Μάχη ιδιαίτερα κρίσιμη για την υπεράσπιση της λαϊκής οικογένειας από την εξαθλίωση αποτελεί η μάχη για την επιτυχία της εργατικής πρωτομαγιάτικης αλλά και της πανεργατικής απεργίας στις 11 Μάη. Αφ' ενός γιατί διεξάγεται σε μια περίοδο που προωθούνται νέα, οδυνηρά για το λαό, μέτρα, που επιβεβαιώνουν ότι η αντεργατική λαίλαπα δεν έχει ημερομηνία λήξης. Αλλά και ότι η όποια ανάκαμψη από την κρίση επέλθει θα πατά πάνω σε όρους ακόμα πιο άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Αφ' ετέρου, εντείνεται ο αποπροσανατολισμός ότι οι ανάγκες των εργαζομένων εξαρτώνται από την ενίσχυση του κεφαλαίου.

Τόσο ο ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς, όσο και η άμεση κλιμάκωση με πρώτο σταθμό τις 11 Μάη απαιτούν να ενταθεί η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Κάθε πρωτοπόρος εργάτης να κάνει δική του υπόθεση την αποκάλυψη του ρόλου τους, την απομόνωση και οριστική τους εγκατάλειψη από πλατιές εργατικές μάζες. Να σημειωθούν βήματα στη συσπείρωση νέων δυνάμεων γύρω από το ΠΑΜΕ, να βαθύνει το πολιτικό περιεχόμενο των αγώνων.

Είναι βασικό ζήτημα, λοιπόν, ν' ανοίξει ακόμα πιο σταθερά, πιο πλατιά, πιο αποφασιστικά η κουβέντα για το «ανάπτυξη για ποιον». Να «φουντώσει» η κουβέντα σε τόπους δουλειάς, σε εργατογειτονιές: Γίνεται να σταματήσει η προσπάθεια κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων χωρίς να χτυπηθεί ο συντεχνιασμός, η μοιρολατρία, ο συμβιβασμός που καλλιεργούν οι πλειοψηφίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ; Γίνεται να προστατευθούν ουσιαστικά οι άνεργοι χωρίς να πάψει ο ΟΑΕΔ να είναι εργαλείο τροφοδότησης των μεγαλοεργοδοτών με τσάμπα εργατικά χέρια; Γίνεται να λειτουργήσουν σήμερα τα νοσοκομεία όπως απαιτούν οι λαϊκές ανάγκες, χωρίς να πεταχθούν έξω απ' αυτά οι επιχειρήσεις; Γίνεται να αξιοποιηθεί προς όφελός τους η δημόσια περιουσία χωρίς ανάπτυξη που θα καθορίζει όχι πώς θα μεγαλώνουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων αλλά πώς θα ικανοποιούνται οι διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες;

Τέτοια ζητήματα χρειάζεται να δώσουν τροφή όχι μόνο στις συνελεύσεις και συσκέψεις των συνδικάτων, στις συλλογικές διαδικασίες άλλων μαζικών φορέων του λαϊκού κινήματος, αλλά και στο σχέδιο δράσης για την ένταξη στη δράση νέων δυνάμεων. Για να στεριώσει η οργάνωση στους τόπους δουλειάς. Να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα. Συνδυασμένα με παρεμβάσεις για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας. Με πολυμορφία και ευρηματικότητα. Με σχέδιο, επιμονή, αυτοθυσία. Με στόχο πώς καθημερινά θα ριζώνει σε ακόμα περισσότερους εργάτες ότι η πάλη ενάντια στην εξαθλίωσή τους δεν μπορεί παρά να είναι πάλη τάξης προς τάξη. Δεν μπορεί παρά να είναι σύγκρουση με τα μονοπώλια και την πολιτική που τα υπηρετεί.