Μπροστά στη διευρυμένη επίθεση και λεηλασία που γίνεται σε βάρος χιλιάδων φοιτητών - σπουδαστών και των οικογενειών τους, η Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών καλεί όλους τους Φοιτητικούς και Σπουδαστικούς Συλλόγους, συνδικαλιστές και φοιτητές όλων των σχολών να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να κλιμακώσουν τη δράση, τη συλλογική διεκδίκηση και συζήτηση σε κάθε έτος και σχολή, ώστε να δημιουργηθούν παντού εστίες αντίστασης ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, που στόχο έχουν την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων. Σημαντικό σταθμό στην προσπάθεια αυτή αποτελεί η 6η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 22 Νοέμβρη, με κύριο στόχο το συντονισμό της δράσης και των αιτημάτων, την πάλη για την ανασυγκρότηση και αναζωογόνηση των Φοιτητικών και Σπουδαστικών Συλλόγων. Η Πανελλαδική Συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο ΤΕΙ Αθήνας (οδός Αγίου Σπυρίδωνος 28, Αιγάλεω).

Σήμερα ο «Ριζοσπάστης» συζητάει με τον Κώστα Θεοδωρόπουλο, μέλος του ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου Φυσικού Αθήνας, για την αναγκαιότητα συντονισμού της δράσης, τα εμπόδια που συναντά η προσπάθεια αυτή και την επιτακτική ανάγκη να σπάσει το κλίμα ατομικισμού και μοιρολατρίας που καλλιεργείται.

«Είναι κρίσιμο το επόμενο διάστημα για τη ζωή και τις σπουδές μας. Ηδη έχουμε δώσει αγώνες κι απάντηση στην επίθεση που γίνεται στα δικαιώματά μας, μέσα από το συλλαλητήριο στις 5 και την απεργία στις 12 Νοέμβρη. Τώρα είμαστε σε περίοδο προετοιμασίας. Ηδη δεκάδες Επιτροπές Αγώνα απ' άκρη σ' άκρη της χώρας συνεδριάζουν, εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους. Πάνω από 40 Φοιτητικοί Σύλλογοι έχουν, μέχρι στιγμής, πάρει απόφαση συμμετοχής στην 6η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ», σημειώνει ο Κ. Θεοδωρόπουλος.

Αναφέρεται, ακόμα, στην προσπάθεια της κυβέρνησης, η οποία «τη στιγμή που φέρνει το πιο βάρβαρο μνημόνιο που πολλαπλασιάζει και τα βάρη των δύο προηγούμενων, παράλληλα προσπαθεί να αποσπάσει την ανοχή και την αποδοχή μας με το ότι θεωρείται μια "αριστερή" κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται "παλεύει μαζί μας, είμαστε στην ίδια πλευρά" κ.λπ. Αυτά μας λένε υπουργοί και πρυτάνεις. Σε μια μερίδα φοιτητών, επειδή έχει επικρατήσει κι ένα κλίμα αναμονής και μοιρολατρίας, έχει απήχηση. Εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε στην ίδια πλευρά. Οι τελευταίοι αγώνες επιβεβαιώνουν ότι οι φοιτητές δεν πρόκειται να καθίσουν στα αυγά τους και δε θα αποδεχτούμε αυτή την επίθεση που έχει εξαπολυθεί. Αυτό απέδειξε και το συλλαλητήριο της 5ης Νοέμβρη, αυτό έδειξε και η απεργία».

Μιλώντας για το στόχο της Πανελλαδικής Συνάντησης, ο Κ. Θεοδωρόπουλος επισημαίνει ότι «στοχεύουμε να γίνει αφετηρία αναζωογόνησης των συλλόγων, να γίνουν οι σύλλογοι αποκούμπι στα προβλήματα των φοιτητών, να καταλάβουν οι φοιτητές ότι αυτό είναι το όπλο τους για να απαντήσουν. Ηδη έχουν αρχίσει οι συζητήσεις στα ΔΣ, στις συνελεύσεις, στις Επιτροπές Αγώνα, για να εκλεγούν οι αντιπρόσωποι που θα τους εκπροσωπήσουν».

Οσο για τα εμπόδια που συναντούν, αυτά «μπαίνουν και από τις άλλες δυνάμεις που υπονομεύουν αυτή τη συνάντηση, ισχυριζόμενοι ότι είναι μια απομονωτική, κομματική, διασπαστική κίνηση κ.λπ. Εμείς απαντάμε ότι είναι η πιο μαζική ενωτική κίνηση που γίνεται αυτή τη στιγμή. Εχουν πάρει απόφαση πάνω από 40 Φοιτητικοί Σύλλογοι και συνεχώς θα πληθαίνουν μέχρι τη μέρα της συνάντησης. Καλούμε τους φοιτητές να απομονώσουν αυτές τις λογικές και να συμμετέχουν στη Συνάντηση και στην παραπέρα οργάνωση του αγώνα τους. Η λογική του ατομικού δρόμου καλλιεργείται χρόνια τώρα στα πανεπιστήμια, ότι οι αγώνες δε φέρνουν αποτέλεσμα και ο καθένας πρέπει να κοιτάει την πάρτη του. Αυτός ο δρόμος που τόσο καιρό ακολουθείται από μερίδα φοιτητών, έχει οδηγήσει σε όλο και περισσότερα εμπόδια στις σπουδές μας, έχει οδηγήσει σ' ένα τρίτο μνημόνιο και νέα μέτρα εις βάρος μας. Αρα ούτε να διαβάσεις δε σ' αφήνει. Αντίθετα, η λύση βρίσκεται στον οργανωμένο και συλλογικό αγώνα κι όσες κατακτήσεις έχουμε αποσπάσει, οφείλονται σε αυτόν», λέει ο Κ. Θεοδωρόπουλος.

