Αλλο να το ξέρεις, γιατί κάπου το άκουσες, κι άλλο να το βλέπεις τίτλο σε πρώτη σελίδα, σαν ανακοίνωση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης για ομαδική εκτέλεση χιλιάδων νέων παιδιών. Που καταδικάζονται να δουλεύουν, δηλαδή να παράγουν απλήρωτη υπεραξία και να «ζουν» με 255 ευρώ μεικτά το μήνα. Απείρως πιο σκληρό να το βιώνεις...

Το εκτίναγμα του βαθμού εκμετάλλευσης σε απίθανα ύψη ξεπερνά τα όρια της φρίκης. Παγώνει.

Ισως αυτός να 'ναι και ο στόχος. Να 'ναι τόσο ισχυρό το σοκ που να παγώνουν οι αντιδράσεις.

Αυτό, όμως, είναι και το μόνο γεγονός: Το άγριο τσάκισμα των εργατών, ειδικά της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης. Ολες οι άλλες κωλοτούμπες είναι για να καλύψουν αυτό το μοναδικό γεγονός.

Ε, Δε θα περάσουν! Οχι μόνο γιατί δεν πρέπει να περάσουν. Αλλά κύρια γιατί η ιστορία μάς λέει πως κόντρα στη μελετημένη προπαγάνδα της αστικής τάξης, η εργατική τάξη εντέλει δεν αυτοκτονεί, δε λέει «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω», ψάχνει βρίσκει τρόπο να οργανωθεί, να αντισταθεί, να αντεπιτεθεί, πόσο μάλλον, που τώρα πια κουβαλά πίσω της και μια τεράστια εμπειρία από τις μάχες που έχει δώσει - κι ακόμα περισσότερο έχει το δικό της κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ορκισμένο στο αίμα χιλιάδων και χιλιάδων πρωτοπόρων εργατών, να υπερασπίζει μέχρι τελευταίας ρανίδας τον εργάτη, να οδηγήσει την εργατική τάξη στην απελευθέρωσή της.

Μέρα τη μέρα ξεδιπλώνεται το σχέδιο της αστικής τάξης, σαν ενιαίο σχέδιο όλων των κομμάτων που πασχίζουν για την εξουσία της:

Πάνε στις εκλογές με ένα όργιο προπαγάνδας, με το οποίο προσπαθούν να αφήσουν στο απυρόβλητο την πολιτική του κεφαλαίου που εφαρμόζουν και να ενοχοποιήσουν την εργατική τάξη: Μιλάνε για διαφθορά αυτοί που ποδηγέτησαν χιλιάδες συνειδήσεις διαφθείροντάς τες, μιλάνε για ασφάλεια στις γειτονιές, αυτοί που οξύνουν καθημερινά την ανασφάλεια σε εκατομμύρια εργάτες. Δείχνουν έναν εχθρό - «μαϊμού» για να καλύψουν το γεγονός ότι οι ίδιοι είναι οι εχθροί.

Είναι επικίνδυνοι. Τους είδαμε στη Χαλυβουργία στο Βόλο να παρατάσσουν τραμπούκους απέναντι σε απεργούς. Προχτές στη Χαλκιδική, στα Μεταλλεία, εκβίασαν εργαζόμενους σπρώχνοντάς τους να δείρουν τους γειτόνους τους! Στην Κρήτη επιχείρησαν να βάλουν τους αγρότες ενάντια στους ναυτεργάτες. Το σχέδιο του «"κοινωνικού αυτοματισμού» απογειώνεται στην εφαρμογή του.

Είναι η ώρα που με τη μεγαλύτερη ψυχραιμία καθένας πρέπει να σκεφτεί διπλά και τριπλά.

Χέρι που σηκώνεται δε γυρίζει πίσω, λέγανε οι παλιοί.

Μια χούφτα είναι οι καπιταλιστές. Ορίζουν όμως τη ζωή χιλιάδων εργατών εκβιάζοντας με το μεροκάματο. Οσο δύσκολο κι αν είναι στον εργάτη να δεχτεί ότι είναι προτιμότερο να χάσει ένα πιάτο φαΐ μια μέρα, παρά να χτυπήσει άλλον εργάτη, αυτή πρέπει να 'ναι η μόνη επιλογή του.

Οπουδήποτε η αστική τάξη στρέφει μια ομάδα ενάντια σε άλλη, η απάντηση πρέπει να 'ναι: χτυπάμε τον πραγματικό εχθρό: Αυτόν που προκαλεί τη μετανάστευση. Αυτόν που κερδίζει από το έγκλημα. Αυτόν που κερδίζει από την εκμετάλλευση. Ενα είναι το αφεντικό και στις τρεις περιπτώσεις.

Ο καπιταλιστής είναι που διαλύει ένα λαό και δημιουργεί κύμα προσφύγων. Ο καπιταλιστής είναι που προωθεί το παράνομο εμπόριο. Ο καπιταλιστής είναι που εξαθλιώνει έναν εργάτη μέχρι να τον κάνει ζώο ανήμερο.

Είναι θέμα επιβίωσης της ίδιας της εργατικής τάξης να σηκώσει κεφάλι, να πει το όχι της, να αναγνωρίσει τον αντίπαλο και να βρει τον τρόπο να τον τσακίσει!

Αξίζει, ακόμα και να σπάσεις την τηλεόραση την ώρα που ο Καρατζαφέρης διατάσσει να πυροβολούνται οι μετανάστες.

Κρίσιμο, κρισιμότατο σ' αυτές τις στιγμές το θέμα της ενημέρωσης.

Η αστική τάξη έχει στα χέρια της έναν πολυπλόκαμο μηχανισμό διάδοσης της προπαγάνδας της (τα κανάλια και οι εφημερίδες της είναι το βαρύ πυροβολικό που όμως η δράση του διαχέεται στο πεδίο με χίλιους μύριους άλλους τρόπους).

Η εργατική τάξη διαθέτει μόνο τον «Ριζοσπάστη» και τον «902». Τα άρθρα και οι αναλύσεις τους όπλα καθημερινά στο βαθμό που φτάνουν στον εργάτη, γίνονται εφημερίδα τοίχου στη γειτονιά. Αυτό είναι κι ένα από τα ανυπέρβλητα όπλα της: Η διάδοση της χρήσιμης στον εργάτη πληροφορίας, η προβολή της πρόσωπο με πρόσωπο, εκεί ακριβώς που δουλεύει και ζει ο καθένας.

Η αστική προπαγάνδα έχει το χρήμα με το μέρος της,

Οι εργάτες έχουν την εμπειρία από τους αγώνες που προηγήθηκαν, από το πώς οργανώθηκαν κόντρα σε θεούς και δαίμονες, από το πώς η απόφαση έγινε πράξη, την ώρα που όλα έδειχναν μέσα από τα κανάλια των αστών ότι οι μάχες ήταν χαμένες πριν ξεκινήσουν... Εχουν το ΚΚΕ!

Να πολλαπλασιάσουμε τη δυναμική των όπλων μας.

Να καταργήσουμε στην πράξη τον «κοινωνικό αυτοματισμό», με την ανάδειξη και υπεράσπιση της ταξικής αλληλεγγύης. Με την ταξική ενότητα ενάντια στους αστούς. Να εκφραστεί αυτή η απόφαση με τέτοια ενίσχυση στο ΚΚΕ, ώστε να μην έχουν ύπνο οι αστοί.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ανίσχυρη αστική κυβέρνηση σημαίνει ισχυρός λαός

ΤΑ ΝΕΑ: Νέα εκλογικά σενάρια, στο τραπέζι τώρα και η 13η Μαΐου

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εντολή Παπαδήμου για ιδιωτικοποιήσεις

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ανατροπές στα κοινωνικά επιδόματα

ΕΘΝΟΣ: Κατάργηση 2.174 υπηρεσιών στο Δημόσιο

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πανάκριβη μηχανοργάνωση χωρίς κανένα αντίκρυσμα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: 40% έως 100% έκπτωση για ρύθμιση χρεών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ρεσιτάλ υποκρισίας

ΑΥΡΙΑΝΗ: Επιστρέφει ο κόσμος στο ΠΑΣΟΚ

Η ΑΥΓΗ: Ιερά Συμμαχία ΣΕΒ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

Η ΝΙΚΗ: 10+1 απαντήσεις για τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες

Ο ΛΟΓΟΣ: Καινούργια «θα» για το κέντρο της Αθήνας

«Η δήλωση που έκανε ο εκπρόσωπος της ΕΕ στην τρόικα Μ. Μορς (...) είναι χαρακτηριστική για τον χωρίς τέλος αντεργατικό πόλεμο κυβέρνησης, ΕΕ για τη σωτηρία του κεφαλαίου από την κρίση. Τι είπε; "Σε ό,τι αφορά τους μισθούς, έχουμε διανύσει τη μισή απόσταση" και ότι "η Ελλάδα οφείλει να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα μέσω μιας φιλόδοξης εσωτερικής υποτίμησης" (...) Τι σημαίνουν αυτά; Οτι οι ως τώρα μειώσεις μισθών (...) που φτάνουν τα 586 ευρώ μεικτά και τα 511 ευρώ μεικτά για τους νέους κάτω των 25 ετών, θα μειωθούν κι άλλο (...) Κάνει λόγο για μείωση τιμών και κόστους παραγωγής σε σχέση με τους ανταγωνιστές. Αλλά παρότι η κρίση είναι βαθιά και παρατεταμένη οι τιμές δεν πέφτουν. Βεβαίως με μισθούς πείνας μειώνουν δραστικά το κόστος παραγωγής (από τους μισθούς το εξαρτούν), αντισταθμίζουν την πτώση των κερδών αυξάνοντάς τα. Αυτή είναι και η εσωτερική υποτίμηση που λένε (...) η συνεχής πτώχευση των εργαζομένων (...) και η Τράπεζα της Ελλάδας (...) προβλέπει πολύ μεγαλύτερη μείωση το 2012 και το 2013, 9,3%-10,1%. (...) Ετσι, μέχρι τις εκλογές θα παίρνονται συνεχώς αντεργατικά μέτρα, αλλά και μετά τις εκλογές ο αντεργατικός πόλεμος θα εντείνεται (...) Αυτό είναι το πρόγραμμα που θα υλοποιήσουν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις των κομμάτων της πλουτοκρατίας και της ΕΕ.

