1911 Η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία για την κατοχή της Τρίπολης στη Λιβύη. Μέσα στα κέρδη της ήταν και η κατάληψη των Δωδεκάνησων και η αφαίρεσή τους από τους Τούρκους.

1918 Η Βουλγαρία υπογράφει εκεχειρία με τους συμμάχους στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

1938 Αρχίζει στο Μόναχο η τετραμερής διάσκεψη μεταξύ Γερμανίας (Χίτλερ), Αγγλίας (Τσάμπερλεν), Γαλλίας (Νταλαντιέ), Ιταλίας (Μουσολίνι) που αποφασίζουν να παραδώσει η Τσεχοσλοβακία τη Σουδητία στη Γερμανία. Η ιμπεριαλιστική συμφωνία του Μονάχου ήταν το κορύφωμα της πολιτικής της ενθάρρυνσης των επιδρομέων. Οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας, με την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις του Χίτλερ, πιστεύοντας ότι έτσι θα τον στρέψουν κατά της Σοβιετικής Ενωσης.

1941 Στη σφαγή του Μπάμπι Γιαρ οι Γερμανοί ρίχνουν 33.771 Εβραίους (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) σε χαράδρα κοντά στο Κίεβο.

1961 Αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας κατά του πρωθυπουργού της Ινδίας, Τζαγουαχαρλάλ Νεχρού.

1971 Παρωδία εκλογών από το δικτάτορα Φράνκο στην Ισπανία, με διαφανείς κάλπες, ψηφοδέλτια χωρίς φακέλους και αποχή, της τάξης του 55%.

1972 Τη δραστηριοποίηση των παράνομων ομάδων και την εισαγωγή οπλισμού για ανατρεπτικές ενέργειες του στρατηγού Γρίβα, καταγγέλλει ο πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος.

Αν αρρωστήσει και πεθάνει ο Κάστρο πόσες πιθανότητες υπάρχουν να γίνει δημοκρατική η Κούβα (!!!);

*

Κάπως έτσι διατυπώνεται η εξίσωση στο μάθημα «Ορθολογική Λήψη Αποφάσεων», που διδάσκεται στο ελληνικό (και όχι στο αμερικανικό) ΤΕΙ της Πάτρας, το οποίο εποπτεύεται από το ελληνικό (και όχι από το αμερικανικό) υπουργείο Παιδείας.

*

Για τα μυαλά που διδάσκουν τέτοια πράγματα, η απάντηση στην ...εξίσωση είναι λίγο - πολύ δεδομένη. Αυτό προκύπτει, άλλωστε, και από την άθλια επιστολή που στάλθηκε στο «Ρ» από το υπουργείο Παιδείας (δείτε το σχετικό ρεπορτάζ στο σημερινό «Ρ»), μετά το σάλο που ξεσήκωσε η αποκάλυψη της εφημερίδας για το εν λόγω «μάθημα» στο ΤΕΙ Πάτρας.

Ευτυχώς, όμως, εκτός από τις προκαθορισμένες απαντήσεις στις παραπάνω προβοκατόρικες «εκCΙ(A)σώσεις», υπάρχουν κι άλλες απαντήσεις, που προφανώς δεν περνάνε από το μυαλό της κ. Κουτσίκου. Ιδού:

*

- «Θα αντέξει η Κούβα ιδιαίτερα μετά τον Φιντέλ Κάστρο;»

*

- «Ο κουβανικός λαός - όσο μεγάλος, χαρισματικός και ευφυής κι αν είναι ο Φιντέλ Κάστρο - δε θα μπορούσε να αντισταθεί μόνο χάρη σ' αυτόν. Πρέπει να υπάρχει μια κοινωνική συνείδηση και μια πολιτική διαπαιδαγώγηση.

Εγώ γεννήθηκα μαζί με την Επανάσταση και δεν μπορώ να ζήσω σε άλλο σύστημα. Είμαι ανίκανη να ζήσω σε άλλο σύστημα. Υπάρχουν πάρα πολλοί Κουβανοί σαν και μένα. Ετσι, έχω την απόλυτη πεποίθηση ότι θα προχωρούμε μπροστά.

Το 1996, οι ΗΠΑ ψήφισαν το νόμο Χελμς - Μπάρτον. Ολος ο κόσμος ξέρει την εξωτερική πλευρά αυτού του νόμου. Ομως, αυτός ο νόμος έχει και μια εσωτερική πλευρά, που ισχύει μόνο για την Κούβα και που λέει ότι, αν αλλάξει το κοινωνικό της σύστημα, οι ΗΠΑ έχουν το δικαίωμα να άρουν ή όχι τον αποκλεισμό.

