Η δημιουργία δυο ξεχωριστών κρατών στην Κύπρο βρίσκεται προ των πυλών. Η διχοτόμηση του νησιού, που προωθούν οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, υιοθετώντας τη θέση του Ντενκτάς και της Αγκυρας, κάνοντας λόγο για επίλυση του Κυπριακού μέσω της Συνομοσπονδίας, αποτελεί αρνητική εξέλιξη για ολόκληρη την περιοχή. Οταν μάλιστα πρωταγωνιστής αυτών των εξελίξεων, είναι ο ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος λειτουργεί σαν «φερέφωνο» των ισχυρών της ομάδας του «G8», παραγράφοντας όχι μόνο τη μόνη δίκαιη λύση για ενιαίο ανεξάρτητο κυπριακό κράτος, μετά την τουρκική εισβολή, αλλά και αυτή τη συμβιβαστική λύση του προβλήματος στη βάση των αρχών της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η κατάσταση γίνεται τραγική.

Ο τέταρτος γύρος των συνομιλιών στη Νέα Υόρκη είχε ξεκινήσει με την απόρριψη ψηφισμάτων και συμφωνιών του ΟΗΕ που προέβλεπαν τη λύση της δικοινοτικής ομοσπονδίας. Η διολίσθηση του κυπριακού προβλήματος από τις αρχές που έχει καθορίσει ο ΟΗΕ, γίνεται όμως και σε μια χρονική περίοδο, κατά την οποία συντελούνται αρνητικές εξελίξεις και στην περιοχή του Αιγαίου αλλά και στη Μέση Ανατολή. Η... επίλυση του Κυπριακού, με τον τρόπο που προωθείται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αποτελεί τον προπομπό αυτών που θα ακολουθήσουν. Η λογική της ολικής διαπραγμάτευσης των «εμπλεκομένων», χωρίς προϋποθέσεις, που διατυμπανίζει η... ισχυρή «G8» ανοίγει ουσιαστικά το δρόμο για τελεσίδικη λύση διχοτόμησης με εξαιρετικά δυσοίωνες προοπτικές. Το Κυπριακό είναι ένα διεθνές πρόβλημα. Είναι μια «σκακιέρα» πάνω στην οποία έχει στηθεί ένα πολύ σκληρό και επικίνδυνο πολιτικό παιχνίδι. Ενα «παιχνίδι», η έκβαση του οποίου δεν αφορά μόνο τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους κατοίκους του νησιού, αλλά ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, αφού είναι νησί με στρατηγική σημασία η Κύπρος και απ' αυτή τη σκοπιά ενδιαφέρει τους ιμπεριαλιστές και τη «νέα τάξη».

Οι εξελίξεις αυτές, βέβαια, δε συντελούνται εν αγνοία της ελληνικής κυβέρνησης. Αντίθετα μάλιστα, η στάση της δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά. Οσο, και αν προσπαθεί ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, μέσα από τις διακηρύξεις του, να εμφανίσει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι δεν εγκαταλείπει το Κυπριακό, για χάρη της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, τα γεγονότα τον διαψεύδουν οικτρά. Ουσιαστικά, η ελληνική κυβέρνηση, με την πολιτική που ακολουθεί δίνει τη συγκατάθεσή της, αφού πετά στο «καλάθι των αχρήστων» ακόμα και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει σαν ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο. Οι Ελληνες αξιωματούχοι, εξαντλούν την ανοχή τους, χωρίς να προβάλλουν ίχνος αντίστασης, στις αρνητικές εξελίξεις που συντελούνται, δίνοντας για πολλοστή φορά εξετάσεις πλήρους υποταγής, σε άνωθεν εντολές... Γίνεται, πλέον, φανερό μαζί με τα περιβόητα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που συνιστούν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές, στα πλαίσια της ελληνοτουρκικής προσέγγισης,-όσο και αν προσπαθεί να το διαψεύσει η κυβέρνηση-, θυσιάζεται το Κυπριακό, αφού δεν υπάρχει η παραμικρή αντίσταση στην προώθηση της ντεφάκτο αναγνώρισης του ψευδοκράτους.

Ηελληνική κυβέρνηση, θα έπρεπε και όφειλε να αναλογιστεί το βάρος των ευθυνών της, αν πραγματικά επιδίωκε να συμβάλει στη δίκαιη λύση του Κυπριακού, προβάλλοντας σθεναρή αντίσταση στις αρνητικές εξελίξεις που δρομολογούνται και όλα τα στοιχεία συντελούν στο συμπέρασμα, ότι αν πραγματικά το επιδίωκε είχε όλα εκείνα τα μέσα για να το πραγματοποιήσει. Δυστυχώς όμως, δίνει τη συγκατάθεσή της συμφωνώντας με τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή. Ετσι γίνεται και ηθικός συναυτουργός, στον οριστικό ενταφιασμό του Κυπριακού μέσα από μια διαβλεπόμενη διχοτόμηση του νησιού.