Είδες, φίλε; Τα νεκρά παιδιά, σαν κέρινες κούκλες πεταμένες στο χώμα. Τα καμένα κορμιά, τα διαμελισμένα σώματα. Ακούς; Τα μοιρολόγια στις ρούγες των σπιτιών της μαυροντυμένης Κύπρου. Θλίβεσαι και πονάς. Παραμέρισε, όμως, για λίγο, τα συναισθήματα και σκέψου. Δεν ήταν η «κακιά ώρα». Δεν ήταν ένα λάθος, μια ατυχία. Εγκλημα είναι. Ανθρώπινη θυσία στο βωμό του κέρδους. Απόρροια του σκληρού επιχειρηματικού ανταγωνισμού. Αποτέλεσμα της παράδοσης των πάντων στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μην ψάχνεις την αιτία στον αέρα. Στη γη βρίσκεται. Από την ώρα που κι ο ουρανός μετατράπηκε σε πεδίο άγριας κερδοσκοπικής δράσης, η διαχείριση της ζωής των επιβατών του αεροπλάνου δε θεωρείται υποχρέωση, αλλά «επενδυτικό ρίσκο». Οταν ο άνθρωπος μετριέται σαν εισιτήριο διαδρομής, η αναχώρηση ενδιαφέρει περισσότερο από την άφιξη και ο ενδιάμεσος χαμός υπολογίζεται σαν «επιχειρηματική απώλεια».
Σου λένε για τις «ευθύνες της εταιρίας» και προαναγγέλλουν την «παραδειγματική τιμωρία των ενόχων». Λόγια παραπειστικά, άνευ ουσίας και περιεχομένου. Το έγκλημα δεν αντιμετωπίζεται μόνο με την τιμωρία του δράστη και θα επαναλαμβάνεται όσο δεν καταπολεμιέται η γενεσιουργός του αιτία. Αν καταλογιστεί η ευθύνη στην εταιρία, τι θα γίνει; Το πολύ - πολύ να κλείσει αυτή, για ν' ανοίξουν μεγαλύτεροι διάδρομοι σε ανταγωνιστές της. Αν τιμωρηθούν οι συγκεκριμένοι ένοχοι, θα σταματήσει το κακό; Οχι. Τα ταξίδια θανάτου στον ουρανό θα συνεχιστούν, προσκομίζοντας κι άλλα κέρδη στους μεταφορείς, προκαλώντας κι άλλες απώλειες στους επιβάτες. Και σε λίγο θα 'χει ξεχαστεί κι αυτό το «δυστύχημα», όπως έγινε με πολλά άλλα.
Αν πρόσεξες, ήδη, τα ΜΜΕ σταματούν να ρωτούν πολλά για το ουσιαστικό «γιατί» και στέκονται στο «πώς», περιγράφοντας την ανεξήγητη απουσία του πιλότου και την ηρωική παρουσία της αεροσυνοδού. Ιστορίες «συναισθηματικής κατανάλωσης», για να μην προχωρήσει το μυαλό του «καταναλωτή» των εκπεμπομένων μηνυμάτων στην αναζήτηση των βαθιών αιτιών και στην ανεύρεση των οριστικών λύσεων του προβλήματος. Για να μη συνειδητοποιήσουν πολλοί ότι όσο αναπτύσσεται ο καπιταλισμός, τόσο πιο αχόρταγος κι επικίνδυνος γίνεται. Οσο εντείνεται ο ανταγωνισμός, τόσο περισσότερες θα είναι οι «παράπλευρες απώλειες». Οσο θα αυξάνεται η ελευθερία της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου, θα μειώνεται, συνεχώς, η αξία της ανθρώπινης ζωής.
Ομως, δεν αποτελεί άλλοθι για σένα, φίλε, η ενοχή του συστήματος. Φταις κι εσύ. Οταν οι εκάστοτε κυβερνώντες και οι κάθε λογής συνεργάτες και «παρατρεχάμενοί» τους, σου λένε ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς θα αποβεί και προς όφελός σου και τους πιστεύεις. Οταν σε καλούν να συμβάλεις στην περαιτέρω ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας και τους ακολουθείς. Οταν παραδίνουν τη δημόσια περιουσία στους ιδιώτες και δεν αντιδράς. Οταν ξέρεις ότι υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, στρεφόμενοι κατά των συμφερόντων του λαού και τους ψηφίζεις. Οταν βλέπεις κάποιους δίπλα σου να αγωνίζονται για την ανατροπή αυτού του συστήματος και δε συμμετέχεις. Δικαιολογίες μπορείς να βρεις, αλλά τις ευθύνες σου δεν μπορείς να κρύψεις...
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Γρηγοριάδης Κώστας
Πάρε «ελεύθερη αγορά», πάρε «απελευθέρωση των αερομεταφορών», πάρε «ανταγωνιστικότητα», πάρε «κίνητρο το κέρδος».., πάρε και άλλους 121 νεκρούς!
***
Αλλους 121 σε εκείνους στα «Τέμπη», στη «Ρικομέξ», στο «Σαμίνα»...
***
Ως πότε;
***
Πάρε και «θεσμούς» και «εποπτικά συμβούλια» και «ανεξάρτητες αρχές»...
***
Ως πότε;
***
Πάρε και σενάρια επί σεναρίων από αρμοδιο-αναρμόδιους, που καιροφυλακτούν, να πεταχτούν στα κανάλια επί παντός του επιστητού
***
Λένε τα πάντα εκτός από το κύριο: Τι φταίει και έχουν πυκνώσει τα μαζικά δυστυχήματα;
***
Είναι άσχετη η «ελεύθερη αγορά»; Ασχετη η «ανταγωνιστικότητα»; Ασχετη η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών; Ασχετο το «κυνηγητό του «κέρδους»;
***
Επειδή είναι πολύ σχετικά όλα αυτά, γι' αυτό και οι αρμοδιο-αναρμόδιοι... δεν τα θυμούνται.
***
Γι' αυτό και τα πολλά σενάρια και οι «ειδήσεις», που δεν είναι ειδήσεις, γιατί ποτέ δε συνέβησαν, ή γιατί είναι άσχετες και ...σε δουλιά να βρισκόμαστε.
***
Ως πότε;
***
Καλά, πόσο ψωνάρα ήταν αυτός, που την ώρα που η οικουμένη παρακολουθεί τα δελτία με τη συντριβή του αεροπλάνου, έχει τη μακάβρια σκέψη.., να κάνει φάρσα;
***
Και αν αυτός κουβαλάει τριακόσια κιλά ψώνιο όλοι αυτοί, που τσίμπησαν και έτρεξαν να μεταδώσουν έτσι άκριτα την «είδηση» του SMS του ξαδέρφου, τι είναι;
***
Αρχιψωνάρες της λεγόμενης «αποκλειστικότητας».
***
Από δω από κει, πάλι στο κέρδος φτάσαμε.
***
Ως πότε;
Γρηγοριάδης Κώστας
Associated Press
ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ
Ελπίδες...
Με ανάμεικτα συναισθήματα, ελπίδας, χαράς και αγωνίας, οι κάτοικοι της βόρειας ινδονησιακής επαρχίας Ατσεχ πανηγυρίζουν για την υπογραφή συμφωνίας που μέλλει, κατά τα χαρτιά τουλάχιστον, να τερματίσει τον πόλεμο που εδώ και τρεις δεκαετίες ταλανίζει τη (γεμάτη πετρέλαιο και φυσικό αέριο) γη τους...
Feeds
