Μόνο τυχαία δεν ήταν η κίνηση του Κ. Σημίτη να καταθέσει χτες στεφάνι στο νεκροταφείο του Ζωγράφου, αντί να επισκεφθεί το χώρο - σύμβολο του Πολυτεχνείου. Ο συμβολισμός και το πολιτικό μήνυμα είναι ολοφάνερα. Ο πρωθυπουργός στέλνει το μήνυμα ότι πρέπει «να τελειώνουμε με τον καθιερωμένο γιορτασμό του Νοέμβρη» και σπεύδει να το κάνει πρώτος πράξη. «Κατά μόνας», λοιπόν, επιθυμεί να γιορτάζεται η εξέγερση του Νοέμβρη, ως μουσειακό αντικείμενο και με ταυτόχρονη στροφή «στο εσωτερικό του καθένα». Φυσικά, ένας τέτοιος τρόπος «απόδοσης τιμής» ταιριάζει απόλυτα στον πρωθυπουργό, γιατί μετά από την «εσωτερική περισυλλογή και στοχασμό» μπορεί, στη συνέχεια, χωρίς τύψεις να συνεχίζει να κρατά το τιμόνι της χώρας κόντρα στο μήνυμα της θυσίας και των ιδανικών του ηρωικού Νοέμβρη. Δεν υπάρχει χειρότερος τρόπος να προσβάλει κανείς το νόημα και το μήνυμα του Πολυτεχνείου από τον τρόπο που διάλεξε ο Κ. Σημίτης να το τιμήσει. Ο λαϊκός ξεσηκωμός του Νοέμβρη έγινε, ανάμεσα σε άλλα και ενάντια στον ατομικισμό και την παθητικότητα που επιχειρεί να «μεταδώσει» ο πρωθυπουργός. Αποτέλεσε μια ξεχωριστή στιγμή της συλλογικής δράσης και πάλης.
Ας τραβάει, λοιπόν, το δρόμο του, έτσι και αλλιώς αυτός έχει πάψει εδώ και δεκαετίες να μη συμπίπτει με το ανατρεπτικό και ζέον μήνυμα του Νοέμβρη. Πολύ χειρότερα. Βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδά του.
Ενημερωτικό...
Διαβάσαμε στον Τύπο, πως ο προσφάτως αναχωρήσας από το Κόμμα, πρώην στέλεχος, πρώην βουλευτής, πρώην ΓΓ της ΓΣΕΕ, Μ. Κωστόπουλος, συνεχίζει τις ανά την Ελλάδα περιοδείες του και ομιλίες σε εκδηλώσεις που διοργανώνονται με τη συμμετοχή στελεχών του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ.
Ετσι, την ερχόμενη Τετάρτη θα μιλήσει στο Πνευματικό Κέντρο Ελευσίνας σε εκδήλωση που διοργανώνει η τοπική εφημερίδα του ΣΥΝ «Διά ταύτα» και το εκδοτικό του Α. Σιδεράτου, με συνομιλητές εκτός από τον ίδιο τον Μ. Κωστόπουλο και τους Δ. Στρατούλη από τον ΣΥΝ και Τσιγιαννάκη από το ΠΑΣΟΚ.
Οχι για τίποτε άλλο δηλαδή, απλώς, όπως το υποσχεθήκαμε, ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας.
Η... ευαισθησία της κυβέρνησης
Μέσα σε μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, χωρίς πίνακα και θρανία, κάνουν μάθημα 32 από τα δεκάδες Tσιγγανόπουλα του οικισμού Αγία Σοφία που στάλθηκαν να φοιτήσουν στο 2ο Δημοτικό σχολείο της Χαλάστρας. Ενα σχολείο, το οποίο ήταν ήδη υπερπλήρες, με σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και αίθουσες. Αλλωστε, μόλις προχτές πήγε μια ακόμη δασκάλα, που επίμονα ζητούσαν οι γονείς από την αρχή του σχολικού έτους.
