Ημουν πάντα και παραμένω κατά της «διαρχίας» στο ΠΑΣΟΚ δήλωσε χτες - στο ρ/σ ΣΚΑΪ - και ο Κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι διαθέτει «τρόπους». Αλλωστε, ο πρωθυπουργός μόλις πριν λίγες μέρες τον απάλλαξε από την παρουσία του Τσουκάτου στη Χαρ. Τρικούπη και φυσικά ο γραμματέας δεν είχε λόγους να μην «ανταποδώσει».

Αντιθέτως, ο Ε. Γιαννόπουλος επιμένει σταθερά υπέρ της «διαρχίας». Βλέπετε, ο Κ. Σημίτης συνεχίζει να κρατά τον πρώην υπουργό εκτός κυβέρνησης. Ούτε καν επίτιμο υπουργό δεν τον κάνει...

Εχετε παρατηρήσει μια αντίφαση των ημερών αυτών; Ακόμη και στα ρεπορτάζ των αστικών εφημερίδων είναι ευδιάκριτη. «Βγάζει μάτι», θα λέγαμε. Από τη μια, έχουμε τους πανηγυρισμούς και τις θριαμβολογίες για την ένταξη της χώρας στη ζώνη «ευρώ» και, γενικότερα, μια ολόκληρη επιχείρηση καλλιέργειας τεχνητού κλίματος ευρω-ευφορίας. Και, από την άλλη, τον προγραμματισμό της κυβέρνησης, με τα βασικά θέματα, που συμπεριλαμβάνονται στην ατζέντα της για το νέο χρόνο και είναι τα εξής: Η συνέχιση της εισοδηματικής πολιτικής σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, οι διαρθρωτικές αλλαγές - με πρώτες την «απελευθέρωση» των τηλεπικοινωνιών και της ηλεκτρικής ενέργειας - οι ιδιωτικοποιήσεις (με την «Ολυμπιακή Αεροπορία» πρώτη στο ξεπούλημα), η «μεταρρύθμιση» του ΕΣΥ και η «αναμόρφωση» της κοινωνικής ασφάλισης. Πολιτικές και μέτρα, δηλαδή, που όχι μόνο θα πλήξουν καίρια τα συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά και θέλουν - ορισμένες απ' αυτές - να ανατρέψουν κατακτήσεις γενικότερης σημασίας.

Και, μάλιστα, μερικοί αναλυτές και αρθρογράφοι προχωρούν ακόμη περισσότερο και ισχυρίζονται ότι οι βαθιά αντιλαϊκές αυτές πολιτικές αποτελούν την κύρια - αν όχι την αποκλειστική - βάση της αισιοδοξίας για το χρόνο που μόλις έκανε ποδαρικό...

Λέτε, να έχουμε γίνει μαζοχιστές και να μην το έχουμε καταλάβει..;

Τι να το κάνεις το παιδικό καρεκλάκι για το αυτοκίνητο, αν δεν έχεις αυτοκίνητο, και, βέβαια, άλλα πράγματα πολύ πιο απαραίτητα μιας στοιχειώδους ανθρώπινης διαβίωσης; Το ερώτημα ήταν ζωγραφισμένο στο γεμάτο απορία βλέμμα με το οποίο οι Σύροι μετανάστες, γονείς του πρώτου παιδιού που γεννήθηκε το 2001 στην Αθήνα, δέχτηκαν το συμβολικό δώρο της Τροχαίας Αθήνας.

Δε σημειώνουμε το γεγονός, για να κάνουμε κριτική στην πρωτοβουλία της Τροχαίας. Αυτό είναι το λιγότερο. Κυρίως, θέλουμε να σημειώσουμε μια σκληρή πραγματικότητα. Ακόμη και τα πρωτοχρονιάτικα δελτία ειδήσεων δεν άφηναν την παραμικρή αυταπάτη για το τι σημαίνει μετανάστης και αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. Και, βέβαια, αποτελούσε τραγική ειρωνεία το γεγονός, πως το τσακισμένο στα παράλια της Αττάλειας σαπάκι, που μετέφερε τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα, «έπαιζε» αμέσως μετά το νεογέννητο παιδάκι των Σύρων και το δώρο της Τροχαίας, στα δελτία ειδήσεων. Αναπόφευκτοι οι συνειρμοί...

Εμείς, απλά ευχόμαστε στο μικρό της οικογένειας Ζισάν και στα αδέρφια του, να μεγαλώσουν σε έναν κόσμο καλύτερο, χωρίς εκμετάλλευση.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Δρυς πάλι, λέει, ότι οι εργαζόμενοι θα δουν με κατανόηση το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Μάλιστα, χρησιμοποίησε τη μαγική φράση: «Αίσθημα ευθύνης». Είναι η φράση - σήμα κατατεθέν του ΠΑΣΟΚου, όταν πρόκειται να σου κάνει ζημιά.

