Περίεργο χαρακτήρισε προχτές ο Λυκ. Κομίνης, στην εκπομπή του, στο ρ/σ «Σκάι», ένα σχόλιο της στήλης, το οποίο σημείωνε, απλά και μόνο, την εμπλοκή του Κ. Καραμανλή και του Ν. Κωνσταντόπουλου στον πόλεμο των οικονομικών συμφερόντων, που ξεδιπλώνεται έντονα τελευταία. Ισως, δεν το κατάλαβε. Ισως, θεωρεί τις τοποθετήσεις των προαναφερομένων συμβολή στην επιχείρηση «καθαρά χέρια»... Του ξεφεύγουν, όμως, ορισμένα πράγματα. Για παράδειγμα, ο εξόφθαλμος φαρισαϊσμός και υποκρισία. Εχει μήπως και την παραμικρή αμφιβολία ότι μεταξύ του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου της χώρας δεν ισχύει η παροιμία «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το πρόσωπο»; Κι ότι αυτό θα συνεχίσει να γίνεται, με τον ένα ή άλλο τρόπο και βαθμό, όσο η πολιτική εξουσία υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο; `Η, μήπως, δε βλέπει ότι οι μεν ζητούν να ανοίξουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των δε και... ξεχνούν να αναφερθούν σ' αυτούς που τους αφορούν;

Επαναλαμβάνουμε, λοιπόν, ότι οι δικές μας επιδιώξεις δεν έχουν καμιά σχέση με αυτές που θέλουν να «νοικοκυρέψουν» - στην καλύτερη περίπτωση - την εξουσία και την ασυδοσία του κατεστημένου. Οι δικές μας επιδιώξεις δε σταματούν στο άνοιγμα μερικών τραπεζικών λογαριασμών κάποιων μεγαλοσχημόνων. Επιδιώκουμε την οριστική και αμετάκλητη «κατάργηση» όλων τους, ώστε να γίνει ο λαός πραγματικός αφέντης της χώρας και της τύχης του.

«Αποτελεί χρέος μας να καταγγείλουμε ό,τι αλλοιώνει την πολιτική ζωή και δημιουργεί κίνδυνο για δημοκρατία», είπε ο προχτές ο Κ. Σημίτης, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τη στάση του απέναντι στη «μεθοδευμένη λασπολογία, την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, των πολιτικών και στην αμφισβήτηση της ομαλής πορείας της χώρας». Προκειμένου να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του, ανέφερε και το εξής επιχείρημα: «Δεν μπορείτε να λέτε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας είναι υπηρέτης οργανωμένων συμφερόντων». Δεν έχουν δηλαδή το δικαίωμα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο κάθε πολίτης, να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις και τις εκτιμήσεις τους για την πολιτική δράση και συμπεριφορά του Κ. Σημίτη; Η παραπάνω εκτίμηση εντάσσεται στην «προσπάθεια δημιουργίας φασιστικού κλίματος», όπως ανέφερε στη συνέχεια; Και επί της ουσίας: Μήπως η κυβερνητική πολιτική δεν υπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά -ταξικά συμφέροντα; Οποιος το αμφισβητεί «αλλοιώνει την πολιτική ζωή» και «δημιουργεί κίνδυνο για τη δημοκρατία»; Μάλλον ο Κ. Σημίτης ολισθαίνει σε αυταρχικές και επικίνδυνες ατραπούς.

Επιστράτευσαν ακόμη και τον γνωστό καρδιοχειρουργό Μ. Γιακούμπ. Στόχος του, να στρατολογήσει 450 ειδικούς γιατρούς -κυρίως στο χειρουργικό τομέα - μέσα στα επόμενα τρία χρόνια για «την ανόρθωση του πεσμένου ηθικού του, υπό πλήρη κατάρρευση, βρετανικού εθνικού συστήματος υγείας».

