Σε προκλητικές και εξοργιστικές εκκλήσεις του τύπου «ας εγκαταλείψουν επιτέλους τις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες εμμονές τους» και σε κοινότοπες διαπιστώσεις όπως «το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι δραματικό όχι μόνο για την ελληνική οικονομία αλλά και την κοινωνία», εξαντλείται η αντίδραση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στις πρόσφατες δηλώσεις των εκπροσώπων της τρόικας για παραπέρα μείωση μισθών στα επίπεδα της Βουλγαρίας και της Κροατίας. Οπως ήταν αναμενόμενο, στη σχετική ανακοίνωση της ΓΣΕΕ, δεν γίνεται καμία αναφορά στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, λες και δεν είναι αυτοί οι σφαγείς των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων, λες και δεν είναι αυτοί που ψήφισαν τους εφαρμοστικούς νόμους του μνημονίου για την καταβαράθρωση του μισθών στα επίπεδα των 500, 400, ακόμα και 200 ευρώ για τους «μερικά απασχολούμενους». Για όλα τα δεινά, αλλά και για την καπιταλιστική κρίση, φταίει «η αποτυχημένη και αδιέξοδη συνταγή» της τρόικας και «οι νεοφιλελεύθερες απόψεις τους» όπως αυτές εκφράστηκαν από τους εκπροσώπους της ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου, σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ. Φυσικά δεν ξενίζει καθόλου που εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ στο διά ταύτα αναζητούν τις λύσεις εξόδου από την κρίση «σε μέτρα ενίσχυσης της ανάπτυξης και της πραγματικής οικονομίας», συμπλέοντας στην πραγματικότητα πλήρως με τη στρατηγική της «ανάπτυξης» που προωθούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, δηλαδή τη μείωση των μισθών στα επίπεδα της Βουλγαρίας, που υποκριτικά την ίδια ώρα αποκηρύσσουν στα λόγια... Οι εργαζόμενοι, που συνειδητοποιούν τον επιζήμιο και επικίνδυνο ρόλο που παίζουν ως στήριγμα της πλουτοκρατίας, πρέπει να τους πετάξουν από το σβέρκο τους και να συστρατευτούν με τις ταξικές δυνάμεις και το ΠΑΜΕ.
Οι ελπίδες της «Αυτόνομης Παρέμβασης» για τη ΓΣΕΕ…
«Η ΓΣΕΕ οφείλει από μια θέση αναμονής και απόστασης που χαρακτηρίζει την εικόνα και τη λειτουργία της, να μετατραπεί σε πραγματικό όχημα δυναμικής παρέμβασης και αντίστασης» σημειώνει η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) με πρόσφατη επιστολή που έστειλε στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Δηλαδή, η ΑΠ εκτιμά πως αυτό που αποτελεί πρόβλημα με τη σημερινή διοίκηση της ΓΣΕΕ είναι κάποια... καθυστέρηση, αμέλεια, αποστασιοποίηση από την επίθεση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι. Δηλαδή, η ΑΠ δε βλέπει ούτε συνειδητή υπονόμευση των εργατικών αγώνων ούτε συστηματική υπεράσπιση των αναγκών της «ανταγωνιστικότητας», όπως άλλωστε επιβεβαιώνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συνέχεια: και με τις ανακοινώσεις της, και με τα αιτήματά της και με τους «διαλόγους» και με το ότι μες στους τόπους δουλειάς έχουν αναλάβει (σ.σ. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) εργολαβικά να πείσουν τους εργάτες να συμπορευτούν με τους εργοδότες.
Τι πρέπει να σχολιάσει κανείς τώρα για την εκτίμηση και το κριτήριο της ΑΠ; Μόνο ότι δε βλέπει ποιο ρόλο έχουν επιλέξει οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες; 'Η ότι κι αυτή βοηθά στη συγκάλυψη του προδοτικού τους ρόλου και τον αποπροσανατολισμό, τη χειραγώγηση, άρα και την υποταγή των εργαζομένων;
... και το λεξικό που ψάχνει
Ετσι λοιπόν, και στο πλαίσιο των ελπίδων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η ΓΣΕΕ να βρει κάποια στιγμή το... χαμένο της φως, η ΑΠ ζητά να ξεκινήσει «συζήτηση» ως «μια δυναμική κινητοποίηση ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος». Και τι θεωρεί η ΑΠ πως απαιτείται για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος; «Να επανανοηματοδοτήσουμε λέξεις, ορισμούς και έννοιες, όπως μαζικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, συλλογική δράση, αλληλεγγύη, εθελοντισμός, ανιδιοτέλεια, δημοκρατία, μαζικότητα, ενότητα, αποτελεσματικότητα κ.ά.» όπως εξηγεί.
