• ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2021: Νέοι μποναμάδες στο κεφάλαιο, μόνιμη φοροληστεία στο λαό
• ΔΥΤΙΚΗ ΑΦΡΙΚΗ: Δεύτερη περιοδεία Τσαβούσογλου σε ενάμιση μήνα
• ΠΕΡΙΟΧΗ ΙΝΔΙΚΟΥ - ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ: «Κλειδί» για τη διαμόρφωση της παγκόσμιας «τάξης» τον 21ο αιώνα

Σύμφωνα με τις πρόσφατες προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μετά τη βύθιση 9% για το 2020 θα ακολουθήσει μερική ανάκαμψη 6% για το 2021. Σε αυτό το επίπεδο αναμένεται και η πρόβλεψη προϋπολογισμού της κυβέρνησης, ενώ βέβαια με την παραδοχή αυτή θα καταρτιστούν δημοσιονομικά μεγέθη, όπως η μάζα των φορολογικών εσόδων και των κάθε είδους δαπανών, με επίκεντρο την ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για την τροφοδοσία των επιχειρηματικών ομίλων.

Σε αυτό το πλαίσιο, το δημοσιονομικό πακέτο για το 2021 στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους και ισχυρές επιχειρήσεις, ενώ και ορισμένα μέτρα ελάφρυνσης ορισμένων τμημάτων του λαού που παρουσιάζονται από την κυβέρνηση ως τάχα «ανάσα», είναι κατώτερα ακόμη και σε σχέση με προηγούμενες κυβερνητικές εξαγγελίες, σχεδόν στο σύνολό τους θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα, μόνο για το 2021, και σε τίποτα δεν αλλάζουν τη γενική εικόνα, με τον λαό να συνεχίζει να πληρώνει πάνω από το 95% των άμεσων και έμμεσων φόρων.

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τα φορολογικά μέτρα που έρχονται να συμπληρώσουν αυτά για τη «μείωση του μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών για τις επιχειρήσεις κατά 3 επιπλέον μονάδες από τις αρχές του 2021, προβλέπονται:

-- Η επέκταση του καθεστώτος των υπεραποσβέσεων στο 200% και για ψηφιακές και «πράσινες» επενδύσεις για 3 έτη, από το 2021 μέχρι το 2023, σε συνέχεια βέβαια των υπεραποσβέσεων που προβλέπονται στον λεγόμενο «αναπτυξιακό» νόμο (για έρευνα, καινοτομία κ.ά.). Η παραπέρα αύξηση του συντελεστή απόσβεσης για νέες επενδύσεις οδηγεί σε ταχύτερες και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ουσιαστικά, το κράτος μέσω των υπεραποσβέσεων έρχεται να επιδοτήσει τις επενδύσεις, χώρια βέβαια τα άμεσα χρηματοδοτικά πακέτα που προβλέπονται στους «αναπτυξιακούς» νόμους.

Η συγκεκριμένη ρύθμιση έρχεται να «κουμπώσει» με το «Ταμείο Ανάκαμψης». Οι σχετικές ενισχύσεις - εκταμιεύσεις σε ποσοστό 30% αφορούν επιδοτήσεις των ομίλων της «πράσινης» Ενέργειας, ενώ ψηλά στη λίστα των επιδοτήσεων βρίσκονται και οι ψηφιακές επενδύσεις. Βέβαια, μαζί με τις κρατικές ενισχύσεις, τις νέες ελαφρύνσεις και απαλλαγές των ομίλων, από το 2021 θα εφαρμόζεται και η δεύτερη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις.

-- Η εισφορά αλληλεγγύης - που υποτίθεται θα καταργούνταν - αναστέλλεται για το 2021 για μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, επαγγελματίες και αγρότες, εξαιρούνται δηλαδή τα εισοδήματα από συντάξεις και οι δημόσιοι υπάλληλοι για τα εισοδήματα από μισθούς, ενώ την ελάχιστη ελάφρυνση της τάξης των λίγων ευρώ το μήνα, που θα δει η πλειοψηφία των μισθωτών, θα την παίρνει «από την άλλη τσέπη» στο πολλαπλάσιο η γενική φοροληστεία.