Δεν είναι βέβαια το μοναδικό σύμπτωμα του κλυδωνιζόμενου αγγλικού συστήματος: Στις 13.12.2001 ήρθε η είδηση ότι ο υπουργός Υγείας της Αγγλίας Αλαν Μίλμπερν αποφάσισε ασθενείς που περιμένουν περισσότερο από έξι μήνες στη λίστα να νοσηλεύονται σε ιδιωτικές κλινικές του εξωτερικού.

Στις 17.4.2001 μεταδόθηκε ότι περίπου 850.000 ιατρικά λάθη γίνονται κάθε χρόνο στα βρετανικά νοσοκομεία και κοστίζουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας περισσότερα από 400 εκατομμύρια στερλίνες σε αποζημιώσεις των ασθενών ή των συγγενών τους.

Στις 17.2.2000 έγινε γνωστό ότι 5.000 ασθενείς πεθαίνουν κάθε χρόνο στη Βρετανία λόγω των κακών συνθηκών υγιεινής στα νοσοκομεία.

Δηλαδή κάθε πέρσι και καλύτερα. Κι όμως αυτό το σύστημα αντέγραψε η κυβέρνηση για την προώθηση της διαβόητης μεταρρύθμισης του ΕΣΥ.

Μια και μιλάμε, όμως, για το βρετανικό ΕΣΥ - το κάποτε «καμάρι της Γηραιάς Αλβιόνας» - διαβάστε τι λέει ο Λάμπρος Μιχάλης, αναπληρωτής καθηγητής Καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, σχετικά με τις αιτίες κατάρρευσής του:

«Εκαναν προγραμματισμό - δηλαδή περιορισμούς - της παραγωγής του ιατρικού προσωπικού και αυτό τώρα τους προδίδει (σ.σ. αυτό σε απάντηση εκείνων στην Ελλάδα που υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα του συστήματος οφείλονται στον πληθωρισμό των γιατρών). Οταν ήρθε η κ. Θάτσερ και μετά προσπάθησαν να περικόψουν πάρα πολύ τα έξοδα, όσον αφορά τα χρήματα που δίνονταν για την υγεία. Και αυτά τα έξοδα προσπάθησαν, προτού τα περικόψουν, να τα ορθολογήσουν. Τελικά, αυτό που κατάφεραν ήταν τα συνολικά λεφτά τα οποία δίνονται για την υγεία να αυξηθούν, παρ' όλα αυτά όμως τα πραγματικά χρήματα που δίνονται για τις ανάγκες υγείας των ασθενών να μειωθούν, γιατί αυξήθηκαν τα λειτουργικά τους έξοδα».

Ας τ' ακούει ο Αλ. Παπαδόπουλος, που θέλει - σώνει και καλά - να εφαρμόσει ό,τι ισχύει και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες...

Στην περιοχή της Κασπίας βρίσκεται το νέο πετρελαϊκό Ελντοράντο των επόμενων δεκαετιών, ισχυρίζονται οι γνωρίζοντες τα πράγματα. Την εκτίμησή τους έρχεται να ενισχύσει και η έκθεση του διεθνούς οίκου «Roten & Patners», η οποία δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα και σημειώνει, υπό τον τίτλο «Μαύρη Θάλασσα. Ισως η μεγάλη ευκαιρία να είναι μπροστά μας» και τα εξής: «Τα αποθέματα πετρελαίου που βρίσκονται στη γεωγραφική περιοχή της Κασπίας Θάλασσας έχουν αυξηθεί ως αποτέλεσμα της πετυχημένης προσπάθειας εξόρυξης που πραγματοποιήθηκε τα περασμένα έτη. Είναι κοινή πεποίθηση στη διεθνή αγορά πετρελαίου ότι τα κοιτάσματα της περιοχής μπορεί να είναι κατά δέκα φορές μεγαλύτερα από αυτά που σήμερα όλοι γνωρίζουν...».

