Πέμπτη 22 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Ξεσηκωμός» της μαύρης αντίδρασης

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κοινωνικό ξεσηκωμό» αποκάλεσε, θρασύτατα και δίχως την παραμικρή τσίπα, τον κοινωνικό αυτοματισμό που χρησιμοποίησαν για να χτυπήσουν την απεργία των ναυτεργατών η Α. Διαμαντοπούλου, συνεχίζοντας την παράδοση κατασυκοφάντησης και ευνουχισμού των λέξεων και των ιδεών εκ μέρους του κόμματός της. «Φυσικά και επηρέασε ο κοινωνικός ξεσηκωμός», δήλωσε ανερυθρίαστα χτες (στον «Real Fm»), εγκωμιάζοντας τη συνεισφορά των εφοπλιστών, μεγαλοξενοδόχων, μεγαλεμπόρων, μεγαλοκαλλιεργητών της Κρήτης στο σπάσιμο της απεργίας των ναυτεργατών. Εύλογος, λοιπόν, ο ενθουσιασμός της υπουργού Ανάπτυξης, που ο «κοινωνικός αυτοματισμός» και ο κανιβαλισμός που καλλιεργήθηκε ενάντια στους ναυτεργάτες απέδωσαν «καρπούς». Αυτός είναι ο «κοινωνικός ξεσηκωμός» που όχι μόνο τον εκθειάζουν οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας αλλά τον ενθαρρύνουν και τον οργανώνουν. Η μία κοινωνική ομάδα να στρέφεται εναντίον της άλλης και όλοι εναντίον όλων προκειμένου να διατηρείται η πολιτική και οικονομική κυριαρχία της πλουτοκρατίας. Τέτοιος «λαϊκός ξεσηκωμός» είναι μαύρη αντίδραση και σιδερένια γροθιά κατά του λαού. Φυσικά η υπουργός δεν παρέλειψε να χαιρετίσει τους εντολοδόχους των εφοπλιστών στην ΠΝΟ χαρακτηρίζοντας τη στάση τους «επίδειξη μείζονος εθνικής ευθύνης»... Οι ναυτεργάτες έχουν ήδη βγάλει τα συμπεράσματά τους για το πόσο επικίνδυνοι είναι και πόσο υπονομευτικός είναι ο ρόλος τους στην οργάνωση της πάλης τους για να κατακτήσουν όσα τους ανήκουν, αλλάζοντας τους συσχετισμούς δύναμης με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Κοροϊδεύουν και ειρωνεύονται τους νέους

Μόνο σαν κοροϊδία προς τους νέους μπορεί να εκληφθεί η απόφαση της Βουλής να αφιερώσει χτες ειδική «μίνι» συνεδρίαση για την «Ημέρα της Μεσογείου», που φέτος, μετά από πρόταση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Μεσογείου, είναι αφιερωμένη στο θέμα «της νεολαίας και της απασχόλησης». Για ποια απασχόληση των νέων μιλούν, όταν στην Ελλάδα ήδη η ανεργία σ' αυτή την ηλικιακή κατηγορία έφτασε το 52% και την ίδια ώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μειώνει κατά 32% τους μισθούς των νέων φτάνοντάς τους στα 430 ευρώ καθαρά, επιτρέποντας στους εργοδότες, και με τη βούλα του νόμου, να δίνουν φιλοδωρήματα για την αγορά της εργατικής τους δύναμης; Δίπλα σ' αυτά, η Μεσόγειος γίνεται επίκεντρο των παγκόσμιων εξελίξεων, με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ανταγωνισμούς στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή, την ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, τον Περσικό Κόλπο, περιοχές όπου υπάρχουν μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές, μετατρέποντας τους λαούς της περιοχής σε θύτες και θύματα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, όπως έδειξαν οι στρατιωτικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Β. Αφρική. Οπως σημείωσε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής, υπάρχουν χώρες σε αυτή την περιοχή με τεράστιο φυσικό πλούτο αλλά οι λαοί τους πεθαίνουν από την ασιτία γιατί αυτόν τον πλούτο τον εκμεταλλεύονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Τι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω; Οτι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και ειδικά της νεολαίας, όσο κυριαρχούν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και η πολιτική πρακτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Αυτό προσπαθούν να κρύψουν τα αστικά κόμματα και κοινοβούλια με φιέστες περί Μεσογείου και απασχόλησης των νέων, που εξωραΐζουν την ισοπέδωση που φέρνει ο καπιταλισμός στα εργατικά δικαιώματα, κύρια των νέων. Μόνο μια ανάπτυξη κόντρα στην ιμπεριαλιστική πρακτική, μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων μπορεί να υπηρετήσει τα συμφέροντα, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τις προσδοκίες των νέων ανθρώπων.