Βέβαια, τα παραπάνω δεν αποτελούν τη μοναδική απόδειξη της κυβερνητικής πολιτικής στην Παιδεία ή της... ευαισθησίας της για τις κοινωνικά περιθωριοποιημένες πληθυσμιακές ομάδες. Εχει ιδιαίτερη σημασία, όμως, γιατί πριν λίγες μόνο μέρες ο Κ. Σημίτης έκανε τα εγκαίνια - με τη συνοδεία των απαραίτητων «τυμπανοκρουσιών», βέβαια - του οικισμού Αγίας Σοφίας, στο πρώην στρατόπεδο Γκόνου.
Αν αναρωτιέστε, πώς έφτιαξαν ολόκληρο οικισμό, χωρίς να πάρουν υπόψη τους και άλλες στοιχειώδεις ανάγκες, όπως η μόρφωση των παιδιών, η απάντηση είναι απλή: Δε γίνονται όλα σε μια μέρα... Βρείτε μόνοι σας πόσες τετραετίες θα χρειαστούν για την ικανοποίηση των σχολικών αναγκών...
Οι λαοί θα τους αναγκάσουν να καταλάβουν!
Φαίνεται πως οι μόνοι που - κάνουν πως... - δεν καταλαβαίνουν την εγκληματική πρακτική του 40χρονου αμερικανικού εμπάργκο κατά της Κούβας είναι... οι ένοικοι του Λευκού Οίκου! Πριν λίγες μέρες, πολλές χιλιάδες ξένοι από κάθε γωνιά της Γης, μεταξύ τους και εκατοντάδες Αμερικανοί, συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο «Αμερικανικών Συμφερόντων» στην Αβάνα, ζητώντας την οριστική κατάργηση του πολύχρονου εμπάργκο. Από τη διαδήλωση αυτή είναι και η φωτογραφία, με τον Φιντέλ Κάστρο ανάμεσα στους διαδηλωτές.
Οι... συνήθειες
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΠΟΛΛΑ πράγματα έχουν αλλάξει από το 1973 και την εξέγερση του Πολυτεχνείου! Αλλά αυτή η τάση της Ασφάλειας να προσπαθεί μονίμως να υποτιμήσει τις διαδηλώσεις δεν αλλάζει με τίποτε!
Για πέντε χιλιάδες διαδηλωτές έλεγε χτες η Αστυνομία του κ. Χρυσοχοΐδη. Μήπως τα μπέρδεψε με τους δικούς της που είχαν παραταχθεί σε όλη την Αθήνα; Γιατί βέβαια οι διαδηλωτές ήταν πολλαπλάσιοι, όσο κι αν αυτό τους στενοχωρεί.
«ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ κάτω από ορισμένα τιμήματα»! Αυτή ήταν η χτεσινή δήλωση του Γιάννου Παπαντωνίου για τα ξεπουλήματα των δημοσίων επιχειρήσεων, που την είπε μάλιστα και με αποφασιστικό μαχητικό τρόπο! Υπουργός είναι αυτός ή παραγωγός πορτοκαλιών με πάγκο στη λαϊκή; Ετσι για να ξέρουμε, δηλαδή;
Και στο κάτω - κάτω ο παραγωγός δικαιούται να κάνει τέτοιες δηλώσεις, μια και τα πορτοκάλια για πούλημα και κατανάλωση είναι. Εχουν μια διαφορά λοιπόν με τις δημόσιες επιχειρήσεις.
Ομως το ΥΠΕΘΟ δεν το αντιλαμβάνεται βέβαια και τις προορίζει για τα δόντια των μεγαλοπαραγόντων, οι οποίοι φαίνεται ότι σε αυτό το θέμα ουδέποτε έχουν ανορεξία. Τρώνε τα... καημένα!
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΥΠΟΥΡΓΙΚΗ επιτροπή συστήνει τώρα η κυβέρνηση για το θέμα των «τρελών αγελάδων», που απασχολεί ολόκληρη την Ευρώπη. Κι εμείς ρωτάμε: Θα εμπιστευόσασταν μέλη αυτής της κυβέρνησης να τους στείλετε για ψώνια στα μαγαζιά και για τρόφιμα για το Σαββατοκύριακο; Μάλλον αρνητική θα ήταν η απάντηση των περισσότερων Ελλήνων!