Να σημειωθεί ότι εισφορά αλληλεγγύης καταβάλλεται για εισοδήματα πάνω από 12.000 ευρώ το χρόνο, ενώ βέβαια η ρύθμιση είναι δώρο άδωρο για χαμηλότερα εισοδήματα.

-- Ως ισοδύναμο μέτρο καταργείται ο ΕΝΦΙΑ στα 26 μικρότερα νησιά, ενώ βέβαια ξεχάστηκαν οι υποσχέσεις για μείωση στα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ σε όλες τις λαϊκές περιοχές της χώρας. Το συγκεκριμένο μέτρο θα ισχύσει από το 2020 με συνολικό κόστος μόλις 1,5 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, σήμερα Παρασκευή, ξεκινά η ανάρτηση των εκκαθαριστικών σημειωμάτων για τον ΕΝΦΙΑ, ενώ με νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Οικονομικών δίνεται η δυνατότητα καταβολής διπλής δόσης μέχρι το τέλος Οκτώβρη. Ο ΕΝΦΙΑ, ειδικά για το έτος 2020, καταβάλλεται μέχρι σε 6 μηνιαίες δόσεις, από 5 δόσεις πέρυσι, γεγονός βέβαια που δεν αλλοιώνει στο παραμικρό την ένταση της φοροληστείας.

Ουσιαστικά, οι ρυθμίσεις «διευκόλυνσης» στοχεύουν στην αύξηση της «εισπραξιμότητας» επιβαλλόμενων φόρων από τα λαϊκά νοικοκυριά, που δυσκολεύονται έτσι κι αλλιώς να ανταποκριθούν στα συσσωρευμένα βάρη.

-- Ανανεώνεται μόλις για 6 μήνες ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ στις μεταφορές, στον καφέ, στα μη αλκοολούχα ποτά, στους κινηματογράφους και στις τουριστικές υπηρεσίες, προκειμένου να στηριχτούν επιχειρηματίες από τους συγκεκριμένους κλάδους και βέβαια με μεγάλους ωφελημένους όσους συγκεντρώνουν τους μεγάλους τζίρους.

-- Προβλέπονται φορολογικές υπερ-εκπτώσεις για τη διαφημιστική δαπάνη των επιχειρήσεων και συγκεκριμένα με προσαύξηση 100% της έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδα για το 2020 και κατά 60% για το 2021. Το μέτρο έρχεται να στηρίξει την πίτα της διαφήμισης και βέβαια τα έσοδα των ομίλων της Ενημέρωσης.

Παραπέρα αναστέλλεται για 1 έτος το τέλος συνδρομητικής τηλεόρασης.

Σε κάθε περίπτωση, το κεντρικό ζητούμενο είναι η διασφάλιση πρόσθετου «δημοσιονομικού χώρου» για την τόνωση των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, με έμφαση στον διπλασιασμό των κρατικών ενισχύσεων μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), σε συνδυασμό με σειρά από άλλες παρεμβάσεις για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ προσβλέπει στις εκταμιεύσεις από το πρόγραμμα SURE, αλλά και τις εκταμιεύσεις κονδυλίων του ΕΣΠΑ, όπως και αυτές που προβλέπονται στο πλαίσιο της ενισχυμένης «μεταμνημονιακής» εποπτείας, με βάση τα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα».

Σε αυτό το πλαίσιο, ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2021 χαρακτηρίζεται μεταβατικός, έχοντας στόχο τη σταδιακή αποκατάσταση της «δημοσιονομικής εξισορρόπησης» - με το «λογαριασμό» δηλαδή των νέων μποναμάδων στο κεφάλαιο να πληρώνεται στο ακέραιο αμέσως μετά από τον λαό - με έμφαση στις αναμενόμενες εισροές κεφαλαίων από το «Ταμείο Ανάκαμψης» προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, σε συνδυασμό βέβαια με το μπαράζ των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων.

Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες, το οικονομικό επιτελείο προσανατολίζεται σε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για το 2021 «με προοπτική την επιστροφή στα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2022», όπως άλλωστε επισημαίνεται και από αξιωματούχους της ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση, ο προϋπολογισμός του 2021, σε συνδυασμό με τα ποσά που θα εισρεύσουν από την ΕΕ («Ταμείο Ανάκαμψης», ΕΣΠΑ κ.ά.) προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, μαρτυρά την απογείωση των κάθε είδους κρατικών ενισχύσεων προς το κεφάλαιο, που βέβαια μαζί με τα υπάρχοντα μέτρα θα φορτωθούν στις πλάτες του λαού.

Στο Μάλι, ο Τούρκος ΥΠΕΞ (αριστερά) συναντήθηκε με τους πραξικοπηματίες της «Εθνικής Επιτροπής για τη Σωτηρία του Λαού» τονίζοντας τη σημασία της «πολιτικής μετάβασης» στη χώρα

Μάλιστα, σε όλες πλην του Μάλι, ήταν η πρώτη φορά που έκανε επίσημη επίσκεψη Τούρκος ΥΠΕΞ, που μεταξύ άλλων παραβρέθηκε και στα εγκαίνια πρεσβειών που τώρα ανοίγει η Τουρκία, όπως π.χ. στα μικροσκοπικά κράτη Τόγκο και Ισημερινή Γουινέα.

Από τις σημαντικότερες συμφωνίες που υπέγραψε ο Τσαβούσογλου, είναι αυτές για την ενίσχυση της συνεργασίας σε τομείς όπως η Ενέργεια και στον τομέα της εξόρυξης, δεδομένου ότι πρόκειται για χώρες με τεράστιο φυσικό πλούτο. Για παράδειγμα, ο Νίγηρας συγκαταλέγεται στους πρώτους 5 μεγαλύτερους παραγωγούς ουρανίου (που χρησιμοποιείται στην παραγωγή πυρηνικής ενέργειας) του κόσμου. Σημειωτέον ότι η γαλλική «Areva» εκμεταλλεύεται εδώ και δεκαετίες ένα τεράστιο μέρος από τα αποθέματα ουρανίου του Νίγηρα. Υπολογίζεται μάλιστα ότι ο συγκεκριμένος όμιλος έφτασε να συγκεντρώνει μέχρι και το 1/3 των παγκόσμιων εσόδων του από την εξόρυξη 5.000 τόνων ουρανίου που είχε ετησίως, μόνο από τα ορυχεία Cominak και Somair, στα βόρεια του Νίγηρα.

Μόλις την περασμένη βδομάδα, στις 10 Σεπτέμβρη, o γενικός διευθυντής της «Orano mining», θυγατρικής της «Areva» που ασχολείται ειδικά με εξόρυξη και εκμετάλλευση του ουρανίου, Μ. Νικολάς Μαές, ανακοίνωσε επέκταση των σχεδίων εκμετάλλευσης και του ορυχείου Imouraren. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ορυχείο ουρανίου στην Αφρική και το δεύτερο μεγαλύτερο του είδους του διεθνώς, του οποίου τα συνολικά αποθέματα φτάνουν τους 179.000 τόνους, σύμφωνα τουλάχιστον με την ιστοσελίδα της εταιρείας. Οπως εξήγησε ο Μαές από την πρωτεύουσα Νιαμέι, όπου συνάντησε και τον πρωθυπουργό Νιγηριανό Μπρίγκι Ραφίνι, στόχος της εταιρείας είναι να εντάξει στην εξόρυξη πιο σύγχρονες τεχνικές εκμετάλλευσης και εκτιμάται, σημείωσε, ότι την επόμενη 35ετία η ετήσια παραγωγή θα φτάνει τους 5.000 τόνους, μόνο στο Imouraren.

Το ουράνιο του Νίγηρα όμως έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον και για τουρκικούς ομίλους, με φόντο και τις αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας και τα σχέδιά της να αναπτύξει σταθμούς πυρηνικής ενέργειας.