Προκαλούν

Ενα σχολείο... παραδεισένιο εμφανίζει το υπουργείο Παιδείας στο ραδιοφωνικό σποτ με το οποίο προπαγανδίζει την πολιτική του και συγκεκριμένα τα δημοτικά σχολεία με αναμορφωμένο πρόγραμμα. Η εικόνα που δίνεται είναι ότι πρόκειται για ένα σχολείο ευχάριστο, που προσφέρει αγγλικά και υπολογιστές, με προοπτική απόκτησης πιστοποίησης, ολοήμερη λειτουργία, αναμορφωμένο πρόγραμμα, πολιτιστικές δραστηριότητες κ.ο.κ.

Μόνο ως πρόκληση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η διαφήμιση του «νέου σχολείου της αγοράς», του σχολείου της παροχής υποβαθμισμένης μόρφωσης, της διαφοροποίησης σε βάρος των παιδιών του λαού, της παράδοσής του στους επιχειρηματίες χορηγούς, με ό,τι αντιδραστικό φέρνουν ολ' αυτά στην εκπαίδευση, τη στιγμή που η φετινή σχολική χρονιά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο: Πολλαπλά κρούσματα υποσιτισμού μαθητών, βιβλία που έφτασαν μετά τα μέσα της χρονιάς, χειρότεροι όροι εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, προβλήματα στις μεταφορές μαθητών, μαζί με τα χρόνια προβλήματα.

Το υπουργείο Παιδείας, που φέτος επάξια κέρδισε τον τίτλο «υπουργείο της φωτοτυπίας» και που ξέρει πολύ καλά αυτήν την πραγματικότητα, έκρινε μάλλον απαραίτητο να απευθυνθεί στους εργαζόμενους - άνεργους - αμειβόμενους με μισθούς πείνας γονείς, παρουσιάζοντας σε ιλουστρασιόν διαφήμιση μια εικονική πραγματικότητα, μπας και πειστεί κανένας ότι «οι θυσίες τους πιάνουν τόπο» και «χτίζεται» ένα αξιοζήλευτο σχολείο για τα παιδιά τους. Οι εργαζόμενοι να τους απαντήσουν κατάλληλα για την κοροϊδία...

Πίσω από τις λέξεις

Μιλώντας τις προάλλες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ο Ευ. Βενιζέλος μίλησε για «ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης». Το πώς το οραματίζεται, το εξήγησε αμέσως μετά ο ίδιος. Είπε: «Δεν πρέπει να υπάρξει καμία χαλάρωση. Να μη μειωθεί ο ρυθμός είσπραξης των δημόσιων εσόδων, να μην αποκλίνουμε στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, να είμαστε εξαιρετικά αυστηροί στις δημόσιες δαπάνες, να τηρήσουμε τα χρονοδιαγράμματα». Για ποια χρονοδιαγράμματα μιλάει; Για αυτά που προβλέπουν η δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο που συνυπέγραψαν συγκυβέρνηση και τρόικα, προγράφοντας για το λαό μέτρα λιτότητας και παραπέρα υποτίμησης της τιμής της εργατικής δύναμης τουλάχιστον για τα επόμενα 30 χρόνια. Εκεί θα στηριχτεί η «ανασυγκρότηση» της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας που ευαγγελίζεται ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ: Στα αποκαΐδια των εργασιακών - λαϊκών δικαιωμάτων.