Τα παραδείγματα από το συντονισμό της δράσης είναι υπαρκτά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα συντονισμού της δράσης είναι η 5η Νοέμβρη, που για πρώτη φορά 26 Φοιτητικοί Σύλλογοι στην Αττική ένωσαν τις φωνές τους. «Αυτό βοήθησε να σπάσει ένα κλίμα φόβου και ανοχής που υπάρχει σε μερίδα φοιτητών, είδαν τη δύναμή τους. Ο συντονισμός έχει μεγάλη αξία, ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες».

Τα οφέλη που μπορεί να αποσπάσει κάποιος Φοιτητικός Σύλλογος συμμετέχοντας σ' αυτή τη διαδικασία, όπως η Πανελλαδική Συνάντηση, σχετίζονται με την «απόκτηση και αξιοποίηση της πείρας για να οργανωθεί ακόμη καλύτερα η απάντησή μας το επόμενο διάστημα. Να συντονιστεί ο αγώνας ενός συλλόγου με τον αγώνα των υπολοίπων, ώστε μαζί να είμαστε πιο δυνατοί, αλλά και οι ίδιοι οι φοιτητές βοηθούν να μαζικοποιήσουν ακόμα περισσότερο το σύλλογο, να μπουν κι άλλοι στον αγώνα».

Καθοριστική είναι και η κατεύθυνση της ενιαίας δράσης και συντονισμού που βάζει το ΜΑΣ. «Οχι μόνο δεν ανεχόμαστε τα μέτρα της κυβέρνησης, αλλά απαντάμε με οργανωμένους αγώνες που έχουν στο στόχαστρο τα μονοπώλια, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που τους εξυπηρετούν. Αυτή είναι η γραμμή που έχει ανάγκη σήμερα το κίνημα. Το μνημόνιο φορτώνει ένα σωρό νέα βάρη στις πλάτες μας, δίνει σούμπιτα χρηματοδοτικά πακέτα στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Την ίδια ώρα που μειώνουν ακόμη περισσότερο τον ήδη πετσοκομμένο προϋπολογισμό, στέλνουν 35 δισ. ευρώ σε μεγαλοβιομήχανους. Την ίδια ώρα που μένουν φοιτητές έξω από τη Φοιτητική Εστία Αθηνών, η ΑΣΟΕΕ δίνει 10,5 εκατομμύρια στον ΟΤΕ για πολυτελείς εγκαταστάσεις. Αυτοί είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι, οι πραγματικοί αντίπαλοί μας, οι τραπεζίτες που τα τσεπώνουν, οι μεγαλοβιομήχανοι που τα παίρνουν από τις οικογένειές μας, οι κυβερνήσεις με οποιοδήποτε πρόσημο, όπως είναι η σημερινή, που τους εξυπηρετούν. Απέναντι σε αυτούς πρέπει να σταθούμε».

Στο σημερινό 4σέλιδο «ΝΕΟΛΑΙΑ» μπορούμε να βρούμε:

-- Στις 22 Νοέμβρη η 6η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ, με κύριο στόχο το συντονισμό της δράσης και των αιτημάτων. Ο «Ριζοσπάστης» συζητάει για την προετοιμασία της Συνάντησης από τους Συλλόγους και τις Επιτροπές Αγώνα.

-- Τη ζωή και το έργο του Αϊνστάιν ανίχνευσαν πλήθος φοιτητών, διδασκόντων και άλλων επιστημόνων, στην πετυχημένη ημερίδα που διοργάνωσαν στη Θεσσαλονίκη οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια και το ΤΕΙ της πόλης.

-- Αρθρο για την έρευνα, την καινοτομία και τη διάχυσή της, ως στοιχεία της αύξησης της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων με στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη.

-- Συζήτηση με τη σκηνοθέτρια της Θεατρικής Ομάδας της ΚΝΕ για τη δουλειά της ομάδας μέχρι τώρα και τις παραγωγές που θα ετοιμάσει.

Βεβαίως, αυτή η αλληλοσύνδεση και αλληλοδιαπλοκή δεν είναι καινούργιο ζήτημα, συνδέεται άρρηκτα με το πεδίο της έρευνας των πανεπιστημίων, ενώ σε ανάλογη κλίμακα, βεβαίως, εμπλέκονται και τα ΤΕΙ. Και ταυτόχρονα, μπορούν να λειτουργούν και αυτοτελώς ως επιχειρήσεις, πουλώντας έρευνες και πατέντες.

Η ΕΕ προωθεί αυτή τη στρατηγική, χρηματοδοτώντας ανάλογα προγράμματα, αλλά και το κάθε κράτος - μέλος της με «εθνικούς» πόρους.