Ετσι, λοιπόν, τον περασμένο Γενάρη, η Γενική Διεύθυνση Ερευνας και Εκμετάλλευσης Ορυκτών (ΜΤΑ) της Τουρκίας υπέγραψε συμφωνίες με την κυβέρνηση της Νιγηρίας για έρευνα και εκμετάλλευση στα κοιτάσματα Κουλμπάγκα-1, Κουλμπάγκα-2 και Νταρές Σαλάμ-2, στα νοτιοδυτικά της χώρας. Στη διάρκεια της σχετικής τελετής, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ υπογράμμιζε τότε ότι η χώρα του ιεραρχεί το «παρών» της στον εξορυκτικό τομέα όλης της «μαύρης ηπείρου» και έως τώρα έχει υπογράψει σχετικές συμφωνίες με 17 αφρικανικές χώρες, στις οποίες περιλαμβάνεται και το Σουδάν. Η Τουρκία επιθυμεί «να διαμορφώσει ένα βιώσιμο μοντέλο με ειλικρίνεια και κατανόηση, μέσα από το οποίο θα κερδίζουν και οι δύο πλευρές, μέσα από αναπτυξιακά σχέδια του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα».

Ο δε Νιγηριανός ομόλογός του Χασάνε Μπαράζα Μούσα σχολίασε ότι η συμφωνία «αποτελεί διακριτό δείκτη» των διμερών σχέσεων και εξέφρασε ικανοποίηση για την ταχύτητα με την οποία η Τουρκία θα διεξαγάγει τις σχετικές έρευνες, λόγω των τεχνολογικών δυνατοτήτων που υπάρχουν. Πρόσθεσε δε ότι η διμερής συνεργασία θα επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Στα ρεπορτάζ τους για την τουρκο-νιγηριανή συμφωνία του Γενάρη του 2020, πολλά ΜΜΕ αναμόχλευσαν και το Μνημόνιο Κατανόησης (για έρευνες και εξορύξεις μεταλλευμάτων) που οι δύο χώρες είχαν υπογράψει από τον Μάρτη του 2014, όταν ο Γιλντίζ είχε δηλώσει πως «η Τουρκία αποδίδει μεγάλη σημασία στο ουράνιο του Νίγηρα, ως μία χώρα που χτίζει πυρηνικό εργοστάσιο». Τότε, ο Νιγηριανός υπουργός Ενέργειας είχε ρωτηθεί για το αν η Τουρκία θα μπορούσε να γίνει «εναλλακτική (λύση) απέναντι στη γαλλική AREVA», επειδή εκείνη την περίοδο η νιγηριανή κυβέρνηση επαναδιαπραγματευόταν τους όρους της συνεργασίας της με τη γαλλική εταιρεία. «Τουρκία και Γαλλία δεν χρειάζεται να ανταγωνίζονται. Και οι δύο εταιρείες μπορούν να επιχειρούν στον Νίγηρα» είχε απαντήσει.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, είναι που τον περασμένο Ιούλη ο Τσαβούσογλου έγινε ο πρώτος Τούρκος ΥΠΕΞ που βρέθηκε επίσημα στην πρωτεύουσα του Νίγηρα, Νιαμέι. Μεταξύ άλλων υπέγραψε συμφωνίες συνεργασίας και για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», πεδίο το οποίο η διεθνής εμπειρία έχει αποδείξει πως αξιοποιείται στο πλαίσιο της όξυνσης στρατιωτικών σχεδιασμών για διάφορες περιοχές. Στις δηλώσεις του, τόνισε ότι η Αγκυρα ενδιαφέρεται να ενισχυθεί η διμερής συνεργασία και σε τομείς όπως η στρατιωτική βιομηχανία (με δεδομένες και τις αυξανόμενες επιδόσεις των τουρκικών πολεμικών βιομηχανιών που έχουν διευρύνει πολύ την παραγωγή τους και ψάχνουν για πελάτες), αλλά και η Υγεία («επενδύοντας» στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Νίγηρα, που αυξάνουν τις απειλές για την υγεία του).