Για να γίνει μάλιστα αυτό, το ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι ξέρουν ότι πρέπει να χτυπηθεί το οργανωμένο ταξικό κίνημα, να τρομοκρατηθεί ο λαός. Αυτό επιδιώκουν μάταια να πετύχουν, δίνοντας εξετάσεις στην ντόπια πλουτοκρατία και τους συμμάχους της στην ΕΕ. Γι' αυτό το σκοπό ο Βενιζέλος, απευθυνόμενος στις άλλες αστικές δυνάμεις, κάλεσε σε «εθνική συστράτευση», συκοφαντώντας όποιον αντιπαλεύει την αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ και των κομμάτων της. «Ο κόσμος θέλει να ενώσουμε όλες τις δυνάμεις μας. Θέλει μια ισχυρή εθνική συμμαχία υπευθυνότητας», είπε. Η υπευθυνότητα έχει ταξικό περιεχόμενο. Το ΠΑΣΟΚ, όπως και η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. και οι άλλοι, είναι κόμματα υπεύθυνα απέναντι στην πλουτοκρατία. Το επιβεβαίωσε, άλλωστε, και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, παρεμβαίνοντας για την υπερψήφιση στις εκλογές των κομμάτων του κεφαλαίου.

Είναι κόμματα των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των άλλων καπιταλιστών, σ' αυτούς λογοδοτούν. Το ΚΚΕ λογοδοτεί στην εργατική τάξη και το λαό. Στην ευθύνη που έχει απέναντί τους και απέναντι στα πραγματικά τους συμφέροντα παλεύει ν' ανταποκριθεί και σ' αυτό κρίνεται. «Κάποιοι ζητούν μια αυτοδύναμη κυβέρνηση, εμείς ζητούμε μια αυτοδύναμη Ελλάδα», είπε ακόμα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Παίζει με τις λέξεις για να θολώσει τα νερά. Μιλάνε για «αυτοδύναμη Ελλάδα» και την ίδια ώρα ψηφίζουν το ενισχυμένο σύμφωνο σταθερότητας, που προβλέπει για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ ότι η έγκριση και η εκτέλεση των προϋπολογισμών περνάει στη δικαιοδοσία των υπερεθνικών οργάνων της λυκοσυμμαχίας.

Με τη θέλησή της και για τα συμφέροντά της, η ντόπια αστική τάξη αποδέχτηκε την παραχώρηση μέρους των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της συμμετοχής της στην ΕΕ και στους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Αυτές τις στρατηγικές επιλογές υπηρέτησαν και υπηρετούν τα κόμματα του κεφαλαίου, έχοντας πλήρη επίγνωση της ανισομετρίας στον καπιταλισμό, που κάνει τις πιο αδύναμες οικονομικά χώρες να μοιάζουν εξαρτημένες, χωρίς να είναι. Αυτοδύναμη Ελλάδα, σημαίνει Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Μόνο τότε τα εργοστάσια θα παράγουν για τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Μόνο τότε η ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων θα υπηρετεί το συμφέρον και τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Απαιτούν θυσίες απ' το λαό για τα κέρδη του κεφαλαίου...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΑΠΟ περικοπές 11 δισεκατομμυρίων, τις φτάσανε στα 14 δισεκατομμύρια και τώρα μιλάνε για 16 δισεκατομμύρια ευρώ! Υποθέτουμε πως μέχρι το τέλος του μήνα θα έχουμε ξεπεράσει τα 20 δισ.

Αλλά ...κανένα πρόβλημα, τι τους νοιάζει αν ο ελληνικός λαός έχει λιγότερα σχολεία, νοσοκομεία ή μικρότερες συντάξεις. Μικρό το κακό προκειμένου να επιτευχθεί η δημοσιονομική ισορροπία.

Πέντε - δέκα δισεκατομμύρια δεν είναι τίποτε μπροστά στο να προστατευθούν τα εκατοντάδες δισ. των κερδών των πολυεθνικών εταιρειών και φυσικά τα κέρδη της «δικής μας» εγχώριας πλουτοκρατίας.

Αλλωστε, μόνο 7 δισεκατομμύρια «χαρίσανε» προχτές με μια ...τροπολογία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στον Τ. Νταλάρα και την παρέα του γιατί μας έκαναν τη χάρη να ασχοληθούν με το ελληνικό χρέος και να κερδίσουν από το περίφημο PSI.

Γενικά τους αρέσει να ...παίζουν με τα δισεκατομμύρια, αρκεί να τα στρέφουν συνεχώς στην ίδια κατεύθυνση. Να τα στερούν από το λαό και να τα δίνουν στους κεφαλαιοκράτες.

ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ στηρίζουν ασυζητητί, όπως μάθαμε, το πρόγραμμα ανάπλασης του κέντρου της Αθήνας για να γίνει, λένε, η πόλη ομορφότερη και να αναβαθμιστεί.

