Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται το κάλεσμα της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Νομού Θεσσαλονίκης, που ήδη προετοιμάζεται για τη μεγάλη κινητοποίηση των σωματείων στις 12 Σεπτέμβρη.

Από τη σημαντική πείρα που μάζεψαν οι εμποροϋπάλληλοι όλο το προηγούμενο διάστημα, με το ξέσπασμα της νέας οικονομικής κρίσης που η πανδημία έφερε μια ώρα αρχύτερα, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι σαφές: Είτε στα σούπερ μάρκετ (όπου εργάζονται «ήρωες») είτε στα εμπορικά καταστήματα, είτε σε «καλούς» είτε σε «κακούς» εργοδότες, κάθε χώρος δουλειάς είναι και μια πιθανή εστία εξάπλωσης του κορονοϊού, σε κάθε επιχείρηση η εργοδοσία ξεσαλώνει για να μη χάσει ούτε ευρώ από τα κέρδη της.

Ενδεικτικά, στα «Attica» δεν φτάνουν τα 40 εκατ. καθαρά κέρδη την τελευταία διετία (χωρίς να υπολογίζουμε τα κέρδη που και σήμερα βγάζουν) και ήδη προχώρησαν σε 5 απολύσεις λόγω της κατάστασης. Ο «Σκλαβενίτης» ξέχασε τα βραβεία του σαν «καλύτερος εργοδότης» και αφήνει απροστάτευτους τους εργαζόμενους ενάντια στον κορονοϊό, με ήδη 3 κρούσματα μέσα σε μια βδομάδα. Τα «ΝΑΚ» έβαλαν τους μισούς εργαζόμενους στο πρόγραμμα «Συν-Εργασία» και από τους άλλους μισούς ζήτησαν να δουλεύουν 20 ώρες παραπάνω τη βδομάδα... αμισθί!

Με ένα στόμα, κράτος και εργοδότες μεταθέτουν την κατάσταση στην «ατομική ευθύνη» του λαού, των εργαζομένων. Την ίδια ώρα, σε όλους τους χώρους δουλειάς του κλάδου, το μεγάλο κεφάλαιο καλεί τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη για να συνεχίσει το ίδιο να μπουκώνει κέρδη. Ολοι μαζί να πληρώσουμε την κρίση, αλλά ο πλούτος μόνο για την εργοδοσία...

Απειλούν ανοιχτά ή συγκαλυμμένα πως αν μαθευτούν περιπτώσεις κρουσμάτων, οι εργαζόμενοι θα μείνουν χωρίς δουλειά. Το χειρότερο και πιο αποκαλυπτικό από όλα; Στις καταγγελίες των εργαζομένων πως τα μέτρα που παίρνονται είναι ελλιπή, πως τα δικαιώματα πάνε περίπατο, η απάντηση είναι ότι «ακολουθούνται τα πρωτόκολλα» και οι ΠΝΠ της κυβέρνησης. Και αυτή είναι η αλήθεια: Τα μονοπώλια παραγγέλνουν, η κυβέρνηση - όπως και οι προηγούμενες - εκτελεί.

Είναι η πείρα των εργαζομένων από τη δράση τους μέσα από τα ταξικά σωματεία. Κάθε μέτρο που κερδήθηκε στους χώρους δουλειάς, κάθε ανάκληση απόλυσης, κάθε ευρώ που σώθηκε από το μεροκάματό μας, είναι αποτέλεσμα της οργανωμένης πάλης των εργαζομένων.

Οπου έγινε πράξη το σύνθημα «Κανένας μόνος του, δεν πληρώνουμε την κρίση σας», στα «ΝΑΚ», στον «Σκλαβενίτη», σε άλλους χώρους, υπήρξαν μικρές και μεγάλες νίκες, και το σπουδαιότερο, ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι έστησαν αυτί, προβληματίστηκαν, ήρθαν σε επαφή με το σωματείο.

Μέσα από το φόβο και το άγχος, όλο και περισσότερο ακούγεται η φράση «κάτι πρέπει να γίνει». Αυτό το «κάτι» είναι η συμπόρευση με το σωματείο, είναι η συσπείρωση εργαζομένων κάτω από το πλαίσιο πάλης που προβάλλει τα αυτονόητα. Γιατί για εμάς τους εργαζόμενους είναι αυτονόητο δικαίωμα και ανάγκη το να μη μείνει κανένας εργαζόμενος χωρίς εισόδημα, το να μη χαθεί κανένα μεροκάματο. Οπως αυτονόητο είναι το να μη δοθούν τα δισ. του «Ταμείου Ανάκαμψης», που είναι δικά μας χρήματα, στους καπιταλιστές για να μεγαλώσουν κι άλλο τα κέρδη τους, αλλά να πάνε στο δημόσιο σύστημα Υγείας, στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στην Παιδεία.

Βάζουμε στόχο, με αφορμή και τη Γενική Συνέλευση την Κυριακή 6/9 στις 7 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο, από όποιο χώρο εργασίας και να περάσουμε να μένει ένας πυρήνας του σωματείου, νέοι εργαζόμενοι στις δυνάμεις μας, νέες επιτροπές. Πληρώσαμε ήδη πάρα πολλά, δεν θα πληρώσουμε και αυτή την κρίση τους!