Μεταξύ άλλων, ο Τσαβούσογλου είχε συναντήσει και τον Νιγηριανό πρωθυπουργό Μπρίγκι Ραφίνι, με τον οποίο - σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου - αξιολόγησαν πώς θα γίνουν «περαιτέρω βήματα για την ενίσχυση της τρέχουσας συνεργασίας στους τομείς της Ενέργειας, της γεωργίας και της εξόρυξης». Ανάμεσα σε άλλες συμφωνίες υπογράφτηκε και «Συμφωνία Συνεργασίας για Στρατιωτική Εκπαίδευση», ανοίγοντας κι άλλες οδούς για την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στη χώρα (με φόντο και επίμονα «σενάρια» για στρατιωτικές βάσεις που ψάχνει η Αγκυρα στην ευρύτερη περιοχή).

Ακόμα: Βασικό θέμα συζήτησης που έθεσε η Αγκυρα ήταν και οι εξελίξεις στη Λιβύη. Τουρκικά κεφάλαια επιδιώκουν να επωφεληθούν από την όποια αποκατάσταση των οικονομικών σχέσεων της Λιβύης με άλλες αφρικανικές χώρες (μετά από μια διαδικασία «πολιτικής μετάβασης» που βέβαια ακόμα εκκρεμεί και αλληλεπιδρά με πολλές αντιθέσεις), γειτονικές και μη, λειτουργώντας και σε αυτόν τον τομέα ως «σφήνα» σε τεράστιες γαλλικές επενδύσεις στην περιοχή. Αλλωστε, οι εξελίξεις δείχνουν καθημερινά ότι το πού «θα γείρει η πλάστιγγα» στη Λιβύη αφορά ευρύτερες γεωπολιτικές ισορροπίες, για την επιρροή σε Βόρεια Αφρική, Μεσόγειο, Μέση Ανατολή.

Τέλος, πολλοί σχολίασαν ότι ο Τσαβούσογλου ήταν από τους πρώτους ξένους αξιωματούχους που επισκέφτηκαν το Μάλι, μετά το πρόσφατο πραξικόπημα (17/8) που οδήγησε τελικά στην παραίτηση του Προέδρου Ιμπραήμ Μπουμπακάρ Κεϊτά, ο οποίος είχε ανέβει στην εξουσία με τη στήριξη ιμπεριαλιστικών δυνάμεων όπως και η Γαλλία. Το Μάλι είναι μία από τις πρώην γαλλικές αποικίες, επίσης με πλούσιο υπέδαφος (3η χώρα παραγωγός χρυσού στην Αφρική και με μεγάλα αποθέματα ουρανίου), τις οποίες και η γαλλική αστική τάξη ιεραρχεί για τον ευρύτερο ρόλο του στην Αφρική, γι' αυτό και καθόλου τυχαία διατηρεί και «ειρηνευτική δύναμη» στη χώρα.

Ο Τσαβούσογλου συναντήθηκε κανονικά με εκπροσώπους της λεγόμενης «Εθνικής Επιτροπής για τη Σωτηρία του Λαού» (ενός σχήματος που έστησαν οι πραξικοπηματίες και διατηρεί το «πάνω χέρι» μετά και από έναν εύθραυστο συμβιβασμό με μέλη της εκλεγμένης κυβέρνησης) και έκλινε σε όλες τις πτώσεις τη «σημασία» που δίνει η Αγκυρα στην «πολιτική μετάβαση» και τη «σταθερότητα» στο Μάλι. Δεν παρέλειψε δε να συναντηθεί και με εκπροσώπους τουρκικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη χώρα, τονίζοντας «πόσο τεράστια είναι η συμβολή τους στην ανάπτυξη των διμερών σχέσεων».