Δεν ξέρουμε αν οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται την έννοια τέτοιων όρων λόγω... λεξικής πενίας. Δεν ξέρουμε, ακόμα, αν εννοούν πως το πρόβλημα του εργατικού κινήματος είναι η έλλειψη σεμιναρίων για τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου των συνδικαλιστών. Αλλά το σίγουρο είναι πως για την εργατική τάξη, το περιεχόμενο τέτοιων όρων καθορίζεται και υπηρετεί τα συμφέροντά της μόνο ενάντια σε αυτούς που τσακίζουν τη ζωή τους. Γιατί, για παράδειγμα, και οι εργοδότες ζητούν «αλληλεγγύη» καλώντας τους εργάτες να δεχτούν τη λεηλάτηση των δικαιωμάτων τους, γιατί έτσι - ισχυρίζονται αυτοί με ψέματα - θα γλιτώσουν θέσεις εργασίας. Μόνο που για τους εργάτες αληθινή αλληλεγγύη δε νοείται έξω από τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας, για να δυναμώσει η πάλη (σε κάθε τόπο δουλειάς αλλά και γενικά) ενάντια στην πολιτική που γκρεμίζει τα δικαιώματά τους ως «κόστος». Τι δεν καταλαβαίνει η ΑΠ; 'Η μήπως κάνει - ξανά - ότι δεν καταλαβαίνει;...
Ανάχωμα στην επίθεση του κεφαλαίου
Τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το πρώτο δίμηνο του 2012 δείχνουν ότι η επίθεση του κεφαλαίου όχι μόνο δεν ανακόπτεται, αλλά οξύνεται παραπέρα, επιβάλλοντας τις πιο ευέλικτες μορφές απασχόλησης και δραματική συρρίκνωση στους εργατικούς μισθούς. Στο διάστημα αυτό οι νέες συμβάσεις με πλήρη απασχόληση είναι λιγότερες από τις «ευέλικτες» και φτάνουν μόλις το 48%, ενώ οι συμβάσεις με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία ανέρχονται στο 52%. Και βέβαια ούτε αυτοί οι αριθμοί μπορούν να αποδώσουν τον τραγικό τρόπο που η εργατική τάξη βιώνει τις συνέπειες αυτής της επίθεσης. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση εργαζόμενων γυναικών στην εταιρεία «Φονμάρκετινγκ» στη Ν. Ιωνία που αξίωσε να δουλεύουν μόλις 8 ώρες τη βδομάδα με συνολική αμοιβή το μήνα από 120 έως 160 ευρώ! Δηλαδή μισθός που δε φτάνει ούτε για τα εισιτήρια μετακίνησης και τον καφέ των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή τα στοιχεία του ΣΕΠΕ επιβεβαιώνουν τη συνεχιζόμενη αύξηση της «μαύρης εργασίας», που για τους ντόπιους εργαζόμενους έφτασε στο 29,6% και στους μετανάστες το 42,7%, παρά τις επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες του υπουργείου Εργασίας για «χτύπημα» της ανασφάλιστης εργασίας.
Η τάση ξεχαρβαλώματος της αγοράς εργασίας, με την κυβέρνηση να δίνει το ένα χτύπημα μετά το άλλο και τον ΣΕΒ να «καθοδηγεί» από το παρασκήνιο, όχι μόνο δεν ανακόπτεται, αλλά παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Και θα χειροτερεύει αφού η καπιταλιστική κρίση, εκτός από τη μείωση της απασχόλησης με τα λουκέτα και τη δραματική αύξηση της ανεργίας, ωθεί σε ένταση του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και κατά συνέπεια πολλαπλασιάζει στο έπακρο την πίεση που ασκεί ο κάθε μεμονωμένος καπιταλιστής στους εργαζόμενους της επιχείρησής του. Και είναι ακριβώς η ένταση του καπιταλιστικού ανταγωνισμού για μερίδια της αγοράς που σφίγγει σαν αόρατη θηλιά τη ζωή της εργατικής τάξης.
