«Με λένε ήρωα ή φονιά;» είχε ρωτήσει τον πατέρα του ο δράστης των δολοφονικών επιθέσεων.

Κι όμως. Το ερώτημα δεν «έστεκε στον αέρα». Πρόσφατα, μάλιστα, υποδοχή ηρώων επιφύλαξαν ορισμένοι κάτοικοι του χωριού Βαρετάδα στην Αιτωλοακαρνανία σε έξι συγχωριανούς τους που οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη επειδή πυροβόλησαν κατά Αλβανών λαθρομεταναστών. Το περιστατικό συνέβη πριν λίγες μέρες, όταν ένας χωρικός ειδοποίησε θαμώνες καφενείου ότι λαθρομετανάστες έκλεψαν ένα αρνί. Οπλισμένοι βγήκαν να τους κυνηγήσουν. Οι Αλβανοί κρύφτηκαν και όταν η Αστυνομία πήγε να τους συλλάβει, κάποιοι από αυτούς τους πυροβόλησαν όταν έβγαιναν από τους θάμνους. Τραυματίστηκαν δυο αλλοδαποί και αρνί δε βρέθηκε. Το περιστατικό συνέβη σε μια περιοχή όπου τα περιστατικά κλοπών και άλλων παράνομων πράξεων είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Τα θύματα περπατούσαν μέσα στο καταχείμωνο τρεις μέρες για να έρθουν στην ελληνική γη της επαγγελίας...

Ανάλογα περιστατικά έχουν συμβεί πολλά τα τελευταία χρόνια. Η έξαρση της εγκληματικότητας που προκαλούν η οικονομική κρίση στη χώρα μας, αλλά και η κρίση που υπάρχει σε όλους τους θεσμούς της ελληνικής κοινωνίας, χρειαζόταν έναν εύκολο εχθρό. Αυτός δεν μπορεί να είναι «δικός μας». Πρέπει να είναι κάτι ξένο από μας. Οι Αλβανοί ληστεύουν, δολοφονούν, οι Ρουμάνοι κάνουν διαρρήξεις, οι Αφρικανοί φέρνουν ναρκωτικά οι, οι... Πάντα οι άλλοι κάτι κάνουν. Στο «σακί» μπήκαν οι χιλιάδες αλλοδαποί που ζουν και εργάζονται για ένα κομμάτι ψωμί στη χώρα μας. Γιατί τα ρεπορτάζ των καναλιών δε «βλέπουν» τρώγλες, χαμηλά μεροκάματα, εξαθλίωση, εκμετάλλευση, παραβίαση ατομικών ελευθεριών. Δε δείχνουν το καθεστώς της διαρκούς προσωρινότητας που έχει καταδικάσει το ελληνικό κράτος τους ξένους εργάτες. Κι αυτό συμβαίνει διότι με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται το φτηνό εργατικό δυναμικό που θα δουλέψει στα χωράφια και στα εργοστάσια. Από την άλλη, έτοιμο είναι το αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο που εισάγει νέες κατασταλτικές διατάξεις σε βάρος του μη νόμιμου μετανάστη και άλλες που επιβάλλουν λογικές και πρακτικές κατάδοσης. Σαν να ήταν λίγοι οι εργοδότες που απασχολούσαν παράνομα μετανάστες και μετά τους κατέδιδαν στις αρχές για να μην τους πληρώσουν το μεροκάματο από το οποίο δεν εξαρτάται η ζωή, αλλά η επιβίωσή τους.

Η ψυχωτική-ρατσιστική εμμονή που έχει κυριαρχήσει σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας, έχει, ευτυχώς, και το αντίθετό της. Τους πολίτες που αγωνίζονται και ζητούν τη νομιμοποίηση των μεταναστών. Αυτών που σήμερα, είναι γείτονές τους, συνάδελφοι τους στο μεροκάματο. Σήμερα που οι ατομικές ελευθερίες και τα κοινωνικά δικαιώματα δέχονται τα πυρά της άρχουσας τάξης, ο αγώνας για την υπεράσπισή τους αρχίζει από τη συμπαράσταση στους κοινωνικά αδύνατους. Τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Γιατί, «σωστό κι αντρίκειο είναι να είσαι στο πλευρό του φουκαρά που έχει δίκιο...».