Κυριακή 30 Γενάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εξαθλίωση, όπλο αύξησης των κερδών...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σχεδόν 70 εκατομμύρια άτομα ή το 15% του πληθυσμού στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκονται στο όριο της φτώχειας. Την ίδια στιγμή, η ανεργία χτυπάει κόκκινο, ξεπερνώντας τα 20 εκατομμύρια επίσημους ανέργους και με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ίδια τη Γερμανία, που αυτό το μήνα σημείωσε ρεκόρ 60ετίας, ξεπερνώντας τα πέντε εκατομμύρια ανέργους!!! Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης διαπιστώνει σε έκθεσή του ότι απαιτείται η εισαγωγή 20 εκατομμυρίων μεταναστών από τρίτες χώρες, στις επόμενες δυο δεκαετίες, για να ανταποκριθούν «στις ανάγκες της αγοράς εργασίας της Ενωσης και να εξασφαλιστεί η ευημερία της Ευρώπης»..!

Για άλλη μια φορά το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του - των οποίων η ιμπεριαλιστική πολιτική καταλήστευσης των χωρών του «τρίτου κόσμου» και οι πόλεμοι ξεριζώνουν εκατομμύρια ανθρώπους από τις πατρίδες τους - θα χρησιμοποιήσει αυτούς τους ανθρώπους, και ως το πλέον φτηνό εργατικό δυναμικό, και ως μοχλό πλαγιοκόπησης και άσκησης πίεσης στους ήδη εργαζόμενους στην Ευρώπη, για να αποδεχτούν ακόμα πιο άθλιους όρους εκμετάλλευσης.

Το... φούσκωμα

Κυκλοφόρησε κι αυτό και το μεταφέρουμε γιατί είναι εύστοχο:

-- Γιατί πηγαίνει ο Γιωργάκης στη Λάρισα;

-- Για να φουσκώσει τα λάστιχα! είναι η απάντηση.

Για όσους δε θυμούνται, σε μια παλιότερη παναγροτική κινητοποίηση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ξεφουσκώσει και καταστρέψει, σαν κοινός δολιοφθορέας, τα λάστιχα των τρακτέρ και είχε ξεσηκώσει την οργή των αγροτών. Τώρα, ο Γιωργάκης πήγε και πάλι στους αγρότες. Πρώτον, για να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και να «φουσκώσει τα ξεφουσκωμένα λάστιχα» του ΠΑΣΟΚ και όχι αυτά των τρακτέρ. Δεύτερον, για να βάλει -με τον τρόπο του- πλάτη στο πέρασμα της αντιαγροτικής πολιτικής, λέγοντας στους αγρότες, ότι δε φταίνε η ΕΕ, οι ευρωενωσιακοί κανονισμοί, η ΚΑΠ και οι κάθε λογής «απελευθερώσεις» (εισαγωγών, τιμών λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων κλπ, ακρίβειας και εμπορευματοποίησης Υγείας, Παιδείας κλπ, κλπ) - πολιτικές που αποτελούν και τα δικά του ευαγγέλια - αλλά η διαχείριση της ΝΔ... Και, βέβαια, για να τους πει κι από κοντά, ότι το ΠΑΣΟΚ είναι αντίθετο στις «ακραίες μορφές» αγώνα, ανάμεσά τους και στο κλείσιμο δρόμων...

Οι μικρομεσαίοι αγρότες και όχι μόνον αυτοί, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Οι τελευταίες εξελίξεις...

Χαρακτηριστικές και, ταυτόχρονα, αρκετά διδακτικές, οι τελευταίες εξελίξεις, σχετικά με τις κινητοποιήσεις των αγροτών και τα αιτήματά τους. Διδακτικές, όχι μόνο για τους αγρότες, αλλά και για κάθε άλλη ομάδα εργαζομένων. «Η πρόταση της Συντονιστικής Επιτροπής που παρουσίασε στους αγρότες ο κ. Θ. Κοκκινούλης προέβλεπε την αποχώρηση των τρακτέρ από τα σημεία όπου έχουν στήσει μπλόκα αύριο Σάββατο και την επιστροφή τους στην επέτειο του Κιλελέρ, αρχές Μαρτίου. Η πρόταση αυτή όμως συγκέντρωσε την υποστήριξη αγροτών μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού». Αυτά έγραφαν την Παρασκευή οι εφημερίδες, σχετικά με τη θυελλώδη σύσκεψη των συγκεντρωμένων αγροτών στα Τέμπη, που κατέληξε στον πρώτο 24ωρο αποκλεισμό του δρόμου. Την ίδια στιγμή, οι λίστες της ντροπής που βγάζουν παράνομους τους βαμβακοπαραγωγούς επειδή καλλιέργησαν... μισό στρέμμα παραπάνω, σκόρπιζαν οργή και αγανάκτηση και, ταυτόχρονα, φανέρωναν το πραγματικό και αντιαγροτικό περιεχόμενο της κυβερνητικής και ευρωενωσιακής πολιτικής και νομιμότητας.

Η επιτακτική ανάγκη να πάρουν οι μικρομεσαίοι αγρότες την υπόθεση των αγώνων στα δικά τους χέρια είναι ολοφάνερη. Οπως και η ανάγκη του απεγκλωβισμού τους από κάθε λογής επιρροές και αυταπάτες, κόμματα και αγροτοσυνδικαλιστές, που έχουν αποδείξει στην πράξη την αφερεγγυότητά τους, τον αντιαγροτικό και αδιέξοδο χαρακτήρα της πολιτικής και τακτικής τους.

... και τα διδάγματά τους

Οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους λίγους μεγαλοαγρότες - καπιταλιστές. Αντίθετα, έχουν κάθε συμφέρον και είναι ολοφάνερη σήμερα η επιτακτική ανάγκη της δικής τους συσπείρωσης και του πανελλαδικού συντονισμού των αγώνων τους. Οπως και η ανάγκη να αντισταθούν στις καταγέλαστες και διασπαστικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, της σύγκρουσης με τη νομιμότητα της ΕΕ και τους κάθε λογής εγχώριους οπαδούς του «ευρωμονόδρομου» και της ΚΑΠ, είτε είναι πολιτικά κόμματα, είτε αγροτοσυνδικαλιστές, είτε μεγαλομεσάζοντες, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες και βιομήχανοι. Αυτοί είναι οι αντίπαλοί τους.

Στο πλαίσιο αυτό, όχι μόνον μπορούν και πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αλλά και να κάνουν πολύ περισσότερο αποτελεσματικούς τους σημερινούς και αυριανούς αγώνες τους, μεγιστοποιώντας την αντίσταση και τον βαθμό ικανοποίησης των αιτημάτων τους. Να βρουν αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους εργαζόμενους των πόλεων. Να κάνουν σημαία τους το στοιχειώδες και αναφαίρετο δικαίωμά τους, να καλλιεργούν τα χωράφια τους και με το μόχθο τους να βελτιώνουν την παραγωγή και το εισόδημά τους. Και να δώσουν προοπτική στους αγώνες τους, αντιπαρατάσσοντας στην ευρωενωσιακή πολιτική ξεκληρίσματος και καπιταλιστικοποίησης της αγροτικής οικονομίας, τον δικό τους, αγροτικό παραγωγικό συνεταιρισμό, που θα στηρίζεται ολόπλευρα από τη λαϊκή οικονομία και θα εξασφαλίζει την ικανοποιητική αμοιβή του μόχθου τους από τη μια και από την άλλη, επάρκεια φτηνών και καλής ποιότητας αγροτικών προϊόντων στο λαό.

Συνέπεια...

Στην υπεράσπιση του ήδη εξοντωτικού για τους εργαζόμενους ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, προχώρησε και η συμβιβασμένη πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Με προχτεσινή ανακοίνωσή της δηλώνει ότι το σημερινό ωράριο αποτελεί το «μόνο κοινό αποδεκτό ανώτατο πλαίσιο...». Αυτό, όταν την ίδια στιγμή, οι εμποροϋπάλληλοι του Πειραιά πραγματοποιούσαν πικετοφορία στο κέντρο της πόλης, διεκδικώντας την κατάργηση όλων των διατάξεων που «απελευθερώνουν» το ωράριο, την κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, την πλήρη και σταθερή εργασία για όλους.

