Την περασμένη βδομάδα ανακοινώθηκε το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» της κυβέρνησης, δηλαδή το ηχηρό και διαρκές χτύπημα των λαϊκών στρωμάτων μέσω τυφώνα αντιλαϊκών μέτρων. Η αστική προπαγάνδα αναπαράγει συνεχώς τη συζήτηση στο αν και κατά πόσον θα γίνει δεκτό το πρόγραμμα από την ΕΕ, πώς θα το δεχτούν και πώς θα αντιδράσουν οι αγορές κλπ. Στόχος η επιδίωξη να δημιουργηθεί η ψυχολογία σε πλατιές λαϊκές δυνάμεις της αναγκαιότητας ανοχής ή υποταγής στην πολιτική εξόδου από την κρίση σε όφελος της πλουτοκρατίας. Με άλλα λόγια, επιχειρούν να μετατρέψουν σε πρόβλημα του λαού, σε πρόβλημα των εργαζομένων, το κατά πόσον θα εφαρμοστεί με επιτυχία το πρόγραμμα - λαιμητόμος των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.

Γιατί το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» της κυβέρνησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέτρα μόνιμου χαρακτήρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, μέτρα που έρχονται να αφαιρέσουν όποια εργατικά δικαιώματα έχουν απομείνει. Ετσι, μέσω του προγράμματος αυτού, προωθείται ακόμα μεγαλύτερη φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα, πάγωμα μισθών για την επόμενη τετραετία, ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση της Υγείας, ξεθεμέλιωμα του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης με καθιέρωση κατώτατης σύνταξης πτωχοκομείου και υπολογισμό της κύριας σύνταξης σε ανταποδοτική βάση, σταδιακή απόσυρση του κράτους από τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης, περικοπή των κοινωνικών δαπανών. Την ίδια στιγμή που το πρόγραμμα επιφυλάσσει ανελέητο χτύπημα για τα λαϊκά στρώματα, για την πλουτοκρατία ετοιμάζονται νέα κίνητρα (βλ. ζεστό κρατικό χρήμα στο μεγάλο κεφάλαιο) και ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων.

Είναι φανερό από τα ίδια τα πράγματα ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν για το κατά πόσον θα εγκριθεί και θα εφαρμοστεί με επιτυχία το «πρόγραμμα σταθερότητας». Ούτε για τις αγορές, δηλαδή για το κατά πόσο θα μπορέσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι να κερδοσκοπήσουν. Αντίθετα, έχουν πολλούς λόγους να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση. Γιατί τα νέα μέτρα που προωθεί χτυπούν μία προς μία όλες τις ανάγκες του λαού, καταβαραθρώνουν όλη τη ζωή των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Το συμφέρον των εργατοϋπαλλήλων, των φτωχών αγροτών, των μικρών επιχειρηματιών και της νεολαίας βρίσκεται στον αγώνα για να αποτύχει το «Σύμφωνο Σταθερότητας», για να ακυρωθούν στην πράξη όλα τα μέτρα που προβλέπει.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στο κάλεσμα πλουτοκρατίας - ΕΕ - κυβέρνησης να σκύψει ο λαός ακόμα περισσότερο το κεφάλι και να μετρήσει απώλειες προς όφελος του κεφαλαίου. Γιατί τα μέτρα έρχονται για να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη κερδοφορία των μονοπωλίων, μέσα από την κατάφωρη επιδείνωση της ζωής της εργατιάς. Οι εργαζόμενοι πρέπει να δείξουν ότι δεν παραπλανούνται, δε φοβούνται και δεν παραδίδουν τα δικαιώματά τους. Με πρώτο σταθμό την απεργία της 10ης Φλεβάρη, οι εργατοϋπάλληλοι να δώσουν ηχηρή απάντηση δυναμώνοντας ακόμα περισσότερο την ταξική τους φωνή. Η ολομέτωπη θύελλα αντιλαϊκών μέτρων μπορεί να αποκρουστεί από την ανάπτυξη ρωμαλέας παλλαϊκής αντίστασης και πάλης με ριζοσπαστικό προσανατολισμό προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, που βάζει σε πρώτο πλάνο την ικανοποίηση των αναγκών της πλειοψηφίας του λαού και όχι μιας χούφτας πλουτοκρατών. Για να ανοίξει ο δρόμος για τη Λαϊκή Αντεπίθεση που θα ξεριζώσει συθέμελα την εξουσία των μονοπωλίων και θα βάλει τα θεμέλια της δικής της, της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.