Αν, λοιπόν, η Κούβα αλλάξει το κοινωνικό της σύστημα, επιτρέπεται στις ΗΠΑ να παραδώσουν στους πρώην ιδιοκτήτες τις παλιές ιδιοκτησίες. Αυτό σημαίνει ότι θα εκχωρηθούν οι σημερινοί παιδικοί σταθμοί, τα νοσοκομεία, τα Κέντρα των ηλικιωμένων, τα σχολεία.

Είναι αδύνατον να τα δεχτεί αυτά ο κουβανικός λαός. Αυτό σημαίνει ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ με το νόμο τους δε μας επιτρέπουν να αλλάξουμε κοινωνικό σύστημα, γιατί τότε θα χάσουμε όλα όσα έχουμε.

Ο κουβανικός λαός στη μεγάλη του πλειοψηφία δεν είναι κομμουνιστές. Είμαστε μόνο ένα εκατομμύριο κομμουνιστές. Ομως, οι υπόλοιποι Κουβανοί είναι πατριώτες και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μάθαμε να ζούμε με αξιοπρέπεια και σήμερα η Κούβα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που λέει ΟΧΙ στις ΗΠΑ, κρατάει αυτό το ΟΧΙ και δεν τρέμει μπροστά σε τίποτε.

Νομίζεις ότι θα δεχτούμε να το χάσουμε αυτό;»

***

Είναι τα λόγια της κόρης του Τσε Γκεβάρα, της Αλέιδας Γκεβάρα, στην ερώτηση που της έθεσε ο «Ρ», κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα, τον Οκτώβρη του 2001.

*

Είναι η απάντηση του κουβανικού λαού.

*

Την υπενθυμίζουμε και προτείνουμε στους φοιτητές του ΤΕΙ Πατρών, στους φοιτητές όλης της χώρας και σε όλη τη μαθητιώσα νεολαία, να συγκρίνουν αυτή την απάντηση με τον «επιστημονικό» αμοραλισμό των αξιότιμων διδασκόντων τους και με τον πρωτόγονο αντικομμουνισμό των υπουργο-υφυπουργών Παιδείας.

Μπας και, τελικά, το 'χει η θέση;

Πάνω από 2 εκατομμύρια Ελληνες ζουν στη φτώχεια.

*

Αλλά ποιος τους φταίει;

*

Ας είχαν κάνει καλύτερο κουμάντο. Ας μη γίνονταν εργάτες. Ας μη γίνονταν συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ, του ΙΚΑ, του ΝΑΤ. Ας μη γίνονταν αγρότες. Ας διάλεγαν κάτι άλλο να κάνουν στη ζωή τους. Ας γίνονταν, ας πούμε, βιομήχανοι, με επιχειρήσεις στο χρηματιστήριο, για να βγάζουν κέρδη 28,9 εκατομμύρια δραχμές (τη μέρα! - στοιχεία 2004). Ας γίνονταν τραπεζίτες για να βγάζουν κέρδη 5 τρισ. δραχμές (από το 1997). Ας γίνονταν εφοπλιστές για να βγάζουν κέρδη 10 τρισ. δραχμές (από το 2002). Ας γίνονταν, τέλος πάντων, διοικητές, με μισθό καμιά διακοσαριά χιλιάδες ευρώ (τουλάχιστον), σε κάποια από τις επιχειρήσεις που ξεπουλάνε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

*

Ποιος τους φταίει που δεν ήταν «άξιοι και ικανοί», όπως λέει και η ιδεολογία της ΝΔ; Ποιος τους φταίει που δεν άσκησαν «το δικαίωμά τους στην ατομική ευημερία», που έλεγε και ο Νεονάκης του ΠΑΣΟΚ για τις επιδόσεις του στο χρηματιστήριο;

*

«Υπάρχουν φτωχοί»! Και που υπάρχουν, τι να κάνουμε, δηλαδή; Μήπως υπάρχουν λεφτά και δεν τους τα δίνει η κυβέρνηση; Και τι πάει να πει ότι οι λίγοι έχουν και οι πολλοί δεν έχουν; Σκεφτείτε το από την άλλη πλευρά: Οι τράπεζες, ας πούμε. Τι είναι οι τράπεζες για να μην κερδίζουν εις βάρος των φτωχών; «Φιλόπτωχο ταμείο είναι;» που έλεγε και ο μακαρίτης ο Τσαγανέας; Αμ, οι εφοπλιστές; Τι να σου κάνουν; Είπαμε, ουδείς αμφισβητεί τον «πατριωτισμό» των εφοπλιστών (δήλωση Παπανδρέου, 29/6/2005), αλλά...

*

«Υπάρχουν φτωχοί». Πολλοί φτωχοί! Και λοιπόν; «Ας πρόσεχαν», που έλεγε και ο Σημίτης. `Η μήπως φταίει ο Καραμανλής; «Συμπάσχει» (!), είπε ο άνθρωπος στη Θεσσαλονίκη. Δεν το είπε;

*

Ε, μα, πια!

«Λαδεμπόριο»

φαρισαϊσμού!