«H απελθούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φρόντισε, σε ένα βράδυ, τρεις ημέρες πριν από τις εκλογές, να προσφέρει σωρηδόν άδειες σε πλήθος κολεγίων και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που διεκδικούν αναγνώριση και αναβάθμιση ακαδημαϊκού επιπέδου. Η νέα υπουργός Παιδείας έκρινε εκείνες τις αδειοδοτήσεις παράτυπες, χωρίς δεσμεύσεις για τους κανόνες λειτουργίας. Και ως εκ τούτου ανακοίνωσε ότι θα διαβουλευθεί με τους εταίρους και την ακαδημαϊκή κοινότητα προκειμένου να διαμορφωθεί ένα αξιόπιστο πλαίσιο παρακολούθησης και ελέγχου των προσφερόμενων υπηρεσιών. Ορθώς έπραξε. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι όταν δεν μπορείς να αρνηθείς κάτι, τουλάχιστον φροντίζεις να το ελέγχεις...» (από το πρώτο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

«Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κωνσταντινούπολη, η παρουσία του με συναρμόδιους υπουργούς στην Ηλεία, η ανταπόκριση του αρχιτέκτονα Ασεμπίγιο, οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών για θέματα των χαρτοφυλακίων τους, που είτε αφορούν τη διαδοχική ασφάλιση είτε πρόκειται για την τροποποίηση της απόφασης για τα κολέγια ή την κατάργηση της αδειοδότησης των διαγνωστικών κέντρων, καταδεικνύουν ότι κάποιοι εργάστηκαν και πριν από τις εκλογές» (η Χ. Κοψίνη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Παρατράβηξε το αστείο με τις γλυκερές υμνωδίες για το "νέον" και το "αντισυμβατικόν" της κυβερνήσεως Παπανδρέου. Οι θλιβεροί κόλακες δεν αρκούνται στην ανάδειξη των πρώτων - υπαρκτών - θετικών στοιχείων. Ο λείχων οίστρος τους είναι ικανός να αποθεώσει ακόμη και το σεμνοπρεπές πέταγμα μιας πράσινης μύγας έξω από το Μέγαρο Μαξίμου. Τι να πεις; (...) Φυσικά, τον τόνο δίνουν οι κυβερνώντες. "Επαναστατική πράξη" (!) χαρακτήρισε την αναδιάρθρωση του υπουργικού συμβουλίου ο κ. Ρέππας... Για "αντιεξουσιαστές" στην εξουσία (!) μίλησε ο πρωθυπουργός (...) Εκείνη η εντυπωσιοθηρική πρωτοβουλία Παπανδρέου να φέρει στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου τον Συνήγορο του Πολίτη, αντί να αποσπάσει τα θετικά σχόλια που της αξίζουν (ένας θεμιτός συμβολισμός και τίποτε άλλο, επί της ουσίας) αποθεώθηκε σαν πράξη μεγίστης πολιτικής σημασίας (...) Και βέβαια, οι μέχρι τώρα ρητορείες περί πράσινης ανάπτυξης αποθεώνονται εκ των προτέρων, παρ' ότι προεκλογικά ουδένα σοβαρό, επεξεργασμένο σχέδιο υπήρξε (...) Εξαντλώντας την ικμάδα των λιγωτικών θαυμαστικών τους, οι κόλακες δεν είχαν χρόνο να σκεφθούν ούτε το μοναρχικό άρχειν του Γ. Παπανδρέου ούτε τις προεκλογικές εξαγγελίες πολλών δισ., τα οποία δεν υπάρχουν, ούτε τον επερχόμενο, υπέρμετρο δανεισμό στον οποίο θα καταφύγει μοιραία η νέα κυβέρνηση. Ψιλά γράμματα για τους κόλακες. Παλιούς και νέους» (ο Γ. Τριάντης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).