Στη χτεσινή «Αυγή» δημοσιεύτηκε κείμενο με τίτλο «Πολιτικό λιβελογράφημα του ΚΚΕ κατά του ΚΕΑ» και αναφέρεται στην επιστολή της ΚΕ του ΚΚΕ προς τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης, που στάλθηκε στις 29/11, με αφορμή τη διεξαγωγή του Συνεδρίου του «Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς». Η «Αυγή» καταγγέλλει το ΚΚΕ ότι επιμένει «στη γνώριμη γραμμή της απομόνωσης και του σεκταρισμού», ότι «αντιμετωπίζει ως εχθρό του κινήματος το ΚΕΑ» και ότι «σε στιγμές κλιμάκωσης της επίθεσης του κεφαλαίου κατά του κόσμου της εργασίας η ηγετική ομάδα του Περισσού επιλέγει να θέσει στο στόχαστρό του κατά κύριο λόγο τον ΣΥΝ και το γερμανικό κόμμα της αριστεράς Die Linke». Είναι φανερή η προσπάθεια του συντάκτη και της εφημερίδας να κρύψουν πίσω από τις εντυπώσεις και τον άθλιο χαρακτηρισμό «λιβελογράφημα» την αδυναμία τους να αντιπαρατεθούν πολιτικά με το ΚΚΕ. Γι' αυτό και στο κείμενο δεν υπάρχει ούτε μια φράση, ούτε μια ερμηνεία που να δικαιολογεί τον τίτλο «λιβελογράφημα». Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Το πολιτικό κείμενο που απέστειλε το ΚΚΕ προς τα Εργατικά και Κομμουνιστικά Κόμματα της Ευρώπης δίνει την καρδιά της στρατηγικής του ΚΕΑ και των κομμάτων που το συναπαρτίζουν, μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΝ. Αυτό είναι που ενοχλεί τον ΣΥΝ, αφού η σοσιαλδημοκρατική φιλοευρωενωσιακή γραμμή, που υπερασπίζεται με τις άλλες δυνάμεις του ΚΕΑ, αποκαλύπτεται στα μάτια ολοένα και περισσότερων εργαζόμενων σαν γραμμή ήττας και ενσωμάτωσης, σε μια περίοδο που η ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής πάλης είναι αναγκαία και επίκαιρη όσο ποτέ.

Γι' αυτό το ΚΚΕ γράφει για το ΚΕΑ στη συγκεκριμένη επιστολή του: «Με βάση το καταστατικό του ως θεσμικό στοιχείο της ΕΕ (το ΚΕΑ) αποδέχεται ως δεδομένο την αιωνιότητα της καπιταλιστικής ΕΕ, και βασικός όρος για την ύπαρξή του είναι η αποδοχή ότι δε θα αμφισβητήσει το πλαίσιό της. Αυτό διαφαίνεται και στα υλικά του 3ου συνεδρίου του ΚΕΑ, όπου με προτάσεις του τύπου "να γίνουν βήματα προς την κατεύθυνση για την απαλλαγή των πολιτικών της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών από τον κλοιό των χρηματιστικών αγορών", προβάλλεται η αντίληψη του "εξανθρωπισμού" του καπιταλισμού. Ως δήθεν "ριζοσπαστικές αλλαγές", προτάσσονται μέτρα εκσυγχρονισμού του καπιταλισμού με τον αδιέξοδο στόχο περί "εκδημοκρατισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης", της ένωσης που έχει συγκροτήσει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο για την αποτελεσματικότερη εκμετάλλευση των λαών της Ευρώπης και για την επικράτησή του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις». Την «ενότητα» πάνω σ' αυτή τη γραμμή οραματίζεται ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ, λειτουργώντας αντικειμενικά σαν κυματοθραύστες της λαϊκής αγανάκτησης για την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεών της, η οποία είναι φιλομονοπωλιακή, επειδή ακριβώς η ΕΕ είναι του κεφαλαίου. Και αυτό δεν μπορεί να εξωραϊστεί, ούτε να αλλάξει με περικοκλάδες. Χρειάζεται πάλη ταξική και ριζοσπαστική στρατηγική, που θα σαρώσει το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ, δίνοντας πρώτα και κύρια ισχυρά ραπίσματα στις δυνάμεις που την υπηρετούν σε εθνικό επίπεδο. Αυτή είναι η πραγματική διέξοδος που συμφέρει το λαό και στον αφορισμό αυτής της διεξόδου, ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ ταυτίζονται με τις δυνάμεις που υπηρετούν με όρους στρατηγικής το κεφάλαιο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με τον όρο «γιορτινή ατμόσφαιρα» εννοεί προφανώς τα Χριστούγεννα , σαν καλός χριστιανός και ευσεβής πολίτης. Ξέρετε κάλαντα, δωράκια, εκκλησιασμούς και όλα τα σχετικά.