Πρόσφατο ρεπορτάζ της «Καθημερινής» (31/10/2015) αναφέρεται σε έρευνα που έγινε από το ΤΕΙ Κρήτης, στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Αρχιμήδης ΙΙΙ». Η έρευνα συγχρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο - ΕΚΤ) και από εθνικούς πόρους μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ). Θέμα της έρευνας που έγινε σε 406 μεταποιητικές επιχειρήσεις, ήταν η ανάλυση της ανταγωνιστικότητας και απόδοσης των Ελληνικών Μεταποιητικών Επιχειρήσεων (ΕΜΕ).

Ποια τα βασικά συμπεράσματα;

Η απαίτηση για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ΕΜΕ σε επίπεδο ποιότητας παραγόμενων προϊόντων. Αυτό είναι το μόνιμο ζητούμενο κάθε καπιταλιστικής οικονομίας, αφού αποτελεί βασικό παράγοντα ανάπτυξης και διεκδίκησης μεγαλύτερων μεριδίων στην αγορά για ολοένα και πιο διευρυμένη αναπαραγωγή κερδών και κεφαλαίου. Επομένως, το βασικό ζητούμενο δεν είναι η μελέτη της βελτίωσης της απόδοσης των επιχειρήσεων για κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά για το ολοένα και μεγαλύτερο κέρδος. Αν, δε, υπολογίσει κανείς και τη βασική κατεύθυνση για την καπιταλιστική ανάπτυξη που δίνουν τόσο οι φορείς των επιχειρηματιών όσο και άλλα αστικά επιτελεία και η κυβέρνηση, δηλαδή αυτή της εξωστρέφειας της οικονομίας, δηλαδή ότι η ανάπτυξη δεν μπορεί να στηριχτεί στην εσωτερική αγορά αλλά στις εξαγωγές, τότε το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας γίνεται ζωτικό. Και το ΤΕΙ στην έρευνά του θεωρεί την εξαγωγική δραστηριότητα ως παράγοντα καπιταλιστικής οικονομικής ανάπτυξης.

Βεβαίως, τώρα, στα πλαίσια της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, έχουν αντιμετωπίσει με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σε όφελος του κεφαλαίου το βασικό ζήτημα συμβολής στην αύξηση του κέρδους, τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Αλλά αυτός δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας εξασφάλισης και ανόδου της ανταγωνιστικότητας. Η έρευνα του ΤΕΙ προσδιορίζει και άλλους παράγοντες που απαιτούνται για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, άρα και για την ανάπτυξη.

Ποιοι είναι αυτοί;

Η καινοτόμος δραστηριότητά τους, η διαχείριση της γνώσης, η επαρκής χρηματοδότηση, η δημιουργία συμπράξεων και η ενίσχυση και ορθολογική διαχείριση των εσωτερικών πόρων τους. Αυτοί, επίσης, οι παράγοντες εκτιμά ότι προσδίδουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των υπόλοιπων επιχειρήσεων στην αγορά.

Εχει σημασία όμως και η διαπίστωση του ΤΕΙ ότι οι ΕΜΕ εμφανίζουν πολύ χαμηλά ποσοστά συνεργασίας με τα ερευνητικά κέντρα και τα πανεπιστήμια της χώρας, ενώ και η διάχυση γνώσης στο προσωπικό των επιχειρήσεων (knowledge management) κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα. Να το ζήτημα της επιδίωξης συμπράξεων των επιχειρήσεων με ΑΕΙ και με ερευνητικά κέντρα, που σημαίνει ακόμη πιο πιστή, αν είναι δυνατόν απόλυτη, σύμπλεξη του περιεχόμενου σπουδών και έρευνας με τους επιχειρηματικούς ομίλους και κατ' επέκταση με το κεφάλαιο και τα κέρδη. Να που και από εδώ φαίνεται η επιδίωξη, με βάση την έρευνα του ΤΕΙ, να λειτουργούν πανεπιστήμια - ΤΕΙ με τη στρατηγική του κεφαλαίου, αλλά και αυτοτελώς ως ιδρύματα με τη λογική της αγοράς, πουλώντας έρευνες για την καπιταλιστική ανάπτυξη κλάδων και επιχειρήσεων και βεβαίως πατέντες για παραγωγή ανταγωνιστικών εμπορευμάτων.

Να τι λέει η έρευνα ως προς αυτά: «Η καινοτομία αποτελεί αρωγό στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, καθώς υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η επιχειρηματική καινοτομία δίνει τη δυνατότητα στις ίδιες τις ΕΜΕ να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Στη χώρα μας, οι επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία βρίσκονται σε επίπεδο χαμηλότερο του μέσου όρου της ΕΕ».

Από την έρευνα αναδεικνύεται, επίσης, η απαίτηση για συνεργασία των ΕΜΕ με κέντρα/φορείς έρευνας (π.χ. πανεπιστήμια και ΤΕΙ, ερευνητικά κέντρα), η οποία δύναται να αποφέρει στις ίδιες προβάδισμα στη διαφοροποίηση και την καινοτομία των προϊόντων τους έναντι των ανταγωνιστών τους, καθώς και βελτίωση της παραγωγικότητάς τους μέσω της υιοθέτησης και χρήσης πατεντών στην καθημερινή λειτουργία τους. Επίσης, εντοπίζεται ότι «η ανταγωνιστικότητα των ΕΜΕ επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από τη διαφοροποίηση προϊόντος και σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό από την καινοτομία των παραγόμενων προϊόντων τους, στοιχείο που αναδεικνύει την ανάγκη για βελτίωση των επιδόσεών τους σε θέματα έρευνας και ανάπτυξης προϊόντων και διαδικασιών».

Γιατί η έρευνα επικεντρώνει σ' αυτά τα ζητήματα; Διότι από τη μελέτη των 406 επιχειρήσεων από το ΤΕΙ, έγινε φανερό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό τους δεν προωθεί εντός των πλαισίων τους την ανάπτυξη της καινοτομίας. Επιπλέον, εκτός από την καινοτομία σε επίπεδο παραγωγής προϊόντων, χαμηλά επίπεδα παρουσιάζει και η ανάπτυξη ή/και η υιοθέτηση καινοτομίας σε επίπεδο marketing, όπως π.χ. νέες μέθοδοι προώθησης, συσκευασίας και προβολής προϊόντων.

Αλλο ένα ζήτημα που επισημαίνει η έρευνα για τις ΕΜΕ, είναι η ολοκληρωμένη γνώση και κατάρτιση στο αντικείμενο της επιχείρησης και η πείρα του εργατικού δυναμικού των επιχειρήσεων, λέγοντας ότι είναι «η μεταφορά γνώσης από το πεπειραμένο ή υψηλού επιπέδου προσωπικό στους άλλους εργαζομένους (knowledge sharing), στοιχείο που επηρεάζει θετικά την αποδοτικότητά τους».

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων απαιτεί αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Αυτό είναι το βασικό. Παραγωγικότητα της εργασίας σημαίνει παραγωγή ολοένα περισσότερων εμπορευμάτων και υπηρεσιών στη μονάδα του χρόνου. Σ' αυτό συμβάλλει τόσο η καινοτομία και οι πατέντες, όσο και η γνώση του εργατικού δυναμικού. Η παραγωγικότητα σημαίνει, επίσης, την παραγωγή μεγαλύτερης ποσότητας εμπορευμάτων και υπηρεσιών, με το ίδιο ή και λιγότερο εργατικό δυναμικό. Αυτή η διαδικασία μπορεί να αυξάνει τα κέρδη (πρόσθετα σε σχέση με άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις κέρδη), αλλά και τα μερίδια στην αγορά, αφού μπορεί να προσφέρει μικρότερες τιμές εμπορευμάτων σε σχέση με τους ανταγωνιστές, άρα και μεγαλύτερο τζίρο και μεγαλύτερα κέρδη μέσα από την αύξηση του μεριδίου στην αγορά. Η υπόθεση «μάρκετινγκ» λειτουργεί ενισχυτικά, το βασικό είναι η παραγωγικότητα. Γι' αυτό η έρευνα επικεντρώνει στο συμπέρασμα ότι «η καινοτομία αποτελεί αρωγό στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων».

Αυτό που δε λέει η έρευνα, όμως, είναι το γεγονός ότι στον καπιταλισμό η άνοδος της παραγωγικότητας αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Βεβαίως και τα στοιχεία της έρευνας που συντείνουν στην εξασφάλιση της παραγωγικότητας, όπως καινοτομία στην παραγωγή, στο εμπόρευμα, στο μάρκετινγκ, οι γνώσεις και η μετάδοση πείρας στο εργατικό δυναμικό, ακόμη και οι συμπράξεις, αποτελούν μεγάλο μέρος του περιεχομένου αυτού που η κυβέρνηση αποκαλεί «παραγωγική ανασυγκρότηση».

Είναι γεγονός, επίσης, ότι η ΕΕ χρηματοδοτεί έρευνα και καινοτομία για την παραγωγική ανασυγκρότηση επιχειρήσεων, προκειμένου να έχουν άνοδο της παραγωγικότητας, άρα και της ανταγωνιστικότητας, μέσω του προγράμματος «Horizon 2020», για την περίοδο 2014-2020.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι το περιεχόμενο σπουδών σε πανεπιστήμια - ΤΕΙ, οι εργασίες κ.λπ., είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στη στρατηγική ανάπτυξης του καπιταλισμού, επομένως και καθηγητές, ερευνητές, πτυχιούχοι των πανεπιστημίων - ΤΕΙ, εκπαιδεύονται και διαπαιδαγωγούνται να λειτουργούν και να δρουν ως ιμάντες της διευρυμένης αναπαραγωγής κερδών και κεφαλαίου. Φροντίζοντας, βεβαίως, να εδραιώνεται στη συνείδηση των φοιτητών ότι η συμβολή τους στην καπιταλιστική ανάπτυξη είναι σε όφελος δικό τους, αλλά και σε όφελος της κοινωνίας. Η διαπαιδαγώγησή τους, η διαμόρφωση της συνείδησής τους να υπηρετούν τον καπιταλισμό, αποκτώντας κύρος για τα επιτεύγματά τους, αποκομίζοντας και οι ίδιοι τα υλικά οφέλη μιας καλύτερης ζωής, συνδυάζεται με την παραδοχή ότι ταυτόχρονα προσφέρουν στην κάλυψη των ανθρώπινων, όπως τους λένε, αναγκών. Ομως τώρα, στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και ανεργίας, αντιλαμβάνονται ότι αυτή η επιβεβαίωση που τους λένε ότι θα έχουν, δεν είναι εφικτή, αφού η πλειοψηφία τους είναι άνεργοι, χωρίς όμως να μπορούν να εξηγήσουν ότι σ' αυτό ακριβώς που τους εκπαιδεύουν να υπηρετούν, τον καπιταλισμό, βρίσκεται η αιτία της τωρινής δύσκολης και χωρίς ορατό μέλλον ζωής τους.

