«Το Πανεπιστημιακό Ασυλο εξασφαλίζει χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών και αναπτύξεως της έρευνας, αναζητήσεως της γνώσης, των ανθρωπίνων αξιών. Για την κοινωνία, παρέχει άσυλο σε κάθε κοινωνική ομάδα που θέλει ελεύθερα να εκφραστεί υπό τον όρο ότι σέβεται τους θεσμούς και τους χώρους και δεν επιδίδεται σε καταστροφές και βανδαλισμούς».

Ετσι ξεκινά το κείμενο του πρύτανη του ΕΜΠ, κ. Κωνσταντίνου Μουτζούρη, σχετικά με το Πανεπιστημιακό Ασυλο, που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή». Και το δημοσιεύουμε, για να θέσουμε ορισμένα ερωτήματα:

Πρώτον, η πολιτική της υποχρηματοδότησης των Πανεπιστημίων από το κράτος εξασφαλίζει ή υπονομεύει ευθέως τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις, για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών;

Δεύτερον, η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της πολύμορφης «σύνδεσης των ΑΕΙ με την αγορά», της χρηματοδότησης και υποταγής της επιστημονικής έρευνας στις μεγάλες επιχειρήσεις, της αναζήτησης «χορηγών», κλπ., κλπ., εξασφαλίζει ή καταρρακώνει την ελεύθερη ανάπτυξη της έρευνας, της αναζήτησης της γνώσης και των ανθρωπίνων αξιών;

Τρίτον, το Πανεπιστημιακό Ασυλο συμπεριλαμβάνει και τις χρηματοδοτούμενες από το ΝΑΤΟ επιστημονικές έρευνες, αφού οι τελευταίες... «σέβονται τους θεσμούς και το χώρο και δεν επιδίδονται σε καταστροφές και βανδαλισμούς»;

Εχουμε τη γνώμη ότι οι απαντήσεις στα προαναφερόμενα ερωτήματα είναι σχετικά εύκολες και αναδείχνουν τις πραγματικές, σύγχρονες Συμπληγάδες, που συνθλίβουν το Πανεπιστημιακό Ασυλο. Ας σταματήσουν, επομένως, όσοι ασχολούνται με το θέμα, να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλο...

Ποιον έβαλε το ΠΑΣΟΚ υπεύθυνο, εκ μέρους του Πολιτικού Συμβουλίου, για τον αγροτικό τομέα; Τον Θ. Πάγκαλο! Αυτόν που πρώτος, εδώ και χρόνια, είχε δηλώσει ότι το αγροτικό δυναμικό της χώρας πρέπει να μειωθεί, από το 20% και πλέον, που ήταν τότε, στο 7% και κάτω!! Ο Πάγκαλος, λοιπόν, πήρε στα σοβαρά τα νέα καθήκοντά του και επέδραμε στην επαρχία για να εξηγήσει την πολιτική του κόμματός του στους αγρότες.

Και σαν τον δολοφόνο που γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος, πήγε στη Θεσσαλία. Εκεί είπε ότι «επιθυμία μας είναι ν' ανθίσει η ανεξάρτητη πρωτοβουλία του αγρότη». Τι εννοούσε, «ο Θεός και η ψυχή του», αλλά αυτό που καταλαβαίνουν οι αγρότες είναι ότι είναι αδύνατον να «ανεξαρτητοποιηθούν» από τη νέα ΚΑΠ που τους καταστρέφει - αυτή που πρώτη ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - και γι' αυτό χρειάζεται να την ανατρέψουν με τον αγώνα τους.

Είπε ακόμα ότι «η πολιτική της ΝΔ οδηγεί σε νέα φεουδαρχία». Σωστό, εν πολλοίς, αλλά σε τι διαφέρει η πολιτική της ΝΔ, από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ; Σε τίποτα. Τα δυο κόμματα και ως προς αυτή, μοιάζουν σαν μονοωικά δίδυμα και λειτουργούν σαν σιαμαία αδέλφια.

Κατά τ' άλλα ο Πάγκαλος δήλωσε ότι... θα κυνηγάει τον Μπασιάκο από χωριό σε χωριό για να τον αναγκάσει να εξηγήσει την πολιτική του. Ωραία απασχόληση βρήκε και «θά 'χει πλάκα» να τρέχει στα βουνά και στα λαγκάδια...

Κατανοούμε τον προβληματισμό του κ. υπουργού. Πόσο μάλλον, αν προσθέσουμε στα όσα είπε και τους διάφορους κεφαλαιοκράτες, που κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος του λαού, χρησιμοποιώντας τη ΔΕΗ και τον τομέα της ενέργειας γενικότερα (προμηθευτές, ιδιωτική παραγωγή και πώληση ηλεκτρικού ρεύματος, κλπ.). Μπορεί κάποιοι «πρασινορόζ» οπαδοί του «ευρωμονοδρόμου» να ισχυρίζονται ότι μπορείς να έχεις και την πίτα στο ταψί και τον σκύλο χορτάτο, αλλά το νόημα της λαϊκής αυτής παροιμίας δε χωρά την παραμικρή αμφισβήτηση. Πολύ περισσότερο, αν τη μεταφέρεις στο πλαίσιο της πολιτικής «απελευθέρωσης της ενέργειας» και τις γενικότερες συνθήκες του σύγχρονου καπιταλισμού.

Μια και μόνη λύση εξασφαλίζει «να παίρνουν καλές αμοιβές οι εργαζόμενοι και οι καταναλωτές να πληρώνουν σε φτηνές τιμές». Να γίνει η ΔΕΗ λαϊκή περιουσία, στο πλαίσιο μιας ριζικά διαφορετικής πορείας της χώρας, όπου ο λαός θα έχει την εξουσία και οι ανάγκες του θα αποτελούν το κίνητρο - στόχο της ανάπτυξης, στέλνοντας το επιχειρηματικό κέρδος και τους κεφαλαιοκράτες στα αζήτητα της ιστορίας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι λίγο παραπάνω από 100.000 κάτοικοι του νησιωτικού κρατιδίου, που είναι συνάμα μια απ' τις φτωχότερες χώρες της υφηλίου, θα τον αναγκάσουν να τιμήσει την υπόσχεσή του, σε περίπτωση που ο ίδιος επιλέξει να τη «λησμονήσει»... Η υπομονή της νεολαίας στα τερτίπια της ντόπιας ολιγαρχίας έχει εξαντληθεί εδώ και χρόνια. Ο λαός απαιτεί δημοκρατία και εάν το αίτημά του δε δικαιωθεί, τότε ο βρετανοτραφείς βασιλιάς Γεώργιος Τούπου Ε' θα αναγκαστεί στο μέλλον να μην έχει ούτε καν έναν διακοσμητικό ρόλο...