Ανατριχιαστικά στοιχεία για το πώς κτίζεται ο «καινούριος» κόσμος, περιέχονται στην έκθεση του ΟΗΕ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα. Σ' αυτό το ντοκουμέντο, λοιπόν, διαβάζουμε ότι τα γιγαντιαία οικονομικά τραστ αποσπούν όλο και μεγαλύτερα μερίδια από τον παγκόσμιο πλούτο, καταδικάζοντας έτσι στη λιμοκτονία ολόκληρους λαούς ή και μεγάλες ομάδες πολιτών, που ζουν μέσα στους κόλπους πλούσιων χωρών. Στις ΗΠΑ, λόγου χάρη, που έχουν το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα παγκοσμίως, οι άστεγοι, οι άνεργοι και οι πεινώντες μετριούνται σε εκατομμύρια. Και θυμήθηκα, διαβάζοντας αυτή την περικοπή της έκθεσης, μία συγκλονιστική φωτογραφία, που δημοσιεύτηκε πέρυσι στον Τύπο και έδειχνε έναν νεαρό Αμερικανό να περπατάει στους δρόμους της Ν. Υόρκης, έχοντας κρεμασμένη στο στήθος του μια ταμπέλα που έγραφε: «Ζητάω οποιαδήποτε δουλιά με μοναδικό αντάλλαγμα το φαγητό»!

Βέβαια, για να υλοποιηθούν αυτά τα «θεάρεστα» πλάνα της «νέας τάξης», πρέπει να υπερνικηθούν πρώτα οι αντιδράσεις όσων βλέπουν ότι ο κόσμος επιστρέφει πλέον στο μεσαίωνα. Και αυτό θα επιτευχθεί, σε συλλογικό επίπεδο με τη χρήση των όπλων (το παράδειγμα της δολοφονικής επιδρομής του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία είναι πρόσφατο) και σε ατομικό επίπεδο με την αποδόμηση της προσωπικότητας ενός εκάστου και την αποχαύνωσή του, μέσω της ελεγχόμενης τηλεόρασης και άλλων τεχνολογιών. Πρόσφατα, λόγου χάρη, διάβασα ότι οι άνθρωποι θα έχουν πειστεί σε είκοσι χρόνια να κάνουν έρωτα μέσω των κομπιούτερ, βάζοντας αισθητήρες στο σώμα τους!

Μ' αυτό το δεδομένο, λοιπόν, δε θα ήταν τολμηρό να σκεφτούμε ότι ίσως οι «αρχιτέκτονες» της «νέας τάξης» να θυμίζουν εκείνους τους «ήρωες» του Μαγιακόφσκι, που έκαναν πικ νικ, καθισμένοι πάνω σε μια πυριτιδαποθήκη!