Γρηγοριάδης Κώστας

Τώρα, παραμονές Πρωτομαγιάς, τους έπιασε πάλι ο πόνος, για την «ενότητα» και τον κοινό γιορτασμό της επετείου. Ο λόγος για τους συνδικαλιστές του ΣΥΝ, που όπως λένε σε ανακοίνωσή τους, την Πρωτομαγιά «πρέπει να είμαστε όλοι μαζί». Και με τον Πολυζωγόπουλο κορόνα στο κεφάλι σας κύριοι του ΣΥΝ;

Ας πάνε λοιπόν να κάνουν Πρωτομαγιά με όποιον θέλουν. Δικοί τους φίλοι είναι. Μια παρέα όλοι μαζί. Το σίγουρο είναι ότι δε θα είναι μαζί τους οι εργάτες. Γιατί η εργατική τάξη, οι αγωνιστές εργάτες, θα σηκώνουν τις κόκκινες σημαίες και τα λάβαρα του ΠΑΜΕ στην Πλατεία Συντάγματος.

Οτι το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ) αποτελεί - λόγω της ταξικής διοίκησής του και της συνεπούς κι ανυποχώρητης αγωνιστικής δράσης του - «καρφί στα μάτια» των αντιπάλων και των εχθρών της εργατικής τάξης, είναι γνωστό και φαίνεται από τις συνεχείς επιθέσεις που δέχεται, όχι μόνο από τους βιομηχάνους της περιοχής, αλλά και από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων. Γι' αυτό και δεν ξαφνιάζει η απόφαση του Περιφερειάρχη θεσσαλίας Φ. Γκούπα, ν' αποκλείσει κι από τη νέα σύνθεση του Περιφερειακού Συμβουλίου τον εκπρόσωπο του ΕΚΛ κι ας είναι το μεγαλύτερο εργατικό κέντρο στη Θεσσαλία.

Βεβαίως, το γεγονός ότι εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Περιφερειακό Συμβούλιο είναι ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας Στ. Γούλας - στέλεχος της ΠΑΣΚΕ, που υποδείχτηκε από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλο - δείχνει ότι το μεν ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να στηρίξει την αντεργατική - αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, η δε κυβέρνηση της ΝΔ είναι πρόθυμη ν' αξιοποιήσει τους ΠΑΣΟΚτζήδες που υπηρετούν το συνδικαλισμό της ταξικής υποταγής και της πολιτικής συναίνεσης...

Ψηφίζουν σήμερα οι Βρετανοί και το πλέον χαρακτηριστικό γνώρισμα της προεκλογικής περιόδου ήταν το γεγονός πως αυξάνονταν συνεχώς οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τους ανέβαζαν στο 36% του συνόλου, ενώ η αποχή προβλέπεται να πλησιάσει το 40%. Με μια πρώτη ματιά, το φαινόμενο αυτό φαίνεται παράδοξο, αλλά στην πραγματικότητα είναι πλήρως εξηγήσιμο. Πώς να διαλέξουν τι να ψηφίσουν οι Βρετανοί ψηφοφόροι και, ιδιαίτερα, τα λαϊκά στρώματα, όταν ουσιαστικά δεν έχουν επιλογές. Οι πολιτικές διαφορές μεταξύ του Εργατικών, των Συντηρητικών και των Φιλελευθέρων Δημοκρατών, που διεκδικούν την ψήφο τους, είναι περιορισμένες και ανούσιες. Οποιοι και να νικήσουν στη σημερινή αναμέτρηση θα εφαρμόσουν αύριο την ίδια ουσιαστικά πολιτική.

Χαρακτηριστική είναι η στάση της γνωστής για τις σχέσεις της με το βρετανικό κεφάλαιο εφημερίδας «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», η οποία υποστηρίζει το Εργατικό Κόμμα και σημείωνε προχτές: «Υπάρχουν πολλοί λόγοι να είναι το έθνος απογοητευμένο με τον Τόνι Μπλερ, αλλά οι συντηρητικοί του κ. Μάικλ Χάουαρντ δε φαίνεται να αποτελούν μια πειστική εναλλακτική πρόταση». Ενώ, η εφημερίδα «Γκάρντιαν», η πιο φιλική προς τον Τ. Μπλερ, συμβούλευε τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του Εργατικού Κόμματος, «να βάλουν ένα μανταλάκι στη μύτη τους», όταν θα ρίχνουν την ψήφο τους...

«Κλίμα» για νέες, «τσουχτερές» αυξήσεις στα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων από τη νέα σχολική χρονιά διαμορφώνεται αυτές τις μέρες. Αρκετά έγκαιρα, ώστε οι όποιες αυξήσεις τελικά να έρθουν ως ώριμο φρούτο. Την ίδια ώρα, χιλιάδες ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί εργάζονται σε καθεστώς ομηρίας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με τον κίνδυνο της απόλυσης να αιωρείται καθημερινά πάνω απ' το κεφάλι τους.

Και μπορεί, η κυβέρνηση να διαψεύδει τις δημοσιευόμενες προβλέψεις, αλλά, στην πράξη ακολουθεί την ίδια πολιτική με αυτήν του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας πράσινο φως στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης να πουλάνε «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» έναντι υψηλής αμοιβής, με δίδακτρα που αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Αυξήσεις που έρχονται να ρίξουν λάδι στη «φωτιά της αμάθειας».

Βέβαια, στην κοινωνία της ελεύθερης αγοράς, τα διαρκώς αυξανόμενα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι κάτι καινούριο, ούτε και οι ...αφανείς αυξήσεις που καλούνται να πληρώνουν οι γονείς, για μια σειρά άλλες δραστηριότητες που γίνονται στα συγκεκριμένα εκπαιδευτήρια.

Αυτό, όμως, που για μια άλλη φορά έρχεται στο προσκήνιο είναι το αίτημα για κατάργηση κάθε μορφής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, αλλά και η ανάγκη να απορροφηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί στο δημόσιο τομέα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Φαίνεται ενόψει θερινών διακοπών θυμήθηκαν ότι υπάρχουν και κάποια νησιά σ' αυτό το πέλαγος και ότι οι κάτοικοί τους έχουν και κάποιες ανάγκες. Εστω κι αν η μνήμη τους δεν μπορούσε να λειτουργήσει όλο το χειμώνα, που οι κάτοικοι των νησιών αυτών διαδήλωναν και διαμαρτύρονταν.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι σίγουρο ότι οι φτηνές διαφημιστικές καμπάνιες κάθε άλλο παρά μπορούν να καλύψουν -έστω και στο ελάχιστο - τις ελλείψεις που έχουν δημιουργηθεί όλ' αυτά τα χρόνια.

Γιατί να πρωτομιλήσει κανείς; Για τα νοσοκομεία που δεν υπάρχουν, για τα δρομολόγια των πλοίων που περικόπτονται, όταν δε βολεύουν τους εφοπλιστές ή για την ανύπαρκτη στήριξη της γεωργικής παραγωγής και της αλιείας;

Μετά από όλα αυτά, πώς προέκυψε η «ανοιχτή αγκαλιά», μόνον οι κυβερνώντες το ξέρουν. Εκτος, αν πρόκειται για αγκαλιά μέχρι ασφυξίας.

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ της μέρας: Στο ΠΑΣΟΚ δημιούργησαν Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Διαφάνειας και της Διαφθοράς! Ναι, ναι για το γνωστό κόμμα μιλάμε, γι' αυτό που κυβερνούσε τα προηγούμενα χρόνια!!!

Αυτή η επιτροπή λέει θα επεξεργαστεί θέσεις για την εξάλειψη των φαινομένων και θα τις προτείνει στην ελληνική κοινωνία. Τώρα, το γεγονός, πως η κοινωνία ήδη γελάει είναι άλλο θέμα...

Σε κάθε περίπτωση, όμως, δε μας διευκρίνισαν, αν πρόκειται η εν λόγω επιτροπή να ελέγξει και τι απέγινε με όλες εκείνες τις υποθέσεις, όπου πρωτοκλασάτοι του ΠΑΣΟΚ εμπλέκονταν σε διάφορες ιστορίες.

Σίγουρα κάτι θα βρει αν θέλει να ψάξει. Ομως δεν πιστεύουμε να έχει τέτοιου είδους ανησυχίες, γιατί θα ήταν μια μορφή αυτομαστιγώματος...

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χρόνια τώρα, το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης» υπογραμμίζουν και καταγγέλλουν προς κάθε κατεύθυνση ότι ένας και μοναδικός είναι ο «ιερός κανόνας» της Συνθήκης του Μάαστριχτ, του θεμέλιου της σύγχρονης ΕΕ και του λεγόμενου ευρωσυντάγματος: Η ελευθερία (διάβαζε: ασυδοσία) κίνησης και δράσης του μεγάλου κεφαλαίου.

Χρειάζεται τώρα να σημειώσουμε ότι οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με το νόμο περί «βασικού μετόχου» και, ιδιαίτερα, η «αιτιολογημένη γνώμη» της Κομισιόν δικαιώνουν απολύτως τις προειδοποιήσεις και τις καταγγελίες του ΚΚΕ; Χρειάζεται να σημειώσουμε ότι μένουν έκθετοι όλοι όσοι υποστήριζαν τα αντίθετα, είτε επειδή έλεγαν συνειδητά ψέματα, είτε επειδή είχαν αυταπάτες;

Δε νομίζουμε. Ολ' αυτά έχουν γίνει περισσότερο κι από φανερά σε όλους όσοι διαβάζουν με στοιχειωδώς καθαρό μυαλό την επίσημη επιστολή της Κομισιόν στην κυβέρνηση. Χρειάζεται, όμως, να τονίσουμε πόσο δίκιο έχει το ΚΚΕ όταν φωνάζει για ενιαίο και διπλό «όχι», τόσο στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα, όσο και στην ΕΕ. Οταν θεωρεί τον αγώνα κατά της ευρωένωσης συστατικό και αναντικατάστατο στοιχείο της γενικότερης πάλης για μια άλλη, ωφέλιμη για το λαό, πορεία της χώρας.

Και για να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία, διαβάστε τι λέει η επιστολή της Κομισιόν, ακόμη και για τομείς, όπως η Παιδεία και η Εθνική Ασφάλεια, για τους οποίους δεν υπάρχουν «κοινές πολιτικές» και τα κράτη - μέλη υποτίθεται πως έχουν το δικαίωμα διαμόρφωσης εθνικής πολιτικής: «Επιπλέον, θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι ακόμη και στο πλαίσιο εθνικών ρυθμίσεως που έχουν ως σκοπό την οργάνωση της ανώτατης εκπαίδευσης, το ΔΕΚ (σ.σ.: Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) έκρινε ότι, εφόσον οι ρυθμίσεις αυτές περιορίζουν θεμελιώδεις κοινοτικές ελευθερίες, υπάγονται στον έλεγχο του πρωτογενούς κοινοτικού Δικαίου και, ιδίως, στον έλεγχο της τήρησης της αρχής της αναλογικότητας (βλέπε C-153/02, Valentina Neri). Η ίδια λογική είχε ακολουθηθεί από το ΔΕΚ ακόμη και για ζητήματα που άπτονται της εθνικής και στρατιωτικής ασφάλειας, τομείς που συνδέονται ακόμη πιο στενά με το σκληρό πυρήνα της λειτουργίας του κράτους από ό,τι συνδέονται τα ΜΜΕ ή οι οικονομικές κρατικές δραστηριότητες».

Με άλλα λόγια, εμμέσως πλην σαφώς, «ανοίγει» και το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τι κι αν το Ελληνικό Σύνταγμα είναι σαφώς αντίθετο. Το θέμα βρίσκεται στις «θεμελιώδεις κοινοτικές ελευθερίες» και, ιδιαίτερα, στην ελευθερία δράσης του κεφαλαίου και ακόμη περισσότερο στην «τήρηση της αρχής της αναλογικότητας». Επομένως, τα πράγματα είναι ολοκάθαρα...

Ενα ακόμη «συμβουλευτικό όργανο» και, μάλιστα, για κάθε αγροτοκτηνοτροφικό προϊόν, σκοπεύει να συστήσει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Το νέο «όργανο» θα ονομάζεται «Ολομέλεια Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών», θα συμμετέχουν σ' αυτό οι Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) από τις περιοχές που παράγουν ομοειδή προϊόντα και θα καταθέτει κατά τακτά χρονικά διαστήματα προτάσεις για την άσκηση της πολιτικής και της διαχείρισης για το κάθε προϊόν. Με άλλα λόγια, θα καλείται να νομιμοποιήσει στα μάτια των αγροτών την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης και, ταυτόχρονα, θα παίζει το ρόλο του σάκου του μποξ για τις δίκαιες και αναπόφευκτες αντιδράσεις των αγροτών. Αλλωστε, οι αγρότες έχουν ήδη πάρει μια πρώτη γεύση του νέου μέτρου, με τις αποφάσεις των σχετικών, φετινών συσκέψεων για το βαμβάκι, τις συνέπειες των οποίων ήδη φορτώθηκαν οι βαμβακοπαραγωγοί. Με άλλα λόγια, στο εξής οι μικρομεσαίοι αγρότες θα έχουν να κάνουν με συμβουλές συνεταιριστών σαν τον Κοκκινούλη και με αποφάσεις υπουργών σαν τον Μπασιάκο...

Εχει ο καιρός γυρίσματα! Αντιπολίτευση στην πολιτική που οι ίδιοι εφάρμοσαν επί χρόνια για τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας, αναγκάζονται να κάνουν τώρα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ετσι,... εγκαλούν την κυβέρνηση, ότι με την πολιτική υπερχρέωσης των συγκοινωνιακών φορέων, μέσω δανεισμού με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, ανοίγει «το σίγουρο δρόμο για την απαξίωση και τελικά την ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιακών φιλέτων του Λεκανοπεδίου».

Να ξεχνούν άραγε τα στελέχη αυτά ότι την ίδια κι απαράλλακτη πολιτική του αδιέξοδου δανεισμού, που «φόρτωσε» με ελλείμματα τους συγκοινωνιακούς φορείς, ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ; Να ξεχνούν άραγε ότι επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκαν οι νόμοι που άνοιξαν διάπλατα το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών;

Προφανώς και δεν ξεχνούν. Απλώς, υποτιμούν προκλητικά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Κύριοι του ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευση σημαίνει εναντίωση σε ορισμένη πολιτική. Εναντίωση στην πολιτική που εσείς εφαρμόσατε, κατά την πιο επιεική ερμηνεία, σημαίνει υποκρισία και απόπειρα εξαπάτησης των εργαζομένων και της κοινής γνώμης.

Ολοι!!! Εργάτες και εργάτριες, εργατοϋπάλληλοι στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα.

Να νεκρώσουν οι χώροι δουλιάς.

Ολοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ.

Ενάντια στο κεφάλαιο, στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στους μονόδρομους της πλουτοκρατίας.

Να δώσει αποφασιστική απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση που χτυπάει τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που καθηλώνει τους μισθούς και τις συντάξεις, εμπορευματοποιεί την Υγεία και την Παιδεία, για να αυξήσουν τα κέρδη τους και να ισχυροποιήσουν τη θέση τους μια χούφτα καπιταλιστές.

Ολοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ.

Για το δικαίωμα στη δουλιά, για μισθούς και συντάξεις που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες. Για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, για όλα τα δικαιώματα.

Να δυναμώσουν οι εργαζόμενοι την ταξική τους ενότητα, κόντρα στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό που στηρίζει τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική, προσπαθώντας να αφοπλίσει, να παγιδεύσει το εργατικό κίνημα στη λογική της ταξικής συνεργασίας και της συναίνεσης.

Ολοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία. Είναι ΑΠΕΡΓΙΑ.

Αυτό το όπλο είναι δύναμη στα χέρια των εργατών, των εργατοϋπαλλήλων και θα το χρησιμοποιήσουν κόντρα σ' αυτούς που προσπαθούν να καλλιεργήσουν συγχύσεις, να θάψουν τα ιστορικά, επίκαιρα μηνύματα της Πρωτομαγιάς.

Να μιλήσουμε με τους εργάτες και τις εργάτριες, να οργανωθεί και να περιφρουρηθεί αποτελεσματικά η ΑΠΕΡΓΙΑ.

Να ανοιχτούμε στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές, να φτάσει παντού το κάλεσμα του ταξικού γιορτασμού της Πρωτομαγιάς.

Να ετοιμαστεί με μεράκι η συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.