Ποιες είναι οι χώρες που κυρίως διεκδικούν τον πλούτο αυτό, φιλοδοξώντας, μάλιστα, να πάρουν την τρίτη θέση στον πλανήτη στην άντληση πετρελαίου, μετά τη Λιβύη και το Μεξικό; Οι εξής: Αζερμπαϊτζάν, Καζαχστάν, Τουρκμενιστάν και Ουζμπεκιστάν. Στις τρεις από τις τέσσερις αυτές πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, με πρόσχημα τον αντιτρομοκρατικό δήθεν πόλεμο στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ έχουν εγκαταστήσει ήδη στρατιωτικά προγεφυρώματα. Και, σίγουρα, θα έχουμε και συνέχεια. Είτε με πρόσχημα την «Αλ Κάιντα», είτε με κάποιο άλλο...

Μια πρώτη, ελπιδοφόρα προσπάθεια εξόδου του ΕΑΜ από την «αφάνεια» είναι η έκδοση ενός καλαίσθητου τόμου, με την υπογραφή του διευθυντή του ΕΑΜ, Νικολάου Καλτσά, με τίτλο «Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο - ΤΑ ΓΛΥΠΤΑ», ο οποίος κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Καπόν» (της ελληνικής έκδοσης θα ακολουθήσει και αγγλική). Στο ΕΑΜ (θεμελιώθηκε το 1866, με σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Λ. Λάνγκε, τα οποία τροποποιήθηκαν στη συνέχεια από τον σπουδαγμένο στο Μόναχο, αυστηρό «νεοκλασικιστή» Παναγή Κάλκο (ή Βρετό) και ολοκληρώθηκαν από τον Τσίλερ) συγκεντρώθηκαν πολλές εκατοντάδες μεγάλα και μικρά γλυπτά. Ανάμεσά τους πολλά - «ορόσημα» στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης, με «αφετηρία» τα πρώτα μνημειακά έργα του 7ου π.Χ αι., τα λεγόμενα δαιδαλικά. Γλυπτά και ανάγλυφα θαύματα της γεωμετρικής, αρχαϊκής (η αρχαϊκή συλλογή του ΕΑΜ είναι η πλουσιότερη στον κόσμο), κλασικής (μοναδικά πλούσια είναι και η συλλογή των κλασικών επιτύμβιων αναγλύφων), ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου. Στις τριάντα αίθουσες του ισογείου του ΕΑΜ εκτίθενται 800 γλυπτά και ανάγλυφα (περίοπτα αγάλματα, επιτύμβια, αναθηματικά, ψηφισματικά). Ο τόμος εικονίζει φωτογραφικά τα 670 γλυπτά. Ο συγγραφέας του τόμου διέταξε την παρουσίαση των γλυπτών κατά περίοδο και είδος και με τα λήμματά του τα περιγράφει πλήρως, με γλώσσα καθάρια και οικεία για όλους, παραθέτοντας και βασική βιβλιογραφία για το καθένα. Με την εισαγωγή του προετοιμάζει τον μη ειδικό αναγνώστη ή επισκέπτη του μουσείου για το μαγευτικό «ταξίδι» του στο Μύθο, στο Ηθος και στο παμμέγιστο Κάλλος των χειροπιαστών «θαυμάτων» της αρχαιοελληνικής πλαστικής.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενώ οι νεκροί πλησίαζαν τους 300 και το μίσος συνέχιζε να ξεσπά, παρά την επέμβαση των δυνάμεων του ινδικού στρατού, που έλαβαν διαταγή «να πυροβολούν όποιον νομίζουν», ο Αταλ Μπιχάρι Βάτζπαϊ εμφανιζόταν σε ρόλο «ενωτικού» ηγέτη, ο οποίος... θέλει να «επιλυθεί το ζήτημα διαμέσου διαλόγου». Την ίδια στιγμή τα στελέχη του κόμματός του στο Γκουτζαράτ οργάνωσαν ομάδες αντιποίνων για την πυρκαγιά στο τρένο από την Αγιόντχα που κόστισε 58 ζωές.

Το διαμορφούμενο κλίμα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, για έναν παραπάνω λόγο: Διότι επηρεάζει τις ισορροπίες στην κρίσιμη σχέση της κυβέρνησης της Ινδίας με αυτήν του Πακιστάν...