτάσσεται σθεναρά στα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση και απορρίπτει ακόμα και τη σκέψη ανάμειξης δικαστικών στον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων. Κι ας μην έχει απολύτως τίποτε να φοβηθεί. Εχει όμως δικαίωμα - και τα όσα κατά καιρούς έχει υποστεί από ανάλογες πρακτικές το νομιμοποιούν - να υψώνει το ανάστημά του σε κάθε μεθόδευση ποινικοποίησης της εσωτερικής λειτουργίας των κομμάτων. Εχει κάθε δικαίωμα να προστατεύει τους ανθρώπους του μόχθου που το ενισχύουν οικονομικά, δικαίωμα αποκτημένο με το αίμα όσων πλήρωσαν ακριβά τη συμπάθειά τους στο ΚΚΕ. Εχει δικαίωμα να διεκδικεί ισότιμη προβολή και ισότιμη μεταχείριση. Και θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα αυτά, που δεν είναι στενά κομματικά, αλλά αφορούν τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας.