Με στοχευμένα δημοσιεύματα ανοίγει ξανά θέμα συντάξεων, στη λογική τού «να μοιραστούμε όλοι τα βάρη της κρίσης», άρα και οι συνταξιούχοι, σημερινοί και μελλοντικοί. Βέβαια, η επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα δεν σταμάτησε ποτέ, από καμιά κυβέρνηση. Αυτό που άλλαζε κάθε φορά ήταν τα προσχήματα και οι αφορμές: Μια η κρίση, μια τα δομημένα ομόλογα, μια το PSI και η ζημιά στα αποθεματικά... Τώρα ακούγεται ότι τα μέτρα για την πανδημία προσθέτουν ένα έλλειμμα της τάξης των 400 εκατ. ευρώ κάθε μήνα στον ΕΦΚΑ, από τις εισφοροαπαλλαγές που αποφάσισε η κυβέρνηση για τις επιχειρήσεις, ενώ ακόμα κι αν το κράτος καταβάλλει για λογαριασμό τους τις εισφορές, ο προϋπολογισμός του Ταμείου θα είναι ελλειμματικός κατά 2 δισ. ευρώ, λόγω της αύξησης της ανεργίας. Σ' αυτό το πλαίσιο και με δεδομένο ότι η κυβέρνηση μελετάει έναν νέο κύκλο εισφορο-μειώσεων για τους επιχειρηματικούς ομίλους, έχει ήδη ξεκινήσει η συζήτηση για το ενδεχόμενο νέων «παρεμβάσεων» στις συντάξεις, για να είναι «βιώσιμο» το Ασφαλιστικό. Που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα, άμεσα ή έμμεσα, οι ασφαλισμένοι θα κληθούν να πληρώσουν και με αυτόν τον τρόπο τα σπασμένα των μέτρων στήριξης για το κεφάλαιο για τη διαχείριση της πανδημίας και της κρίσης. Στο χέρι τους είναι να μην το επιτρέψουν...

Ο ένας (βουλευτής της ΝΔ) διαβεβαιώνει ότι όσοι συνεχίσουν να δουλεύουν μέσα στην κρίση και ενταχθούν στα προγράμματα κυβέρνησης - ΕΕ δεν θα έχουν μείωση στο μισθό μεγαλύτερη από 20%. Το παρουσιάζει μάλιστα ως επίτευγμα (!) της κυβέρνησης, για «να σωθούν οι θέσεις εργασίας», έστω κι αν οι εργαζόμενοι θα κατρακυλήσουν δέκα σκαλοπάτια σε ό,τι αφορά τους όρους δουλειάς και αμοιβής. Αντίστοιχα, ο υπουργός Εργασίας διαβεβαιώνει ότι κανένας μισθός δεν θα πέσει κάτω από τον κατώτερο, ο οποίος είναι σήμερα 650 ευρώ μεικτά. Με αυτά τα λεφτά βέβαια κανείς δεν μπορεί να βγάλει το μήνα, αλλά αυτό ελάχιστα τους απασχολούσε και πριν από την κρίση.

Ποια είναι όμως η ουσία; Οτι στο όνομα τού «να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας», θα πρέπει να δεχτεί ο εργαζόμενος να υποαπασχολείται, με μισθό στο όριο του κατώτατου. Στην πράξη, βέβαια, ο χρόνος της απλήρωτης δουλειάς θα εκτοξευθεί, αφού οι όμιλοι δεν πρόκειται να αφήσουν ανεκμετάλλευτη τέτοια προσφορά τζάμπα εργασίας και θα διαμορφώνουν εκβιαστικά τα ωράρια όπως τους βολεύει. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με τη γενίκευση του κατώτατου μισθού ως αμοιβής για την πλειοψηφία όσων θα συνεχίσουν να εργάζονται μέσα στην κρίση, εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι σφαγή θα γίνει την «επόμενη μέρα» στις Συλλογικές Συμβάσεις, που η εργοδοσία τις θέλει όλες γύρω στα 650 ευρώ μεικτά, αλλά και στον μέσο μισθό, που θα δεχτεί ακόμα μεγαλύτερη πίεση. Το είδαμε στη διάρκεια της προηγούμενης κρίσης, με τις οριζόντιες περικοπές, θα το δούμε και τώρα με τις «καραμπόλες» που προκαλεί στους μισθούς η «επεκτατική» διαχείριση της κρίσης.

1896 Ο Ιταλός εφευρέτης Γουλιέλμο Μαρκόνι λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το ραδιόφωνο.