Να γιατί όποιοι μιλάνε για ανάπτυξη που θα εξασφαλιστεί μέσα από την ενίσχυση της εγχώριας ανταγωνιστικότητας, στην ουσία προτρέπουν σε ακόμα πιο ευέλικτη και φθηνή εργασία, σε ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται αναγκαστικά περνάει - και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά όσο κουμάντο κάνουν τα μονοπώλια - πάνω από τα συντρίμμια της αγοράς εργασίας, από τα ερείπια των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Γι' αυτό οι εργάτες δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα της ανταγωνιστικότητας. Ούτε να υποκύψουν στους εκβιασμούς και στις απειλές της εργοδοσίας. Γιατί κάθε υποχώρηση, κάθε συμβιβασμός στην επιχείρηση ή στον κλάδο μεταφράζεται σε συνολικό πισωγύρισμα για ολόκληρη την εργατική τάξη. Το αντίθετο, η αντίσταση στις απαιτήσεις της εργοδοσίας, η οργάνωση του αγώνα για να μην περάσουν τα σχέδια του κάθε καπιταλιστή, είναι συνεισφορά στην κοινή υπόθεση και στα κοινά ταξικά συμφέροντα όλων των εργαζομένων.
Αυτός ο αγώνας μπορεί να πάρει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση, να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματικός, αν στις εκλογές που έρχονται περισσότεροι εργάτες φτάσουν στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, αν η εργατική τάξη ενισχύσει τη μόνη πολιτική δύναμη που στην πράξη στέκεται εμπόδιο στα σχέδια του κεφαλαίου, στη δύναμη που με συνέπεια και σταθερότητα αντιπαλεύει την πλουτοκρατία, που πρωτίστως μέσα στα εργοστάσια έχει αποδείξει ότι είναι το λαϊκό αντίβαρο στην πολιτική που ασκούν από κοινού ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ΕΕ και αυτό που εκπροσωπούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ από τον Αντώνη Σαμαρά. Να «ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» λέει, διότι τις κατέλαβαν οι μετανάστες...
Στην προκειμένη περίπτωση, η φράση του είναι σχήμα λόγου, όμως ...προσπερνά το γεγονός ότι σε κάποιες άλλες περιοχές του πλανήτη οι πόλεις όντως «καταλαμβάνονται» και «ανακαταλαμβάνονται».
Εκεί, όμως, το κάνουν αυτό τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτές οι συμμαχίες δηλαδή στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα και προσφέρει χρήματα και στρατιωτική βοήθεια σε αυτές τις εκστρατείες.
Κι ας μην υποκρίνεται η Νέα Δημοκρατία (όπως και το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑ.Ο.Σ.) ότι δε γνωρίζουν τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη μετανάστευση.
Τους θυμίζουμε ότι κανείς δε διακινδυνεύει τη ζωή του, δεν περπατάει χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων, δεν εμπλέκεται σε κυκλώματα δουλεμπόρων ...έτσι, χωρίς λόγο.
Και τους βεβαιώνουμε ότι οι βομβαρδισμοί και οι εισβολές του ΝΑΤΟ, η καταδίκη στην πείνα και την ανέχεια λόγω της υπερεκμετάλλευσης που έπεται των στρατιωτικών επιχειρήσεων είναι επαρκέστατοι λόγοι.
ΚΑΝΟΥΝ ΦΤΕΡΑ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ από τις τράπεζες - όπως δείχνουν τα στοιχεία και κάνουν τους τραπεζίτες να γκρινιάζουν - κι άπαντες συμφωνούν ότι αυτό δυσκολεύει τη ρευστότητα στην αγορά.
Κι επειδή οι αναλύσεις λένε ότι οι καταθέσεις που μειώνονται είναι αυτές των νοικοκυριών, μάλλον πρέπει να ...νιώσουμε και ένοχοι που ξοδεύουμε ό,τι πενιχρό πιθανόν είχαμε μαζέψει για να πληρώσουμε τους φόρους τους και την ακρίβεια τους.