Εξ ου και το γεγονός πως χρησιμοποιείται κατά κόρον στα συνέδριά τους και στις Κεντρικές Επιτροπές τους, όπου βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου.

Με τέτοιες εισαγωγές λοιπόν, καταλαβαίνετε τη συνέχεια του προγράμματος! Θρίλερ εκσυγχρονιστικής φαντασίας, αυστηρώς ακατάλληλο για ανηλίκους και, κυρίως, υπερηλίκους, που πρόκειται να βγουν στη σύνταξη.

Αυτά για όσους νομίζουν ότι με την έλευση του ΕΥΡΩ θα τελειώσουν τα δεινά και θΑ περάσουμε σε μέρες ανάπτυξης και ευημερίας, όπως μας υποσχέθηκε, στα ευχετήρια μηνύματά του, ο Κώστας Σημίτης.

Διότι άλλο πράγμα (για παράδειγμα) να μετράς με την ίδια νομισματική μονάδα που χρησιμοποιεί ο Γερμανός ή ο Βρετανός το μισθό σου κι άλλο πράγμα να έχεις τον ίδιο μισθό με αυτούς. Το μόνο που βοηθάει το ΕΥΡΩ είναι να καταλαβαίνουμε τη διάφορα.

Α ναι, ξεχάσαμε πως δε θα χρειάζεται να κάνουμε και συνάλλαγμα, όταν φεύγουμε στο εξωτερικό. Αυτό είναι πολύ βολικό, αφού, ως γνωστόν, οι Ελληνες έχουν τέτοιο περίσσευμα αυτή τη χρονιά, που το 2001 θα ξεχυθούν κατά εκατομμύρια να ταξιδεύσουν σε όλη την Ευρώπη για ψώνια και τα σχετικά.

Αλλωστε, γι' αυτό είναι ευτυχισμένοι και οι Ευρωπαίοι, που μας έχουν «εταίρους». Τέτοια πλούσια χώρα θα τονώσει τη δυτικοευρωπαϊκή αγορά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είδες η ΟΝΕ και το ευρώ;

Εξαιρετική η πρωτοχρονιάτικη γιορτή στο Σύνταγμα. Ειδικά εκείνο που εντυπωσίασε ήταν η τεχνική που έχουν αποκτήσει ορισμένοι αοιδοί στο «πλέι μπακ». Δηλαδή, πίσω να παίζει δίσκος και επί της σκηνής ο τραγουδιστής απλώς να ανοιγοκλείνει το στόμα του...

Και του χρόνου.

Δεν παραλείπει, μάλιστα, ως φερέγγυος διαχειριστής να απαριθμήσει αυτές τις «αλλαγές», αναφέροντας κατά σειρά την «επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών και παρεμβάσεων - πού αλλού; - στον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα», «την ενθάρρυνση και στήριξη - ποιου άλλου; - του ιδιωτικού τομέα», την οριστικοποίηση των ρυθμίσεων μέχρι τέλους του 2001 για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων του Γ΄ ΚΠΣ. Αυτήν την ολέθρια για τα λαϊκά συμφέροντα πολιτική τη συνοδεύει με κωμικούς ισχυρισμούς όπως ότι «η κυβέρνηση δεν υποχωρεί στις επιδιώξεις των βολεμένων»! Φυσικά οι κατ' εξοχήν βολεμένοι από την πολιτική της (μεγάλο κεφάλαιο, τράπεζες, κ.ο.κ.) καθόλου δεν ιδρώνουν από αυτές τις «απειλές» γιατί ξέρουν ότι απευθύνονται στους εργαζόμενους, που ζουν ακόμα με μία δουλιά, που έχουν ακόμα 8ωρο, δεδομένη ασφάλιση και άλλα τέτοια... προνόμια. Ταυτόχρονα ο Κ. Σημίτης αυτοαναγορεύεται σε προστάτη των ανέργων και επιφυλάσσει προκλητικά και αυθαίρετα στην κυβέρνησή του ρόλο ως «φωνή των ανέργων» και εκείνων «που δεν έχουν μπει ακόμα στην αγορά εργασίας»! Συμπέρασμα: Οσο τους αφήνουμε να αισθάνονται «παντοδύναμοι» και «παντοκράτορες», τόσο θα αποθρασύνονται και θα αγριεύει η επιθετικότητά τους ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.

Αποκαλυπτική είναι η διαπίστωση που έκανε ο Κ. Σκανδαλίδης για το κόμμα Αβραμόπουλου και την επίδραση που θα έχει στο ΠΑΣΟΚ. Κοιτάξτε να δείτε, είπε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα Αβραμόπουλου αν πάρει ψήφους από το ΠΑΣΟΚ θα είναι από νέους ψηφοφόρους που απαξιώνουν την πολιτική και «λιγότερο από αυτούς που συνειδητά ψήφισαν τον κ. Σημίτη και προέρχονται από τον παλιότερο συντηρητικό χώρο»!

Μάλιστα. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ ομολογεί ότι οι «παλιοί» και συνεπώς οι «συνειδητοί» συντηρητικοί ψηφοφόροι ψηφίζουν Σημίτη και ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, ψηφίζουν τόσο συνειδητά που δε δημιουργεί πρόβλημα η δημιουργία κόμματος Αβραμόπουλου - που επίσης στους συντηρητικούς απευθύνεται. Μα τότε, τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχομεν για το... «σοσιαλισμό» του ΠΑΣΟΚ;

Είναι γνωστό ότι εδώ και αρκετά χρόνια η Ευρωπαϊκή Ενωση προσπαθεί να καθοδηγήσει τα κράτη - μέλη (στα πλαίσια του διαστροφικού δόγματος «ο ρυπαίνων πληρώνει») να επιβάλλουν νέα χαράτσια και «πράσινους φόρους» με πρόσχημα τη σωτηρία του περιβάλλοντος.

Φαίνεται λοιπόν, ότι κάποιοι και στη χώρα μας αναλαμβάνουν τον άχαρο ρόλο να δικαιολογήσουν τους περιβόητους αυτούς «περιβαλλοντικούς φόρους» και μάλιστα με τον πιο «ανώδυνο» τρόπο: Με τη μέθοδο των... γκάλοπ, δηλαδή βάζοντας τους ίδιους τους πολίτες να αποδεχτούν - αν όχι να... προτείνουν - τους φόρους αυτούς, ξέροντας ασφαλώς την αγωνία τους για την καταστροφή του περιβάλλοντος!

Αυτό επιδιώκει και πρόσφατη δημοσκόπηση της «V-PRC» που είδε χτες το φως της δημοσιότητας στα «ΝΕΑ». Ο παραλογισμός, μέσω του οποίου επιχειρείται να φτάσει το ποσοστό της αποδοχής των νέων φόρων στο 62,7%, είναι τόσο έκδηλος που «βγάζει μάτι».

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ερώτημα «ποιος ευθύνεται περισσότερο για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος», το 63,6% απαντάει ως εξής: «Οι κυβερνήσεις που δεν παίρνουν μέτρα». Δεν έπρεπε λοιπόν να ερωτηθούν στη συνέχεια «πώς κρίνετε μια κυβέρνηση η οποία όχι μόνο δεν παίρνει μέτρα υπέρ του περιβάλλοντος, αλλά με την αναθεώρηση του Συντάγματος σκοπεύει να παραδώσει στην τσιμεντοποίηση όσα δάση ακόμη απέμειναν;». Κι όμως. Αντί αυτού οι δημοσκοπούντες τούς προτρέπουν να... αυτομαστιγωθούν, δηλαδή να απαντήσουν αν δέχονται να πληρώσουν συμπληρωματικούς «πράσινους φόρους»!

Τώρα, αν τους φόρους αυτούς τους εισπράξουν οι κυβερνήσεις που δεν κάνουν τίποτε για την προστασία του περιβάλλοντος, προφανώς λίγο ενδιαφέρει την...«έρευνα»!

Η υποδοχή του νέου χρόνου υπήρξε η δέουσα. Σαν κάθε τι νέο, που γεννά ελπίδες και προσδοκίες, καλωσορίστηκε κατά πώς έπρεπε. Περίσσεψαν οι ευχές για ό,τι καλύτερο. Ακόμα κι από εκείνους που θα φροντίσουν να πάρουν σάρκα και οστά όλα όσα απεύχεται ο ελληνικός λαός. Η υποκρισία στο απόγειό της, όπως και ο κυνισμός των πυροτεχνημάτων και των υπαίθριων «σόου», που «έκλεβαν την παράσταση», συγκρινόμενα με τις ουρές των αστέγων στα συσσίτια των δήμων.

Φεύγει ο ένας,

φτάνει ο άλλος

κι εγώ σαν βλάκας

τρανός, μεγάλος

στο νέο χρόνο

πάντα ελπίζω,

τον αποδέχομαι

και τον «ψηφίζω»

*

Μα, πριν ο μήνας

να κλείσει ακόμη,

βλέπω την πλάνη μου

κι αλλάζω γνώμη,

«φτου, απατήθηκα

- λέω - και πάλι»

και βρίζω τ' άδειο μου,

κενό κεφάλι.

*

Ετσι οι χρόνοι

με ξεγελάνε,

αλλά κι οι αφέντες

που κυβερνάνε,

τους τέως διώχνω

τους «νέους» θέλω

και μου φοράνε

όλοι «καπέλο«!