Με τον όρο «πολλή δουλειά» είναι φανερό πως εννοεί την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη θεσμοθέτηση της ασυδοσίας των εργοδοτών και τη φτώχεια των λαϊκών στρωμάτων.

(Τέτοια νομοσχέδια άλλωστε θα φέρει μέσα στο Δεκέμβρη και πριν τον προϋπολογισμό η κυβέρνηση).

Αυτά σαν καλός «ευρωπαϊστής» και εκπρόσωπος των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι δύο ιδιότητες άλλωστε χρόνια ταυτίζονται. Απλά, στη συγκεκριμένη συγκυρία είναι κάτι παραπάνω από προκλητικές.

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ έχει προφανώς ξεπεράσει τα όρια του γελοίου, διαψεύδοντας ειδήσεις περί συμφωνιών και δημοσιοποιώντας υποτιθέμενες «διαφωνίες» με την κυβέρνηση για τις συμβάσεις...

Είναι εξόφθαλμο πως όταν μια κυβέρνηση εξαγγέλλει μέτρα για κατάργηση συμβάσεων και μειώσεων μισθών, σε μια χώρα που οι εργαζόμενοι υποφέρουν, δεν είναι ώρα ...για συζήτηση.

Ωρα για κινητοποιήσεις και αντεπίθεση των εργαζομένων είναι. Ακριβώς δηλαδή αυτά για τα οποία η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει επιφορτισθεί να μη συμβούν. Αυτό της αναλογεί στον καταμερισμό της γενικευμένης επίθεσης...

ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ τήρηση του Μνημονίου ζήτησε ο διευθύνων σύμβουλος της Γιούρομπανκ Ν. Νανόπουλος. Ε, φυσικά ...κορόιδο είναι να ζητήσει κάτι διαφορετικό;

Ειδικά για τις τράπεζες αυτή η ιστορία είναι κάτι παραπάνω από θετική. Είναι προϋπόθεση αειθαλούς κερδοφορίας και μάλιστα χωρίς τον παραμικρό κόπο. Ας μην ξεχνάμε ότι προβλέπονται (στην ανάγκη) και άλλα κονδύλια γι' αυτούς εφόσον τα χρειαστούν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Στη διακήρυξή της αναφέρεται: «Δεν αρνούμαστε την κοινωνική μας διαδρομή και τη στάση μας τόσα χρόνια ως ΠΑΣΚΕ Μετάλλου. Στις δύσκολες σημερινές συνθήκες δεν πρέπει να περιχαρακώσουμε σε παραταξιακό επίπεδο τη δράση μας. Είναι ανάγκη να συναντηθούμε με συνδικαλιστικές δυνάμεις όλων των τάσεων, όλων των απόψεων και να συνθέσουμε τη δυναμική μας ενώνοντας τις δυνάμεις μας».

Η ΠΑΣΚΕ Μετάλλου προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργάτες αλλάζοντας όνομα. Προσπαθεί να «κρύψει» τη φιλοεργοδοτική και φιλοκυβερνητική τακτική που ακολούθησε και ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια. Να «αναβαπτιστεί» αλλάζοντας ταμπέλα. Να ξεφύγει, δήθεν, απ' το ΠΑΣΟΚ, μόνο και μόνο για να εγκλωβίσει κι άλλους εργάτες στον κυβερνητικό συνδικαλισμό της. Κριτήριο, όμως, για τους εργαζόμενους πρέπει να αποτελούν οι πράξεις. Και η ΠΑΣΚΕ (όπως κι αν αυτοαπακαλούνται) τόσο στον κλάδο του Μετάλλου, όσο και γενικότερα, έχει τεράστιες ευθύνες για τον εκφυλισμό του εργατικού κινήματος.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, όποιο όνομα κι αν έχει. Να εγκαταλείψουν αυτούς που με την υπογραφή τους πετσοκόβουν καθημερινά εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα. Να στρατευτούν, να αγωνιστούν μαζί με τον ταξικό πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος. Να «διαγράψει» αυτούς που νομίζουν ότι οι πράξεις τους θα «διαγραφούν» απλά και μόνο επειδή άλλαξαν όνομα.

