Με κάτι τέτοια, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βάζει το χεράκι του και θολώνει τα νερά, ώστε να μη δει καθαρά την εικόνα ο λαός, άρα να μην μπορέσει να βγάλει καθαρά συμπεράσματα, πολύτιμα για την οργάνωση της πάλης του.
«Απαράδεκτη συμπεριφορά της Διοίκησης ΣΕΛΜΑΝ». Ετσι τιτλοφορεί το δελτίο Τύπου της η ΓΣΕΕ, εκφράζοντας την αλληλεγγύη της - όπως λέει - στους εργάτες της ΣΕΛΜΑΝ. Βέβαια, η «αλληλεγγύη» και η «συμπαράσταση» είναι ίσως το πιο εύκολο πράγμα για να εκφράσει κάποιος, ειδικά σήμερα που η επίθεση σε βάρος των εργαζομένων έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Και η κυβέρνηση εκφράζει τη ...συμπαράστασή της προς τους εργαζόμενους που φορτώνονται τις οδυνηρές συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής στην οποία η ίδια πρωτοστατεί.
Αφήνουμε, επίσης, κατά μέρος το γεγονός ότι μετά από ένα μήνα αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων της ΣΕΛΜΑΝ, που αντιστέκονται στις απολύσεις που σχεδιάζει η εργοδοσία, μόλις τώρα «ευαισθητοποιήθηκε» η ΓΣΕΕ - αν και έχει κι αυτό τη σημειολογία του.
Ομως, το κυριότερο απ' όλα είναι ότι, στην ανακοίνωση της ΓΣΕΕ, δεν υπάρχει ούτε μία γραμμή για το ποιοι πραγματικά ευθύνονται για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργάτες της ΣΕΛΜΑΝ. Η πολιτική αυτή, που παράγει και αναπαράγει την ανεργία, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, τις περικοπές, δεν έπεσε απ' τον ουρανό. Είναι τα ...φυσικά αποτελέσματα ενός συγκεκριμένου τρόπου ανάπτυξης, ο οποίος ευνοεί τα υπερκέρδη και την ασυδοσία των βιομηχάνων απ' τη μια και απ' την άλλη υπάρχει η προοπτική της φτώχειας, των απολύσεων. Πράγματα που σε συνθήκες κρίσης οξύνονται ακόμη περισσότερο...
Αλλά όλα αυτά δεν έχουν θέση σε μια ανακοίνωση της ΓΣΕΕ. Κι αυτό όχι γιατί δεν τα ξέρουν οι ιθύνοντες, αλλά διότι, τελικά, τα στηρίζουν. Στηρίζουν αυτόν τον τρόπο ανάπτυξης, στηρίζουν τον καπιταλισμό. Αυτοί είναι... Και οι εργαζόμενοι πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, να συστρατευθούν στο ΠΑΜΕ και η επόμενη πανελλαδική πανεργατική απεργία να είναι και μια απάντηση σε αυτούς του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού που θέλουν τους εργάτες στη γωνία, παροπλισμένους, την ώρα που η επίθεση του «μαύρου μετώπου» γίνεται ολοένα και πιο σκληρή...
Οτι η κυβέρνηση σκέφτεται να επιβάλει ταξίμετρο στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, δηλαδή ο ασθενής που μεταφέρεται επειγόντως στο νοσοκομείο γιατί κινδυνεύει η υγεία του θα πληρώνει για τη μεταφορά του (αλίμονο δηλαδή σ' όσους μένουν σε απομακρυσμένες περιοχές της επαρχίας που για να φτάσουν σε νοσοκομείο θέλουν 50 και 60 χιλιόμετρα). Αυτό είπε, μεταξύ άλλων, ο γγ του υπουργείου Υγείας, στη συνάντηση με το Σωματείο Εργαζομένων στο ΕΚΑΒ. Επιβεβαιώνοντας, και έτσι, την επικαιρότητα που είχε η προγραμματισμένη για προχτές κινητοποίηση των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ στο υπουργείο Υγείας, στο πλαίσιο τετράωρης στάσης εργασίας.
Προχτές, το ΔΣ του σωματείου κλήθηκε εκτάκτως στο υπουργείο Υγείας σε συνάντηση με τον γενικό γραμματέα και παρόντα και τον πρόεδρο του ΕΚΑΒ. Και ενώ δεν πήραν καμιά ουσιαστική απάντηση στα βασικά αιτήματα - αντίθετα, μάλιστα, άκουσαν για νέα χαράτσια στις διακομιδές - η ΠΑΣΚ, στο όνομα δήθεν της ενημέρωσης, επισκέφτηκε ξανά τον πρόεδρο του ΕΚΑΒ και δεν έγινε η συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας.
Την ώρα, λοιπόν, που η υπουργός παρουσίαζε στο Υπουργικό Συμβούλιο το νομοσχέδιο για την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων που σμπαραλιάζει το δικαίωμα του λαού σε ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας και φέρνει ορυμαγδό προβλημάτων για τους εργαζόμενους του κλάδου, φρόντιζαν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού να απομακρύνουν τους εργαζόμενους ακόμα κι από τις πόρτες εκείνων που φέρνουν την πολιτική ευθύνη και να τους εγκλωβίσουν σε νέα επεισόδια «διαλόγων»...
Σε ποιους άραγε; Αν εννοεί στα χρηματοπιστωτικά συμφέροντα των διεθνών αγορών, ίσως να έχει και δίκιο (αν και όρκο δεν παίρνουμε)! Αν και αυτοί έχουν ...σε υπόληψη τις χώρες που μπορούν να ξεζουμίζουν.
Αν όμως ο πρωθυπουργός έχει την ίδια εντύπωση για τους ...κατοίκους αυτής της χώρας, προφανώς κοιμάται ύπνο βαθύ.
Μια βόλτα όπου συγκεντρώνεται κόσμος (ουρές λεωφορείων, λαϊκές αγορές, τράπεζες και φυσικά ...ταμεία ανεργίας) θα ήταν πολύ διαφωτιστική και του την συστήνουμε. Αν βέβαια μπορεί να το κάνει.
Και δεν εννοούμε από αυτές τις ...στημένες με κάμερες και πολυάνθρωπα επιτελεία.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, έχουν ξεφτιλιστεί τόσο κυβέρνηση και «πράσινοι» συνδικαλιστές με την υπόθεση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, που έφτασαν στο σημείο να τους δουλεύει δημοσίως ο ΣΕΒ...
Ετσι, λοιπόν, ο πρόεδρός του, Δ. Δασκαλόπουλος, δήλωσε χτες πως όταν τελειώσουν με τα μεταξύ τους τερτίπια και τις επικοινωνιακές ιστορίες μπορεί να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση.
Και βέβαια οι βιομήχανοι έχουν κάθε λόγο να αποθρασυνθούν και να «παίζουν» με τη φτώχεια του κόσμου αφού έχουν ...«δεμένο το γαϊδαρό τους».
Γιατί ποια καλύτερη εγγύηση για την κερδοφορία τους και τη συρρίκνωση μισθών, εισφορών και εργασιακών δικαιωμάτων μπορεί να υπάρξει από τη συμφωνημένη κυβερνητική πολιτική;
Αυτήν ακριβώς που στηρίζουν - ο καθένας από το πόστο του - όλοι αυτοί που μας λένε ότι προσπαθούν για «το καλύτερο δυνατόν» για τους εργαζόμενους μέσα στη «δύσκολη συγκυρία».
Ομως, τους το ξαναλέμε: Ο κόσμος τους έχει πάρει χαμπάρι και δε θα ξεφύγει κανένας από την οργή και την αγανάκτηση.
Τις πιο μαύρες μέρες που πέρασε ο τόπος θυμίζει η λυσσαλέα επίθεση, που έχει εξαπολύσει, εξόφθαλμα οργανωμένα, το μαύρο μέτωπο της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της σε βάρος του ΚΚΕ, με προφανή στόχο να πλήξουν κάθε δύναμη αντίστασης στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Στο βρώμικο αυτό πόλεμο έχουν επιστρατευτεί οι πάντες, όλα τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια του συστήματος, ενώ ξεχωρίζουν οι πατενταρισμένοι αντικομμουνιστές, που τώρα πιστεύουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να γίνουν «ήρωες».
Πρώτος και καλύτερος, η πρώην Πανδώρα του «Βήματος» και νυν Φαληρεύς της εφημερίδας του Αλαφούζου, Στ. Κασιμάτης, ο οποίος καταθέτει τη δική του ιδέα για την αντιμετώπιση του ΚΚΕ: Να σταματήσει η κρατική επιχορήγηση! Και αυτό, επειδή δεν του άρεσε η τοποθέτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, για την αλληλεγγύη στους ναυτεργάτες και την περιφρούρηση της απεργιακής κινητοποίησής τους. «Το μυστήριο είναι γιατί πρέπει ο Ελληνας φορολογούμενος να χρηματοδοτεί με τους φόρους του τη δράση αυτού του κόμματος που δεν σέβεται το Σύνταγμα και παραβιάζει τους νόμους...», αναρωτιέται, δήθεν αφελώς, καυχώμενος προφανώς επειδή διαγκωνίζεται επάξια τον Α. Γεωργιάδη και τα άλλα «παλικάρια» του ΛΑ.Ο.Σ. Της ίδιας συνομοταξίας είναι, αλλά πάει πολύ να μιλούν για Σύνταγμα και νόμους αυτοί που στηρίζουν όσους, από τότε που συγκροτήθηκε το σύγχρονο ελληνικό αστικό κράτος, πολλές φορές παραμέρισαν το Σύνταγμα, ανοίγοντας το δρόμο στην κατάργηση του δικού τους, του αστικού Κοινοβουλίου.