Βέβαια, η υπεράσπιση του υφιστάμενου ωραρίου και η σιωπή γύρω από τις άθλιες εργασιακές σχέσεις, της πλειοψηφίας της διοίκησης του ΕΚΠ, δεν είναι ούτε περίεργη ούτε ανεξήγητη. Οι σύντροφοί τους (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ) σε ΓΣΕΕ και Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων έβαλαν περήφανα την υπογραφή τους το 1997 για την εφαρμογή του σημερινού ωραρίου, καταδικάζοντας τους εργαζόμενους στα εξαντλητικά ωράρια, το ωρομίσθιο, την απλήρωτη εργασία, τους εξευτελιστικούς μισθούς και ανοίγοντας το δρόμο στα προωθούμενα σήμερα από την κυβέρνηση της ΝΔ νέα μέτρα. Είναι λοιπόν θέμα συνέπειας λόγων και πράξεων...

ΒΙΒΛΙΟ
«Απάντηση» στους παραχαράκτες...

Το 2004, με την ευκαιρία των εξήντα χρόνων από την εισβολή των Αγγλων το Δεκέμβρη του 1944, προκειμένου να διώξουν το παλλαϊκό ΕΑΜικό κίνημα - ελευθερωτή της χώρας και να καθορίσουν τις μεταπολεμικές εξελίξεις στην Ελλάδα, είδαν το φως της δημοσιότητας αλχημιστικά κείμενα συνειδητών παραχαρακτών της πρόσφατης Ιστορίας μας, μεταξύ των οποίων και δύο πανεπιστημιακών. Κείμενα κατάπτυστα, που προσβάλλουν τον επικό απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας, τις αμέτρητες ηρωικές θυσίες, τους νεκρούς και ζώντες αγωνιστές του, την ιστορική επιστήμη, αλλά και την κοινή γνώμη. Κείμενα, που - και αυτό είναι το χειρότερο - επαναφέρουν τον έξωθεν καθοδηγούμενο σκοταδισμό - υπαίτιο και του εμφυλίου. Σημειώνουμε τα παραπάνω για να υπογραμμίσουμε ότι, πέραν της συγκυρίας των 60 χρόνων από τον ηρωικό αγώνα του λαού μας ενάντια στην αγγλική εισβολή το Δεκέμβρη του 1944, χρειαζόταν να δοθεί μια αποστομωτική απάντηση στους παραχαράκτες της Ιστορίας. Η απάντηση αυτή δόθηκε με την έκδοση («Προσκήνιο») του βιβλίου «ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ του ΕΑΜ για τα ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ», με επιμέλεια και εκτενέστατη, εξαιρετικά και πολύπλευρα εμπεριστατωμένη με αδιάψευστα ιστορικά στοιχεία, εισαγωγή του δημοσιογράφου και ιστορικού Γιώργου Πετρόπουλου.

