Τρίτη 3 Δεκέμβρη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ψέμα...

Ιδού πώς «αποτιμά» η «Αυγή» τις μεγάλες κινητοποιήσεις νεολαίας και εργαζομένων του Δεκέμβρη του 2008, με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου Αλ. Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό Κορκονέα: «...βρέθηκαν από τη μία πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ, που ζητούσε η κοινωνία να αφουγκραστεί τη φωνή των νέων και από την άλλη ένα ετερόκλητο μπλοκ "νόμου και τάξεως" με πρωταγωνιστή τη ΝΔ, αλλά και με στελέχη του σημιτικού ΠΑΣΟΚ, και από το ΛΑΟΣ μέχρι το ΚΚΕ που ζητούσε - με αποχρώσεις - το τσάκισμα της εξέγερσης "με κάθε μέσο"». Μέσα σε λίγες γραμμές, ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει ότι μπορεί να πέρασαν έντεκα χρόνια, όμως δεν παύει να επιδεικνύει την έφεσή του στο ψέμα και την προβοκάτσια, παράλληλα με τη χυδαία επιχείρηση κολακείας της νεολαίας. Της νεολαίας, που μόλις 7 χρόνια μετά το 2008, δηλαδή το 2015, τσάκισε ως κυβέρνηση για μια ακόμα φορά, ψηφίζοντας το τρίτο μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, πολλοί από τους οποίους είχαν θητεύσει στις αγκάλες του ΛΑΟΣ. Για την Ιστορία, κι επειδή η διαστρέβλωση έχει κοντά ποδάρια, να θυμίσουμε ότι τον Δεκέμβρη του 2008, το πρώτο κόμμα που πραγματοποίησε συλλαλητήριο ενάντια στην καταστολή, καταγγέλλοντας την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή, ήταν το ΚΚΕ, με τη μεγάλη συγκέντρωση της ΚΟ Αττικής στις 8 Δεκέμβρη στην Ομόνοια.

... στο ψέμα

Αυτό που δεν έκανε το ΚΚΕ σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να χαϊδεύει τα αυτιά διάφορων προβοκατόρικων μηχανισμών που έδρασαν τότε. Αντίθετα, το ΚΚΕ καλούσε «να γίνει κάστρο δράσης ο κάθε τόπος δουλειάς, το κάθε σχολείο, η κάθε αίθουσα διδασκαλίας και η κάθε γειτονιά...». Εξάλλου, η ΚΝΕ ήταν η μόνη Οργάνωση που πραγματοποίησε κινητοποίηση ενάντια στην προκλητική απόφαση αποφυλάκισης του Κορκονέα τον περασμένο Ιούλη, μια απόφαση που «πατούσε» στον απαράδεκτο Ποινικό Κώδικα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η μεγαλύτερη πρόκληση, βεβαίως, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» προσπαθούν να εμφανιστούν ως αυτόκλητοι «εκπρόσωποι» αυτών των νέων που διαδήλωναν το 2008. Είναι πρόκληση ακριβώς γιατί αυτοί οι νέοι είναι που σήμερα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, περιπλανώνται μεταξύ ανεργίας, μισοδουλειάς και μετανάστευσης χάρη στη βάρβαρη πολιτική που υπηρέτησε και η δική του κυβέρνηση. Είναι η νεολαία των εργασιακών γκέτο, του «απαγορεύεται» να απεργήσεις, του «δεν θα πάρεις ποτέ σύνταξη», ελέω των νόμων Αχτσιόγλου - Κατρούγκαλου. Πάει πολύ, λοιπόν...