Αυτοί, που, χωρίς καν να πάρουν υπόψη την αστική συνταγματική νομιμότητα, επέτρεψαν, τη 10ετία του '90, να περνάνε τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα από ελληνικά εδάφη για να πνίγουν στο αίμα το γιουγκοσλαβικό λαό, να κατακερματίζουν, να διαιρούν τα Βαλκάνια. Αυτοί, που παραδίδουν στο ΝΑΤΟ την άμυνα ελληνικών νησιών, εκχωρώντας συνεχώς και με κάθε τρόπο κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, με τη δική τους θέληση.
Από την αντιΚΚΕ συγχορδία δε θα μπορούσε να λείπει ο Η. Κανέλλης, ο οποίος, όλως τυχαίως, έχει κοινή εκπομπή με τον Στ. Κασιμάτη στον «Αθήνα 9,84». Που, με άρθρο του στην free press εφημερίδα «LIFO», γράφει πως «το ΚΚΕ λειτουργεί εμπρηστικά, με ποιο στόχο; Ας καεί κι ύστερα βλέπουμε». Κοινός προβοκάτορας όχι για πρώτη φορά, αφού στα χνάρια των ομοίων του δημοσιολόγων της προπαγάνδας των αστικών επιτελείων και όχι μόνο, επιμένει στην αναπαραγωγή μιας άτιμης προπαγάνδας, ξέροντας πως το συγκεκριμένο σύνθημα και η προβοκάτσια ήταν έργο φασιστών. Αλλά ο ψεύτης δημοσιολόγος πασχίζει να φτιάξει πραγματικότητα ως πιστός υπηρέτης των εντολοδοτών του.
Οσο για τον άλλο, τον Ζαχαριάδη της «ATHENS VOICE», που νομίζει πως κάνει χιούμορ στοχεύοντας να λοιδορήσει τους απεργούς γράφοντας για την «απόχρωση στο μαλλί του αρχηγού των ΠΑΜΕιανών στο λιμάνι», έχει τόσο μυαλό όσο και τρίχες με τις οποίες ασχολείται...
Οι καθημερινές εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι ο αγώνας στους καταπέλτες των πλοίων αφορά και πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού. Είναι αγώνας προς όφελος όλων των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, των νησιωτών, που χρειάζονται και δικαιούνται φθηνές, ασφαλείς και σύγχρονες μεταφορές για τις διακοπές και τις μετακινήσεις τους. Οσο αυτός δυναμώνει τόσο θα δυναμώνει και η πάλη ενάντια στην πολιτική που καλεί τη λαϊκή οικογένεια να πληρώνει όλο και περισσότερο για τις συγκοινωνίες, ανεβάζοντας ταυτόχρονα και το κόστος του δικαιώματός της σε αναψυχή.
Ολη αυτή η εξέλιξη δεν είναι καθόλου άσχετη με την υπόθεση της άρσης του καμποτάζ. Αντίθετα. Αναδεικνύει πόσο επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα είναι η πολιτική που «απελευθερώνει» τις θαλάσσιες συγκοινωνίες και η απαίτηση αυτή των εφοπλιστών - για την ιστορία, κατατέθηκε προσφυγή στο ΣτΕ από την Ενωση Επιχειρήσεων Ακτοπλοΐας και τρεις ναυτιλιακές εταιρείες - καταγράφει πόσο αναθαρρεύουν από την κυρίαρχη πολιτική. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι εφοπλιστές, αιτιολογώντας την απαίτηση κατάργησης των ναύλων, επικαλούνται το οπλοστάσιο του πολιτικού τους προσωπικού (ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ). Αυτό που επιδιώκουν είναι ένα: Το πώς, αν και πότε θα μετακινηθεί ο οποιοσδήποτε μέσω θαλάσσιας συγκοινωνίας να εξαρτάται απόλυτα από τις ορέξεις του εφοπλιστικού κεφαλαίου.