Προβλήματα λειτουργίας των σχολείων έρχονται στην επιφάνεια, καθώς πλησιάζει η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς με τους συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών να κάνουν λόγο για χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς. Το υπουργείο Παιδείας, από την πλευρά του, προσπαθεί να διαβεβαιώσει ότι «έχει φροντίσει έγκαιρα και υπεύθυνα, όπως άλλωστε πράττει τα τελευταία τρία χρόνια, ώστε η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να γίνει απολύτως ομαλά».
Δε φτάνει που η πολιτική των κομμάτων της δικομματικής εναλλαγής έχει κάνει την Παιδεία πολυτέλεια, έχει φτιάξει ένα σχολείο χώρο εκγύμνασης των αυριανών απασχολήσιμων, καλλιεργώντας αντιλήψεις και συμπεριφορές με στόχο να υποδουλωθούν στις κάλπικες αξίες του συστήματος, το σχολείο της ακριβοπληρωμένης αμάθειας, αλλά - όπως δείχνει η εμπειρία τόσων χρόνων - ούτε καν την εύρυθμη λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας δεν μπορεί να εξασφαλίσει. Οσο κι αν απαριθμούν τον αριθμό των διορισμών που έκαναν, τον αριθμό των εκπαιδευτικών που προσέλαβαν μέσα από τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις των αναπληρωτών και ωρομίσθιων, δεν μπορούν να κρύψουν ότι η Παιδεία που ετοιμάζουν δεν είναι αυτή που έχουν ανάγκη και που αξίζουν τα παιδιά μας.
Διαρρηγνύει τα ιμάτιά της η παράταξη του ΠΑΣΟΚ στον ΟΤΕ (ΠΑΣΚΕ - ΟΤΕ), γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ με τους νόμους της άνοιξε το δρόμο για «την άλωση της μεγαλύτερης ελληνικής επιχείρησης από κερδοσκοπικά κεφάλαια», μετά την απόκτηση του 5,3% των μετοχών του Οργανισμού από τη «Μαρφίν». Και καλεί τους εργαζόμενους να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτό στο πρόγραμμά του υπόσχεται ότι το ελληνικό Δημόσιο θα διατηρήσει υπό τον έλεγχό του τον ΟΤΕ, κρατώντας το αναγκαίο ποσοστό....
Από πού να πιάσει κανείς το θράσος των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ, που θέλουν να ξεχάσουν οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ ότι:
Ακόμα παραπέρα: Το ΠΑΣΟΚ θα ήθελε πάρα πολύ οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ να ξεχάσουν ότι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ήταν αυτοί που υπέγραψαν μόλις πριν από δύο χρόνια την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας στον ΟΤΕ και, ουσιαστικά, την εδραίωση του απόλυτου διευθυντικού δικαιώματος, έτσι ώστε η επιχείρηση να γίνει, όπως και έγινε, πιο «ελκυστική» για το μεγάλο κεφάλαιο. Και ότι με τις δικές τους πλάτες, από το 1996 και μετά, το προσωπικό του ΟΤΕ μειώθηκε κατά 16.000 με τις υπογραφές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.
Και στο ζήτημα του ΟΤΕ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Οσο και αν προσπαθούν οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις να πείσουν για το αντίθετο, οι εργαζόμενοι και γνώση έχουν και πείρα. Το θέμα είναι μπροστά και στην κάλπη να βγάλουν χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα στη βάση ακριβώς αυτής της πείρας. Να καταψηφίσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που «προσκυνούν» τις ιδιωτικοποιήσεις προς όφελος του κεφαλαίου, να ενισχύσουν το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που με συνέπεια αντιπάλεψε και αντιπαλεύει αυτήν την πολιτική.
Ο γιος της επανάστασης - Ο στρατηγός της Δημοκρατίας
Πολλοί από τους εκατοντάδες συγγραφείς και ερευνητές που ασχολήθηκαν με την περίπτωσή του, θεωρούν ότι ο θάνατός του άνοιξε το δρόμο στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Λαμπρός στρατιωτικός εγκέφαλος, είχε την τύχη, χάρη στην ευθύτητά του και την πίστη του στην Επανάσταση, όταν τα κεφάλια πολλών στρατηγών δίκαια ή άδικα έπεφταν από το Επαναστατικό Δικαστήριο, αυτός να δικαιώνεται από αυτό. Νίκησε την από την Αγγλία τροφοδοτούμενη αντεπανάσταση στη Δύση για την επαναφορά των βασιλιάδων και ειρήνευσε τις περιοχές της, επιχείρησε απόβαση στην Ιρλανδία για να χτυπήσει την Αγγλία στο ίδιο το έδαφός της, άνοιξε το δρόμο προς τη Βιέννη. Υπήρξε ένας από την πλειάδα των γιγάντων που ανέδειξε η Γαλλική Επανάσταση. Το βιβλίο της βιογραφίας του γραμμένο από τον Ε. Κουνέο ντ' Ορνάνο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».
Η αντιπολίτευση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος απέχει από τις ψηφοφορίες, ενώ σκιώδη στήριξη στην κυβέρνηση, ερμηνεύοντας τα σημεία των καιρών, επέλεξε το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης, που, προκειμένου να δικαιολογήσει την παρουσία των βουλευτών του στην Εθνοσυνέλευση κατά την ψηφοφορία, κατέβασε δικό του υποψήφιο, εξασφαλίζοντας στον Ρ. Ερντογάν τα 2/3 των παρουσιών, για την εγκυρότητα της προεδρικής εκλογής...
Ο Α. Γκιουλ, όπως και η κυβέρνηση Ερντογάν, εξυπηρετούν απόλυτα τα συμφέροντα της κερδοφορίας του κεφαλαίου, χαίροντας της πλήρους στήριξης τόσο των χρηματοοικονομικών κύκλων της χώρας, όσο και της Ενωσης Βιομηχάνων.
Οσο για τον καυγά περί της ...μαντίλας της κ. Γκιουλ, είναι το πρόσχημα για να συγκαλυφτεί η ταύτιση των δύο «μεγάλων κομμάτων», σε ό,τι αφορά τη στρατηγική, ακριβώς για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου.