«Με Τσίπρα - Τσακαλώτο όλα έγιναν πιο εύκολα», είχε πει πριν από λίγες μέρες ο Γ. Ντάισελμπλουμ, κάνοντας απολογισμό της θητείας του ως προέδρου του Γιούρογκρουπ και απονέμοντας τα εύσημα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Την Τρίτη ήρθε η σειρά του πρέσβη των ΗΠΑ, που σε συνέντευξή του εξήρε ξανά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την αφοσίωσή της στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Είπε επιπλέον ότι η κυβέρνηση «έχει κάνει σημαντική πρόοδο σε ζητήματα δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων» και ότι η Ελλάδα «έχει αποδείξει την ικανότητά της να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της τρόικας». Χτες, σε παρόμοιους τόνους, ο επί μια 6ετία επικεφαλής του EuroWorking Group, Τ. Βίζερ, διαπίστωσε ότι τα πράγματα, σε σχέση με την υλοποίηση του «προγράμματος», «βελτιώθηκαν ανέλπιστα τον τελευταίο χρόνο...», και ότι αυτό «δεν συνέβη στην Ελλάδα με καμιά άλλη κυβέρνηση». Αυτές είναι μερικές μόνο από τις τοποθετήσεις αξιωματούχων της ΕΕ και των ΗΠΑ, που στάζουν μέλι για την κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας την αποφασιστικότητά της στην προώθηση της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι ατάκες αυτές δίνουν απάντηση σε κάθε υπουργό και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που εξακολουθεί να προπαγανδίζει ότι η κυβέρνηση αποτελεί το αντίπαλο δέος του «νεοφιλελευθερισμού», ότι «λερώνει τα χέρια της» για να έρθουν καλύτερες μέρες και άλλα παρόμοια. Με κάθε ευκαιρία, οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου λένε ότι η κυβέρνηση αποτελεί «το δέκα το καλό» για τις στοχεύσεις τους. Ομως, όσους λόγους έχουν αυτοί να μένουν ικανοποιημένοι, άλλους τόσους έχουν και οι εργαζόμενοι να ανασκουμπώνονται, να οργανώνονται, για να περάσουν στην αντεπίθεση ενάντια στη σημερινή και σε κάθε άλλη κυβέρνηση του κεφαλαίου, παλεύοντας για την ανατροπή της εξουσίας του.

Ετσι όπως έχουν πάρει φόρα τα προπαγανδιστικά επιτελεία της κυβέρνησης για να στρατευτεί ο λαός στο «ολόδικό» τους μνημόνιο που ετοιμάζουν για μετά το τέλος του τρέχοντος, λένε τώρα τελευταία ότι αυτό θα σημάνει και την «ανεπίστρεπτη επιστροφή στην ανάπτυξη». Είναι πραγματικά να γελάει ο κόσμος. Πρώτα και κύρια, βέβαια, επειδή τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός από την «επιστροφή στην ανάπτυξη» για λογαριασμό του κεφαλαίου, πέρα από τη συνέχιση και κλιμάκωση της επίθεσης, όπως εξάλλου επιβεβαιώνουν και οι δεσμεύσεις για «συνέχιση των μεταρρυθμίσεων». Αλλά εξίσου «κρύα» αστεία είναι και τα περί «αμετάκλητης» ανάπτυξης. Τη στιγμή που κρυφά και φανερά, με κάθε ευκαιρία, τα αστικά επιτελεία διεθνώς - όπως και τα κυβερνητικά στελέχη ομολογούν πού και πού - εκφράζουν την αγωνία και τις ανησυχίες τους για τον επόμενο γύρο ύφεσης που «αναπόφευκτα θα έρθει», με δεδομένη και την τεράστια υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, αλλά και το γεγονός ότι καμία καπιταλιστική οικονομία δεν φαίνεται ικανή να παίξει το ρόλο της «ατμομηχανής». Είναι πραγματικά να γελάει ο κόσμος μ' εκείνους που νομίζουν ότι με μερικά προπαγανδιστικά τρικ μπορούν να ξεφύγουν από τις αντιφάσεις, τα αδιέξοδα και τις νομοτέλειες του σάπιου συστήματος που υπηρετούν.