Copyright 2018 The Associated

Στρατιωτικές ασκήσεις από τις Ενοπλες Δυνάμεις της Ταϊβάν

«Η ευημερία μας και η γεωπολιτική μας επιρροή τις επόμενες δεκαετίες θα εξαρτηθούν από τον τρόπο συνεργασίας με τις χώρες της περιοχής του Ινδο-Ειρηνικού. Εκεί, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, θα αποφασιστεί η διαμόρφωση της διεθνούς τάξης τού αύριο. Θέλουμε να συνδιαμορφώσουμε αυτή την τάξη», δήλωσε ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Χάικο Μάας, μετά την έγκριση της στρατηγικής από το υπουργικό συμβούλιο.

Ολο και περισσότερες οικονομικές και γεωπολιτικές αναλύσεις τα τελευταία χρόνια αναφέρονται στη σημασία που αποκτά στον 21ο αιώνα η περιοχή Ασίας - Ειρηνικού, μετατοπίζοντας το παγκόσμιο «κέντρο βάρους», ενώ ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για οικονομικά και στρατιωτικά «πόστα» έχει ενταθεί σημαντικά (βλέπε Χονγκ Κονγκ, Νότια Κινεζική Θάλασσα, Ταϊβάν, Ινδία, Βόρεια - Νότια Κορέα κ.ο.κ.).

Copyright 2020 The Associated

Διαδηλωτές στο Χονγκ Κονγκ ζητούν «περισσότερη ανεξαρτησία» από την Κίνα

«Πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες που διαμορφώνονται από τον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Τις τελευταίες δεκαετίες, χώρες όπως το Βιετνάμ, η Κίνα και η Ινδία γνώρισαν ταχεία οικονομική ανάπτυξη: Η περιοχή αντιπροσωπεύει τώρα σχεδόν το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Με την άνοδο της Ασίας, η περιοχή αποκτά επίσης οικονομική και πολιτική σημασία. Ταυτόχρονα, ο στρατηγικός ανταγωνισμός για την επιρροή στην περιοχή αυξάνεται. Ο Ινδικός - Ειρηνικός θα γίνει το κλειδί για τη διαμόρφωση της διεθνούς τάξης τον 21ο αιώνα», επισημαίνει η στρατηγική της γερμανικής κυβέρνησης.

Εξάλλου, τονίζει ο γερμανικός «μεγάλος συνασπισμός», οι «γεωπολιτικές μεταβολές ισχύος» που συντελούνται στον Ινδικό - Ειρηνικό έχουν «άμεσα αποτελέσματα και στη Γερμανία», η οποία έχει σημαντικά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή: «Οι οικονομίες της Ευρώπης και του Ινδο-Ειρηνικού συνδέονται στενά μέσω των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού. Σημαντικές εμπορικές διαδρομές διασχίζουν τον Ινδικό Ωκεανό, τη Νότια Κινεζική Θάλασσα και τον Ειρηνικό. Αν συγκρούσεις στην περιοχή επηρεάζουν την ασφάλεια και τη σταθερότητα, αυτό έχει επίσης συνέπειες για τη Γερμανία», τους γερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους, το εμπόριο και τις επενδύσεις.

Η πανδημία επιτάχυνε την εξέλιξη της περιοχής. Συνολικά «έχει φέρει πολλές αλλαγές στον κόσμο και έθεσε υπό αμφισβήτηση αποδεδειγμένες βεβαιότητες. Ταυτόχρονα έχει εντείνει τις τάσεις που ήταν ήδη εμφανείς, όπως η αυξανόμενη οικονομική και πολιτική σημασία της Ασίας και ο ολοένα πιο σκληρός στρατηγικός ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας», τονίζεται στη στρατηγική της γερμανικής κυβέρνησης.

Με την άνοδο της Ασίας, «η πολιτική και οικονομική βαρύτητα» μετατοπίζεται όλο και περισσότερο στην περιοχή Ινδικού - Ειρηνικού. Η περιοχή έχει έναν νέο, καλά μορφωμένο πληθυσμό σε παγκόσμια αναλογία και αναμένει μια δεκαετία σημαντικής οικονομικής ανάπτυξης. Η Κίνα, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ - οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες στον κόσμο - συνορεύουν με τον Ειρηνικό, ενώ σε λίγα χρόνια μπορεί να προστεθεί σε αυτές η Ινδία. Επίσης, οι 20 από τις 33 μεγαλουπόλεις παγκοσμίως βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή.

