Τετάρτη 2 Μάη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πρόκληση στους αγώνες της εργατικής τάξης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βάναυση πρόκληση στους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης αποτελεί η δήλωση που έκανε ανήμερα την Πρωτομαγιά από την Κάσο ο Κ. Καραμανλής, υποστηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση είναι «η έμπρακτη απόδειξη σεβασμού στους αγώνες των εργαζομένων που τιμούμε σήμερα»(!). Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ξεδιάντροπα ότι η κατάργηση του 8ωρου, η ευελιξία των εργασιακών σχέσεων, οι ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα, η αιώνια λιτότητα σε βάρος των εργαζομένων, οι συντάξεις πείνας, η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, όλα αυτά δηλαδή που συνθέτουν τις αντιδραστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, «αποτελούν έμπρακτη απόδειξη στους αγώνες των εργαζομένων»! Ο Κ. Καραμανλής δε δίστασε να υποστηρίξει ότι αυτές οι πολιτικές της κυβέρνησης «αντιμετωπίζουν την ανεργία, την περιθωριοποίηση και τον κοινωνικό αποκλεισμό»(!), όταν συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο και το χάσμα μεταξύ πλουσίων - φτωχών διαρκώς διευρύνεται. "Δουλειά" βέβαια του (εκάστοτε) πρωθυπουργού είναι να εμφανίζει την ταξική πολιτική που εφαρμόζει προς όφελος της άρχουσας τάξης ως πολιτική που είναι "προς όφελος όλων", αλλά είναι καιρός "της γης οι κολασμένοι" να δώσουν την απάντηση που τους αξίζει.

Εργοδοτικές συστάσεις

Την «επαγγελματική ευσυνειδησία» των εργαζομένων επικαλέστηκε ο γενικός διευθυντής της εταιρείας «Στάργουντ» ιδιοκτήτριας των ξενοδοχείων «Μεγάλη Βρετάνια» και «Αστέρα Βουλιαγμένης», προκειμένου οι εργαζόμενοι να μη συμμετέχουν στο χτεσινό απεργιακό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς. Ξεπερνώντας κάθε όριο, η εργοδοσία, με ανακοίνωσή της, που υπογράφει ο γενικός διευθυντής Edmond A. Pinczowski, αφού κάνει λόγο για το αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων να συμμετέχουν στην απεργία, παρακάτω ξεκαθαρίζει ότι η συμμετοχή στην απεργία και η προοπτική να μείνουν οι πελάτες χωρίς εξυπηρέτηση αντιβαίνει στη φύση του επαγγέλματος και τους καλεί να «σκεφτούν» ...σοβαρά πριν αποφασίσουν.

Βεβαίως, τέτοιες ανακοινώσεις δε θα κυκλοφορούσαν στα ξενοδοχεία αν στα επιχειρησιακά σωματεία δεν επικρατούσε ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Μάλιστα, μέχρι και χτες τα σωματεία στα δυο ξενοδοχεία δεν έβγαλαν τσιμουδιά για αυτήν την ωμή εργοδοτική παρέμβαση, ούτε για τα μάτια του κόσμου...

Η γύμνια...

Η ιδεολογική και πολιτική γύμνια της γραμμής του κοινωνικού εταιρισμού που έχουν χαράξει οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, αντικατοπτρίστηκε χτες στις ολιγάριθμες και ισχνές πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις που διοργάνωσαν. Και αυτές όπου τελικά μπόρεσαν. Οι πρωτοπόροι εργάτες γύρισαν και χτες την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, καταλογίζοντας έτσι τις τεράστιες ευθύνες που φέρνουν οι πλειοψηφίες αυτών των οργανώσεων για τα προβλήματα που βιώνουν σήμερα εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι.

Ευθύνες που αποτυπώνονται ανάγλυφα και στο περιεχόμενο της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας 2006-2007 που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, οι εργάτες να εμπιστευτούν αυτούς που έβαλαν την υπογραφή τους σε μια σύμβαση που καταδικάζει στη μιζέρια χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους; Αρκεί να σημειώσουμε ότι την ίδια μέρα που ορισμένοι έβγαζαν πύρινους λόγους από το Πεδίον του Αρεως, ο εργάτης διαπίστωνε ότι μόλις τώρα, ύστερα από τέσσερις μήνες που ο μισθός του ήταν παγωμένος στο ύψος του περασμένου Δεκέμβρη, θα έπαιρνε κάποια αύξηση. Η «αύξηση» αυτή στο μεροκάματο για το 2007 ανέρχεται μόλις στα 1,43 ευρώ την ημέρα. Και με αυτή το μεροκάματο θα γίνει 29,39 ευρώ και αυτά μεικτά!

... και το θράσος

Και όμως, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος φαίνεται να ξεχνάει πού αυτός και οι όμοιοί του στη ΓΣΕΕ έβαλαν την υπογραφή τους πριν ένα χρόνο. Και έτσι με περίσσιο θράσος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μακεδονία» την Κυριακή δηλώνει ότι «οι μισθοί των 650 ευρώ και 700 είναι το τέλος της εργασίας και η αρχή της σκλαβιάς»... Μόνο που ήταν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που υπέγραψε και αποδέχτηκε ο βασικός μισθός να είναι σήμερα στα 657,89 ευρώ. Αυτοί είναι που πέρασαν τις αλυσίδες της σκλαβιάς στους εργάτες και τις εργάτριες. Αυτοί μαζί με τον ΣΕΒ και υπό τα χειροκροτήματα της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ έχτισαν τη φυλακή. Ας μην καμώνονται τώρα ότι δεν ξέρουν τίποτα για το φόνο.

Με τον τουρκικό λαό που αντιστέκεται

Η κτηνώδης επίθεση των δυνάμεων καταστολής εναντίον χιλιάδων διαδηλωτών, που συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις για την εργατική Πρωτομαγιά στην Ινσταμπούλ, επιβεβαίωσε το χαρακτήρα της ως μέρας - συμβόλου της ανειρήνευτης ταξικής πάλης, της αδιάκοπης αναμέτρησης με το μεγάλο κεφάλαιο, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς του εκφραστές, για τα δίκια της εργατικής τάξης. Επιβεβαίωσε και ανέδειξε την άκρατη αντιδραστικότητα της άρχουσας τάξης, ίδια σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Επιβεβαίωσε, όμως, και το μεγαλείο όλων εκείνων, κομμουνιστών, προοδευτικών ανθρώπων, ταξικών δυνάμεων, που, σε συνθήκες δύσκολες, αυταρχισμού, υψώνουν το ανάστημά τους, σηκώνουν ψηλά τις σημαίες των ιδανικών τους.

Η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην πλατεία Ταξίμ, που διοργανώθηκε - και πραγματοποιήθηκε, παρότι ήταν απαγορευμένη από την πρώτη στιγμή που εξαγγέλθηκε - από το ΚΚ Τουρκίας, το Πατριωτικό Μέτωπο, ταξικά συνδικάτα, ήταν αφιερωμένη στη μνήμη των 34 νεκρών διαδηλωτών που δολοφονήθηκαν την Πρωτομαγιά του 1977. Χτυπήθηκε άγρια, οι δυνάμεις καταστολής έστρεψαν εναντίον της εκτοξευτήρες νερού, δακρυγόνα, πυροβολούσαν στον αέρα. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία μεταδίδουν πληροφορίες για 600 συλληφθέντες μόνο στην Ινσταμπούλ!

Τα όσα διαδραματίστηκαν στους δρόμους της Πόλης ήταν ένα στιγμιότυπο της ταξικής πάλης, που μαίνεται ασίγαστη στην Τουρκία. Αυτής που γεννιέται απ' την αβάσταχτη καθημερινότητα του λαού της, ενός λαού που βιώνει τον αυταρχισμό και την αντίδραση, την πιο άγρια εκμετάλλευση, την ανείπωτη φτώχεια. Κι αυτό το γνωρίζει καλά η άρχουσα τάξη της Τουρκίας. Γι' αυτό και στρέφεται με μένος εναντίον κάθε οργανωμένης έκφρασης της λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας, της λαϊκής διεκδίκησης σε ρότα κατάργησης της εκμετάλλευσης. Γι' αυτό και επιμένει να μην αναγνωρίζει ως νόμιμη τη δράση του ΚΚ.

Αυτή η Τουρκία, που μοχθεί και ιδρώνει, που αντιστέκεται και μάχεται, δεν έχει καμία σχέση με την Τουρκία των κοσμικών, των ισλαμιστών, των στρατηγών, των κεφαλαιοκρατών. Ο ελληνικός και κάθε άλλος λαός μπορεί να αναγνωρίσει στο πρόσωπό της το δικό του, στα βάσανά της τα δικά του, στα αιτήματά της τα δικά του αιτήματα. Η Τουρκία των αγωνιζόμενων, των κομμουνιστών, των ριζοσπαστών αριστερών, η Τουρκία των προλετάριων, που μάχεται για ένα καλύτερο αύριο, που θέλει να ζει αρμονικά με τους γειτονικούς της λαούς, πρέπει να έχει την αλληλεγγύη και τη στήριξη της Ελλάδας των αγωνιζόμενων, των κομμουνιστών, των προλετάριων.

Γιατί αυτός είναι ο ένας, ο κοινός δρόμος των λαών που θέλουν να ζήσουν όπως τους αξίζει και δικαιούνται. Γιατί αυτή η Τουρκία, που γέννησε τον Ναζίμ Χικμέτ, «είναι δική μας, με ματωμένους τους καρπούς, δόντια σφιγμένα, πόδια γυμνά» (...) «η θέλησή μας τώρα τρανεύει, να 'ναι δική μας παντοτινά, να ζούμε λεύτεροι σα δέντρα, σα τα δέντρα του ίδιου δάσους, αδερφωμένα, αγκαλιαστά»...


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

«Αντι... τρομοκρατικά»

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΑΝΑΣΑΝΑΝ» υποθέτουμε οι κυβερνώντες μετά την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που αναφέρει την Ελλάδα ως χώρα που «συνεχίζει τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας»...

Αντίστοιχα, ευχαριστημένος πρέπει να είναι και ο Γιώργος Παπανδρέου, αφού και ως υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν παραλείπει να εκφράζει την πίστη του στο «αντιτρομοκρατικό δόγμα».

Βέβαια, ο ελληνικός λαός ούτε «ταγμένος» κατά της τρομοκρατίας είναι, ούτε νιώθει αγωνιζόμενος για τις αξίες του «δυτικού πολιτισμού» και τις σταυροφορίες του Μπους και ούτε θεωρεί «τίτλους τιμής» τέτοιες ανακοινώσεις.

Γιατί τι σημαίνει πρακτικά το να σε θεωρούν «σύμμαχό» τους οι Αμερικανοί; Οτι καταπατάς δημοκρατικά δικαιώματα, φακελώνεις και παρακολουθείς τους πάντες και τα πάντα και μεταβάλλεις μια χώρα σε περιοχή ελεύθερης δράσης για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Αλλωστε, μπορεί να είναι κανείς παρακολουθητής και ταυτόχρονα παρακολουθούμενος...

ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΟΦΟΡΟ του ναυτικού πήγαν χτες στην Κάσο ο Καραμανλής και ο Μεϊμαράκης προκειμένου να εξηγήσουν στους κατοίκους του νησιού την αναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης για το Αιγαίο.

Αν περίμεναν να πάνε με πλοίο της γραμμής ...ακόμη στον Πειραιά θα βρίσκονταν.

Βλέπετε, μόνο αν είσαι πρωθυπουργός ή υπουργός Εθνικής Αμυνας μπορείς να διαθέτεις τέτοιου είδους πλωτά μεταφορικά μέσα. Οι κάτοικοι του νησιού - όπως και όλων των ακριτικών νησιών - έχουν δρομολόγια πλοίων στη ...«χάση και στη φέξη».

Για να έχει κανείς το δικαίωμα να ...μετακινηθεί στην ίδια του τη χώρα, πρέπει αυτό να βολεύει και τους ακτοπλόους εφοπλιστές κι αυτή η συγκυρία είναι πολύ δύσκολο να σου τύχει...


Γρηγοριάδης Κώστας

Στάχτη στα μάτια

Γρηγοριάδης Κώστας

Στεφάνι στο θυσιαστήριο της Καισαριανής κατέθεσε χτες η ΔΑΚΕ, σε μια προσπάθεια να θολώσει κι άλλο τα νερά για την τακτική της στο συνδικαλιστικό κίνημα και τη στήριξη που προσφέρει στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Το έργο είναι βέβαια χιλιοπαιγμένο, αφού και σε πολιτικό επίπεδο, ουκ ολίγες φορές, εκπρόσωποι τόσο της σημερινής, όσο και της προηγούμενης κυβέρνησης, βρέθηκαν σε τόπους θυσίας και εξορίας του λαού, προσπαθώντας να φιλοτεχνήσουν φιλολαϊκό προφίλ. Μόνιμη επωδός, οι δηλώσεις περί «ενότητας» και «κοινών συμφερόντων εργατών και εργοδοτών», η ανάγκη όλοι οι Ελληνες, ανεξάρτητα από το σε ποια τάξη ανήκουν, να αγωνιστούν για το «κοινό καλό». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, αυτό ήταν και χτες το νόημα της παρουσίας της ΔΑΚΕ στο Σκοπευτήριο. Να συσκοτίσει τη στάση της στο συνδικαλιστικό κίνημα, εκεί όπου αντάμα με την ΠΑΣΚΕ στα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων» συμφωνούν στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων προς όφελος των εργοδοτών. Και ύστερα, με ένα στεφάνι στην Καισαριανή, έρχονται να «καθαρίσουν» τις πομπές τους και να πείσουν για τις φιλεργατικές τους δήθεν προθέσεις. Μάταιος κόπος.

Επικίνδυνη ελαφρότητα

Σε ευτελισμό της παρεχόμενης υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και στον εξευτελισμό του ιατρικού λειτουργήματος οδηγεί η εγκύκλιος του υφυπουργού Υγείας Θανάση Γιαννόπουλου προς όλα τα νοσοκομεία (18.4.2007) για το συνδυασμό των θερινών διακοπών των γιατρών με την κάλυψη χρόνιων αναγκών στις τουριστικές περιοχές.

Στην εγκύκλιο αναφέρεται: «Λόγω θέρους και θερινών διακοπών, παρακαλείστε να ενημερώσετε το ιατρικό προσωπικό του ΕΣΥ ότι θα μπορούν να φιλοξενηθούν για τις διακοπές τους σε μερικά τμήματα της χώρας που διαθέτουν περιφερειακά ιατρεία, κέντρα υγείας ή μικρά νοσοκομεία, δωρεάν και με δαπάνη των τοπικών αρχών αυτοδιοίκησης, ενώ παράλληλα θα μπορούν να καλύπτουν με εύλογη απασχόληση τη γύρω περιοχή (ιδίως σε έκτακτα περιστατικά)».

Δηλαδή, το έκτακτο περιστατικό που απαιτεί ετοιμότητα, εμπειρία και πλήρες οργανωμένο δίκτυο, το υπουργείο Υγείας το αντιμετωπίζει με την ελαφρότητα και τη χαλάρωση των διακοπών, προϊδεάζοντας για νέα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των γιατρών. Συνυπεύθυνοι σ' αυτό το ανοσιούργημα είναι και οι τοπικοί άρχοντες που έχουν θεοποιήσει τον τουρισμό, αδιαφορώντας για την ανάπτυξη ενός δημόσιου συστήματος Υγείας που θα καλύπτει με επάρκεια τις περιοχές τους όλο το χρόνο και όχι μόνο τη θερινή περίοδο. Βεβαίως το συγκεκριμένο μέτρο δεν είναι ιδέα μόνο της ΝΔ. Πρωτοεκφράστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα εφαρμόστηκε περιστασιακά και «πειραματικά» απ' αυτήν.

Η... Ριβιέρα της Αθήνας και τα ξένα κόλλυβα!

Διαβάζουμε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»: «Κατασκευαστικές και εταιρείες πετρελαιοειδών, εταιρίες συμβούλων και διοργανωτές εκθέσεων και κάθε είδους εκδηλώσεων, εταιρείες θεματικών πάρκων και άλλες που διαχειρίζονται μαρίνες - αλλά και μερικά από τα ηχηρότερα ονόματα του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου - στροβιλίζονται στο "μπιτς πάρτι" συμφερόντων που έχει στηθεί στα νότια παράλια της Αττικής. Η ολυμπιακή "βιτρίνα" της Αθήνας (οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων) και μαζί όλες οι εκτάσεις "φιλέτα" του Δημοσίου από το Φάληρο ως τον Αγιο Κοσμά και την Ανάβυσσο παραχωρούνται σε ιδιώτες με μακροχρόνιες μισθώσεις εκμετάλλευσης, με στόχο να αποκτήσει η Αθήνα τη δική της κοσμοπολίτικη Ριβιέρα με τη δημιουργία χώρων αναψυχής και ψυχαγωγίας, εμπορικά κέντρα, αλλά και πολυχώρους εκδηλώσεων διεθνών προδιαγραφών».

Αυτό, λοιπόν, είναι το «μετα-ολυμπιακό θαύμα» που ετοίμασαν για το λαό οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ενα λαό που αναγκάστηκε να χρυσοπληρώσει με 10 δισ. ευρώ την κατασκευή των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και που τώρα καταδικάζεται να τις βλέπει μόνο με τα... κιάλια ή να ξαναπληρώνει πανάκριβο εισιτήριο στο μεγάλο κεφάλαιο, στο οποίο έχουν παραχωρηθεί ως έπαθλο - και μάλιστα... άνευ αγώνα - για να φτιάξει τις δικές του Ριβιέρες με ξένα κόλλυβα!

Ομορφος κόσμος, δηλαδή, αγγελικά πλασμένος...

Δεν αδιαφορούν...

Το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς με ψήφισμά του καταδικάζει την απόφαση της εσθονικής κυβέρνησης να μετακινήσει το αντιφασιστικό μνημείο από το κέντρο του Ταλίν και τη βία που επιστράτευσε εναντίον διαδηλωτών. Ως εδώ καλά. Εκφράζει ωστόσο την άποψη ότι οι θεσμοί της ΕΕ αδιαφορούν για την «κατάσταση κοινωνικού και πολιτικού αποκλεισμού των μειονοτήτων στην Εσθονία». Αυταπάτες ως προς τους θεσμούς της ΕΕ; 'Η δεν έχουν πάρει χαμπάρι την ανεπίστρεπτη αντιδραστικότητα της πορείας της ΕΕ; Εμείς πάντως θα αναφέρουμε συμπληρωματικά ότι στις χώρες της Βαλτικής, τα ΚΚ είναι παράνομα, οι ηγέτες τους φυλακίζονται, όταν την ίδια στιγμή επιβραβεύονται συνεργάτες των ναζί, οι Ρωσόφωνοι της Εσθονίας που αποτελούν το 30% του πληθυσμού αντιμετωπίζουν ένα πλέγμα νομικών, οικονομικών, γλωσσικών, πολιτιστικών και πολιτικών διακρίσεων σε βάρος τους, ενώ στερούνται κάθε πολιτικού δικαιώματος.

Τα πράγματα λοιπόν δεν είναι όπως τα βλέπει το ΚΕΑ. Οι ευρωενωσιακοί θεσμοί δεν αδιαφορούν. Στηρίζουν αυτή την κατάσταση. Για παράδειγμα, το Μάη του 2005 ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γκ. Φερχόιγκεν, κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Εσθονίας, δήλωνε «για τις χώρες της Βαλτικής το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου σήμανε την αρχή μιας νέας κατοχής» και «εάν η Ρωσία θέλει να έχει καλές σχέσεις με την ΕΕ τότε θα πρέπει να αναγνωρίσει την παράνομη κατοχή». Μερικά χρόνια νωρίτερα ο ίδιος είχε δηλώσει: «Αν ήμουν πολίτης των χωρών αυτών, θα ζητούσα εγώ ο ίδιος την απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων»!!!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αφετηρία νέων αγώνων

«

Ο πλούτος ανήκει στον κόσμο της δουλιάς». Με την πεποίθηση αυτή, με την αλήθεια του δίκιου τους και την πίστη στον αγώνα τους, χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, νέοι, συνταξιούχοι και μετανάστες σε όλη τη χώρα πλημμύρισαν χτες τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Στις πιο μαχητικές και μαζικές πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών, οι ταξικές δυνάμεις έβαλαν τη σφραγίδα τους και σε αυτόν το γιορτασμό.

Η μαζική παρουσία στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ είναι μια επιπλέον απόδειξη του διαρκώς ανερχόμενου κύρους του Μετώπου στη συνείδηση των πρωτοπόρων εργατών. Είναι απόδειξη της αποδοχής και της εμπιστοσύνης που χαίρει σε πλατύτερα τμήματα εργαζομένων και ταυτόχρονα είναι αποτέλεσμα της μεγάλης και ασίγαστης δραστηριότητας των ταξικών δυνάμεων όλο το προηγούμενο διάστημα στους χώρους δουλιάς, σε επιχειρήσεις και εργοστάσια.

Χτες απ' άκρη σ' άκρη της χώρας οι εργάτες απήργησαν μαζικά και διαδήλωσαν με το ΠΑΜΕ. Διαδήλωσαν και δήλωσαν ότι ακολουθούν σταθερά το δρόμο της ταξικής πάλης. Τον δρόμο της σύγκρουσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, της αντιπαράθεσης και της αμφισβήτησης στην πολιτική του κοινωνικού εταιρισμού και της ταξικής συνεργασίας που πρεσβεύουν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Γιατί έξω από τη γραμμή της ταξικής αναμέτρησης δεν υπάρχει ελπίδα ούτε προοπτική για τους εργάτες. Γιατί ό,τι σήμερα κρατάνε οι εργάτες στα χέρια τους, για ό,τι αξίζει να υπερηφανεύονται σαν τάξη, αυτό το οφείλουν στους αγώνες τους. Είναι καρπός σκληρών ταξικών αναμετρήσεων και συγκρούσεων. Τίποτα δεν τους χαρίστηκε. Για όλα πλήρωσαν με αγώνες και θυσίες.

Μπροστά στη νέα επέλαση που ετοιμάζουν η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, ο ΣΕΒ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, τα διδάγματα αυτά γίνονται ακόμα πιο επίκαιρα. Στις νέες αντεργατικές καταιγίδες που έρχονται, οι εργαζόμενοι χρειάζεται να είναι ακόμα πιο εξοπλισμένοι και σταθεροί. Να τελειώσουν μια για πάντα με τις αυταπάτες της διαχείρισης. Να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματα της «εναλλαγής» του δικομματισμού και του ευρωμονόδρομου. Η αποδυνάμωση αυτών των φορέων είναι όρος για την παραπέρα ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των αγώνων των εργαζομένων. Οσο πιο αδύνατα είναι τα κόμματα της πλουτοκρατίας τόσο πιο ισχυρή θα γίνεται η φωνή της εργατικής τάξης, τόσο πιο αποτελεσματικοί θα είναι οι αγώνες της.

Ο χτεσινός ταξικός γιορτασμός είναι ταυτόχρονα και μια νέα αφετηρία. Αφετηρία νέων αγώνων που θα απαιτούν την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στο ύψος των αναγκών της λαϊκής εργατικής οικογένειας. Αγώνων για την υπεράσπιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, ενάντια στην αρπαγή των αποθεματικών των ταμείων μέσα από τον τζόγο του Χρηματιστηρίου και των τραπεζικών δόλιων παραπροϊόντων. Με τη δύναμη από τον πρωτομαγιάτικο γιορτασμό, με τις θέσεις και τη γραμμή του ΠΑΜΕ, οι εργαζόμενοι πορεύονται και στη νέα απεργιακή κινητοποίηση στις 15 Μάη.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