Εισαγωγή που αναλύει τις αιτίες της ήττας του ΕΑΜικού κινήματος, τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Γκαζέρτας, τις μηχανορραφίες του Τσόρτσιλ, τις αποδειγμένες προσπάθειες του ΚΚΕ και του ΕΑΜ για εθνική ενότητα στην απελευθερωμένη Ελλάδα, την άποψη της ΕΣΣΔ, τη Διάσκεψη της Γιάλτας και γενικότερα την ελληνική και διεθνή κατάσταση της εποχής και τα μεταπολεμικά σχέδια Αγγλίας και ΗΠΑ για στρατιωτικο-πολιτικο-οικονομική κυριαρχία τους στην Ελλάδα, καθώς η στρατηγικής σημασίας θέση της τους εξυπηρετούσε τις μακροπρόθεσμες επιδιώξεις τους στην Ευρώπη, στη Μεσόγειο και στο βαλκανικό υπογάστριο της Σοβιετικής Ενωσης. Η εισαγωγή τεκμηριώνεται με πολλά, σπουδαία και πολυτιμότατα ιστορικά ντοκουμέντα: Με ντοκουμέντα (αποφάσεις και πρακτικά) της ΚΕ του ΕΑΜ. Μπροσούρες και κείμενα ηγετικών μορφών του ΕΑΜ. Ντοκουμέντα του ΚΚΕ και άλλων ΕΑΜικών κομμάτων για το Δεκέμβρη. Της ΕΛΔ και του ΔΡΚ, απόψεις ξένων για το Δεκέμβρη, άρθρο του Αλ. Σβώλου, τις θέσεις της «Ενωσης Δημοκρατικών Αριστερών», του ΑΚΕΛ, φωτογραφικά ντοκουμέντα και βιβλιογραφία. Μεταξύ των ντοκουμέντων είναι και η μπροσούρα του ΕΑΜ (1945), με τίτλο «Το ελληνικό Κατύν». Ενα συνταρακτικά αποκαλυπτικό ντοκουμέντο για το δολοφονικό και ταυτόχρονα συκοφαντικό όργιο των Αγγλων εισβολέων εναντίον του ΕΑΜ.


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ
Βλαντιμίρ Πούτιν

Γρηγοριάδης Κώστας

Τσετσενικό, Κουρσκ, Μπεσλάν, Γιουκός - οι κρίσεις από τις οποίες ο Ρώσος Πρόεδρος βγήκε με τρωθέν κύρος, αλλά πολιτικά αλώβητος, δεν είναι και λίγες στη μέχρι τώρα καριέρα του. Αυτήν τη φορά, όμως, η «ζημιά» ήρθε από εντελώς απροσδόκητη κατεύθυνση. Οταν, τον περασμένο χειμώνα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ενέκρινε τη «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού, που προέβλεπε μετατροπή σε χρήμα των κοινωνικών παροχών που απολαμβάνουν οι συνταξιούχοι, δε φανταζόταν ότι αυτή η απόφαση θα έφθανε να γίνει η σοβαρότερη πηγή πολιτικής φθοράς του. Κι όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει.

Οι συνταξιούχοι πρωταγωνιστούν, από τις αρχές του Γενάρη, σε μια χιονοστιβάδα κινητοποιήσεων, που συγκινεί και συμπαρασύρει κυριολεκτικά τους πάντες: Πολλοί αστυνομικοί και στρατιώτες που κλήθηκαν να καταστείλουν διαδηλώσεις και να άρουν αποκλεισμούς δρόμων από τους απόμαχους της ζωής, ανάμεσα στους οποίους βετεράνοι και ανάπηροι πολέμου, που, απλούστατα, δεν μπορούν να ζήσουν με τις παρεχόμενες συντάξεις, ενώθηκαν μαζί τους. Ούτε το καρότο («αυξήσεις», ποσοτικά, των συντάξεων, από 3 έως - στην καλύτερη περίπτωση! - 10 ευρώ...), ούτε το μαστίγιο (απειλές μαζικών συλλήψεων) απέφεραν αποτελέσματα. Η άτακτη (ρητορική) υποχώρηση του Πούτιν και των υπουργών του επίσης αποτυγχάνει. Οι διαδηλώσεις εξακολουθούν.

Πολλοί διεκδίκησαν την πατρότητα της οργάνωσης των κινητοποιήσεων. Στη βάση του ξεσηκωμού των συνταξιούχων στη Ρωσία, όμως, βρίσκεται μια απλή πραγματικότητα: Τη συνιστούν τα καταστροφικά αποτελέσματα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Ουδείς παραπλανάται από το φαντασιακό αυτοκρατορικό όραμα του Πούτιν, το οποίο μασκαρεύει χυδαία με αναφορές στη Σοβιετική Ενωση, μπροστά στην εξαθλίωση των μαζών και την κοινωνική αποσάθρωση, χάριν της ληστρικής αστικής τάξης που κυριαρχεί στη λεγόμενη «νέα» Ρωσία.


Μπ. Γ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