Παπαγεωργίου Βασίλης
Γιατί βέβαια ο Ελληνας καταναλωτής μόνος του και χωρίς βοήθεια προσπαθεί και σήμερα να τα βγάλει πέρα στην ισχύουσα κατάσταση, μια και δικαίως δεν εμπιστεύεται κανέναν.
Αλλωστε πώς να εμπιστευτείς αυτούς που από μόνοι τους έχουν παραδεχτεί ότι δεν μπορούν να ελέγξουν αποτελεσματικά την αγορά; Οχι πως θέλανε βέβαια να το ομολογήσουν, απλά αναγκάστηκαν από τα πράγματα.
Φτηνοί προπαγανδιστές...
Φτάνει μόνο το μουγκρητό από το άγριο ανυπότακτο θεριό για να χάσουν τον ύπνο τους οι εχθροί του. Είναι τέτοιες στιγμές που ονειρεύονται να το θανατώσουν και μάλιστα καθώς ξεψυχάει κατά περίπτωση, ή να το χλευάσουν, ή τάχα να «χορτάσουν» οίκτο πάνω στον ρόγχο του.'Η πάλι ονειρεύονται να το στριμώξουν σε καμιά παγίδα και αφού το μετατρέψουν σε κατοικίδιο να το 'χουν να τους γλείφει τα χέρια για το έτοιμο φαγητό που του προσφέρουν...
Αν και η ενόραση βέβαια μπορεί να προετοιμάζει πολλές φορές την πραγματικότητα, αλλά ποτέ δεν είναι πραγματικότητα, έχει κάποιους που παίρνουν την ενόρασή τους στα σοβαρά και πλέον λειτουργούν σαν να σκότωσαν ήδη ή να αιχμαλώτισαν το «θεριό». Ισως, γιατί επί 27 χρόνια τώρα και για 364 μέρες το χρόνο εξαντλούν σε λόγο και πράξη κάθε δυνατό τερτίπι, κάθε παγίδα γι' αυτό το σκοπό. Αφήνουν, βέβαια μία μέρα το χρόνο πάντα στις 17 του Νοέμβρη, είτε για να χλευάσουν είτε για να θρηνήσουν είτε για να κανακέψουν στις ζεστές αγκαλιές του συστήματος το μήνυμα του Πολυτεχνείου.
Και τι δε δοκίμασαν όλα αυτά τα χρόνια για να το ημερέψουν και ή να του κάνουν μνημόσυνα ή να του... παίζουν το ντέφι και να χορεύει. Τρομοκρατία, προβοκάτσιες, προπαγάνδα τρόπου ζωής, επίσημους εορτασμούς με στρεβλωμένα μηνύματα και τόσα άλλα.
Για παράδειγμα, αφού τρομοκρατούσαν για μέρες τον κόσμο για «ανεξέλεγκτα βίαια επεισόδια», που όλοι ξέρουν πώς προσχεδιάζονται, μετά, ανήμερα έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τη «μη συμμετοχή του κόσμου». Επίσης, αφού γεμίζουν τα νεολαιίστικα κεφάλια με όλες τις ιδέες της υποταγής και της εξαγοράς «για μια νύχτα στο "Ρωμαίο"» ή για «ένα καινούριο αυτοκίνητο», ανήμερα πάλι στις 17 του Νοέμβρη τάχα ανησυχούν οι ίδιοι για τα «χαμένα ιδανικά». Ολα είναι μέρος του ίδιου κόλπου εξόντωσης ή εξουδετέρωσης.
Πολλούς μπορεί πραγματικά να μπόρεσαν να πιάσουν με τόσες φάκες που είχαν απλώσει. Αυτό έδωσε «μυρμήγκιασμα στις φτέρνες» των μηχανισμών προπαγάνδας να αρχίσουν τα τσαλίμια τους γύρω γύρω από το «θεριό» που μέσα στο κεφάλι τους είχαν εξουδετερώσει. Το ρυθμό τους έπιαναν ή τον καθόριζαν κατά περίπτωση και πολλοί από εκείνους που «ημέρεψαν» και απολάμβαναν τα «χάδια» της υποταγής.
Φτηνιάρηδες προπαγανδιστές της δεκάρας που αν και ποζάρουν «κερδισμένοι» θυμίζουν «τον πεινασμένο που καρβέλια ονειρεύεται...». Μπορεί να οικοδομήσανε ολόκληρες καριέρες στην εξόντωση του «Πολυτεχνείου» και τώρα να βρίσκονται οι πρώτοι απ' αυτούς στη σύνταξη. Μπορεί έτσι να νόμισαν πως έβγαλαν και «συνταγή επιτυχίας» και έτσι να τους ακολουθούν έστω και ενστικτώδικα οι επόμενοι. Γι' αυτό βλέπουμε - ακούμε τα ίδια και τα ίδια 27 χρόνια τώρα, αλλά το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ...
Ζει γιατί δεν είναι «θεριό», να σκοτωθεί, ή να παγιδευτεί αλλά είναι οι ιδέες και η κίνηση που παράγουν. Είναι οι ιδέες της ενωμένης δράσης, της απειθαρχίας στην αδικία και την καταπίεση, της ανατροπής ενός κόσμου, που δεν είναι οριστικός και αμετάκλητος. Ενός κόσμου που αλλάζει μόνο με αγώνες και θυσίες...
Παύλος Αλέπης
Αγελάδες γέννημα θρέμμα της «αγοράς»
Γρηγοριάδης Κώστας
Φυσικά και δεν είναι συνέπεια της «κρίσης πολιτισμού» ή του «υπερκαταναλωτισμού» το φαινόμενο των «τρελών αγελάδων», όπως κάποιοι επιχειρούν να μας πείσουν συσκοτίζοντας και μεταθέτοντας πονηρά τις αιτίες και τις εγκληματικές ευθύνες που αναμφίβολα υπάρχουν. Ακόμα και οι πλέον φανατικοί θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι οι «τρελές αγελάδες» είναι γέννημα - θρέμμα της ασυδοσίας της «απελευθερωμένης αγοράς», αλλά στη συνέχεια επιχειρούν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις και μιλάνε για «ακραία φαινόμενα» και «ατέλειες της αγοράς».
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει καμία φροντίδα και προστασία για την υγεία των λαϊκών στρωμάτων σε καθεστώς «ελεύθερης αγοράς». Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και τώρα -και αφού το απέκρυπταν για χρόνια - που έχει αποδοθεί από το σύνολο σχεδόν των επιστημόνων η ασθένεια των τρελών αγελάδων στα κρεατάλευρα - ζωοτροφές, εν τούτοις ΕΕ και κυβέρνηση Σημίτη δεν απαγορεύουν την παραγωγή και το εμπόριό τους, επικαλούμενοι τους νόμους της αγοράς που ισχύουν στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία! Αντίθετα, αυτό που επιχειρούν να περάσουν στην «κοινή γνώμη» είναι ότι δεν υπάρχει «απόλυτη προστασία» (!), γιατί δεν είναι δυνατόν να ελέγχονται τα πάντα! Είναι φανερό ότι οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να περιμένουν καμία προστασία από το σημερινό καθεστώς και το πολιτικό προσωπικό του. Μόνο με μια άλλη, λαϊκή εξουσία και οικονομία, μπορεί να καθυποτάξει την κερδοσκοπία και την περιφρόνηση της ανθρώπινης υγείας και ζωής.
Το χαβά της η «Αυγή»
Οταν η πραγματικότητα δεν τους βολεύει, τόσο το χειρότερο για αυτή. Ο λόγος για το ΣΥΝ και την «Αυγή», που προσπαθώντας να προβοκάρουν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ συνεχίζουν το χαβά τους με δημοσιεύματα - σχόλια που αφορούν τη μαζική παρουσία των κομμουνιστών στο χώρο του Πολυτεχνείου στη διάρκεια του τριήμερου γιορτασμού του Πολυτεχνείου. Αυτό που δεν ανέχονται πρώτα και κύρια είναι ότι οι νεολαίοι της ΚΝΕ και οι χιλιάδες φίλων που συσπειρώνουν, κρατούν ζωντανά τα μηνύματα και τα οράματα της λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου στους σημερινούς αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, δίνουν ουσιαστικό και με προοπτική περιεχόμενο στο σήμερα.
Πιπιλίζοντας το παραμύθι για «ασχημονίες και τραμπουκισμούς της ΚΝΕ», η «Αυγή» και ο ΣΥΝ προσπαθούν να αποδείξουν ότι είχαν κι αυτοί μια παρουσία στο γιορτασμό. Θέλουν από τη μία να σκεπάσουν τα αδιέξοδα της πολιτικής υποταγής τους στο σύστημα και από την άλλη να κρύψουν τη δική τους απουσία και ανυπαρξία επιρροής και δράσης στους χώρους της νεολαίας.
Οσο για τα περί ενόχλησης της ΚΝΕ από «τη μαζική, μαχητική και ουσιαστική παρουσία της ΕΑΝ, στο χώρο του εορτασμού» είναι μόνο για γέλια.
Ας τα αφήσει αυτά η «Αυγή» και ο ΣΥΝ και ας ασχοληθούν με τις πραγματικές... ανανεωτικές τους ιδέες που εδώ και χρόνια δεν προχωράνε και πολύ.
Μια ακόμη νίκη
Ηταν το 1975, όταν οι στρατιωτικές μονάδες των Βιετκόγκ έμπαιναν νικητές στη Σαϊγκόν, πρωτεύουσα του Νοτίου Βιετνάμ τότε. Την ίδια στιγμή, οι τελευταίοι Αμερικανοί σύμβουλοι και στρατιωτικοί, καθώς και οι κυριότεροι Νοτιοβιετναμέζοι συνεργάτες τους έφευγαν κακήν κακώς και ντροπιασμένοι, με ελικόπτερα από τις ταράτσες της αμερικανικής πρεσβείας και ορισμένων ακόμη κτιρίων. Ο εθνικοαπελευθερωτικός και ηρωικός πόλεμος του βιετναμέζικου λαού, που κράτησε περισσότερα από 25 χρόνια - πρώτα με τους Γάλλους και μετά με τους Αμερικανούς - έπαιρνε τέλος, ενώ ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός έπαιρνε ένα πικρό και σκληρό μάθημα, στο πρόσωπο των ΗΠΑ.
Από τότε έχουν περάσει 25 ολόκληρα χρόνια. Πολλά έχουν αλλάξει. Ο βιετναμέζικος λαός έχει σημειώσει μεγάλες επιτυχίες και προόδους, σε όλους τους τομείς, αλλά εξίσου μεγάλες ήταν και οι πληγές του 25χρονου πολέμου, όπως και τα εμπόδια των μετέπειτα πολιτικών εμπάργκο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Και ναι μεν ο ιμπεριαλισμός και η «νέα τάξη» είναι παρόντες και αναζητούν τη ρεβάνς, έστω και με άλλα μέσα και μορφές, αλλά το γεγονός και μόνο πως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ επισκέπτεται το Βιετνάμ και φωτογραφίζεται κάτω από την προτομή του Χο Τσι Μινχ, άλλοτε Γενικού Γραμματέα του ΚΚ Βιετνάμ και αρχιτέκτονα της μεγάλης αντιιμπεριαλιστικής νίκης του 1975, αποτελεί μια ακόμη νίκη του βιετναμέζικου λαού.
Συνάντηση μεγάλης σημασίας
Μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία παίρνει «σάρκα και οστά» σήμερα και αύριο στη Θεσσαλονίκη. Οι εργασίες της Βαλκανικής Συνάντησης Κομμάτων και Κινημάτων, με τη συμμετοχή αντιπροσώπων από όλες τις χώρες που συνθέτουν τη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, φιλοδοξούν να αποτελέσουν το έναυσμα για τον καλύτερο συντονισμό της δράσης των λαϊκών κινημάτων ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού. Η ανάγκη για την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης συνάντησης πηγάζει από την ίδια την πραγματικότητα της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην περιοχή. Η Βαλκανική Χερσόνησος την τελευταία δεκαετία μεταβλήθηκε σε ένα απέραντο πεδίο πολεμικών συγκρούσεων. Πάνω σε τούτο τον τόπο η Νέα Τάξη ξεδίπλωσε και ανέπτυξε τις πιο βρώμικες μεθόδους της. Πόλεμοι, επεμβάσεις, γενοκτονίες, αλλαγή συνόρων και χιλιάδες ανθρώπινα καραβάνια προσφύγων ήταν τα «επιτεύγματα» της ΝΑΤΟικής επέλασης στα Βαλκάνια. Η Ευρωατλαντική συμμαχία προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα... αυτοκρατορία τρόμου και καταδυνάστευσης των λαών της περιοχής.
Δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από εκείνους τους μήνες που γίναμε μάρτυρες της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας. Οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία, αλλά και τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά απ' αυτούς δεν επιτρέπουν σε κανέναν απ' εμάς να «τρέφει» ψευδαισθήσεις. Το ΝΑΤΟ έχει μετατρέψει τα Βαλκάνια σ' ένα απέραντο στρατόπεδο, δημιουργώντας βάσεις ακόμα και με πυρηνικά όπλα, σε κάθε γωνιά του... Τη στρατιωτική τους παρουσία, μάλιστα, οι ιμπεριαλιστές φρόντισαν να τη... νομιμοποιήσουν. Με συνένοχους τις κυβερνήσεις των βαλκανικών κρατών συνυπέγραψαν το περιβόητο «Σύμφωνο για τη Σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη», θεσμοθετώντας ουσιαστικά έτσι το «δικαίωμα», να επεμβαίνουν στα εσωτερικά των χωρών. Αν σ' αυτή τους τη «διείσδυση» δε συναντήσουν ένα αντίπαλο δέος ικανό να τους αντιπαλέψει, τα αποτελέσματα θα είναι δυσοίωνα, για ολόκληρη την περιοχή.
Σήμερα παρά ποτέ, η ανάγκη αποφασιστικών βημάτων συντονισμού, όλων εκείνων που αντιστέκονται στο ΝΑΤΟ και στην πολιτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή μας, είναι επιτακτική. Η τραγική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα Βαλκάνια δημιουργεί, αντικειμενικά, την ανάγκη κοινής δράσης των λαών. Η συγκεκριμένη συνάντηση είναι πεδίο προβληματισμού, διαλόγου, αλλά και χώρου ανταλλαγής εμπειριών ανάμεσα στους αντιπροσώπους των κομμάτων και των κινημάτων που θα πάρουν μέρος. Εξάλλου, όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα κυρίως στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων, το αντιιμπεριαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα πρωτοστάτησε σε μια σειρά από αντιΝΑΤΟικές κινητοποιήσεις και κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του πολλές μαζικές οργανώσεις, που αντέδρασαν στις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου. Η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους λαούς ίσως να αποτελεί και την καλύτερη παρακαταθήκη για τις επόμενες αγωνιστικές κινήσεις τους.
Οταν καλείσαι να αντιμετωπίσεις έναν πανίσχυρο εχθρό, χρειάζεται να ενεργοποιήσεις και την τελευταία σου εφεδρεία. Χρειάζεται να αναπτύξεις ένα πολύμορφο κίνημα σε όλες τις βαλκανικές χώρες, έτοιμο να υψώσει το ανάστημά του στα επόμενα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Ενα κίνημα που πρέπει να συνδέσει τον αγώνα του για εθνική κυριαρχία με την αντιμετώπιση των οξυμένων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων των εργαζομένων. Οι λαοί των Βαλκανίων σύμμαχο σ' αυτό τους τον αγώνα έχουν την πλούσια ιστορική τους εμπειρία. Ο ενωμένος τους αγώνας ανέτρεψε πολλές αυτοκρατορίες και νίκησε πολλούς φιλόδοξους ιμπεριαλιστές...
Feeds