Και βεβαίως, πολύ περισσότερο δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν ότι η προσφορά τους σε επιστημονική - τεχνική γνώση και έρευνα στην παραγωγική ανάπτυξη μπορεί να γίνεται ωφέλιμη δράση για την οικονομία και την κοινωνία, μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και την αντικατάστασή της με την κοινωνική ιδιοκτησία, γιατί μόνον έτσι, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, η οικονομία θα αναπτύσσεται όχι για το κεφάλαιο και το κέρδος, αλλά για τις ολοένα αυξανόμενες εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Θα αναπτύσσονται, επίσης, όλες οι πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, όλοι οι τομείς και κλάδοι της οικονομίας που μπορούν να αναπτυχθούν και όχι μόνον αυτοί που αποδίδουν το μεγαλύτερο κέρδος. Τότε πράγματι η επιστήμη, η τεχνική, η έρευνα, άρα και οι επιστήμονες, οι τεχνικοί, οι ερευνητές, θα αποτελούν έναν από τους θεμελιακούς παράγοντες ανάπτυξης της παραγωγής, αλλά σε όφελος των εργαζομένων, θα είναι αναγκαίοι και απαραίτητοι όλοι και θα χρειάζονται ολοένα και περισσότεροι, θα συμβάλλουν επίσης στην παραπέρα ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνικής, της έρευνας, έτσι ώστε να αυξάνεται η παραγωγικότητα της εργασίας, αλλά χωρίς εκμετάλλευση, θα μπαίνουν τα επιτεύγματά τους στην υπηρεσία της ζωής με ευημερία, με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, με προαγωγή της Υγείας, συμβάλλοντας επίσης στο να πορεύεται από την αναγκαιότητα στην ελευθερία η εργατική τάξη.

Σ' αυτό το δρόμο καλεί το ΚΚΕ την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων να παλέψουν, ανατρέποντας την εξουσία του κεφαλαίου, για την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. Φοιτητές, σπουδαστές και ερευνητές θα κερδίσουν οι ίδιοι το κύρος τους μέσα στο λαό συμπορευόμενοι μαζί του σ' αυτό το δρόμο.

Στην πρώτη ολοκληρωμένη θεωρία της βαρύτητας ο Νεύτωνας πρότεινε ότι αποτελεί μια παγκόσμια δύναμη, άπειρης εμβέλειας, με συγκεκριμένες ιδιότητες. Πριν από ακριβώς 100 χρόνια, το Νοέμβρη του 1915, ο Αλμπερτ Αϊνστάιν παρέδωσε 4 αναφορές στην Πρωσική Ακαδημία των Επιστημών, ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα ταξίδι που διήρκεσε σχεδόν μια δεκαετία και οδήγησε σε μία νέα θεωρία για τη βαρύτητα, την περίφημη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Η σπουδαία θεωρία, με κεντρική ιδέα το γεγονός ότι ο χώρος και ο χρόνος επηρεάζονται από την παρουσία της ύλης και ότι η βαρύτητα είναι το αποτέλεσμα της καμπύλωσής τους, αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό νοητικό άλμα και άλλαξε άρδην τον τρόπο που μέχρι τότε κατανοούσαμε τη βαρύτητα και τον κόσμο γενικότερα. Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ανέδειξε το χώρο και το χρόνο από απόλυτους, προκαθορισμένους και ανεξάρτητους παράγοντες, σε ενεργούς συμμετέχοντες στα φυσικά φαινόμενα.

Εκτός όμως από την αδιαμφισβήτητη και τεράστια προσφορά του Αλμπερτ Αϊνστάιν στην επιστήμη υπάρχει και ακόμα ένας λόγος που αξίζει κανείς να συζητήσει για τη ζωή και το έργο του. Ο «πατέρας» της Γενικής Θεωρίας μέσα από τη ζωή του και τη στάση του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής δείχνει ότι ο αγώνας για την αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας και ο αγώνας για την αξιοποίησή της προς όφελος των λαϊκών αναγκών είναι άμεσα συνυφασμένοι.

Στιγμιότυπο από το πολυπληθές κοινό της ημερίδας

Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, τις μέρες που προηγήθηκαν της ημερίδας, πραγματοποίησαν μαζικό άνοιγμα στους χώρους των σχολών, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στους μεταπτυχιακούς και υποψήφιους διδάκτορες, στους νέους διδάσκοντες και ερευνητές που έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με τις δυσκολίες και τα διλήμματα που μπαίνουν μπροστά σε έναν νέο επιστήμονα. Με αφορμή το θέμα της εκδήλωσης, το ίδιο το παράδειγμα της επιστημονικής και κοινωνικής δράσης του Αϊνστάιν, σε αμφιθέατρα και εργαστήρια οι Κομματικές και ΚΝίτικες δυνάμεις συνέβαλαν ώστε να ανοίξει η κουβέντα για το ρόλο του επιστήμονα, ο οποίος σήμερα καλείται να εξαντλήσει την πρωτοπόρα σκέψη του στο να βρει τρόπους να «προσελκύσει επιχειρηματίες» για να επενδύσουν στην έρευνά του. Και φυσικά, προκειμένου να το επιτύχει αυτό, καλείται να προσανατολίσει και να προσαρμόσει αυτή την ίδια του τη σκέψη και την έρευνα στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου και όχι σε αυτό το οποίο υπήρξε και πρέπει να είναι η κινητήρια δύναμη της επιστημονικής εξέλιξης, δηλαδή η ερμηνεία του γύρω μας κόσμου και η αξιοποίηση αυτής της γνώσης για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, για τη συνολική πρόοδο της κοινωνίας.

Σήμερα, που, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, οι ερευνητές πρέπει να είναι «κινητικοί και ευέλικτοι» και συνολικά η έρευνα κατευθύνεται όλο και βαθύτερα στην ιδιωτικοοικονομική λειτουργία, που τα ερευνητικά αποτελέσματα κατοχυρώνονται με πατέντες για να αξιοποιηθούν εμπορικά και τα καθοριστικά κριτήρια για τη διεξαγωγή της είναι η ανταποδοτικότητα και η ανταγωνιστικότητα, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η πρόταση του ΚΚΕ για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει στον πυρήνα του τις λαϊκές ανάγκες και αντίστοιχα θα αξιοποιεί και την επιστήμη και έρευνα.

Γι' αυτό άλλωστε και η ημερίδα συνάντησε πολύ σημαντική ανταπόκριση από μεγάλο κομμάτι νέων ερευνητών που δραστηριοποιούνται σε σχετικά αντικείμενα, αλλά και ευρύτερα. Προκάλεσε θετικά σχόλια τόσο για την επιλογή του θέματος, όσο και για την προσέγγισή του, ενώ διατυπώθηκε η ανάγκη να πληθύνουν ανάλογες πρωτοβουλίες σχετικά και με άλλα αντικείμενα, να ιδωθούν τα επιστημονικά μαθήματα «αλλιώς», να αναδειχθεί το ουσιαστικό τους περιεχόμενο. Παράλληλα, να πλατύνει ο προβληματισμός σχετικά με τον κοινωνικό ρόλο του επιστήμονα, τη θέση που πρέπει να παίρνει ώστε «να προχωράει μπροστά ο τροχός της Ιστορίας».

Η ημερίδα άνοιξε με ομιλία του Χαράλαμπου Βάρβογλη, καθηγητή του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, μέσω της οποίας διηγήθηκε στο κοινό «Μια Σύντομη Ιστορία της Βαρύτητας», εξηγώντας την ιστορική επιστημονική διαδρομή που οδήγησε από τον Νεύτωνα στη Γενική Θεωρία. Στη συνέχεια στο βήμα ανέβηκε ο Κώστας Κόκκοτας, καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου του Tubingen, ο οποίος έκανε μία εξαιρετική οπτικοακουστική ομιλία για τη «Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και το πώς άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο». Η ημερίδα συνεχίστηκε με την τρίτη κατά σειρά ομιλία από τον Γεώργιο Λαζαρίδη, ομότιμο καθηγητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ, ο οποίος στην προσπάθειά του να απαντήσει στα ερωτήματα «Είναι η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας η τελική απάντηση; Τι δεν γνωρίζουμε ακόμα για τη βαρύτητα;» εισήγαγε το κοινό στις πιο σύγχρονες θεωρίες της Φυσικής, όπως τη θεωρία χορδών και την υπερσυμμετρία. Η «κριτική του Αϊνστάιν στη Σχολή της Κοπεγχάγης» και «το ιστορικό πλαίσιο διαμόρφωσης του επιστημονικού του έργου και η στάση του απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες» αποτέλεσαν τα θέματα των δύο ομιλιών που ακολούθησαν από τον Δημήτρη Σκόρδο, φυσικό και υπ. διδάκτορα του Παιδαγωγικού Τμήματος του ΕΚΠΑ, και τον Νίκο Μπάστα, διδάκτορα του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ. Την ημερίδα έκλεισε ο Οδυσσέας Μαάιτα, διδάκτορας του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, ο οποίος μιλώντας για το «ρόλο του επιστήμονα χθες, σήμερα, αύριο» ανέδειξε την ανάγκη σύνδεσης του αγώνα για την επιστημονική αλήθεια και πρόοδο με τον αγώνα για τον προσανατολισμό και την αξιοποίησή της προς όφελος των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών.

Αύριο, Πέμπτη, θα πραγματοποιηθούν δύο εκδηλώσεις στο Στέκι. Πιο συγκεκριμένα:

18.00: Παρουσίαση πρωτότυπων μελοποιημένων κομματιών σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ από νέους δημιουργούς. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοπαρουσιάστηκαν στις εκδηλώσεις του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», αφού είχε προηγηθεί κάλεσμα από την Πολιτιστική Επιτροπή και την Επιτροπή Φεστιβάλ του ΚΣ της ΚΝΕ σε νέους μουσικούς να εμπνευστούν από το έργο του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ και να μελοποιήσουν ποιήματά του.

20.00: Εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Φιλοσοφικής της ΚΝΕ για τα 97 χρόνια του ΚΚΕ.

Η είσοδος και στις δύο εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.

Κάθε Δευτέρα, 17.00 - 20.00: Μάθημα μπουζουκιού.

Κάθε Δευτέρα, 17.00 - 21.00: Μάθημα φωνητικής και ορθοφωνίας.

Κάθε Τρίτη, 17.00 - 19.00: Μάθημα κιθάρας.

Κάθε Τρίτη, 19.00 - 21.00: Συγκρότημα της ΚΝΕ.

Κάθε Τετάρτη, 17.00 - 19.00: Λαϊκό - ρεμπέτικο σχήμα της ΚΝΕ.

Κάθε Τετάρτη, 17.00 - 19.00: Ομάδα εικαστικών.

Κάθε Τετάρτη, 18.00 - 21.00: Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ.

Κάθε Πέμπτη, 17.00 - 19.00: Ροκ συγκρότημα της ΚΝΕ.

Κάθε Πέμπτη, 19.00 - 21.00: Ομάδα σύγχρονου χορού.

Κάθε Παρασκευή, 18.00 - 21.00: «Παίζω και Δημιουργώ!», δραστηριότητες για παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Κάθε Σάββατο, 12.00 - 14.30: Παραδοσιακό σχήμα.

Κάθε Κυριακή, 18.30 - 19.30: Πρόβα θεατρικής παιδικής ομάδας και παιδικής χορωδίας. Πιο συγκεκριμένα, την ερχόμενη Κυριακή 22 Νοέμβρη θα υπάρξει πρόβα της χορωδίας και την Κυριακή 29 Νοέμβρη πρόβα της θεατρικής ομάδας και στη συνέχεια εναλλάξ.

Το στούντιο για μουσικά συγκροτήματα θα είναι ανοιχτό, έπειτα από επικοινωνία, κάθε Τετάρτη 19.00 - 22.00, Παρασκευή 17.00 - 22.00, Σάββατο και Κυριακή 10.00 - 13.00 και 17.00 - 22.00.

Η βιβλιοθήκη και η αίθουσα σεμιναρίων λειτουργούν όλες τις ώρες κατόπιν επικοινωνίας.

Στοιχεία επικοινωνίας στο τηλέφωνο 210.8823.674 και στο e-mail steki@kne.gr

Από την παράσταση «Πέρα από τον ίσκιο των κυπαρισσιών»

Αυτήν τη στιγμή, η ομάδα αριθμεί 30 άτομα και είναι θετικό, όπως μας λέει η Ηρα, ότι αυτός ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται.

Αντικειμενικά, η πρώτη μας ερώτηση αφορά στη συμβολή του Στεκιού στην ίδια τη λειτουργία τόσο της θεατρικής ομάδας, όσο και των άλλων καλλιτεχνικών ομάδων της ΚΝΕ. «Σίγουρα, μια μόνιμη στέγη σού ανοίγει προοπτικές. Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι η λειτουργία του Στεκιού ήρθε να πατήσει πάνω σε μια υπαρκτή ανάγκη, να έχουν οι ομάδες της ΚΝΕ το δικό τους χώρο, που θα μπορούν να κάνουν πρόβες, να προετοιμάζουν τις παραγωγές και τα αφιερώματά τους. Επίσης, όσα γίνονται στο Στέκι, οι εκδηλώσεις, οι βιβλιοπαρουσιάσεις, βοηθούν τις ομάδες της ΚΝΕ να εμπλουτίζουν την αντίληψή τους. Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι το Στέκι, βοηθά την ολόπλευρη παρέμβαση της ΚΝΕ, την προβολή της δικής μας αντίληψης για το ρόλο της Τέχνης, για την ανάπτυξη ενός ευρύτερου μορφωτικού και πολιτιστικού ρεύματος και στις γραμμές μας και στη νεολαία».

Στο θεατρικό διήμερο που διοργάνωσε η ΚΝΕ τον περασμένο Σεπτέμβρη, παρακολουθήσαμε και την παράσταση που ετοίμασε η θεατρική ομάδα που ήταν βασισμένη στο θεατρικό έργο «Πέρα από τον ίσκιο των κυπαρισσιών» του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου. Μια λιτή, καλοδουλεμένη και γεμάτη συγκίνηση παράσταση, που μετέφερε στο κοινό την ουσία του έργου, την πορεία δηλαδή συνειδητοποίησης απλών γυναικών του λαού την περίοδο της Κατοχής. Η Ηρα μάς αναφέρει το πώς δούλεψε η ομάδα για την πραγματοποίηση της παράστασης.

«Προσπαθήσαμε αρχικά να κατανοήσουμε και να μελετήσουμε τα συνταρακτικά γεγονότα εκείνης της εποχής και γενικότερα το ιστορικό πλαίσιο. Μελετήσαμε την τέχνη της εποχής, αλλά και τον ίδιο τον καλλιτέχνη, τον Γιάννη Ρίτσο, που ήταν, έτσι κι αλλιώς, σε όλη του τη ζωή "πάντα παρών στο κάλεσμα της εποχής" του. Πόσο μάλλον που και αυτό το κείμενο δεν το έγραψε, όταν είχαν πια "ηρεμήσει" τα πράγματα, αλλά η πρώτη του μορφή γράφτηκε ακριβώς την περίοδο της Κατοχής, με αρχικό τίτλο: "Η Αθήνα στ' άρματα" και πρωτοπαίχτηκε λίγο μετά το Δεκέμβρη του '44. Ακόμα, ένα άλλο σημείο που έχει σημασία είναι ότι τα παιδιά συνέβαλαν και στην ίδια τη μορφή. Φτιάξαμε πρωτότυπα κείμενα που εμπλέκονταν με το θεατρικό έργο του Ρίτσου, καταφέρνοντας με αυτό τον τρόπο να "συμπυκνώσουμε" στιγμές και να καταστεί το θεατρικό πιο εύκολο να ανέβει από μια ερασιτεχνική ομάδα. Συνθέσαμε πρωτότυπη μουσική. Οπως, επίσης, επεξεργαστήκαμε διάφορα μοτίβα που εμφανίζονται μέσα στην πλοκή του έργου, είτε κινησιολογικά, είτε φραστικά».

Με αφορμή τα παραπάνω, η Η. Ρόκκου μάς εξηγεί το πώς δουλεύει η θεατρική ομάδα όλη τη χρονιά: «Αυτό που μας απασχολούσε και συνεχίζει, βέβαια, να μας απασχολεί είναι πώς η δουλειά της θεατρικής ομάδας δε θα μένει μόνο στις πρόβες για μια παράσταση. Λόγω και του ότι τα μέλη της ομάδας δεν είναι επαγγελματίες ηθοποιοί προσπαθούμε οι πρόβες της ομάδας να αγγίξουν και πλευρές συνολικά μιας δημιουργικότητας που μπορεί να σου ανοίξει το θέατρο και το θεατρικό παιχνίδι. Καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς προσπαθήσαμε να λειτουργούμε με αυτοσχεδιασμούς, με παιχνίδια, φωνητικές και σωματικές ασκήσεις. Γιατί είναι σημαντικό, πριν φτάσεις να μπορέσεις να γίνεις μέρος του συνόλου και να ανεβάσεις μια παράσταση να μπορέσεις να κατανοείς ποια είναι η φωνή σου, ο χώρος σου απέναντι στους άλλους. Οι ασκήσεις αυτές βοήθησαν και τα παιδιά να "ξεκλειδωθούν", να μην αισθάνονται αμήχανα πάνω στη σκηνή, αλλά και να ευχαριστηθούν περισσότερο όλη τη διαδικασία».

Και φέτος; «Κατ' αρχήν, όπως είναι φυσικό και οι παραγωγές που ετοιμάζουν οι ομάδες της ΚΝΕ, εντάσσονται στην πορεία εορτασμού για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ που θα συμπληρωθούν το 2018. Ετσι για το 2016, με αφορμή και τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του ΔΣΕ, επιλέξαμε να ασχοληθούμε με το θέατρο του βουνού. Πρώτο μας μέλημα να παρουσιάσουμε την ίδια την ιστορία του θεάτρου του βουνού, γιατί υπήρξε, τι ρόλο επιτελούσε, ποιοι συμμετείχαν, σε ποιες συνθήκες δίνονταν οι παραστάσεις, σε ποιους απευθυνόταν... Γι' αυτό δε θα βασιστούμε σε ένα μόνο κείμενο, αλλά θα προσπαθήσουμε να το συνθέσουμε εμείς οι ίδιοι, εντάσσοντας βέβαια αποσπάσματα από διάφορα θεατρικά έργα».

Παράλληλα, η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ έχει «κατακτήσει» να παρουσιάζει και μια παράσταση για παιδιά. Για φέτος, όπως μας λέει η Ηρα, «θα ασχοληθούμε με τη Ντενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου. Στοχεύουμε να είναι έτοιμη στα μέσα Δεκέμβρη, για να μπορεί να αξιοποιηθεί από τις Οργανώσεις μας κι άλλους φορείς». Κλείνοντας τη συζήτηση, κουβεντιάζουμε για το πώς αξιοποιούνται αυτές οι παραγωγές που προετοιμάζουν: «Το "Πέρα από τον ίσκιο των κυπαρισσιών" έχει ήδη ανέβει σε διάφορες περιοχές της Αττικής και το επόμενο διάστημα θα παιχτεί κι αλλού. Γενικά, εμείς θέλουμε και στοχεύουμε να αξιοποιηθούν οι παραγωγές μας. Να έρθουν οι νέοι άνθρωποι σε επαφή και με αυτήν τη μορφή Τέχνης, που σήμερα από πολλούς μπορεί να θεωρείται πολυτέλεια. Είναι σημαντικό να απλώνεται σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, γιατί από τη μία υπάρχει τεράστια δίψα και από την άλλη μπαίνουν όλο και μεγαλύτεροι φραγμοί. Για παράδειγμα, είναι ζήτημα ποιος νέος μπορεί να δει μια θεατρική παράσταση που κοστίζει 20 ευρώ και από την άλλη και σε αυτόν το χώρο η εμπορευματοποίηση προχωράει με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Γίνεται πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, καθορίζοντας πολλές φορές τι και πώς θα προβληθεί».

• Οι πρόβες της Θεατρικής Ομάδας της ΚΝΕ πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη 18.00 - 21.00 στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ (Τροίας 36).