Βεβαίως, προσπέρασαν τη λεπτομέρεια του ότι για την υποβάθμισή του φταίνε κάποιες πολιτικές και συγκεκριμένα αυτές που ασκούν και οι δυο τους σήμερα ή άσκησε χτες ο συνεταίρος τους το ΠΑΣΟΚ.

Επειδή όμως δύσκολα θα μας πείσουν για τις ...αισθητικές τους αγωνίες ή για το άγχος τους σχετικά με το πώς νιώθουν οι κάτοικοι της πόλης, μάλλον αλλού πρέπει να πάει το μυαλό μας.

Πού αλλού εκτός από τις μελετητικές και κατασκευαστικές εταιρείες που θα εμπλακούν στην υπόθεση... Αλλωστε, ξέρουμε πολύ καλά πώς γίνονται αυτές οι δουλειές στην Ελλάδα.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Στρατηγική της ΕΕ η φτώχεια του λαού

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Εξω από την Ευρώπη η φτώχεια θα είναι οριστική», ισχυρίστηκε θρασύτατα ο πρόεδρος του ΣΕΒ επιχειρηματολογώντας υπέρ του τρομοκρατικού διλήμματος «Ευρώπη ή χάος». Τον βολεύει να ξεχνάει όμως ότι η φτωχοποίηση και η εξαθλίωση του λαού, όπως και οι μισθοί πείνας είναι στρατηγική επιλογή της ΕΕ για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των μονοπωλίων. Τον βολεύει να ξεχνάει ότι η ΕΕ είναι ο οργανισμός που εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον έχει κάνει σημαία την «ευελφάλεια», δηλαδή την εξάπλωση και κυριαρχία των ευέλικτων μορφών εργασίας, που σημαίνει κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και των κατώτατων μισθών. Τον βολεύει να ξεχνάει ότι στην προμετωπίδα του νέου «Συμφώνου για το ευρώ» (πρώην Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας) γράφει ότι οι μισθοί στην ΕΕ πρέπει να είναι ανταγωνιστικοί με αυτούς της Κίνας, της Βραζιλίας, της Ινδίας. Ξεχνάει ότι στην ΕΕ που εκθειάζει είναι και οι Βουλγαρία, Ρουμανία, Εσθονία και πολλές ακόμα χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που τάχα δε θέλουν να τους μοιάσουμε. Εντάχθηκαν ακριβώς για να πιέσουν προς τα κάτω τους μισθούς συνολικά στην ΕΕ. Ξεχνάει επίσης ότι πάνω από 7 εκατομμύρια εργαζόμενοι είναι «μισοαπασχολούμενοι» στη Γερμανία, πράγμα που σημαίνει μισθό 400 ευρώ και δίχως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη... Ξεχνάει επίσης ότι η ΕΕ είναι αυτή που πιέζει διαρκώς για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι θανάτου και κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης... Με άλλα λόγια η φτώχεια στην ΕΕ δεν είναι απλά οριστική αλλά στρατηγική επιλογή, για να διασωθεί η πλουτοκρατία. ΥΓ: Φυσικά και λέει ψέματα ότι οι εταιρείες - μέλη του ΣΕΒ δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε αυτόματη μείωση μισθών.

Μισθοί 200 ευρώ!

«Δεν μπορεί να συγκρίνεται το μισθολογικό κόστος της Ελλάδας με γειτονικών χωρών, όπως της Βουλγαρίας ή της Κροατίας, λόγω της σημαντικής διαφοράς στο παραγωγικό μοντέλο των δύο χωρών». Τέτοιες απίστευτες μπαρούφες έλεγε χτες το πρωί (στο «Μέγκα») ο υπουργός Εργασίας στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να συσκοτίσει όσο μπορεί τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές τη σκληρή αλήθεια, ότι δηλαδή το μόνο που έχουν να υποσχεθούν στο λαό τα κόμματα του μαύρου μετώπου είναι οι μισθοί Βουλγαρίας και Εσθονίας. Υποκρίνεται ξεδιάντροπα και ψεύδεται ασύστολα ο Γ. Κουτρουμάνης. Γιατί την ίδια στιγμή που έλεγε αυτά στα κανάλια, το υπουργείο Εργασίας με έγγραφό του όριζε μισθό 200 και 250 ευρώ για τους ευέλικτα απασχολούμενους (μερική απασχόληση, τετράωρη εργασία, κ.ά.)! Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το έγγραφο που έστειλε το υπουργείο Εργασίας στη ΓΣΕΒΕΕ και έφερε στο φως η «Ημερησία», ο μισθός για νέο ηλικίας κάτω των 25 ετών διαμορφώνεται μετά τις μειώσεις των κατώτατων ορίων κατά 32%, στα 255,47 ευρώ μεικτά και στα 293,04 ευρώ για εργαζόμενους άνω των 25 ετών. Με άλλα λόγια, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που απασχολούνται με τέτοιες ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, που διαρκώς εξαπλώνονται, καλούνται να ζήσουν με 200 και 250 ευρώ! Αν δεν είναι αυτοί μισθοί Βουλγαρίας και Κροατίας, τότε τι είναι; Αν αυτό δεν είναι χάος και θάνατος για τους εργαζόμενους, τότε τι είναι; 'Η ο λαός θα αποφασίσει να σαρώσει τα κόμματα και την εξουσία της πλουτοκρατίας ή θα τον αποτελειώσουν. Αλλο δίλημμα δεν υπάρχει.

