ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μιλάνε με το στόμα των τραπεζιτών

Εχουν δοθεί ένα κάρο λεφτά για να σωθούν οι τράπεζες, με τη δικαιολογία ότι «πρέπει να σωθεί η οικονομία». Μέσα σε μία νύχτα, τράπεζες απορροφήθηκαν και από άλλες αποσύρθηκε εντελώς το κράτος. Τα δικαιώματα των εργαζόμενων χτυπήθηκαν, κουρεύτηκαν αποθεματικά Ταμείων, μειώθηκαν συντάξεις, καταργήθηκαν παροχές. Αλλά αυτό σε τίποτα δεν εμποδίζει την πλειοψηφία της ΟΤΟΕ να συνεχίζει να μιλά για τον «αναπτυξιακό ρόλο» των τραπεζών, προς όφελος μάλιστα του λαού. Αυτή η πλειοψηφία, ολοκλήρωσε χτες τον κύκλο των συναντήσεων με όλους τους τραπεζίτες. Οπως η ίδια λέει σε ανακοίνωσή της, οι τραπεζίτες εγγυούνται ότι «οι αναδιαρθρώσεις που αφορούν στα θέματα της εργασίας και των εργαζομένων, θα έχουν ορθολογικό χαρακτήρα. Για το σκοπό αυτό, θα αξιοποιηθούν συναινετικές διαδικασίες (εθελούσιες έξοδοι κ.ά.), αποκλειομένων σε κάθε περίπτωση των απολύσεων». «Ορθολογικό» όμως για τους καπιταλιστές, σημαίνει παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, γιατί μόνο έτσι μπορούν να βγουν παραπάνω κέρδη. «Εθελούσια έξοδος» σημαίνει απόλυση με αυξημένη (στην καλύτερη περίπτωση) αποζημίωση, που σημαίνει ότι οι καπιταλιστές είναι διατεθειμένοι μεσοπρόθεσμα να πληρώσουν κάτι παραπάνω, για να μειώσουν μακροπρόθεσμα το λεγόμενο «κόστος εργασίας». Ετσι, ικανοποιημένη πλέον η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ, επισημαίνει «την ανάγκη ενός σταθερού, ουσιαστικού, εποικοδομητικού και ειλικρινούς διαλόγου για την αντιμετώπιση αυτής της πολύπλευρης κρίσης, θέση που όπως διαπιστώθηκε αποδέχονται και οι Τράπεζες»! Είναι η ίδια πλειοψηφία που καλούσε σε πανεθνική εκστρατεία για να επιτευχθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής και άλλων τραπεζών. Στις 6 Νοέμβρη, οι τραπεζοϋπάλληλοι δεν πρέπει να συρθούν πίσω από αυτή την πλειοψηφία. Η θέση τους είναι με όλους τους εργάτες και υπάλληλους στην απεργία και στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

Ρεσιτάλ αντικομουνισμού

Ρεσιτάλ χυδαίου αντικομουνισμού έδωσαν ΠΑΣΠ - ΕΑΑΚ - ΑΡΕΝ - Αναρχικοί, στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών του Πολυτεχνείου Ξάνθης που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 30 Οκτώβρη.

Την ώρα που ήταν σε εξέλιξη συζήτηση πάνω σε ψήφισμα που κατέθεσαν οι δυνάμεις του ΜΑΣ για την προβοκάτσια και τους τραμπουκισμούς της ΧΑ στο 1ο ΕΠΑΛ Ξάνθης, άρχισε η επίθεση. Αναμασώντας τις χυδαιολογίες για «απολύσεις που κάνει το ΚΚΕ», για το «ΠΑΜΕ που το 2011 χτυπούσε το κίνημα», αλλά και παράγοντας νέα αίσχη του τύπου «στον Περισσό καλλιεργούνε ναρκωτικά» (!), οι εκπρόσωποι των παραπάνω παρατάξεων, εν χορώ, ακολούθησαν την γκεμπελική λογική τού «πες, πες κάτι θα μείνει...». Εφεραν μέσα στη σχολή την προβοκατόρικη πρακτική και επιχειρηματολογία των ίδιων των χρυσαυγιτών, την ώρα που οι δυνάμεις του ΜΑΣ καλούσαν τους φοιτητές να καταδικάσουν τη Χρυσή Αυγή και τις πρακτικές της! Οποιο άλλο σχόλιο περιττεύει.

Στοχοποιούν πρωτοπόρους εργάτες

Η καταδίκη συνδικαλιστών της Ζώνης, ύστερα από μήνυση εργολάβων που δραστηριοποιούνται στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού (ΒΙΠΑΣ), είναι «κρίκος» στο μπαράζ των διώξεων που κλιμακώνεται, μαζί με τον αντικομμουνισμό, που επίσης οξύνεται, με ευθύνη της κυβέρνησης. Πού στοχεύουν; Στην τρομοκράτηση και την καταστολή του εργατικού - λαϊκού κινήματος, βάζοντας στο στόχαστρο τα πιο πρωτοπόρα στελέχη του, τους κομμουνιστές συνδικαλιστές και άλλους εργάτες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Η ένταση του αντικομμουνισμού είναι, ταυτόχρονα, στοιχείο της αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος. Αξιοποιείται από τα αστικά κόμματα, αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν καλύτερους όρους ενσωμάτωσης του λαού στη διαχείριση, ανεξάρτητα από το μείγμα που ο καθένας υπερασπίζεται.

Οι εξελίξεις στη Ζώνη επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες των ταξικών σωματείων και του ΚΚΕ ότι στο Πέραμα βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο της μεγαλοεργοδοσίας να περιορίσει την επιρροή ή και να απαλλαγεί από τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Για να το πετύχουν, οι μεγαλοεργολάβοι στρατολόγησαν τη Χρυσή Αυγή. Η απόφαση του δικαστηρίου, που καταδίκασε τους συνδικαλιστές επειδή περιφρούρησαν απεργία στο ΒΙΠΑΣ, ρίχνει νερό στο μύλο των εργοδοτών και της φασιστικής οργάνωσης, που δρα κάτω από τις εντολές τους. Επαληθεύεται ότι η Χρυσή Αυγή είναι τσιράκι της εργοδοσίας. Οτι διασυνδέεται και δρα παράλληλα με τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό.

Η προχτεσινή περίπτωση του εργολάβου που έβαλε τα συνεργεία να κάνουν χρήση φλόγας σε σωληνώσεις πλοίου γεμάτες με αέριο είναι αποκαλυπτική. Θα μπορούσε να γίνει παρανάλωμα, αν η πενταμελής επιτροπή ελέγχου των μέτρων ασφάλειας δεν σταματούσε τις εργασίες. Οι πενταμελείς επιτροπές είναι κατάκτηση των εργαζομένων και των ταξικών τους σωματείων, που συμμετέχουν σ' αυτές. Επιβλήθηκαν μετά την έκρηξη στο δεξαμενόπλοιο «ΑΝΑΓΚΕΛ ΓΚΡΕΪΤΝΕΣ» το 1987. Η δράση τους έχει γλιτώσει πολλούς εργάτες από του χάρου τα δόντια. Τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, όμως, κοστίζουν στους εργολάβους και ψάχνουν τρόπο να απαλλαγούν. Είναι ένας από τους λόγους που βάζουν λυτούς και δεμένους για να σπάσουν τους δεσμούς των ταξικών συνδικάτων με εργαζόμενους και άνεργους στη Ζώνη.

Το κίνημα έχει συμφέρον και καθήκον να υπερασπιστεί τη συνδικαλιστική δράση, να βάλει εμπόδια στα σχέδια εργοδοσίας, κυβέρνησης και των μηχανισμών τους. Κανένα φόβο, καμιά αναστολή δεν πρέπει να προκαλεί η προσπάθεια ποινικοποίησης των εργατικών αγώνων. Αλλά δεν πρέπει να προκαλεί και καμιά επανάπαυση. Ο αντίπαλος είναι ισχυρός, αλλά όχι ανίκητος. Προσθέτει τον έναν αντιδραστικό νόμο πάνω στον άλλο, όπως έκανε και με την ψήφιση τροπολογίας για την αναστολή της χρηματοδότησης των κομμάτων που κάνει αναφορές στον «τρομονόμο». Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισε τη συγκεκριμένη τροπολογία, έχει ευθύνη για την ενίσχυση του οπλοστασίου σε βάρος του εργατικού κινήματος. Οσο ο λαός ξεδιαλύνει καλύτερα τους εχθρούς απ' τους φίλους του, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για τους πρώτους να τον βάλουν από κάτω.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Ανυπακοή - αντεπίθεση

«Ο ανταγωνισμός μεταξύ στελεχών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ θυμίζει ακόμη τον καιρό που πίστευαν ότι μόνο αυτά τα δύο κόμματα υπήρχαν και ότι το μόνο που μετρούσε ήταν να μη δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους τους. Αν και οι συνθήκες επιβάλλουν τη συνεργασία, η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη, που οι πρωταγωνιστές της δημόσιας ζωής δε βρίσκουν το χρόνο ή τη διάθεση να συνεργαστούν ουσιαστικά. Οταν οι ψηφοφόροι είναι ήδη δυσαρεστημένοι, όταν δεν υπάρχουν πόροι και θέσεις εργασίας, όταν οι δανειστές αδιαφορούν για τις πολιτικές αγωνίες της εξαρτημένης χώρας, θα περίμενε κανείς πρωτοβουλίες ευρύτερης συνεργασίας. Μια θετική, παρότι καθυστερημένη, εξέλιξη ήταν η προχτεσινή συζήτηση του υπουργού Οικονομικών με βουλευτές της ΝΔ πάνω στο ακανθώδες θέμα του νέου φόρου ακινήτων. Μόνο έτσι μπορούν να βρεθούν επιχειρήματα και λύσεις που θα πείθουν και τους ψηφοφόρους - όταν η συμπολίτευση πιστεύει αυτό που κάνει και στη συζήτηση θα συμμετέχουν και αντιπολιτευόμενες δυνάμεις. Οι κυβερνητικοί εταίροι, πιεσμένοι από εσωτερικές διαφωνίες και από εξωτερική πίεση, συχνά δρουν σπασμωδικώς και χωρίς να πιστεύουν οι ίδιοι σε όσα κάνουν. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δρουν με την ιδέα ότι θα είναι πάντα αντιπολιτευόμενα και, συνεπώς, δε χρειάζεται να συμβιβάζονται με την πραγματικότητα. Η μάχη για απαλλαγή από το χρέος και για άλμα προς την ανάπτυξη αφορά δικές μας μεταρρυθμίσεις, αλλά καθοριστικής σημασίας είναι οι συνεχείς διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και δανειστές. Οσο κι αν διαφωνούν σε πολιτικό επίπεδο, τα υπεύθυνα κόμματα θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να παρουσιάσουν ενιαίο (άρα ισχυρό) μέτωπο για την προστασία της ελληνικής κοινωνίας»... Αυτά από τη χτεσινή «Καθημερινή».

Οι αστοί θέλουν πολιτική συναίνεση όλων των κομμάτων - διαχειριστών του συστήματος προκειμένου να χειραγωγούν το λαό στην αναγκαιότητα εφαρμογής της αντεργατικής, αντιλαϊκής πολιτικής που θα τους βγάλει από την κρίση, διαβλέποντας όξυνση των αντιδράσεων και δυσκολίες στο αστικό πολιτικό σύστημα να τις διαχειριστεί, ακριβώς επειδή αντανακλούν στις διαφωνίες στα κόμματα της διαχείρισης. Ο λαός να το πάρει αλλιώς. Ανυπακοή και αντεπίθεση στην πολιτική που τον έχει στείλει στην κόλαση, μέχρι την ανατροπή της.

Υπερδραστήριοι...

Προσέξτε τη... δράση του Εργατικού Κέντρου Εβρου: Ενα μήνα σχεδόν από την κήρυξη της απεργίας στις 6 Νοέμβρη, δεν έχει καλέσει ούτε καν σε συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο και δεν έχει ενημερώσει τα ΔΣ των Σωματείων - μελών του, υπονομεύοντας ανοιχτά την απεργιακή κινητοποίηση. Από την άλλη, όμως, το Εργατικό Κέντρο εμφανίζεται... υπερδραστήριο στην υλοποίηση προγραμμάτων της ΕΕ, συμμετέχει σε «Αναπτυξιακές Συμπράξεις» (όπως η «Αναπτυξιακή Σύμπραξη Νοτίου Εβρου»), που αποτελούν μέσο για εύρεση φτηνών εργαζομένων, δίχως δικαιώματα, για ανακύκλωση της ανεργίας και αναδιανομή της φτώχειας. Μανατζάρουν δηλαδή αντί να πολεμούν τη στρατηγική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που επιδεινώνει τις συνθήκες που δουλεύει και ζει ο λαός. Με τέτοιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι εργαζόμενοι είναι καταδικασμένοι. Να γιατί λέμε ότι η ανασύνταξη του κινήματος προϋποθέτει να τις πετάξουν από το σβέρκο τους.

Ενα ακόμα κάλπικο δίλημμα

Το δικό του κάλπικο δίλημμα έθεσε ο επικεφαλής του «Σχεδίου Β'» Αλ. Αλαβάνος. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη Λάρισα, ανάμεσα σε άλλα, δήλωσε: «"Ευρώ ή Εθνικό Νόμισμα". Αυτό είναι το κεντρικό δίλημμα των εκλογών. Σε αυτό το σταυροδρόμι βρίσκεται ο ελληνικός λαός σε αυτή τη δραματική στιγμή της ιστορίας μας».

Ο Αλ. Αλαβάνος δεν θα μπορούσε παρά να αθροιστεί στους τόσους και τόσους πριν απ' αυτόν που έθεσαν άπειρα ψευτοδιλήμματα στο λαό, για να τον απομακρύνουν απ' τα πραγματικά διλήμματα στα οποία έπρεπε και πρέπει να πάρει θέση. Το «ευρώ ή εθνικό νόμισμα» είναι ένα τέτοιο δίλημμα, προσδίδει στο νόμισμα σχεδόν μεταφυσικές ιδιότητες και επιχειρεί να το αποκόψει απ' την καπιταλιστική οικονομία και εξουσία, που θα παραμείνει εξίσου βάρβαρη για το λαό ακόμα κι αν στη θέση του χρήματος κυκλοφορήσουν καραμελίτσες.

Αυτή την οικονομία το «Σχέδιο Β'» την υπερασπίζεται και θέτει την πρότασή του στην υπηρεσία της. Το είπε και ο Αλ. Αλαβάνος: «Η διεθνής πείρα διδάσκει ότι είναι αδύνατο για μια χώρα σε ύφεση, να βρει το δρόμο της ανασυγκρότησης και της απασχόλησης, χωρίς νόμισμα που της προσφέρει ανταγωνιστικότητα, χωρίς ρευστότητα, χωρίς παύση πληρωμών στους δανειστές της, χωρίς ένα ισχυρό, δημοκρατικό όμως κράτος, που θα εξασφαλίζει την κοινωνική προστασία και θα μπει δυναμικά στη διαδικασία ανάπτυξης και τη μαζική και ταχεία δημιουργία θέσεων εργασίας».

Αναφέρεται, φυσικά, σε ανασυγκρότηση κι ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, που κατά την άποψή του μπορούν να επιτευχθούν με ένα μείγμα διαχείρισης αλλιώτικο απ' το σημερινό που θα εδράζεται στις δυνατότητες που δίνει η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος και η εγκατάλειψη του ευρώ. Πρόκειται για τη συνεισφορά του «Σχεδίου Β'» στη συζήτηση και την αντιπαράθεση που ήδη διεξάγεται στους κόλπους της αστικής τάξης και μεταξύ των πολιτικών της εκπροσώπων. Μια συζήτηση, δηλαδή, που δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα του λαού, που γίνεται αυστηρά στο πλαίσιο εκείνης της εξουσίας που τον καταδυναστεύει και με τους όρους που εξυπηρετούν τα δικά της συμφέροντα.

Οσο για το ισχυρό κράτος που τάχα θα μεριμνά για τους ανθρώπους του μόχθου, πρόκειται για την ίδια λαθροχειρία που το «Σχέδιο Β'» επιχειρεί και με το νόμισμα, με την ανασυγκρότηση, την ανταγωνιστικότητα, τίποτα απ' όλα αυτά δεν είναι ουδέτερο. Καθορίζονται απ' την τάξη που έχει στα χέρια της τα μέσα παραγωγής. Το κράτος είναι της αστικής τάξης και ως τέτοιο είναι εχθρικό προς το λαό.

Αντιλαϊκός κουρνιαχτός για το χαράτσι

Μπόλικος κουρνιαχτός έχει σηκωθεί τις τελευταίες μέρες, γύρω από τις δήθεν «αλλαγές» στο υπό κατάθεση στη Βουλή νομοσχέδιο για τον «ενιαίο φόρο ακινήτων». Βροχή πέφτουν και οι διάφορες «εποικοδομητικές προτάσεις», οι οποίες διατυπώνονται από παράγοντες της συγκυβέρνησης, από βουλευτές των κομμάτων που τη στηρίζουν, από τους κάθε είδους διαχειριστές της πολιτικής που οδηγεί το λαό στη χρεοκοπία. Οι προτεινόμενες «εναλλακτικές» λύσεις, όχι μόνο δεν ανακουφίζουν το λαό αλλά είναι επικίνδυνες για τις ανάγκες του.

Επί της ουσίας, το νέο μόνιμο χαράτσι έρχεται να επεκτείνει το σημερινό ...«έκτακτο» φόρο, να ενισχύσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη συγκέντρωση αγροτικών εκτάσεων και μικρής περιουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Είναι χαρακτηριστικό και το γεγονός ότι προκειμένου να διασφαλίσουν την «εισπραξιμότητα» του νέου φόρου, απαγορεύουν κάθε μεταβίβαση λαϊκής στέγης και εδαφικών εκτάσεων (αγοραπωλησία, κληρονομιά, γονική παροχή). Επίσης, έχουν προβλέψει τη δυνατότητα πώλησης ακινήτου σε τρίτο, με την προϋπόθεση ότι αυτός με τη σειρά του θα αναλάβει την εξυπηρέτηση του χρέους στην Εφορία. Ετσι αυτός ο φόρος, σε συνδυασμό με την υπόλοιπη αβάσταχτη φορολογία των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών, ουσιαστικά θα σπρώξει στην πώληση της μικρής ακίνητης περιουσίας και στη συγκέντρωση της γης σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η «συζήτηση» που αφορά στη μοιρασιά της επιβάρυνσης, όπως ανάμεσα στις αγροτικές εκτάσεις και στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, εκδηλώνεται ταυτόχρονα και παράλληλα με την ενιαία επίθεση του κεφαλαίου. Ετσι, για παράδειγμα, ακόμη και η παραμικρή «υποχώρηση» στα προβλεπόμενα χαράτσια για τα αγροτεμάχια και τις εκτός σχεδίου εκτάσεις, ισοδυναμεί με νέες ανατιμήσεις πάνω στη λαϊκή στέγη για μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους. Αλλωστε, το ομολόγησε και ο ίδιος ο υπουργός των Οικονομικών λέγοντας ότι όλες οι προτάσεις μπορεί και να γίνουν αποδεκτές, αλλά με την προϋπόθεση να είναι «δημοσιονομικά ουδέτερες», δηλαδή να προβλέπουν χαράτσια ισοδύναμης απόδοσης. Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνει στα «στρατηγικά αδιέξοδα» της κυβέρνησης, την οποία και κατηγορεί ως «ανήμπορη να ψελλίσει έστω την οποιαδήποτε εναλλακτική λύση».

Απόλυτα ψευδεπίγραφος είναι και ο όρος «ενιαίος φόρος ακινήτων», αφού το μόνο που «ενσωματώνει», δηλαδή καταργεί, διασπείροντας το βάρος στα λαϊκά νοικοκυριά, είναι ο φόρος πάνω στη μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία. Μέχρι την επιβολή του «έκτακτου» χαρατσιού, υπήρχε αφορολόγητο όριο για την προσωπική ακίνητη περιουσία κάτω από τα 200.000 ευρώ. Πλέον, οι προκλητικά ευνοημένοι θα είναι οι μεγαλοϊδιοκτήτες με περιουσία πάνω από 400.000 ευρώ, για την οποία προβλέπονταν υψηλότεροι φορολογικοί συντελεστές. Αλλά το κεντρικό στοιχείο, το οποίο σκόπιμα αποκρύβεται κάτω από γενικόλογα συνθήματα για τη φορολόγηση των πλουσίων, τα οποία πλασάρει και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί το γεγονός ότι οι μεγάλοι ευνοημένοι είναι τα μονοπώλια, επιχειρηματικοί όμιλοι και ισχυρές επιχειρήσεις. Σήμερα κανείς από αυτούς δε φορολογείται στη βάση της συνολικής ακίνητης περιουσίας που κατέχει, χώρια βέβαια τις άλλες τρανταχτές εξαιρέσεις, ελαφρύνσεις, κρατικές επιδοτήσεις από «επενδυτικούς» νόμους και τα άλλα προνόμια του κεφαλαίου.

Από τη δική του πλευρά το ΚΚΕ απαιτεί και παλεύει για την άμεση κατάργηση του χαρατσιού στα ακίνητα και την κατάργηση όλων των αντιλαϊκών φόρων που ματώνουν τις λαϊκές οικογένειες, για να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο και η μεγάλη ακίνητη περιουσία.

Να σε κάψω Γιάννη...

Πρόγραμμα δωρεάν διανομής τροφίμων από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ξεκίνησε χτες 1η Νοέμβρη και τυγχάνει ιδιαίτερης μεταχείρισης και προβολής από τα αστικά μέσα ενημέρωσης ως δείγμα μεγάλης προσφοράς στην κοινωνία που δοκιμάζεται!

Αυτό που δε μας λένε όμως, αλλά εμείς πρέπει να σκεφτούμε, είναι πως υπεύθυνοι για την άθλια κατάσταση που βιώνουν χιλιάδες νοικοκυριά και χρειάζονται τη «δωρεάν βοήθεια» είναι αυτοί οι ίδιοι που σήμερα την προσφέρουν «απλόχερα». Είναι οι συγκυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ και λοιποί που εξυμνούν την οικονομική σταθερότητα της χώρας στη ζώνη του ευρώ, με οποιοδήποτε κόστος, ακόμη και με το να πληρώνουν τη «δωρεάν βοήθεια».

Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις έχουν οδηγήσει τα λαϊκά εισοδήματα να μειώνουν την αγορά τροφίμων κατά 27%, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, και είναι οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που καλούν τον κόσμο να κατέβει να ψωνίσει τις Κυριακές στα ανοιχτά εμπορικά καταστήματα ρούχα, παπούτσια, τσάντες και άλλα προϊόντα, που όμως δεν τρώγονται!

Κι άλλη μία παράμετρος: Τα υπουργεία δεν υπάρχουν για να προσφέρουν τη δωρεάν βοήθεια στους οικονομικά αδύναμους, αλλά για να χαράσσουν και να εφαρμόζουν πολιτικές που θα οδηγούν τον κόσμο να μη χρειάζεται τη «δωρεάν βοήθεια», αλλά να μπορεί να παράγει μόνος του τα «προς το ζην». Αν ήθελαν να «βοηθήσουν», ας μην έκοβαν μισθούς και συντάξεις. Αυτό βέβαια σε συνθήκες καπιταλισμού, και μάλιστα εν μέσω κρίσης, δε γίνεται, αυταπάτες δεν έχουμε.

Αλλά, τουλάχιστον, οι κυβερνώντες ας αφήσουν τις φιέστες και τα παχιά τα λόγια που λένε για να κρύψουν τις πομπές τους και να μαζέψουν κανένα ψηφαλάκι. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα γίνεται με συγχρηματοδότηση της ΕΕ και περιλαμβάνει είδη διατροφής, όπως τυροκομικά, ζυμαρικά και ελαιόλαδο που εκτός του ότι τα έχουμε πληρώσει με άλλες μορφές, πολλά από τα προϊόντα είναι εισαγωγής την ώρα που η ντόπια παραγωγή σαπίζει και πετιέται στα σκουπίδια, μαζί με τους αγρότες που την παράγουν!