Πέμπτη 21 Απρίλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέφτουν οι «αντικαθεστωτικές» μάσκες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο περνάει ο καιρός πέφτουν οι μάσκες και καταρρέουν τα προσχήματα των αντικαθεστωτικών στη Λιβύη, οι οποίοι τώρα δε διστάζουν να ζητήσουν και χερσαία στρατιωτική επέμβαση των ιμπεριαλιστών στη χώρα τους. Το αίτημα, σύμφωνα με πληροφορίες της αμερικανικής «Ουάσιγκτον Ποστ» και της γαλλικής «Λε Φιγκαρό», υποβλήθηκε από τους αντικαθεστωτικούς της πόλης Μισράτα στο όνομα της αντιμετώπισης των στρατευμάτων του Καντάφι και όπως προκύπτει από τις δηλώσεις που έκανε χτες στο Παρίσι ο επικεφαλής του αντικαθεστωτικού Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου Αμπντελ Τζαλίλ έχει ήδη υποβληθεί στις κυβερνήσεις της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, που σπεύδουν να ανταποκριθούν. Πρώτη η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε προχτές ότι θα ενισχύσει τους αντικαθεστωτικούς στη Μισράτα με την αποστολή ειδικών στρατιωτικών συμβούλων, ενώ χτες ακολούθησε η Γαλλία. Οπως δήλωσε χτες στο Παρίσι, μετά τη συνάντηση Σαρκοζί - Τζαλίλ, ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης, «η Γαλλία δεσμεύτηκε να στείλει στρατιωτικούς συμβούλους στη Λιβύη να βοηθήσουν τους εξεγερμένους». Οπως έχει αποδειχθεί από παλαιότερες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η αποστολή στρατιωτικών συμβούλων είναι η πρώτη φάση χερσαίων επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, όμως, βγαίνουν και σημαντικά συμπεράσματα για το ρόλο των αντικαθεστωτικών, που αρχικά ήταν αντίθετοι με τους βομβαρδισμούς και στη συνέχεια καλούσαν τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να βομβαρδίσουν το λιβυκό λαό. Τώρα δεν διστάζουν να ζητήσουν και χερσαία εισβολή. Ομως τι σόι λαϊκή εξέγερση είναι αυτή που στηρίζεται στους συμβούλους, τα χρήματα, τα όπλα και βομβαρδιστικά αεροπλάνα και τα κανόνια των ιμπεριαλιστών; Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ποια «δημοκρατία» και «κοινωνία» θέλουν να φέρουν μετά τον πόλεμο. Αλλωστε, οι εμφανιζόμενοι ως ηγέτες των αντικαθεστωτικών άνθρωποι του Καντάφι ήταν ως τώρα, άρα όμοιοί του. Στις μοιρασιές με τα μονοπώλια τα χάλασαν μαζί του και όχι για όφελος του λαού της Λιβύης...

Θράσος οπορτουνιστών...

Για «"ψυχρή" ένταξη του ΚΚΕ στο απεργιακό μπλοκ (σ.σ. των δημοσιογράφων και των εργαζόμενων στον Τύπο και τα ΜΜΕ), με την επίκληση της ανάγκης για "προετοιμασία" και "καλύτερη οργάνωση" ενός αγώνα που θα έπρεπε να δοθεί... αργότερα», κάνει λόγο σε άρθρο του ο γεν. γραμματέας της ΕΣΗΕΑ και μέλος της ηγετικής ομάδας του «Μετώπου» του Αλαβάνου και του ΣΥΡΙΖΑ Αντ. Νταβανέλος. Και για να στηρίξει τον ισχυρισμό του γράφει ότι ο «Ριζοσπάστης» χαρακτήρισε την 4ήμερη κινητοποίηση «τάχα μάχες, που είναι αδιέξοδες» και ότι επίσης «κάνει λόγο για "σωματεία" (σε εισαγωγικά!)».

Αναμενόμενο. Στοχο-προσηλωμένος και ταγμένος στην αντι-ΚΚΕ πολιτική είναι. Στο άρθρο του, όπου υποτίθεται ότι κάνει αποτίμηση της πρόσφατης 4ήμερης απεργίας, επιλέγει να αναφερθεί ονομαστικά μόνο στο ΚΚΕ. Και γράφει ψευδώς ότι ο «Ριζοσπάστης» χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις «τάχα μάχες που είναι αδιέξοδες». Μόνο που η εφημερίδα μας αναφερόταν στο συγκεκριμένο γεγονός της έκδοσης των Κυριακάτικων φύλλων πριν την απεργία, στηλιτεύοντας πρωτίστως την ηγεσία της ΕΣΗΕΑ (μέρος της οποίας αποτελεί και ο ίδιος) ότι αν πράγματι ήθελε να εμποδίσει αυτές τις εκδόσεις, θα μπορούσε να πάρει μέτρα να μη δοθεί κυριακάτικη ύλη από τους δημοσιογράφους, και πρόσθετε: «Αλλά όχι μόνο δεν έχουν τα κότσια να οργανώσουν τέτοιο αγώνα, αλλά αφήνουν τα μέλη τους στο έλεος της εργοδοσίας. Γιατί ενώ ήξεραν ότι η ύλη μαζεύεται από τη μέρα που προκήρυξαν την απεργία, έφτασαν την προπαραμονή της να κάνουν εκκλήσεις να μη δοθεί ύλη... Οταν ήδη οι εφημερίδες ήταν έτοιμες για το τυπογραφείο». Οσο για τους επαίνους σε «Ελευθεροτυπία» και «Αυγή» ότι κυκλοφόρησαν τρέχον φύλλο επειδή δεν έγραφαν «Κυριακάτικο» - το έκανε και η «Καθημερινή» - υποκρίνεται ασύστολα, ξέροντας και την «ύλη ψυγείου» που είχαν και ότι δε γινόταν διαφορετικά λόγω δυσκολιών στο χρόνο έκδοσης-εκτύπωσης.

... και υποκρισία συμβιβασμένων

Τώρα για το «σωματεία σε εισαγωγικά»: Η ΕΣΗΕΑ, παρά την πρόβλεψη και αυτού του αντιδραστικού και αναχρονιστικού καταστατικού της, έχει στις τάξεις της ως μέλη εκδότες, επιχειρηματίες του Τύπου, διευθυντικά στελέχη και διάφορους άλλους, αλλά την ίδια στιγμή κλείνει την πόρτα σε χιλιάδες εργαζόμενους στα ΜΜΕ και αυτούς που εξαναγκάζονται να εργάζονται με τις λεγόμενες ελαστικές σχέσεις εργασίας σε εφημερίδες και σταθμούς. Τέτοιο «σωματείο» είναι και ο ίδιος, ως γεν. γραμματέας, υπεύθυνος για το μητρώο μελών, δεν εισηγήθηκε ποτέ, ως όφειλε, την εκκαθάριση μητρώου.

Αλλά αυτός είναι ο οπορτουνισμός. Μόνιμη ουρά των εκπροσώπων του κεφαλαίου στο κίνημα, δηλαδή του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Συνδιοικούν την ΕΣΗΕΑ και με θράσος και ψέματα προσπαθούν να θολώσουν τα νερά και να καλλιεργήσουν συγχύσεις για να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους...

Αποτελεσματικοί για το κεφάλαιο

Πληθαίνουν στον αστικό Τύπο τα δημοσιεύματα που εγκαλούν την κυβέρνηση για «αναποτελεσματικότητα» δήθεν στην εφαρμογή των μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, για να ξεκολλήσει από το βούρκο της κρίσης και να επανέλθει σε τροχιά καπιταλιστικής μεγέθυνσης. Την ίδια κούφια κριτική στην κυβέρνηση ασκεί και η ΝΔ, έχοντας εκ των προτέρων δηλώσει σύμφωνη με την πλειοψηφία των μέτρων που περιλαμβάνει το μνημόνιο και έχοντας ήδη ψηφίσει μαζί με το ΠΑΣΟΚ τα μισά από τα αντιδραστικά νομοσχέδια που ήρθαν στη Βουλή τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Παρά τη δεδομένη πίεση που ασκεί στην κυβέρνηση και συνολικά στο αστικό σύστημα η λαϊκή δυσαρέσκεια, η συζήτηση περί «αναποτελεσματικότητας» είναι εκ του πονηρού. Δε γίνεται από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αλλά υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που καίγεται για επιτάχυνση και διεύρυνση των μέτρων που φτηναίνουν κι άλλο την εργατική δύναμη. Η κυβέρνηση είναι αποδοτική και αποτελεσματική στο αντιλαϊκό της έργο και αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στους δεκαέξι περίπου μήνες της θητείας της έχει πάρει τόσα φιλομονοπωλιακά και αντιλαϊκά μέτρα, όσα δεν είχαν πάρει για χρόνια οι προηγούμενες κυβερνήσεις του δικομματισμού. Στο όνομα των ελλειμμάτων και του χρέους, που δημιούργησε η ίδια αντιλαϊκή πολιτική, έχουν τσακιστεί οι μισθοί, οι συντάξεις και οι εργασιακές σχέσεις, έχει βαθύνει η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας και στρατηγικών τομέων της παραγωγής, έχει μεγαλώσει η σχετική και απόλυτη φτώχεια για το λαό.

Τι άλλο επιδιώκουν τα αστικά επιτελεία με την προπαγάνδα περί «αναποτελεσματικότητας»; Να αποδώσουν τα αδιέξοδα που βιώνει ο λαός στη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος και όχι στην αντιδραστική και εκμεταλλευτική του φύση. Με αυτόν τον τρόπο, καλλιεργούν την αυταπάτη ότι μια άλλη κυβέρνηση, αυτοδύναμη ή συμμαχική, θα μπορούσε πιο αποτελεσματικά να διαχειριστεί την κρίση. Πάνω σ' αυτό το έδαφος καλλιεργούν τα σενάρια για αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα, «ζυμώνουν» κυβερνητικά σχήματα που ενδεχόμενα να κληθούν στο άμεσο μέλλον να προωθήσουν με πυγμή την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα να ενσωματώσουν τις κλιμακούμενες λαϊκές αντιδράσεις.

Η σημερινή κυβέρνηση είναι παραγωγικότατη για το κεφάλαιο, γι' αυτό είναι επικίνδυνη για τους εργαζόμενους και το λαό. Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλο κυβερνητικό σχήμα που εκκολάπτεται στο παρασκήνιο και το οποίο ενδεχόμενα να σερβιριστεί στο λαό σαν «εναλλακτική λύση», αν τα πράγματα σφίξουν για το ΠΑΣΟΚ και μεγαλώσει η δυσκολία του να προωθήσει την πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Τα συμφέροντα του λαού βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Αυτός είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά στις εξελίξεις και με την πάλη του να κάνει την όποια κυβέρνηση πραγματικά ανίκανη να παράγει έργο υπέρ του κεφαλαίου. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος του λαϊκού κινήματος, απέναντι σε οποιοδήποτε μασκάρεμα του αστικού πολιτικού συστήματος επιδιώξουν τα επιτελεία του. Ισχυρό ΚΚΕ, δυνατό ταξικό κίνημα, τσακισμένα πολιτικά το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και οι παραφυάδες τους, για να ανοίξει ο άλλος δρόμος που συμφέρει το λαό.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Με το άλλοθι του χρέους...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΩΡΑΙΑ ΛΕΞΗ αυτή που έχουν διαλέξει τελευταία και την αναφέρει με κάθε ευκαιρία ο υπουργός Οικονομίας: Το χρέος είναι «βιώσιμο»!

Αυτοί εννοούν ότι μπορεί να «εξυπηρετείται» (άλλη ωραία λέξη αυτή), αυτό όμως που εννοούν είναι πως (το χρέος) θα ζει και θα βασιλεύει.

Κι όσο το χρέος θα «ζει» και θα μεγαλώνει τόσο θα «ζουν» και οι πολιτικές λιτότητας που το έχουν σαν βασική αιτιολογία και δικαιολογία.

Εν ολίγοις ο ελληνικός λαός θα... ζει για να χρωστάει και φυσικά να πληρώνει. Λες και πήγε σε αυτόν έστω και ένα ευρώ (ή μία δραχμή αφού μιλάμε για χρέη 30 ετών)...

Οσο για το πού πήγαν τα χρήματα αυτά, πιστεύουμε ότι τα 600 δισ. ευρώ των ελληνικών καταθέσεων που βρίσκονται στις ελβετικές τράπεζες απαντάνε δεόντως στο ερώτημα.

ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ «για όσους απασχολούν μη-νόμιμους μετανάστες» μας ανακοίνωσε η κυβέρνηση και συγκεκριμένα η υφυπουργός Εργασίας, Α. Νταλάρα...

Προφανώς αναφέρεται σε εργαζόμενους ανασφάλιστους, με χαμηλά μεροκάματα, χωρίς δικαιώματα και όλα τα σχετικά. Και ποιος θα εντοπίσει άραγε τα παραπτώματα και θα επιβάλει τις ποινές;

Μήπως οι - χωρίς προσωπικό - Επιθεωρήσεις Εργασίας που πρόσφατα τους έκανε... σεμινάρια ο ΣΕΒ για το πώς θα εργάζονται; 'Η μήπως άλλοι μηχανισμοί του υπουργείου που έχει σαν σημαία του μείωση των μισθών και του ασφαλιστικού κόστους;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Νέα σφαγή πίσω από τα πυροτεχνήματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το γνωστό επικοινωνιακό πυροτέχνημα με τους «ανάπηρους μαϊμού» και τις αδήλωτες συντάξεις πεθαμένων επιστρατεύει η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας κάθε φορά που πρόκειται να προχωρήσει σε νέα σφαγή στις συντάξεις. Αυτό επιχειρεί και τώρα με τον αναπληρωτή υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας Γ. Κουτρουμάνη να αναδεικνύει σε μείζον ζήτημα ότι από τους επισταμένους και μακροχρόνιους ελέγχους που έγιναν σε εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους του ΙΚΑ βρέθηκαν ...244 συνταξιούχοι στους οποίους καταβάλλονταν συντάξεις μετά το θάνατό τους. Είναι φως φανάρι ότι δεν θέλει μόνο να αθωώσει τους πραγματικούς υπαίτιους και την πολιτική που καταλήστευσε τα ασφαλιστικά ταμεία και δίνει συντάξεις πείνας, αλλά επιδιώκει να καλλιεργήσει το έδαφος για τη νέα αντιασφαλιστική επέλαση. Στόχος είναι να μπει μεγάλο μαχαίρι στις αναπηρικές συντάξεις που θα μειωθούν από το 14% στο 8%, ενώ θέλει να δικαιολογήσει και τις μεγάλες καθυστερήσεις - που φτάνουν μέχρι και οκτώ μήνες - που παρατηρούνται για τη χορήγηση των αναπηρικών συντάξεων ή την επανάκριση αυτών που έχουν πάρει προσωρινή αναπηρική σύνταξη. Στο κρεβάτι του Προκρούστη, όμως, είναι και οι επικουρικές συντάξεις, αλλά και τα Βαρέα και Ανθυγιεινά που θα μειωθούν στο 10%, πράγμα που σημαίνει ότι περισσότεροι από 250.000 ασφαλισμένοι θα βρεθούν εκτός ΒΑΕ και θα δουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης να «εκτοξεύονται» στα 65 έτη. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν πρέπει να δίνουν την παραμικρή σημασία στα προπαγανδιστικά κόλπα των κυβερνώντων, αλλά να στρέψουν την προσοχή τους στην οργάνωση της πάλης και της αντεπίθεσής τους με στόχο τη λαϊκή εξουσία.

Πλάτες στα αντιλαϊκά μέτρα

Ενα και μοναδικό θέμα σχολίασε χτες στην ενημέρωση των δημοσιογράφων ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ: «Τα αποκαλυπτήρια του υβριστή και ψευδόμενου αντιπροέδρου της κυβέρνησης», δίνοντας συνέχεια στην κοκορομαχία για τα όσα είπε ο Θ. Πάγκαλος στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ». Αυτό και τίποτα άλλο. Προφανώς για την ηγεσία της ΝΔ δεν υπάρχει κανένα άλλο θέμα της επικαιρότητας «άξιο σχολιασμού». Το σίγουρο είναι ότι στηρίζει φουλ την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική και κάνει ό,τι μπορεί για να προχωρήσει όσο το δυνατόν ταχύτερα και σε όλα τα μέτωπα. Συστρατεύεται πλήρως λοιπόν με τις αντιλαϊκές ανατροπές και τις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει θέσει στην «ημερήσια διάταξη» η κυβέρνηση, όπως η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, η κατάργηση των δημόσιων νοσοκομείων και η στάση πληρωμών προς τη Δημόσια Υγεία, οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις των πρώην ΔΕΚΟ, συνολικά με το νέο πακέτο μέτρων του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Το επανέλαβε για πολλοστή φορά ο αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομίας Χρ. Σταϊκούρας: «Σε κάθε περίπτωση η ΝΔ, μεταξύ άλλων, προτείνει και στηρίζει πρωτοβουλίες για τη μείωση των λειτουργικών δαπανών, για τον εξορθολογισμό της μισθολογικής δαπάνης (σ.σ. του Δημοσίου), για την κατάργηση και συγχώνευση φορέων και οργανισμών, για τον εξορθολογισμό των κοινωνικών δαπανών και των δαπανών υγείας και ιατροφαρμακευτικής δαπάνης», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε. Από την άποψη αυτή η αποπροσανατολιστική κόντρα με τον Θ. Πάγκαλο αποτελεί μια συνεισφορά και έμπρακτη στήριξη στην εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων, που είναι και μέτρα του δικού της προγράμματος.

Πλήρη στήριξη στην ιδιωτικοποίηση

Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ λένε πως τάχα είναι αντίθετες στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, που θα γίνει στο πλαίσιο συνολικά της ιδιωτικοποίησης και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Και όμως και σήμερα αυτές οι δυνάμεις, αυτή η πλειοψηφία πρωτοστατεί στο ξεπούλημα της ΔΕΗ και βέβαια είναι αυτή που στήριξε όλα τα προηγούμενα χρόνια την πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας.

Λέει η πλειοψηφία ότι την επόμενη βδομάδα θα αποφασίσει την πραγματοποίηση 48ωρων απεργιών ενάντια στο σχετικό νομοσχέδιο που θα προωθήσει η κυβέρνηση στη Βουλή. Από τώρα όμως φροντίζει οι κινητοποιήσεις να μην έχουν κανένα αποτέλεσμα παρά μόνο να κτίσει το αγωνιστικό προσωπείο της και να κρύψει τις ευθύνες της.

Η επίθεση της κυβέρνησης και των μονοπωλίων είναι ενιαία και μόνο η ενιαία αγωνιστική δράση των εργαζομένων μπορεί να δώσει αποτελεσματική απάντηση. Ομως οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες δρουν συντεχνιακά αχρηστεύοντας εκ των προτέρων τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Στην κατεύθυνση αυτή η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ αρνείται, ουσιαστικά, το συντονισμό της δράσης με άλλους κλάδους εργαζομένων που πλήττονται άμεσα από την επίθεση αυτή, προβάλλοντας το αίτημα να μη θιχτεί η ΔΕΗ, αδιαφορώντας για τις άλλες ΔΕΚΟ.

Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η πλειοψηφία στήριξε εξαρχής τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ, αποδέχεται πλήρως τη λογική του ανταγωνισμού, δρα πολλές φορές σαν εκπρόσωπος των μετόχων και είναι αυτή που τον περασμένο Οκτώβρη στο 34ο έκτακτο Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ αποφάσισε να στηρίξει την απόσπαση από την κυρίως ΔΕΗ και τη θυγατροποίηση της μεταφοράς και της διανομής. Το κομμάτιασμα αυτό διευκολύνει και το ξεπούλημα της ΔΕΗ και το ξεπούλημα των δύο αυτών τομέων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πρωτομαγιά και απεργία στις 11 Μάη

Μάχη ιδιαίτερα κρίσιμη για την υπεράσπιση της λαϊκής οικογένειας από την εξαθλίωση αποτελεί η μάχη για την επιτυχία της εργατικής πρωτομαγιάτικης αλλά και της πανεργατικής απεργίας στις 11 Μάη. Αφ' ενός γιατί διεξάγεται σε μια περίοδο που προωθούνται νέα, οδυνηρά για το λαό, μέτρα, που επιβεβαιώνουν ότι η αντεργατική λαίλαπα δεν έχει ημερομηνία λήξης. Αλλά και ότι η όποια ανάκαμψη από την κρίση επέλθει θα πατά πάνω σε όρους ακόμα πιο άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Αφ' ετέρου, εντείνεται ο αποπροσανατολισμός ότι οι ανάγκες των εργαζομένων εξαρτώνται από την ενίσχυση του κεφαλαίου.

Καμία έκπληξη δεν προκάλεσε το γεγονός ότι, στην προχτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, η ΠΑΣΚΕ ανακάλυψε «ασάφειες» στις αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου, με τις οποίες επικυρώθηκε ο νέος γύρος της αντιλαϊκής επίθεσης. Ούτε και το ότι η μεν ΔΑΚΕ υποστήριξε την άσκηση της ίδιας πολιτικής, αλλά με ...άλλο μείγμα, η δε Αυτόνομη Παρέμβαση άσκησε κριτική στη συνδικαλιστική πλειοψηφία για ...ανακολουθία. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στήριξαν και στηρίζουν τις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας». Εκείνοι που καλούν τους εργαζόμενους να διαλέξουν πώς, πότε και πόσα δικαιώματα θα θυσιάσουν όταν υπάρχουν οι δυνατότητες για να βελτιωθεί η ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Τόσο ο ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς, όσο και η άμεση κλιμάκωση με πρώτο σταθμό τις 11 Μάη απαιτούν να ενταθεί η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Κάθε πρωτοπόρος εργάτης να κάνει δική του υπόθεση την αποκάλυψη του ρόλου τους, την απομόνωση και οριστική τους εγκατάλειψη από πλατιές εργατικές μάζες. Να σημειωθούν βήματα στη συσπείρωση νέων δυνάμεων γύρω από το ΠΑΜΕ, να βαθύνει το πολιτικό περιεχόμενο των αγώνων.

Είναι βασικό ζήτημα, λοιπόν, ν' ανοίξει ακόμα πιο σταθερά, πιο πλατιά, πιο αποφασιστικά η κουβέντα για το «ανάπτυξη για ποιον». Να «φουντώσει» η κουβέντα σε τόπους δουλειάς, σε εργατογειτονιές: Γίνεται να σταματήσει η προσπάθεια κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων χωρίς να χτυπηθεί ο συντεχνιασμός, η μοιρολατρία, ο συμβιβασμός που καλλιεργούν οι πλειοψηφίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ; Γίνεται να προστατευθούν ουσιαστικά οι άνεργοι χωρίς να πάψει ο ΟΑΕΔ να είναι εργαλείο τροφοδότησης των μεγαλοεργοδοτών με τσάμπα εργατικά χέρια; Γίνεται να λειτουργήσουν σήμερα τα νοσοκομεία όπως απαιτούν οι λαϊκές ανάγκες, χωρίς να πεταχθούν έξω απ' αυτά οι επιχειρήσεις; Γίνεται να αξιοποιηθεί προς όφελός τους η δημόσια περιουσία χωρίς ανάπτυξη που θα καθορίζει όχι πώς θα μεγαλώνουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων αλλά πώς θα ικανοποιούνται οι διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες;

Τέτοια ζητήματα χρειάζεται να δώσουν τροφή όχι μόνο στις συνελεύσεις και συσκέψεις των συνδικάτων, στις συλλογικές διαδικασίες άλλων μαζικών φορέων του λαϊκού κινήματος, αλλά και στο σχέδιο δράσης για την ένταξη στη δράση νέων δυνάμεων. Για να στεριώσει η οργάνωση στους τόπους δουλειάς. Να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα. Συνδυασμένα με παρεμβάσεις για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας. Με πολυμορφία και ευρηματικότητα. Με σχέδιο, επιμονή, αυτοθυσία. Με στόχο πώς καθημερινά θα ριζώνει σε ακόμα περισσότερους εργάτες ότι η πάλη ενάντια στην εξαθλίωσή τους δεν μπορεί παρά να είναι πάλη τάξης προς τάξη. Δεν μπορεί παρά να είναι σύγκρουση με τα μονοπώλια και την πολιτική που τα υπηρετεί.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