Το ερώτημα είναι: Θα πέφτουμε αμαχητί σ' αυτόν τον πόλεμο ή θα οργανώσουμε την αντίσταση να εμποδίσουμε μέτρα, να ακυρώσουμε, θα οργανώσουμε την αντεπίθεση; Απαιτείται, επομένως, ένταση των ταξικών αγώνων (...) στις εκλογές, μπορούν οι εργαζόμενοι να δημιουργήσουν προϋποθέσεις να ανακοπεί ο αντεργατικός πόλεμος. Αυτό που θα κριθεί στις εκλογές είναι: Αδύναμη κυβέρνηση, δηλαδή πολιτικό τσάκισμα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όλων των αστικών κομμάτων. Και αυτό που θα δημιουργήσει την ελπίδα για το κίνημα, αυτό που θα τρομοκρατήσει τους αστούς είναι όσο γίνεται μεγαλύτερη αύξηση της εκλογικής δύναμης του ΚΚΕ. Γιατί είναι το Κόμμα που στέκεται αδιάλλακτο απέναντι στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων (...) γιατί το ΚΚΕ δεν πρόκειται να γίνει πολιτικό προσωπικό των επιχειρηματικών ομίλων. Δε λέει το ΚΚΕ διαπραγμάτευση μέσα στην ΕΕ των μονοπωλίων, για να γίνει φιλολαϊκή με κυβερνητική λύση και τα μονοπώλια άθικτα. Ο λαός έχει συμφέρον από ένα πανίσχυρο ΚΚΕ στο κίνημα και στην αντιπολίτευση στη Βουλή γιατί θα είναι το αντίπαλο δέος σε οποιαδήποτε κυβέρνηση. Ενώ θα δυναμώνει και η προοπτική της μόνης λύσης για το λαό, ο δρόμος ανάπτυξης υπέρ των δικών του συμφερόντων και όχι των μονοπωλίων» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ: «Πρώτος μισθός ως 293 μεικτά για μερική απασχόληση (...) η αμοιβή για νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών διαμορφώνεται στα 255,47 ευρώ για εργαζόμενους με τετράωρη απασχόληση» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗ: «Η ΠΝΟ έβαλε φρένο στην πλήρη διάλυση που θα επέφερε η διαφαινόμενη - και σχεδόν σίγουρη - μεγάλη σύγκρουση ναυτεργατών, αγροτών και κατοίκων της νησιωτικής χώρας. Η χθεσινή εξέλιξη είναι ελπιδοφόρα για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, αναγκαίας όσο ποτέ άλλοτε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης" (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΟΙ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΤΟΥ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΗ: «Η «κρίση» (...) ανοίγει δρόμους για νέες συλλογικές δράσεις, που παίρνουν τη μορφή κινημάτων αλληλεγγύης, τα οποία φτάνουν ακόμα και σε πιο ώριμες πρωτοβουλίες "κοινωνικής οικονομίας" (...) ενεργοποιεί τις μεγάλες δυνάμεις της κοινωνίας των πολιτών (...) Αυτά βέβαια, όχι για να βρει "άλλοθι" ή να αποποιηθεί το κράτος των κοινωνικών ευθυνών του. Αλλά για να ανασυγκροτηθεί ένα πιο ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό δίκτυο κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης (...) με προοπτική όμως μια ολική αναθεώρηση του κοινωνικού πλαισίου της χώρας προς το καλύτερο» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ: «Η κοινή γνώμη θα εντυπωσιαζόταν αν καταλάβαινε πόσο κοντά είναι οι απόψεις κάποιων αγανακτισμένων πολιτών με τις απόψεις ορισμένων αγανακτισμένων στελεχών διεθνών οργανισμών που μας έχουν πια καταλάβει πλήρως (...) Ξέρετε τι λένε στο τέλος της ημέρας; Πως η Ελλάδα θα βγει από την κρίση μόνο όταν λύσει το πολιτικό της πρόβλημα, όταν, δηλαδή, εμείς πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, όταν επιλέξουμε σοβαρούς και έντιμους ανθρώπους για τα κρίσιμα πόστα» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).