Δε γνωρίζουμε αν είναι αλήθεια το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής», σύμφωνα με το οποίο απροσδιόριστος αριθμός των υπό μετάταξη εργαζομένων στον ΟΣΕ έχουν κατακλύσει τα γραφεία βουλευτών και στελεχών του κυβερνώντος κόμματος εκλιπαρώντας για ευνοϊκή μετακίνησή τους σε «καλές υπηρεσίες» του Δημοσίου... Δεν είναι εύκολο να εξακριβωθούν τα πραγματικά γεγονότα, πολύ περισσότερο που οι κομμουνιστές ήταν πάντα μακριά και απέξω από τέτοια αλισβερίσια. Σε κάθε περίπτωση όμως πρόκειται για συμπεριφορά θλιβερή και αποδοκιμαστέα. Δεν μπορεί σε περίοδο πολέμου η διέξοδος για τους εργαζόμενους να είναι το ρουσφέτι, η ταπείνωση και η αναξιοπρέπεια... Παρά τις αντικειμενικές και υποκειμενικές (π.χ. κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα) δυσκολίες, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι η ταξική ενότητα και συσπείρωση που θα ορθώσει εμπόδια και θα ανατρέψει τελικά την αντιλαϊκή πολιτική. Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι δεν υπάρχουν ούτε ασφαλή ούτε πολύ περισσότερο ατομικά καταφύγια στην κρίση, δηλαδή στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει η πλουτοκρατία σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού. Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και να αποφασίσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους. Να αναπτύξουν στο έπακρο την ταξική ενότητα και ταξική αγωνιστική αλληλεγγύη. Ο ταξικός αντίπαλος τότε παρουσιάζεται στις πραγματικές του διαστάσεις, δηλαδή πολύ πιο «κοντός» και αδύναμος...

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εντείνει την προσπάθεια να δημιουργήσει κλίμα αποδοχής των αντιαγροτικών σχεδιασμών της νέας αναθεώρησης της ΚΑΠ για μετά το 2013. Στο πλαίσιο αυτό ο Κ. Σκανδαλίδης διοργάνωσε και μια άτυπη συνάντηση προβληματισμού στην Αθήνα για θέματα αγροτικής πολιτικής και για τη νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ. Από τα λεγόμενα του φάνηκε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να προσαρμόσει ταχύτατα την πολιτική της ενόψει της νέας αναθεώρησης της ΚΑΠ στην κατεύθυνση των αντιαγροτικών εντολών της ΕΕ, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων - πολυεθνικών. Ο Κ. Σκανδαλίδης κάνει λόγο για ανάγκη επιχειρησιακού σχεδιασμού μετά το 2013, αλλά αυτό σημαίνει στην πράξη ενίσχυση της πολιτικής υπέρ των μεγαλογροτών - επιχειρηματιών, σε βάρος βέβαια της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Ερωτηθείς για το πόσο θα περικοπούν οι αγροτικές επιδοτήσεις ανέφερε βέβαια ότι δε γνωρίζει... Ομως γνωρίζει πολύ καλά ότι έρχεται μεγάλο μαχαίρι στις επιδοτήσεις και ότι οι φτωχομεσαίοι αγρότες θα είναι στους πιο χαμένους και στους σίγουρα ξεκληρισμένους. Αλλά το τροπάρι που διαλαλεί και θα διαλαλεί ο Κ. Σκανδαλίδης, είναι και θα είναι: Η διαβούλευση, ο διάλογος, η σκληρή διαπραγμάτευση. Ολα αυτά τα έχουν ξανακούσει οι μικρομεσαίοι αγρότες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ... Η φτωχομεσαία αγροτιά δεν αντέχει άλλη κοροϊδία. Απαιτεί να ζει και να παράγει με αξιοπρέπεια και με εισόδημα επιβίωσης. Αυτό όμως δεν το εγγυώνται ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ και κανένα από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Η διέξοδος βρίσκεται στην κοινή αγωνιστική δράση με την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, μέσα από ένα κοινό μέτωπο πάλης, για την απόκρουση της αντιλαϊκής - αντιαγροτικής επίθεσης και για ν' ανοίξει η προοπτική ριζικών ανατροπών και στο επίπεδο της εξουσίας, ώστε να εφαρμοστεί μια άλλη πολιτική, προς όφελος του λαού και υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών.