Ο τελευταίος, πάντως, το Σαββατοκύριακο βρισκόταν στις ΗΠΑ, όπου είχε συνάντηση με τον Τζ. Μπους. Και ορισμένες πληροφορίες λένε, ότι επέμενε ιδιαίτερα στην εξάντληση των περιθωρίων «νομιμοποίησης» του πολέμου με μια νέα απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Με άλλα λόγια, στην αναζήτηση προσχημάτων, ώστε να ξεγελαστεί η λαϊκή οργή.
Πάρ' τον στο γάμο σου, να σου πει και του χρόνου, λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία και τη θυμηθήκαμε καθώς διαβάζαμε ανταποκρίσεις από την Κύπρο, οι οποίες λένε, ότι το Λονδίνο έχει διαβεβαιώσει το ΓΓ του ΟΗΕ, πως είναι διατεθειμένο να «παραχωρήσει» το μισό περίπου έδαφος των «κυρίαρχων βρετανικών βάσεων στο κοινό κράτος», ως βρετανική συμβολή στην επίλυση του προβλήματος και, ιδιαίτερα, της εδαφικής πτυχής του. Σύμφωνα, με ορισμένους υπολογισμούς, μάλιστα, τα 9/10 των εδαφών που θα «παραχωρήσουν» οι Βρετανοί θα περιέλθουν στην ελληνοκυπριακή πλευρά και μόνο το 1/10 στην τουρκοκυπριακή.
Πολύ γαλαντόμο είναι το Λονδίνο με τα κλεμμένα....
«Στις αρχές της εβδομάδας, σε συντονισμό με τους φίλους και συμμάχους μας, θα παρουσιάσουμε μια πρόσθετη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που ορίζει απλά και ξεκάθαρα ότι το Ιράκ δε σέβεται την απόφαση 1441 για τον αφοπλισμό του». Αυτά δήλωσε προχτές ο Τζ. Μπους, έχοντας στο πλευρό του τον Ισπανό πρωθυπουργό Χ. Μ. Αθνάρ. Και προκειμένου, να μην αφήσει την παραμικρή αμφιβολία, για τον τελεσιγραφικό και προς κάθε κατεύθυνση, χαρακτήρα της αμερικανικής πρωτοβουλίας, συμπλήρωσε: «Είναι η τελευταία ευκαιρία του ΣΑ. Κατά τις τελικές συζητήσεις, δε θα έχει παρά ένα ερώτημα: Ο Σαντάμ Χουσεΐν σέβεται την απόφαση 1441;».
Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο ένοικος του Λευκού Οίκου απαιτεί από το ΣΑ, την εδώ και τώρα «νομιμοποίηση» του προαποφασισμένου νέου πολέμου και, εμμέσως πλην σαφώς, επαναφέρει το γνωστό «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου». Μόνο, που τούτη τη φορά, ο ωμός αυτός εκβιασμός απευθύνεται πρωτίστως σε βασικούς εταίρους των ΗΠΑ, στην «αντιτρομοκρατική συμμαχία», όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Και μπορεί, η αντίθετη μέχρι σήμερα στάση των τελευταίων, να έχει στα θεμέλιά της τα αντικρουόμενα μεταξύ τους ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, αλλά και οι κινητοποιήσεις των λαών παίζουν σοβαρό ρόλο και μπορούν να παίξουν ακόμη μεγαλύτερο.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι οι δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις στη Θεσσαλία - Εργατικά Κέντρα, Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων, Ομοσπονδίες Επαγγελματοβιοτεχνών, Εμπορικοί Σύλλογοι - συμφωνούν σ' ένα κοινό διεκδικητικό πλαίσιο αιτημάτων, το οποίο και θα προβάλουν στους κοινούς αγώνες κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που αναμένεται ν' αναπτυχθούν στην περιοχή. Και τούτο γιατί αυτές οι οργανώσεις, στις οποίες συμμετέχουν συνδικαλιστές όλων των πολιτικών τοποθετήσεων, εκπροσωπούν και, εν δυνάμει, εκφράζουν, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους της πόλης και του χωριού.
Βεβαίως, η συμφωνία των οργανώσεων στο κοινό διεκδικητικό πλαίσιο δε σημαίνει, αυτομάτως, ότι όλοι όσοι συμμετέχουν και εκπροσωπούνται σ' αυτές έχουν συνειδητοποιήσει, σε όλη της την έκταση και το βάθος, την ανάγκη του κοινού αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται. Δείχνει, όμως, ότι στη Θεσσαλία υπάρχουν οι προϋποθέσεις και ανοίγονται δυνατότητες για λαϊκή, αγωνιστική συσπείρωση. Κι αυτό είναι «ένα το κρατούμενο» στην πάλη για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου, που χρειάζεται ο λαός μας κι έχει ανάγκη ο τόπος μας...
Οσο για το πάγωμα των αυξήσεων στα τιμολόγια ας μην το κάνουν και σημαία τους. Εχει αποδειχθεί ότι στις «ελεύθερες αγορές» οι τιμές πάνε προς τα πάνω και οι χώροι της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών ως γνωστόν έχουν πλέον «απελευθερωθεί».
Η ΕΞΗΓΗΣΗ Χυτήρη για την πορεία των Ολυμπιακών Εργων ήταν, όντως, πρωτότυπη. Δεν πρέπει να κρίνεται λέει ...γραμμικά η πορεία υλοποίησής τους, γιατί ο χρόνος αποπεράτωσης είναι κατά πολύ μικρότερος του χρόνου που απαιτείται για την έναρξη των εργασιών!
Εν ολίγοις μας είπε, πως η κυβέρνηση είναι να μην ξεκινήσει κάτι. Αν το ξεκινήσει, σε ελάχιστο χρόνο το τελειώνει. Να υποθέσουμε ότι αυτό ισχύει (για παράδειγμα) και στην περίπτωση του δρόμου Αθηνών - Τριπόλεως;
Οπως και να έχει, πάντως, η υπόθεση της Ολυμπιάδας όσο πάει και ...αγριεύει και οι κόντρες δίνουν και παίρνουν. Είναι καλό αυτό από μια άποψη. Οταν αλληλοκαρφώνονται (Βενιζέλος και Αγγελοπούλου) μαθαίνουμε τι συμβαίνει.
ΩΡΑΙΟΤΑΤΑ, τον αποφάσισαν το νέο φορέα για τις αεροδιακομιδές, έστω κι αν εμπλέκουν τους πάντες σε ένα απίστευτο κουβάρι αρμοδιοτήτων (ίσως για να διαχέονται πιο εύκολα οι ευθύνες). Μια λεπτομέρεια δε μάθαμε όμως ...τα κονδύλια πού θα τον στηρίξουν.
Εκεί η σιγή ιχθύος έχει το νόημά της, αφού τα προβλεπόμενα από τον προϋπολογισμό για τις διακομιδές απέχουν πάρα, μα πάρα πολύ από τις ανάγκες, ιδίως για τα νησιά του Αιγαίου. Για τα ίδια νησιά που ταλαιπωρούνται αυτές τις μέρες από την κακοκαιρία μιλάμε.
Γύρω, στις 400.000 επιβάτες ταξιδεύουν καθημερινά, κατά μέσο όρο, από τα 60 συνολικά ΚΤΕΛ. Ανεξακρίβωτος αριθμός ταξιδεύει με ιδιωτικά λεωφορεία και με επιβατηγά ΙΧ αυτοκίνητα. Και ήταν βαρύς ο φόρος του αίματος προχθές, αλλά μην ξεχνάμε ότι έξι άνθρωποι σκοτώνονται καθημερινά, κατά μέσο όρο, σε διάφορα αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Και, όμως, ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο θα μπορούσε να προσφέρει ασφάλεια, άνεση, οικονομία και ταχύτητα, πρωτίστως στους ανθρώπους, αλλά και στα όποια εμπορεύματα, που δεν έχει καν μέτρο σύγκρισης με κανένα άλλο μέσο επίγειας μεταφοράς (για πολλούς και με τα αεροπορικά μέσα για τις μικρές σχετικά αποστάσεις της Ελλάδας).
Ολ' αυτά, όμως, είναι πέρα κι έξω, ακόμη και από τη φαντασία των κυβερνώντων και των κάθε λογής οπαδών της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», του κέρδους και των νόμων της αγοράς.
«- Πώς θα αντιμετωπίσετε το ζήτημα των εκτός σχεδίου και διεκδικούμενων ως δασικών από το Δημόσιο, που έθιξε ο κ. Μητσοτάκης;
- Ο κ. Μητσοτάκης έθιξε ένα υπαρκτό θέμα, που απασχολεί και εμάς, στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Νομίζω όμως ότι η ρύθμιση που πρότεινε, να ισχύσει δηλαδή και για τα εκτός σχεδίου ό,τι προβλέπει το νομοσχέδιό μας για τα ενός σχεδίου, δεν είναι τόσο αυτονόητη. Υπάρχουν πολλά συμφέροντα που σίγουρα θα ευνοηθούν με μία τέτοια ρύθμιση. Πιστεύω λοιπόν ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς διακομματική μελέτη και συμφωνία».
Η παραπάνω ερωταπάντηση είναι από συνέντευξη της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Β. Παπανδρέου στα χτεσινά «Νέα». Και τη σημειώνουμε, γιατί κάνει εντύπωση ο κυνισμός της. Από τη μια, η υπουργός ομολογεί, ότι η ενδεχόμενη επέκταση της νομιμοποίησης των καταπατήσεων και στις εκτός σχεδίου πόλεων δασικές εκτάσεις θα ευνοήσει τα μεγάλα συμφέροντα και από την άλλη, ουσιαστικά, ζητά τη συνενοχή των υπολοίπων κομμάτων, ώστε η ρύθμιση να γίνει αυτονόητη...
Σε λάθος πόρτα χτυπάει η κ. υπουργός...
Πολλά και διάφορα υποσχόταν προεκλογικά η νέα δήμαρχος Αθηναίων. Κι όχι, βέβαια, σχετικά με τα σοβαρότατα και οξυμένα προβλήματα της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, την ακρίβεια και τα πενιχρά μεροκάματα και συντάξεις, την υποβαθμιζόμενη καθημερινά Παιδεία και Υγεία, κλπ., κλπ., αλλά για το κυκλοφοριακό και τους δρόμους, τις πλατείες, το πράσινο, κλπ. Μα, θα πείτε, προβλήματα είναι κι αυτά. Δε λέμε όχι. Μόνο, που θα σημειώσουμε και πάλι - όπως και πριν τις εκλογές - τόσο τη διαφωνία μας στη λογική, που θέλει κάποια λαϊκά προβλήματα στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης και μόνο κάποια άλλα στην αρμοδιότητα της Αυτοδιοίκησης, όσο και στην αντίληψη, που πιστεύει ότι μπορεί να έχεις μια ωραία πόλη με τους εργαζόμενους κατοίκους της - στη μεγάλη τους πλειοψηφία τουλάχιστον - να ζουν στην ανασφάλεια, στην αβεβαιότητα και τη μεγαλύτερη ή μικρότερη φτώχεια.
Ανεξάρτητα, πάντως, από τα παραπάνω, όπως πληροφορούμαστε, ακόμη και οι υποσχέσεις για πράσινο και πλατείες σκοντάφτουν στην κακή οικονομική κατάσταση του Δήμου της Αθήνας και τα άδεια του ταμεία. Ακόμη και για την αναμόρφωση της πρόσοψης των πολυκατοικιών - ενόψει και της Ολυμπιάδας του 2004 - τα σχέδια, που επεξεργάζονται οι αρμόδιοι, συμπεριλαμβάνουν και την οικονομική συμβολή των ιδιοκτητών τους. Και τι λέει, για όλ' αυτά, η κ. Μπακογιάννη; Για την ώρα τίποτε...
«Μπείτε στον κόπο αυτές τις... χρονιάρες μέρες και ρίξτε μια ματιά στα κορυφαία τηλεοπτικά δίκτυα του πλανήτη. Αυτά που λέγονται μέσα από καταιγιστικά δελτία ειδήσεων είναι αρκετά για να σηκώσουν τις τρίχες της κεφαλής του Χίτλερ. Κάποιο ξανθό περουκίνι του CΝΝ έχει αναλάβει εργολαβικά τον χλευασμό των ηγετών της Γαλλίας και της Γερμανίας. Μια σταφίδα του ΒΒC θλίβεται για τους Ευρωπαίους ηγέτες, που με τη στάση τους απομονώνουν τους λαούς τους από το πεφωτισμένο αμερικανοαγγλικό φαγοπότι. Γι' αυτούς τους ταγούς της δημοσιογραφίας ο πόλεμος είναι μια βόλτα στο Σούνιο και η ειρήνη είναι το φάντασμα του Λένιν. Απ' αυτόν τον ορυμαγδό προπαγάνδας και απ' αυτά τα πειθήνια όργανα του Πενταγώνου ένα πράγμα μαθαίνει κανείς. Είτε είναι CΝΝ ή "Le Μonde", η αντικειμενικότητα τελειώνει εκεί που αρχίζει το συμφέρον. Εγώ, πάντως, τους ευχαριστώ. Γιατί όποιος τολμήσει να μιλήσει για Ζντάνοφ, έχω να του πω: Πες αλεύρι, ο Γκαίμπελς του CΝΝ σε γυρεύει!»
Του Δημήτρη Δανίκα απο την «στήλη άλατος» των χθεσινών «Νέων»