Δε φτάνει που δε χειροκροτάμε τα μνημόνια τους, δε φτάνει που δε χαιρόμαστε όταν φτωχαίνουμε, δε φτάνει που διαμαρτυρόμαστε για τις περικοπές σε Υγεία και Παιδεία...
Ε, να τρώμε κι από πάνω τα πολύτιμα λεφτά του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας πάει πολύ...
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Αγωγοί» των πολυεθνικών και των πολέμων
Γρηγοριάδης Κώστας
«Η κυβέρνηση Ομπάμα υποστηρίζει κάθε αγωγό που θα μεταφέρει αέριο στην Ευρώπη, αρκεί να περνά από τα κράτη των Βαλκανίων και να έχει τη δυνατότητα αύξησης της χωρητικότητας για τη διέλευση μελλοντικών επιπλέον ποσοτήτων». Η φράση αυτή του ειδικού απεσταλμένου του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για την ενέργεια στην Ευρασία, Μόρνινγσταρ, στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», δείχνει καθαρά τις επιδιώξεις της αμερικανικής κυβέρνησης στο ζήτημα των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου από την κεντρική Ασία στην Ευρώπη, αλλά και τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται στον πόλεμο για τον έλεγχο των πηγών και των αγωγών ενέργειας. Ενδιαφέρον από την άποψη αυτή παρουσιάζει πρόσφατη έκθεση του Τμήματος Ερευνών της Γερουσίας των ΗΠΑ ότι το φυσικό αέριο της Βόρειας Αφρικής (Λιβύη, Αίγυπτος) και της Ανατολικής Μεσογείου (ΑΟΖ, Κύπρου, Ισραήλ), προσφέρουν τις περισσότερες προοπτικές για την ΕΕ, προκειμένου να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο. Ταυτόχρονα, επιβεβαιώνει τη "στροφή" της αμερικανικής πολιτικής σε ό,τι αφορά στον εφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και την εγκατάλειψη της υποστήριξης αγωγών, όπως ο Nabucco. «Η κατασκευή του αγωγού Nabucco, η οποία αποτελούσε στόχο πολλών κυβερνήσεων των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ, απέχει πολύ από το να προσφέρει αξιόλογες ποσότητες που θα αντισταθμίσουν τις ρωσικές εξαγωγές», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση. Φυσικά, η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να μπει πιο βαθιά στον πόλεμο ανάμεσα σε κράτη και επιχειρήσεις για τον έλεγχο των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου με τον Γ. Παπακωνσταντίνου να μιλάει για «τρίτο διάδρομο με βάση τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί στο Ισραήλ και την Κύπρο». Ομως αυτοί οι ανταγωνισμοί τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για τους λαούς, γιατί «οι δρόμοι του πετρελαίου» που χαράσσουν οι πολυεθνικές είναι γεμάτοι αίμα και πολέμους.