«Οπλα» στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας

«Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες και τις φοιτητικές διαδηλώσεις το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ αποφάσισε να διερευνήσει τις συνθήκες θανάτου ενός 17χρονου Αφροαμερικανού που έπεσε νεκρός από τα πυρά αρχηγού ομάδας κατοίκων για την προστασία της γειτονιάς, που έως σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος. Ο 17χρονος Τρεϊβόν Μάρτιν σκοτώθηκε στις 26 Φεβρουαρίου στο εύπορο προάστιο Σάνφορντ της Φλόριντα, όταν ο Ισπανόφωνος Τζον Ζίμερμαν, αρχηγός της ομάδας προστασίας, τον εντόπισε να περπατάει στο δρόμο επιστρέφοντας σπίτι του αφού είχε αγοράσει από παντοπωλείο γλυκίσματα και αναψυκτικά... H αστυνομία αρνήθηκε να συλλάβει τον Ζίμερμαν επικαλούμενη νόμο του 2005 που επιτρέπει σε όποιον θεωρεί ότι κινδυνεύει να πέσει θύμα εγκλήματος να χρησιμοποιήσει θανατηφόρα μέσα προστασίας. Η ίδια νομοθεσία επεκτάθηκε από τον πρώην κυβερνήτη της Φλόριντα, Τζεμπ Μπους, και ισχύει για την προστασία του σπιτιού... Σύμφωνα με νομικούς, θα είναι πολύ δύσκολο να καταδικαστεί ο Ζίμερμαν εφόσον δεν υπάρχει αυτόπτης μάρτυρας να καταθέσει ότι ο δράστης δεν κινδύνευε». Φρίκη αναμφίβολα προκαλεί η παραπάνω ιστορία, όπως την διαβάσαμε στην «Καθημερινή». Δεν πρόκειται όμως για κάποιο μεμονωμένο περιστατικό σε μια μακρινή χώρα, αλλά για «σκηνές από τα προσεχώς» που ετοιμάζουν τα κόμματα του μαύρου μετώπου στη χώρα μας. Τέτοιες δολοφονικές ενέργειες θα είναι καθημερινό φαινόμενο αν προχωρήσουν στην αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τη χρήση των όπλων όχι μόνο από τους αστυνομικούς, αλλά και από τους «πολίτες», στην οποία φαίνεται να συναινούν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Το νέο πλαίσιο συνόψισε χτες (στο «Μέγκα») ο γνωστός λαγός των πιο αντιδραστικών λύσεων, ο Γ. Καρατζαφέρης: Πρώτον, «ο νομοταγής πολίτης δικαιούται να οπλοφορεί άμα θέλει, να του δώσει άδεια η πολιτεία και να του χρηματοδοτήσει και το όπλο». Δεύτερον, «να μη θεωρείται δολοφονία αν σκοτώνεις κάποιον που μπαίνει στο σπίτι σου, αλλά άμυνα». Οπως ακριβώς ο νόμος του 2005 στη Φλόριντα των ΗΠΑ...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
ΣΕΒ και «υπεύθυνες δυνάμεις»