«Πράσινες» απολύσεις

Για ρεκόρ απολύσεων στην αυτοκινητοβιομηχανία γίνεται λόγος στον Τύπο και πιο συγκεκριμένα για 10.000 απολύσεις παγκοσμίως από τη γερμανική «Daimler» (κατασκευάστρια της «Mercedes-Benz») και άλλες 9.500 από την «Audi». Οι λόγοι που επικαλούνται είναι μεταξύ άλλων οι αναγκαίες «εξοικονομήσεις» μερικών δισ. ευρώ, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι τεχνολογίες για την προσαρμογή των αυτοκινητοβιομηχανιών στην ηλεκτροκίνηση και την «ψηφιακή εποχή». Η μετάβαση στην «πράσινη οικονομία» στα καλύτερά της, λοιπόν, με τους εργαζόμενους να πληρώνουν το μάρμαρο! Με το μανδύα της «αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής», οι χιλιάδες απολύσεις αντιμετωπίζονται ως «παράπλευρες απώλειες» μπροστά στα σχέδια κερδοφορίας των ομίλων. Μήπως όμως το ίδιο δεν συμβαίνει και με τη λεγόμενη «απολιγνιτοποίηση» στην Ελλάδα, που προβάλλουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, προωθώντας τις «πράσινες» μπίζνες; Είναι τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι αυτοί που ξεζουμίζουν την εργατική τάξη, που τη βυθίζουν στην ενεργειακή φτώχεια και που διώχνουν κατά χιλιάδες τους εργαζόμενους από την παραγωγή, νοιάζονται για το περιβάλλον και ότι μοιράζονται με το λαό τη δικαιολογημένη ανησυχία του για την πορεία του κλίματος. Το αντίθετο: Αξιοποιούν ακόμα και την καταστροφή που οι ίδιοι προκαλούν στο περιβάλλον, συμβάλλοντας καθοριστικά στην κλιματική αλλαγή, ως ένα ακόμα «εργαλείο» για την αναπαραγωγή των κερδών τους. Το συμπέρασμα; Ακόμα και το «πρασίνισμα» των κερδών των βιομηχάνων θα μαυρίζει τις ζωές των εργαζομένων, προσθέτοντας νέα βάρη, ανασφάλεια και ανεργία. Ολα δηλαδή τα σύμφυτα φαινόμενα με το σάπιο σύστημά τους...

Ταμείο

«Μετά βαΐων και κλάδων» εγκαινιάζονται αύριο τα ναυπηγεία της Σύρου, από τον νέο τους ιδιοκτήτη, την αμερικανική ONEX, παρουσία βέβαια του πρέσβη Πάιατ. Η επένδυση στο απαξιωμένο Νεώριο της Σύρου διαφημίστηκε όσο λίγες και παρουσιάστηκε ως «σωτηρία» για τους εργαζόμενους, που ήταν για μήνες απλήρωτοι και σε καθεστώς αβεβαιότητας από την προηγούμενη ιδιοκτησία. Πάνω εκεί ήρθε να πατήσει η επένδυση του αμερικανικού κολοσσού, ο οποίος έδεσε χειροπόδαρα τους εργαζόμενους με νέες συμβάσεις, που ξηλώνουν ακόμα περισσότερο τα δικαιώματά τους, ενώ πέτυχε και λεόντειες συμφωνίες με τον δήμο για διαγραφή και ρύθμιση χρεών, που θα επιβαρύνουν συνολικά τα λαϊκά στρώματα του νησιού. Βέβαια, όπως σε κάθε τέτοια επένδυση, οι γεωπολιτικοί παράγοντες συμβαδίζουν με τους οικονομικούς, παίρνοντας υπόψη τον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Κίνας, που εκφράζεται πολλαπλά στη χώρα μας, μεταξύ άλλων στον τομέα της ναυπηγοεπισκευής, των λιμενικών υποδομών κ.ά. Πίσω επομένως από τα «ταρατατζούμ» κυβέρνησης, πρεσβείας και επιχειρηματικών ομίλων, που επενδύουν για τα κέρδη τους, το «ταμείο» για τους εργαζόμενους βγάζει χειροτέρευση των όρων δουλειάς και βάθεμα της εκμετάλλευσης, ενώ το νησί και οι υποδομές του μπαίνουν στο κάδρο ισχυρών ανταγωνισμών, που λειτουργούν ως μαγνήτης κινδύνων. Πόσο μάλλον που το Νεώριο και οι εγκαταστάσεις του αναμένεται να χρησιμοποιηθούν και για στρατιωτικούς σκοπούς...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