Η αντίστροφη μέτρηση για το φινάλε του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου αρχίζει ουσιαστικά από σήμερα, με τη διοργάνωση να μπαίνει στην τελική ευθεία μέχρι τη διεξαγωγή του τελικού την ερχόμενη Κυριακή 11 Ιούλη. Και μπορεί τα στελέχη της FIFA να έχουν όλο το χρόνο πλέον να σκεφθούν τι πήγε λάθος και τα κέρδη τους δεν ήταν τα αναμενόμενα, αφού οι φόβοι για μειωμένα έσοδα αποδείχθηκαν και στην πράξη, ωστόσο εκείνοι που δεν έχουν καν καιρό για σκέψεις και προβληματισμούς είναι οι διοργανωτές Νοτιοαφρικανοί. Το αντίθετο, μάλιστα, αφού μόλις τα φώτα του φετινού Μουντιάλ σβήσουν θα πρέπει πλέον να σκεφθούν τη ....μαύρη τρύπα στα οικονομικά που αφήνει στη χώρα της Μαύρης Ηπείρου η ανάληψη και το φετινό Μουντιάλ.

Και πρακτικά, πλέον, το σίγουρο είναι ότι η διοργάνωση των αγώνων κάθε άλλο παρά βοήθησε την οικονομία της χώρας, αφού τα κέρδη ήταν εκ των προτέρων σίγουρο ότι αφορούσαν μόνο τη διοργανώτρια αρχή (FIFA) και τις πολυεθνικές χορηγούς. Αντίθετα, το 0,5% που προστέθηκε στο δείκτη ανάπτυξης της χώρας που για το 2010 αναμένεται να φτάσει στο 2,6% μόνο ως ασπιρίνη μπορεί να θεωρηθεί στη βαριά νοσούσα νοτιοαφρικανική οικονομία. Την ίδια ώρα, τα έσοδα ήταν πολύ λιγότερα από όσα προσδοκούσαν οι οικοδεσπότες, με την πρώτη διάψευση να έρχεται από τον αριθμό επισκεπτών, οι οποίοι ποτέ δεν έφθασαν τους 450.000 όπως προέβλεπαν οι αρχικοί υπολογισμοί με μεγάλο αγκάθι την απουσία θεατών από την ίδια την Αφρική (αφού μόλις το 2% των εισιτηρίων πουλήθηκε σε χώρες της Αφρικής). Είναι χαρακτηριστικό ότι τα έσοδα από τους τουρίστες συμπεριλαμβανομένων και των επίσημων αποστολών των ομάδων αναμένεται να φτάσουν στο 1,3 δισ. ευρώ, την ίδια στιγμή που το κόστος της φιλοξενίας του ποδοσφαιρικού γεγονότος έφθασε τα 5,54 δισ. ευρώ από τα οποία όμως τα 4 δισ. ευρώ τα κατέβαλε το κράτος της Νότιας Αφρικής.

Και στο θέμα της ανεργίας, όμως, τα πράγματα είναι τραγικά, αφού το ποσοστό εκτινάχθηκε στο 25%. Παρά τις όποιες εξαγγελίες των υπευθύνων για αναβάθμιση, εξαιτίας των θέσεων εργασίας κατά τη διάρκεια της κατασκευής των έργων, τα στοιχεία δείχνουν μια άλλη πραγματικότητα. Και αυτό γιατί, μπορεί στις υποδομές να δούλεψαν περίπου 695.000 εργαζόμενοι (σημ. σε εργασιακό μεσαίωνα με εξευτελιστικές αμοιβές που οδήγησε και σε απεργία διαρκείας) εκ των οποίων οι 280.000 διατήρησαν τη δουλειά τους και φέτος (μέχρι τουλάχιστον το τέλος των αγώνων) εντούτοις μόνο πέρσι 1 εκ. εργαζόμενοι έχασαν τις δουλειές τους διογκώνοντας το πρόβλημα της ανεργίας που πλήττει κυρίως το μαύρο πληθυσμό.

Παράλληλα, είναι εμφανές πλέον ότι όποιες υποδομές έγιναν κάθε άλλο παρά θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου του λαού της χώρας, αφού τα σχέδια για αξιοποίησή τους από ντόπιες και ξένες πολυεθνικές σιγά σιγά βγαίνουν στο φως. Και όλα αυτά την ώρα που το 24% του πληθυσμού ζει χωρίς τρεχούμενο νερό, το 20% χωρίς ηλεκτρικό, ενώ υπολογίζεται ότι χρειάζονται να κατασκευαστούν τουλάχιστον 2 εκ. κατοικίες προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα των κατοίκων που ζουν στις άθλιες παραγκουπόλεις.