Ούτε μισό δάκρυ δεν περισσεύει από τους μεγαλοεπιχειρηματίες για τα βάσανα των εργατών. Οσο μεγαλύτερη είναι η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τόσο μεγαλύτερα είναι και τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Η θλίψη του λαού είναι χαρά για τους πλουτοκράτες. Η αστική τάξη δεν έχει ταλαντεύσεις, δεν έχει δισταγμούς και συγχύσεις. Ξέρει το συμφέρον της και, ανεξάρτητα από τις συνέπειες στην κοινωνία, δεν το διαπραγματεύεται, παρά μόνο εάν εξαναγκαστεί. Από αυτή τη σκοπιά, η σφοδρή επίθεση του ΣΕΒ στο ΚΚΕ είναι εύλογη και βαθιά ταξική. Το ΚΚΕ συνιστά χειροπιαστή απειλή γι' αυτά τα συμφέροντα. Με αυτήν την έννοια αναμενόμενη είναι και η αναζήτηση των «υπεύθυνων» δυνάμεων μέσα στο συρφετό των παλιών και νέων από τα παλιά πολιτικών σχηματισμών, που πάντως υποστηρίζουν τόσο το μνημόνιο ή το «παίζουν» και αντιμνημονιακά, όσο και τον ευρωενωσιακό εγκλωβισμό της χώρας. Γι' αυτό, σε πλήρη σύμπνοια με το ΣΕΒ, τα κόμματα που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών επιτίθενται και αυτά στο «ανεύθυνο» ΚΚΕ.

Ο ΣΕΒ δε διστάζει να επικαλεστεί τον ίδιο το λαό που συνθλίβεται από την ασκούμενη πολιτική προς όφελος της παρασιτικής πλουτοκρατίας. Δεν έχει κανένα φραγμό να προτάξει τρομοκρατικά διλήμματα ελπίζοντας να νοθεύσει το εκλογικό αποτέλεσμα. Επιδίδεται στον αντικομμουνισμό και σε φτηνά εκβιαστικά τερτίπια. Οι εκλογές, λέει, είναι και «δημοψήφισμα». Υποστηρίζει ότι το πραγματικό δίλημμα δεν είναι υπέρ ή κατά του μνημονίου, αλλά το «Ευρώπη ή χάος»... Μια Ευρώπη των μονοπωλίων, της παραγωγικής απαξίωσης, των εκατομμυρίων ανέργων, των εργαζομένων για 300 ευρώ, των ακόμη χαμηλότερων συντάξεων, της ακριβοπληρωμένης Υγείας, της υποβαθμισμένης Παιδείας... Αυτό είναι τελικά το πραγματικό χάος, η Ευρώπη της βαρβαρότητας που στηρίζει ο ΣΕΒ, έναντι του «χάους» που μπορεί να προκαλέσει η επιλογή του λαού να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, να γίνει κύριος του τόπου και του μόχθου του, παραμερίζοντας τους «μεσάζοντες» του ιδρώτα του.

Αλλά όπως η χαρά του κεφαλαιοκράτη είναι η θλίψη του λαού, έτσι και το χάος που λένε οι μεγαλοεπιχειρηματίες, είναι η κινδυνολογία για να αποτρέψουν τους εργαζόμενους από τον αγώνα για διέξοδο σε όφελός τους, που σημαίνει πάλη ενάντια στους καπιταλιστές μέχρι την ανατροπή της εξουσίας τους και την κοινωνικοποίηση της ιδιοκτησίας τους, δηλαδή την εξάλειψή τους, την αποδέσμευση από την ΕΕ με την εργατική, λαϊκή εξουσία. Αυτό εννοούν χάος, γι' αυτό εκβιάζουν, απειλούν και με το ψευτοδίλημμα «Ευρώπη ή χάος».

Ζητούμενο για το λαό είναι η διαρκής βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής του, η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του, η εξασφάλιση δουλειάς, τροφής, στέγης, περίθαλψης, μόρφωσης για όλους. Αλλά αυτό απαιτεί να πάρουν οι εργαζόμενοι την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους. Εγγύηση γι' αυτήν την προοπτική είναι μόνο η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, που καλεί το λαό να την κάνει δική του υπόθεση. Τα γρανάζια δε γυρνούν από μόνα τους. Η λαϊκή εξουσία και η λαϊκή οικονομία είναι εργαλεία που μπορούν να λειτουργήσουν στα χέρια των εργαζομένων σε όφελός τους. Η ενδυνάμωση του ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές και η αποδυνάμωση των κομματικών σχηματισμών που στηρίζουν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης είναι μια συμβολή.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