Ο βασικός στόχος της ιδιωτικοποίησης των Γεωργικών Ασφαλίσεων προωθείται με πολλούς τρόπους, οι κυριότεροι από τους οποίους είναι:

α) Η εξαίρεση από την υποχρεωτική ασφάλιση στον ΕΛΓΑ των γεωργικών δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται σε ελεγχόμενες συνθήκες (θερμοκήπια, στάβλοι κ.ά.), με την προϋπόθεση ότι θα έχουν ασφαλιστεί σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες για πέντε τουλάχιστον ασφαλιστικούς κινδύνους. Δηλαδή διατηρείται η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης, αλλά όχι η αποκλειστικότητα του ΕΛΓΑ, με αποτέλεσμα το «φιλέτο» της ασφάλισης να περνάει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, μια και οι γεωργικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε ελεγχόμενες συνθήκες έχουν τους λιγότερους ασφαλιστικούς κινδύνους και μεγάλη αξία παραγωγής, που σημαίνει υψηλά ασφάλιστρα. Με τη ρύθμιση αυτή η κυβέρνηση διευρύνει και νομιμοποιεί μια εκβιαστική κατάσταση που υπήρχε μέχρι σήμερα από τις τράπεζες, οι οποίες προκειμένου να δανειοδοτήσουν τις δραστηριότητες αυτές τις εξανάγκαζαν να ασφαλιστούν στις θυγατρικές τους ασφαλιστικές εταιρίες π.χ. ΑΤΕ - Αγροτική Ασφαλιστική.

β) Η επιδότηση του ασφαλίστρου από τον κρατικό προϋπολογισμό ή κοινωνικό πόρο μόνο για τις ασφάλειες που θα γίνονται στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και όχι στον ΕΛΓΑ.

γ) Η διατήρηση και επιδείνωση των ασφαλιστικών παροχών του ΕΛΓΑ έτσι ώστε να υπάρχει ανάγκη ασφάλισης στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες (ο ΕΛΓΑ δε θα αποζημιώνει ολόκληρη τη ζημιά, αλλά το 80% για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και 70% για τους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, δε θα καλύπτει όλους τους φυσικούς κινδύνους, όπως και το γεωργικό κεφάλαιο).

δ) Η εξουσιοδότηση που δίνει το ν/σ στον εκάστοτε υπουργό Γεωργίας να ερμηνεύει σύμφωνα με το συμφέρον των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών όρους και έννοιες που σκόπιμα διατυπώνονται γενικόλογα και ασαφείς στο ν/σ, όπως για παράδειγμα ο όρος καταστροφικός φυσικός κίνδυνος, με αποτέλεσμα να μειώνει το αντικείμενο του ΕΛΓΑ σε όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών.

ε) Η νομική κατοχύρωση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών ως του δεύτερου πυλώνα των γεωργικών ασφαλίσεων, ισότιμου του πρώτου, δηλαδή του ΕΛΓΑ, που στην πράξη θα γίνεται ανισότιμος σε βάρος του ΕΛΓΑ.

Για να φαίνεται αναγκαία η ιδιωτικοποίηση των γεωργικών ασφαλίσεων, οι κυβερνώντες (δηλαδή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σήμερα και της ΝΔ στο παρελθόν) έκαναν ό,τι μπορούσαν για να χρεοκοπήσουν στη συνείδηση της μικρομεσαίας αγροτιάς τον ΕΛΓΑ. Συγκεκριμένα: Δεν άλλαξαν τον κανονισμό του ΕΛΓΑ έτσι ώστε ν' αποζημιώνονται στο σύνολό τους οι ζημιές απ' όλες τις φυσικές καταστροφές τόσο της αγροτικής παραγωγής όσο και του αγροτικού κεφαλαίου και οι αποζημιώσεις να καταβάλλονται έγκαιρα στους αγρότες. Δεν επιδότησαν τον ΕΛΓΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως προβλεπόταν από τον ιδρυτικό νόμο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ν' ανταποκριθεί ούτε και στις κουτσουρεμένες υποχρεώσεις του προς τους αγρότες. Αντίθετα, τον υποχρέωσαν σε δανεισμό, που υπονόμευσε το μέλλον του, επειδή τα δάνεια του δημιούργησαν χρέη 35 δισ. δρχ., τα οποία δυσκολεύεται να εξοφλήσει.

Στα υπόλοιπα άρθρα του ν/σ η κυβέρνηση προβλέπει συμπληρωματικές ρυθμίσεις στην οργάνωση ορισμένων νομικών προσώπων που εποπτεύει το υπουργείο Γεωργίας. Σ' αυτές σημαντικό ρόλο πριν απ' όλα παίζουν οι ρυθμίσεις για την Εταιρεία Αξιοποίησης της Αγροτικής Γης (ΑΓΡΟΓΗ), όπου παρά το ότι η κυβέρνηση τροποποιεί τις διατάξεις που η ίδια είχε ψηφίσει παλιότερα, εξακολουθεί να τη χρησιμοποιεί σαν μηχανισμό επιτάχυνσης της συγκέντρωσης της γης σε λίγους μεγαλοαγρότες. Παράλληλα η κυβέρνηση έχοντας ολοκληρώσει τη διάλυση σημαντικών οργανισμών, με αντικείμενο βασικά προϊόντα της χώρας μας (Οργανισμοί Βάμβακος, Ελαιολάδου, Καπνού κλπ.), προσπαθεί να αντιμετωπίσει οργανωτικά και λειτουργικά προβλήματα, για να ολοκληρώσει το στόχο μετατροπής των κρατικών υπηρεσιών σαν βοηθητικών οργάνων ικανών στη διαχείριση των αντιαγροτικών πολιτικών της ΕΕ. Ενώ με ειδική διάταξη κρατάει στον εαυτό της και τη δυνατότητα να ιδρύει, όποτε κρίνει η ίδια αναγκαίο, κι άλλα τέτοια νομικά πρόσωπα, χωρίς να διευκρινίζει ποιοι άλλοι τομείς την ενδιαφέρουν στην παραπέρα εκχώρηση αρμοδιοτήτων του υπουργείου Γεωργίας σε καινούρια νομικά πρόσωπα και μέσα από αυτά σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Αξίζει ακόμα να αναφερθεί η υπαγωγή μιας σειράς επαγγελματικών γεωργικών σχολών στο νομικό πρόσωπο που έχει πλέον την ευθύνη για την εκπαίδευση των αγροτών (ΔΗΜΗΤΡΑ), που το καθιστά μοναδικό φορέα στην αγροτική εκπαίδευση και η σχετική διάταξη του ν/σ με την οποία η κυβέρνηση του δίνει τη δυνατότητα να αναθέσει την παροχή υπηρεσιών καθώς και εκπαιδευτικού έργου στους ιδιώτες.

Οι ρυθμίσεις για το ΔΣ ΕΘΙΑΓΕ αποσκοπούν στη διεύρυνση των δυνατοτήτων αξιοποίησης της όποιας ερευνητικής δραστηριότητάς του από το ιδιωτικό κεφάλαιο και παράλληλα οι προβλέψεις για προσλήψεις τεχνικού προσωπικού, επισκεπτών ερευνητών κλπ. μεγαλώνουν την ήδη ορθάνοιχτη πόρτα με την οποία το ΕΘΙΑΓΕ χρησιμοποιείται για ρουσφέτια κλπ.

Από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις τέλος δε λείπει και η διεύρυνση της τακτικής χορήγησης επιδομάτων σε «ειδικούς» συμβούλους κλπ. καθώς και ειδικών αμοιβών όπως στους κτηνιάτρους του Υπ. Γεωργίας και στους αποσπασμένους/ μεταταγμένους υπαλλήλους του ΟΠΕΚΕΠΕ σαν δέλεαρ για την υποχρεωτική απόσπαση και παραμονή τους εκεί.

Απ' όλα τα παραπάνω φαίνεται παραστατικά πλέον πού στοχεύει η κυβέρνηση με τις παραπάνω προτεινόμενες ρυθμίσεις και μαζί και η αναγκαιότητα των ίδιων των αγροτών να οργανώσουν την πάλη και την αντίστασή τους για να μην περάσουν.