1933 Οι κομμουνιστές γιατροί Ευθυμίου, Πατσούρας, Σιδερίδης, Αντωνιάδης, Τζαμαλούκας, Καμαριώτης και Ζεκάκος δικάζονται με το βενιζελικό Ιδιώνυμο, κατηγορούμενοι ότι διέδιδαν σκοπίμως στους εργάτες αφροδίσια νοσήματα για να τους εξαθλιώσουν και να τους σπρώξουν έτσι προς τον κομμουνισμό! Η κατηγορία γελοιοποιείται. Ωστόσο, το δικαστήριο καταδικάζει τους 3 πρώτους, καθώς και τον κομμουνιστή φαντάρο Τατασόπουλο σε 6 μήνες φυλακή και 1 μήνα εξορία.

1936 Οι εργαζόμενοι του Βόλου κατεβαίνουν σε 24ωρη πανεργατική απεργία. Η αστυνομία χτυπάει με τα όπλα τους απεργούς. Σκοτώνει έναν εργάτη και τραυματίζει 30.

1943 Η ΚΕ του ΚΚΕ σε συνεδρίασή της εγκρίνει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την αυτοδιάλυσή της.

1944 Η Γαλλική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης ανακηρύσσεται Προσωρινή Κυβέρνηση της Γαλλίας. Συμμετέχουν το Γαλλικό ΚΚ, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα. Πρώτος Πρόεδρος ήταν ο στρατηγός Ντε Γκολ.

1946 Σε δημοψήφισμα στην Ιταλία, το 54,3% ψηφίζει υπέρ της κατάργησης της μοναρχίας.

1954 Ο Τίτο επισκέπτεται την Ελλάδα. Η κυβέρνηση προχωρεί σε αθρόες προληπτικές συλλήψεις κομμουνιστών και ΕΔΑϊτών.

1957 Πραγματοποιείται η κηδεία του στρατηγού του ΕΛΑΣ Στέφανου Σαράφη με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων. Η κυβέρνηση της ΕΡΕ απαγορεύει την απόδοση στρατιωτικών τιμών στον νεκρό.

1966 Το «Σερβέγιορ 1» γίνεται το πρώτο αμερικανικό διαστημικό σκάφος που προσεδαφίζεται ομαλά στη Σελήνη. Είχε προηγηθεί το σοβιετικό «Λούνα 9», 4 μήνες πριν (3/2/1966).

1968 Κυκλοφορεί στο εξωτερικό το πρώτο φύλλο της αντιδικτατορικής εφημερίδας «Ελεύθερη Πατρίδα».

1992 Στο πρώτο δημοψήφισμα σε κράτος - μέλος της ΕΟΚ για την έγκριση της Συνθήκης του Μάαστριχτ οι Δανοί ψηφίζουν κατά (50,7%). Σε νέο δημοψήφισμα το 1993, μετά από πολλές πιέσεις και εκβιασμούς, συναίνεσαν (56,7%).

1265 Γεννιέται ο Φλωρεντιανός ποιητής Ντάντε Αλιγκιέρι (Δάντης), που θεωρείται από τους σημαντικότερους Ιταλούς ποιητές, καθώς και «πατέρας» της ιταλικής γλώσσας.

1780 Γεννιέται ο Πρώσος στρατιωτικός και θεωρητικός του πολέμου Καρλ Φίλιπ Γκότφριντ φον Κλάουζεβιτς, διάσημος για τη ρήση του «Ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα».

1848 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της «Νέας Εφημερίδας του Ρήνου» με αρχισυντάκτη τον Καρλ Μαρξ.

1931 Εξω από τη Βουλή πραγματοποιούνται εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του νομοσχεδίου «Περί Τύπου» που στρεφόταν κατά του επαναστατικού Τύπου και εκείνη τη μέρα ήταν προς συζήτηση.

1940 Γεννιέται η ποιήτρια και ηθοποιός Κατερίνα Γώγου.

1943 Τη νύχτα της 1ης προς 2η Ιούνη τμήμα καταστροφών του ΕΛΑΣ του Αρχηγείου Ρούμελης ανατινάζει τη σιδηροδρομική σήραγγα του Κούρνοβου. Σκοτώνονται περίπου 600 Ιταλοί αξιωματικοί και στρατιώτες, ενώ η συγκοινωνία διακόπτεται για αρκετές μέρες.

1945 Πραγματοποιείται συνεδρίαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Η εσωτερική κατάσταση και εξέλιξη». Στη συνεδρίαση αυτή παίρνει μέρος και ο Νίκος Ζαχαριάδης, πρώτη φορά ύστερα από 9 χρόνια στις φυλακές της 4ης Αυγούστου και στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου.

1959 Το κιλό αντικαθιστά την οκά ως μονάδα μέτρησης του βάρους (1 οκά = 1.282 γραμμάρια).