Παράλληλα με την αυξανόμενη οικονομική παραγωγή, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που αναδύονται ή ενισχύονται παίζουν όλο και πιο ενεργό ρόλο στη διεθνή σκηνή, επηρεάζουν διεθνείς οργανισμούς, αλλάζοντας ακόμα και τους παραδοσιακούς συσχετισμούς. Καθόλου τυχαία, η στρατηγική της γερμανικής κυβέρνησης αναφέρεται στον σημαντικό ρόλο που παίζουν οι νέοι «παίκτες» στην «καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», ζήτημα που σχετίζεται με τις νέες τεχνολογίες και τις νέες εκμεταλλευτικές εργασιακές σχέσεις, την ενεργειακή μετάβαση, τη διαχείριση «κρίσεων» σε περιοχές που θα πληγούν κ.λπ.

Αν και η πλειονότητα των κρατών του Ινδο-Ειρηνικού εμφανίζει «σχετικά υψηλό βαθμό εσωτερικής σταθερότητας» - παρατηρεί η γερμανική κυβέρνηση - «η συνολική δομή της περιοχής βρίσκεται υπό διαμόρφωση» και αναμένονται «σημαντικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας».

«Πρότερες συγκρούσεις εξακολουθούν να επηρεάζουν τη σταθερότητα σήμερα, ενώ αυξάνονται ταχύτατα οι εξοπλισμοί», σημειώνεται, καθώς «όλο και περισσότερες κυβερνήσεις, οργανισμοί και θεσμοί σε όλο τον κόσμο καθιστούν τον Ινδο-Ειρηνικό τη βάση των πολιτικών τους», π.χ. η Ιαπωνία, οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Αυστραλία, η Γαλλία και η Ενωση Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN). Κοινή συνισταμένη όλων είναι η αντιμετώπιση της Κίνας, ως της μεγαλύτερης περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης, η οποία έρχεται να «αμφισβητήσει» τους κανόνες της «διεθνούς τάξης» και τους συσχετισμούς στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Την ίδια στιγμή, στην περιοχή Ινδικού - Ειρηνικού υπάρχουν τρεις πυρηνικές δυνάμεις - Κίνα, Ινδία και Πακιστάν - καθώς και η Βόρεια Κορέα με πρόγραμμα πυρηνικών όπλων. Επιπλέον, άλλα δύο ιμπεριαλιστικά κράτη, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, επίσης πυρηνικές δυνάμεις, προωθούν ενεργά τα συμφέροντά τους στην περιοχή ως χώρες που συνορεύουν με τον Ειρηνικό, καθώς επίσης η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, με πρώην αποικίες, ισχυρά οικονομικά και πολιτικά ερείσματα.

«Εκτός από την αύξηση των γεωπολιτικών εντάσεων και της ανοιχτής αντιπαλότητας για εξουσία και κυριαρχία, υπάρχουν πολλά αμφιλεγόμενα σύνορα, υφέρπουσες εσωτερικές και διασυνοριακές συγκρούσεις με σημαντικά κινήματα προσφύγων και δίκτυα περιφερειακής και διεθνούς τρομοκρατίας, τα οποία μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην παγκόσμια σταθερότητα και στα συμφέροντά μας στην περιοχή», τονίζει η Γερμανία.

Στο μεταξύ παρατηρείται και ένταση της κούρσας των εξοπλισμών μεταξύ των ανερχόμενων κρατών της περιοχής, καθώς αναπτύσσονται λανθάνουσες συγκρούσεις «η εκδήλωση των οποίων θα προκαλούσε παγκόσμιο σεισμό». Θυμίζουμε πως η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, Ανεγκρετ Κραμπ - Καρενμπάουερ, έχει αναφερθεί σε μελλοντική αύξηση των γερμανικών στρατιωτικών αποστολών σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ιεραρχώντας ψηλά και την περιοχή Ινδικού - Ειρηνικού.

Για τη Γερμανία η στρατιωτική παρουσία στη στρατηγικής σημασίας περιοχή θα πρέπει να συνοδεύει την εμπορική και επενδυτική «επέλαση». «Η σταθερότητα στην περιοχή είναι ζωτικής σημασίας και από οικονομική άποψη: Ως εμπορικό έθνος, η ευημερία μας εξαρτάται άμεσα από την ελευθερία του εμπορίου και τις θαλάσσιες διαδρομές, μεγάλο μέρος των οποίων διασχίζει τον Ινδο-Ειρηνικό», ενώ όλο και περισσότεροι παγκόσμιοι «παίκτες» κάνουν αισθητή την παρουσία τους εκεί.

Περισσότερο από το 90% του παγκόσμιου εμπορίου πραγματοποιείται μέσω θάλασσας, μεγάλο μέρος του μέσω του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού. Μέχρι και το 25% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου γίνεται από τα Στενά της Μάλακκας: Πάνω από 2.000 πλοία τη μέρα μεταφέρουν εμπορεύματα μεταξύ του Ινδικού Ωκεανού και της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας.

Παράλληλα το ποσοστό των χωρών της Νότιας, Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ασίας, καθώς και της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας στο γερμανικό εμπορικό ισοζύγιο αυξάνεται σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες και τώρα ανέρχεται σε πάνω από 20% ή σχεδόν 420 δισ. ευρώ (2019). Εδώ και χρόνια, οι άμεσες επενδύσεις στην περιοχή αυξάνονται δυσανάλογα σε σχέση με τις συνολικές ξένες επενδύσεις της Γερμανίας. «Λαμβάνοντας υπόψη τις μεγάλες δυνατότητες, η Γερμανία έχει ζωτικό συμφέρον για τις ανοιχτές αγορές στην περιοχή», αναφέρεται στη στρατηγική.

Ετσι, η Γερμανία σκοπεύει να συμμετέχει ενεργά «στη διαμόρφωση της διεθνούς τάξης στον Ινδικό - Ειρηνικό», επεκτείνοντας τη συνεργασία με τις χώρες της περιοχής, αλλά και αναπτύσσοντας στην ΕΕ - ιδίως με τη Γαλλία - μια «ευρωπαϊκή στρατηγική για τον Ινδο-Ειρηνικό».

Μπαίνουν στόχοι όπως η ενίσχυση των δομών της διεθνούς συνεργασίας (ειδικά της συμμαχίας ASEAN, με την οποία η Γερμανία θα ήθελε να συνεργαστεί στενότερα στο μέλλον), η συμβολή στην «καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και της ρύπανσης των θαλασσών», με επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ανακύκλωση, νέες τεχνολογίες κ.ά., για συνεργασία στο «κράτος δικαίου», στην Εκπαίδευση, στην επιστήμη.

Επιπλέον, οι οικονομικές σχέσεις θα πρέπει να επεκταθούν και μέσω συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου της ΕΕ με άλλες χώρες στον Ινδικό - Ειρηνικό, ενώ υπογραμμίζεται ότι είναι σημαντικό να αποφευχθούν «οι μονόπλευρες εξαρτήσεις, διαφοροποιώντας τις συνεργασίες», με έμφαση στους τομείς της ψηφιοποίησης, της δικτύωσης και των μελλοντικών καινοτόμων τεχνολογιών - «ζητήματα καίρια για την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας».

«Η πολιτική της Δύσης βρίσκεται και στα ανατολικά. Σήμερα στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα: Ο Ινδικός - Ειρηνικός αποτελεί προτεραιότητα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. (...) Με αυτήν τη στρατηγική, θέλουμε να ενισχύσουμε τις σχέσεις με αυτήν τη σημαντική περιοχή και τη συνεργασία μας (...) στο ελεύθερο εμπόριο, στη συνδεσιμότητα και την ψηφιοποίηση, και ιδιαίτερα στον τομέα της ασφάλειας», υπογραμμίζει ο Γερμανός ΥΠΕΞ.