Μαντρόσκυλα των κεφαλαιοκρατών
Αυτός είναι ο ρόλος των μαντρόσκυλων των κεφαλαιοκρατών και του συστήματος. Να γαβγίζουν και ωρύονται με όλη τους τη δύναμη ότι «θα σου πάρουν οι κομμουνιστές το σπίτι» ή «θα χάσεις τα λεφτά σου» αν το βράδυ των εκλογών δε βγει κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Αυτό ακριβώς κάνει εδώ και καιρό «κατ' επάγγελμα» ο ανεκδιήγητος Α. Γεωργιάδης - ναι αυτός που για χάρη του οι εφοπλιστές έκαναν επίσημο διάβημα να παραμείνει στο υπουργείο Ναυτιλίας γιατί ποτέ δεν είχαν συναντήσει τόσο αφοσιωμένο υπάλληλο - αναπαράγοντας τα πιο εμετικά και χυδαία αντικομμουνιστικά κατασκευάσματα. «Αν την επομένη το πρωί μετά τις εκλογές δεν υπάρχει σταθερή κυβέρνηση στη χώρα θα βγει κάποιος Ευρωπαίος αξιωματούχος και θα πει ότι το πρόγραμμα παγώνει, θα τρέξουν χιλιάδες άνθρωποι στις τράπεζες να πάρουν τα λεφτά τους, θα κατεβάσουν οι τράπεζες ρολά γιατί αφού δεν θα υπάρχει πρόγραμμα, δεν θα υπάρχουν λεφτά και από εκεί και πέρα θα ξεκινήσει το απόλυτο χάος. Αν δεν υπάρχει πολιτική σταθερότητα στη χώρα την επομένη, κλάφτε τα», έκρωζε χτες (στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ). Συνεχίζοντας το σιχαμερό τροπάρι και τις αηδιαστικές λεπτομέρειες, κάλεσε «όποιος έχει σπίτι στην επαρχία, αν δει ότι δεν υπάρχει σταθερή κυβέρνηση στην Αθήνα μην γυρίζει στην Αθήνα καθόλου, γιατί θα γίνει χαμός»(!). Φυσικά δεν μπορούσε να λείπει η κατασυκοφάντηση και βάναυση διαστρέβλωση των θέσεων και των ιδεών του ΚΚΕ καθώς ταύτισε τον κομμουνισμό με τη «δήμευση όλων των ιδιωτικών περιουσιών υπέρ του κράτους»... Είναι φανερό βέβαια ότι όλος αυτός ο οχετός εκτοξεύεται κατάμουτρα στο λαό, ακριβώς για να φοβηθεί και να «ξεχάσει» ότι σήμερα τα σπίτια τα παίρνουν οι τράπεζες και τα χαράτσια, ότι οι μισθοί και οι συντάξεις είναι της πείνας και της εξαθλίωσης και πως η μόνη προοπτική που μπορεί να δώσει ο καπιταλισμός είναι οι μισθοί Κίνας...
Αφοβα και στην κάλπη με το ΚΚΕ
Ξέρει κάτι; 'Η απλώς συμμετέχει, όπως συνηθίζει εξάλλου, στην προσπάθεια κατατρομοκράτησης του λαού για να νοθευτεί η ψήφος του και να μην αντιστοιχηθεί αυτή με την οργή του, με τα συμπεράσματα που έχει βγάλει; Οπως και να 'χει, η δήλωση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρη, προχτές το βράδυ, στον τηλεοπτικό σταθμό «Κόντρα» έχει μια αξία να καταγραφεί: «Με ενδιαφέρει να πάμε ήρεμα στις εκλογές. Προβλέπω ότι δεν θα είναι καθόλου ήρεμες οι εκλογές. Φοβούμαι ότι θα έχουμε αίμα στους δρόμους, κάτι το οποίο απεύχομαι. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, αλλά και οι πολιτικοί το μυαλό τους»...
Και έχει αξία να καταγραφεί γιατί δεν είναι μια δήλωση ενός γραφικού πολιτικού αρχηγού. Προέρχεται από τον πρόεδρο ενός κόμματος που γνωρίζει από την καλή και την ανάποδη τις προβοκάτσιες σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος, του λαού συνολικά και του ΚΚΕ. Εντάσσεται και «δένεται» με εκβιασμούς που εντείνονται στην πορεία προς τις εκλογές ώστε να οδηγηθεί ο λαός στην κάλπη τρομοκρατημένος. Στους οποίους πρωτοστατούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της εγχώριας άρχουσας τάξης, οι μηχανισμοί της αλλά και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου διεθνώς. Μόλις προχτές η αμερικάνικη εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», σε άρθρο της, αποτύπωσε τις ανησυχίες τους για το ενδεχόμενο οι εκλογές στην Ελλάδα να βαθύνουν το ρήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα και να ενισχύσουν σημαντικά το ΚΚΕ. Επισείοντας σαν μπαμπούλα τον κίνδυνο «αυξανόμενης πολιτικής αστάθειας»...
Ο λαός, το κίνημα, να επαγρυπνεί και να φτάσει στις κάλπες αγνοώντας τις φοβέρες τους. Αφοβα, με ψηλά το κεφάλι, να πορευτεί στους αγώνες και στην κάλπη μαζί με το ΚΚΕ.
Για την υγεία του λαού
Το προχτεσινό εξώδικο των 12 κλινικαρχών ψυχιατρικών κλινικών, προς τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), ότι απ' τις 4.4.2012 θα πετάξουν στο δρόμο τους ασθενείς των ασφαλιστικών ταμείων που περιθάλπουν δεν είναι κεραυνός εν αιθρία: Είναι η μοιραία κατάληξη ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο δημόσιο καθολικό σύστημα Υγείας που θα παρέχει δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, οι οποίες θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά - δηλαδή 100% - απ' τον κρατικό προϋπολογισμό. Αντί αυτού υπάρχει το πλήρως εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας, όπου ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας ανταγωνίζονται, όπου τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασθενείς καταβάλλουν άγρια χαράτσια.
Ειδικά στην ψυχική υγεία μετά το 1994 εκπονήθηκε το σχέδιο για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση με τη δημιουργία των λεγόμενων δημόσιων κοινοτικών δομών, με την οποία επίσης άρχισε η συρρίκνωση των δημόσιων ψυχιατρείων. Η λεγόμενη αποασυλοποίηση εκχωρήθηκε στις Μη Κερδοσκοπικές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι οποίες μόλις χτες έστειλαν το δικό τους εξώδικο προς την κυβέρνηση: Οτι θα καταφύγουν στα δικαστήρια για να εισπράξουν όσα απαιτούν για τη νοσηλεία των χιλιάδων αρρώστων. Οσα δηλαδή θα τους εξασφαλίζουν τη λειτουργία των επιχειρήσεών τους ως κερδοφόρων. Το κέρδος της επιχειρηματικής δραστηριότητας είναι ο πρώτος σκοπός και η υγεία του ασθενούς είναι το μέσο γι' αυτό. Κι ας καμώνονται πως τους νοιάζει η υγεία του αρρώστου.
Γι' αυτό και η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ προχωρά ακάθεκτη στη συρρίκνωση των δημόσιων δαπανών και υπηρεσιών ψυχικής υγείας και ιδιαίτερα της νοσοκομειακής με το κλείσιμο πέντε νοσοκομείων. Για να αποποιηθεί το κράτος την ευθύνη του στο συγκεκριμένο τομέα και για να ενισχυθεί αποφασιστικά η επιχειρηματική δράση στο χώρο της ψυχικής υγείας. Η γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα, τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς στις ψυχιατρικές κλινικές των γενικών νοσοκομείων, αλλά και στις δομές της λεγόμενης αποασυλοποίησης έρχονται να επιβεβαιώσουν τις δραματικές εξελίξεις, καθώς ο κόσμος με ψυχικά προβλήματα μένει στο δρόμο.
Αυτό εκμεταλλεύονται τώρα οι επιχειρηματίες της ψυχικής υγείας και πιέζουν τον ΕΟΠΥΥ, ο οποίος δεν είναι παρά ένα εργαλείο εμπορευματοποίησης του τομέα Υγείας. Με τον ΕΟΠΥΥ, εκείνο που διασφαλίζεται είναι ένα υποτυπώδες ελάχιστο πακέτο για όσους έχουν ασφάλιση και άγρια χαράτσια για όσους δεν έχουν ασφάλιση, είναι άνεργοι και μετανάστες. Η γύμνια των δημόσιων δομών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Φροντίδα Υγείας μετατρέπει τους αρρώστους - με διαμεσολαβητή τον ΕΟΠΥΥ - σε πελάτες των επιχειρήσεων Υγείας.
Αυτά τα ζητήματα αφορούν όλο το λαό. Το ζήτημα της Υγείας - Πρόνοιας πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος και μάλιστα ως προτεραιότητά του. Οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες και οι νέοι των λαϊκών στρωμάτων, σε ενιαίο αγώνα, να διεκδικήσουν κατάργηση των πληρωμών των ασθενών για φάρμακα, εξετάσεις, θεραπείες, νοσηλεία. Να μη μείνει κανένας άνεργος - ανασφάλιστος χωρίς πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τον ίδιο και την οικογένειά του. Δηλαδή να διεκδικήσουν αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και την ταυτόχρονη κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης.
Και, τέλος, να στείλουν «εξώδικο» στις δυνάμεις της συγκυβέρνησης και του ευρωμονόδρομου με ψήφο στο ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές.
Feeds
