Οταν οι κομμουνιστές υποστηρίζουμε ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι ταγμένες στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι ιδεολογικοί και πολιτικοί αντίπαλοι μάς κατηγορούν ότι μιλάμε την «ξύλινη γλώσσα» κι αδικούμε δυο μεγάλα κόμματα, που εκφράζουν και εκπροσωπούν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Οταν καταγγέλλουμε ότι πολλές κυβερνητικές αποφάσεις λαμβάνονται κατόπιν υποδείξεων, προτροπών και εντολών οικονομικών κι άλλων ισχυρών παραγόντων, μάς λένε ότι υποκύπτουμε εύκολα στη λογική της συνωμοσιολογίας και της πολιτικής ενοχοποίησης. Κι όταν ισχυριζόμαστε ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία στον καπιταλισμό, είναι το άλλοθι της ταξικής δικτατορίας, που υπηρετεί τους λίγους και καταδυναστεύει τους πολλούς, μάς απαντούν ότι παραμένουμε αιχμάλωτοι ολοκληρωτικών αντιλήψεων και ισοπεδωτικών πρακτικών.

Κι έρχεται, τώρα, το «σκάνδαλο της Σιθωνίας» - και φυσικά δεν είναι το μόνο - να δείξει ότι τα πράγματα έχουν ακριβώς όπως τα λέμε εμείς κι όχι όπως τα παρουσιάζουν οι αντίπαλοί μας. Διότι, είναι οφθαλμοφανές και για τους αόμματους ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να νομοθετήσει υπέρ των οικονομικών συμφερόντων συγκεκριμένου επιχειρηματία. Είναι, επίσης, «ηλίου φαεινότερον» ότι η ΝΔ αντέδρασε «κατόπιν εορτής» κι όχι γιατί είχε αντιρρήσεις επί της ουσίας, αλλά επειδή ήθελε να είναι αυτή στην κυβέρνηση, όταν θα ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις. Για τη διεκπεραίωση της «βρώμικης δουλιάς» χρησιμοποιήθηκαν βουλευτές αμφοτέρων των μεγάλων κομμάτων, ούτως ώστε η κοινοβουλευτική επικύρωση της «παρανομίας» να έχει μεγαλύτερο «κύρος» κι ευρύτερη αποδοχή.

Επειδή, όμως, το «μυστικό» αποκαλύφτηκε - ας όψεται γι' αυτό η ανάγκη της προεκλογικής εκμετάλλευσής του - κάποιοι από τους συμμετέχοντες και συνενόχους πληρώνουν το τίμημα, χάνοντας τη βουλευτική υποψηφιότητά τους. Πρόκειται για «παράπλευρες απώλειες» και για «αναγκαίο κακό», αλλά την εξέλιξη αυτή οι «αγκιτάτορες» του κυβερνώντος κόμματος προσπαθούν να την παρουσιάσουν σαν ένδειξη της πρόθεσης του νέου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει, με τόλμη, αποφασιστικότητα και πυγμή, στην εξυγίανση του πολιτικού συστήματος. Επιχειρούν ν' «αγιοποιήσουν» τον Γ. Παπανδρέου και «από τη ζημιά να βγάλουν κέρδος». Κι έχουν πολλές πιθανότητες να τα καταφέρουν, καθώς έχουν στη διάθεσή τους όλα τα «μέσα» που απαιτούνται για τη διακίνηση της προπαγάνδας τους.

Ισως θα περίμενε κανείς από τα ΜΜΕ να στραφούν και εναντίον του ΠΑΣΟΚ και κατά της ΝΔ, μιας και είναι φανερό ότι στο «σκάνδαλο της Σιθωνίας» αναμείχθηκαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και τα δυο κόμματα. Αντ' αυτού παρακολουθούμε μια προσπάθεια ν' αθωωθεί ο δικομματισμός, ως σύστημα κυβερνητικής διαχείρισης και να φορτωθεί το «έγκλημα της Σιθωνίας» στις πλάτες του Πάχτα και της Ελσας Παπαδημητρίου. Ταυτόχρονα, γινόμαστε μάρτυρες μιας προσπάθειας να μην πάει η κουβέντα στην ουσία, ώστε να μην εντοπιστεί η «πηγή των σκανδάλων», ο καπιταλισμός. Διότι αυτός εμπεριέχει τη συνεχή αλληλοσύνδεση και διαπλοκή των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με τους εκάστοτε πολιτικούς διαχειριστές της εξουσίας της άρχουσας τάξης. Χρέος μας ν' ανοίξουμε εμείς αυτή την κουβέντα στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε...