Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα. Αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός. Είναι μια πραγματικότητα που δεν αλλάζει, χωρίς οι πολλοί να συντρίψουν τα τείχη της κοινωνικής καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Χωρίς να γκρεμίσουν από τους χρυσοποίκιλτους θρόνους τις ελάχιστες μειοψηφίες. Δεν αλλάζει, χωρίς να πάρουν οι πολλοί την εξουσία, που τους ανήκει. Χωρίς, να πάρουν τις τύχες του κόσμου στα δικά τους χέρια.

Αυτό είναι το μήνυμα της Γένοβας. Κι είναι ένα μήνυμα, που μπορεί και πρέπει να γίνει σάλπισμα ενότητας και συσπείρωσης των εργαζομένων, καθημερινού αγώνα και πάλης, τόσο σε εθνικό όσο και διεθνικό επίπεδο. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Ολο και πιο συχνά μας καταγγέλλονται τελευταία φαινόμενα αντικομμουνιστικών κηρυγμάτων που λαμβάνουν χώρα σε ορισμένες στρατιωτικές μονάδες, ιδιαίτερα αυτές των ειδικών δυνάμεων. Ελληνες αξιωματικοί... ξεχνούν το νόμο του κράτους που ονοματίζει εμφύλιο πόλεμο τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα την περίοδο 1946 - 1949 και μιλούν για συμμοριτοπόλεμο. Παράλληλα, κρίνουν επικίνδυνη τη σημερινή πολιτική του ΚΚΕ, δίνουν μαθήματα αντισοβιετικής προπαγάνδας, αναφέρονται με προσβλητικά λόγια στην ΚΝΕ, ενώ δεν παραλείπουν να εκτοξεύουν ευθείες απειλές σε στρατευμένους δημοκράτες, που δικαιολογημένα αντιδρούν σ' αυτά τα μαύρα κηρύγματα. Για όσους αμφιβάλλουν, τονίζουμε ότι και ονόματα αξιωματικών υπάρχουν, όπως και ονόματα μονάδων και ημερομηνίες.

Τα ερωτήματα, όμως, που εύλογα ανακύπτουν αφορούν την ηγεσία του υπουργείου Αμυνας. Γίνονται όλ' αυτά εν αγνοία του; Και, τέλος πάντων, θα πάρει και ποια συγκεκριμένα μέτρα για την αποφασιστική αντιμετώπιση των επικίνδυνων αυτών φαινομένων αντικομμουνισμού;

Πριν από 15 μέρες τέσσερα επιφανή στελέχη μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών - και συγκεκριμένα των εταιριών «ΑΚΤΩΡ» (του μεγαλοεκδότη Μπόμπολα), «ΑΒΑΞ», «ΑΕΓΕΚ» και «ΕΤΕΘ» - είχαν καλέσει για «πριβέ» ενημέρωση ορισμένους δημοσιογράφους εφημερίδων.

Δε θα σταθούμε ιδιαίτερα στο ατόπημα τής μη πρόσκλησης εκπροσώπου του «Ριζοσπάστη», παρότι το γεγονός αυτό χαρακτηρίζει κι από μόνο του τα νέα «ήθη» που πάνε να επιβάλλουν ορισμένα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, επιδιώκοντας να περνούν άκριτα τις όποιες θέσεις τους κι ας κόπτονται δήθεν για... αντικειμενική ενημέρωση.

Το εντυπωσιακό είναι ότι το κύριο «πιάτο» της «ενημέρωσης» ήταν το μήνυμα που ήθελαν να στείλουν οι εκπρόσωποι των μεγαλοεργολάβων προς την κυβέρνηση, σχετικά με τη γρήγορη ψήφιση του νομοσχεδίου που επιβάλλει τη μονοπώληση των δημοσίων έργων από ελάχιστους κατασκευαστικούς ομίλους, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται ασφαλώς και οι ίδιοι...

Θα μαντέψατε βέβαια ότι η κυβέρνηση έσπευσε αμέσως να τους ικανοποιήσει, διαψεύδοντας τις φήμες περί... διαπλεκομένων!

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όπως φάνηκε τις προάλλες στη Βουλή, με κατάλληλες τροπολογίες ικανοποίησε και όλες τις άλλες απαιτήσεις που οι μεγαλοεργολάβοι έθεσαν κατά τη συγκεκριμένη «ενημέρωση» και που τους διευκολύνουν να μείνουν μόνοι τους στο παιχνίδι της ανάθεσης έργων 7,5 τρισεκατομμυρίων μέσα στα επόμενα έξι χρόνια.

Για παράδειγμα, με μία τροπολογία αυξάνεται το ανεκτέλεστο υπόλοιπο στα 240 δισ. δρχ. για κάθε μεγάλο όμιλο, μη συμπεριλαμβανομένου σ' αυτό τα συγχρηματοδοτούμενα ή αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, ενώ με άλλη τροπολογία δίνει το δικαίωμα σε εταιρίες που αποτελούν μέλη των μεγάλων ομίλων να αποσχίζονται και να ακολουθούν άλλες δραστηριότητες, όπως π.χ. της αξιοποίησης ακινήτων ή ακόμη και της εκμετάλλευσης... ψυγείων!

Ολα αυτά μας θύμισαν τις καταγγελίες που έκαναν πριν ένα μήνα σε συνέντευξη Τύπου οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Ανωνύμων Τεχνικών Εταιριών (ΣΑΤΕ), που απηχεί τις απόψεις των μικρομεσαίων εργοληπτικών επιχειρήσεων και τις οποίες το νομοσχέδιο οδηγεί στην καταστροφή. Είπαν λοιπόν ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι άγνωστο από ποιους συντάχθηκε, καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, όταν απευθύνθηκαν σ' αυτές, τους δήλωσαν... πλήρη άγνοια!

Φανταζόμαστε ότι μετά από τις εξελίξεις αυτές λύθηκαν όλες τους οι απορίες...

Βαστάτε γερά κ. Βενιζέλο. Μην τους αφήνετε να σας βάλουν κάτω. Το γεγονός πως αποκαλύφθηκαν και νέα αρχαιολογικά ευρήματα -αρχαία τοιχία και τάφοι - στην έκταση όπου έχετε χωροθετήσει το κωπηλατοδρόμιο του Μαραθώνα, δε συνεπάγεται, σώνει και καλά, το λαθεμένο του επιχειρήματός σας, ότι στην αρχαιότητα υπήρχε θάλασσα στο χώρο αυτό. Μπορεί, να υπάρχουν κι άλλες εξηγήσεις. Οπως, για παράδειγμα, ότι στην αρχαιότητα, οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής έθαβαν τους οικείους τους στη θάλασσα...

Εδώ, οι «G8» σκέπτονται να κάνουν την επόμενη σύνοδό τους στο Εβερεστ ή σε κάποια άλλη κορυφή των Ιμαλαΐων... Αραγε, μετά από χίλια ή δυο χιλιάδες χρόνια, θα πιστεύει κανείς, ότι σε καιρούς παντοδυναμίας των ΗΠΑ και των άλλων «ισχυρών» και, μόλις, δέκα χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, οι «οκτώ μεγάλοι» δεν θα έβρισκαν τόπο να συνεδριάσουν;

Επειδή, όμως, η αληθινή δημιουργία τελικώς δεν ηττάται, η άποψη του Ξενόπουλου ότι ο Καρυωτάκης «είναι ένας ποιητής που με τον καιρό θα γίνεται μεγαλύτερος και θα τιμάται περισσότερο», επαληθεύεται και με αρκετές μελέτες που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια, μεταξύ των οποίων σημαντικότατη θέση καταλαμβάνει το πολύπλευρα ενδιαφέρον (λογοτεχνικά, πολιτικοκοινωνικά), τεκμηριωμένο με πλήθος δημοσιευμένων απόψεων επικριτών και υποστηρικτών της ποίησης του Καρυωτάκη, κείμενα του ίδιου, βιο-εργογραφικά στοιχεία, παράρτημα κριτικών για το έργο του, βιβλιογραφία και ευρετήριο, δοκίμιο της καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Χριστίνας Ντουνιά «Κ.Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ (Η αντοχή μιας αδέσποτης τέχνης)» («Καστανιώτης»).

«Η Ιστορία

έχει τελειώσει»

κάποιος «σοφός»

είχε δηλώσει

κι είχαν πολλοί

τότε πιστέψει

τη «βαθυστόχαστή» του

σκέψη...

* * *

Μα πριν αλέκτωρ

να φωνήσει

κούφια αποδείχτηκε

η ρήση,

κι άδειο το «μέγα»

το κεφάλι,

που εννοούσε

«πάει η πάλη»...

* * *

Ηρθε η ζωή,

κι έκανε σκόνη

το «η Ιστορία

τελειώνει»

και στον «προφήτη»

ψιθυρίζει

«δες τους λαούς

στο μετερίζι,

φίλε, η Ιστορία

ξαναρχίζει»!

Γρηγοριάδης Κώστας

Το αδιέξοδο προκάλεσε το Κασμίρ, το κρατίδιο για το οποίο η Ινδία και το Πακιστάν έχουν διεξάγει δύο πολέμους και το 1999 παραλίγο να τις οδηγήσει ακόμη και σε πυρηνική αναμέτρηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεσούσης της Συνόδου διεξάγονταν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ των δεκάδων ενόπλων οργανώσεων των μουσουλμάνων αυτονομιστών και των Ενόπλων Δυνάμεων της Ινδίας στο Κασμίρ, με τουλάχιστον 47 νεκρούς.

Κι ενώ η σύγκρουση της οποίας η τελευταία «φάση» διαρκεί από το 1989 και έχει κοστίσει πάνω από 60.000 νεκρούς δε δείχνει ορατά σημεία ύφεσης, ο διάλογος παραμένει υποτυπώδης - την Παρασκευή ο Μουσαράφ δήλωσε απλώς ότι το ζήτημα «δεν μπορεί να λυθεί στρατιωτικά», ενώ μια μέρα νωρίτερα ο Ινδός υπουργός Εξωτερικών Τζασουάντ Σινχ εξέφραζε τη «δέσμευση της Ινδίας στην ειρήνη». Μια ειρήνη εξαιρετικά εύθραυστη.

Γρηγοριάδης Κώστας