Τρίτη 17 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

1889 Αρχισε στην Αμφισσα η δίκη των αγωνιστών της δημοκρατίας, Ρόκου Χοϊδά και Κλεάνθη Τριανταφύλλου, που σύρθηκαν στα δικαστήρια από την κυβέρνηση Τρικούπη.

1897 Ηττα των ελληνικών στρατευμάτων στο Δομοκό.

1944 Υπογράφτηκε η Συμφωνία του Λιβάνου, με την οποία έγιναν από μέρους της αντιπροσωπείας ΠΕΕΑ - ΕΑΜ - ΚΚΕ απαράδεκτες υποχωρήσεις, που ουσιαστικά διευκόλυναν τη σταθερή και επίμονη επιδίωξη των Αγγλων ιμπεριαλιστών και της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας να επαναφέρουν το παλιό καθεστώς και να εμποδίσουν το λαό να αποφασίσει ο ίδιος για την τύχη του. Στις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν της συμφωνίας συμμετείχαν: Η ΠΕΕΑ, το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ, η ΕΚΚΑ, ο ΕΔΕΣ, η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα.

1948 Ιδρύθηκε η Δυτική Ενωση, που αποτέλεσε τη βάση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο).

1970 Αλλοι τέσσερις πεζοναύτες δικάζονται στο Βιετνάμ, με την κατηγορία ότι εκτέλεσαν εν ψυχρώ 16 αμάχους στο χωριό Σονγκ Θανγκ, 43 χιλιόμετρα νοτίως της Ντα Ναγκ.

Την περασμένη Παρασκευή αναδείχτηκε σαν μέγιστη είδηση σε ραδιοφωνική και μάλιστα ειδησεογραφική (!) εκπομπή ότι «ο Χατζηνικολάου ήπιε καφέ με τον Ευαγγελάτο»... Πάλι καλά, δηλαδή, που δε συναντήθηκε η Στάη με τον Λιάγκα. Μέχρι και έκτακτο δελτίο ειδήσεων μπορεί να βγάζανε...

ΤVίζιτα...

«20 αρσενικοί λαμβάνουν μέρος σε ένα ριάλιτι που γυρίζεται στη Νέα Υόρκη. Τους κλείνουν σε ένα σπίτι, τους ακολουθούν παντού κάμερες, τους υπόσχονται δημοσιότητα και πλούσια δώρα. Και ο νικητής; Θα κερδίσει μια ...παρθενία! Τον κερδισμένο του παιχνιδιού περιμένει η ξανθιά, ψηλή, πανέμορφη Μάντισον, μια ανέγγιχτη δεσποινίς ετών 26!» (η είδηση από το site www.satleo.gr)

Ουδέν σχόλιον...

Πάμε για το... «τιμημένο»!

Ποιο είναι το μέγα ποδοσφαιρικό γεγονός του Σαββατοκύριακου που πέρασε; Οτι ο Ολυμπιακός βρέθηκε στην κορυφή της βαθμολογίας και πάει βουρ για νταμπλ; Τρίχες! Οτι Παναθηναϊκός και ΑΕΚ τα κατάφεραν και «έβγαλαν τα ματάκια τους»; Σιγά... Οτι στα γήπεδα του Αρη και της Καλαμαριάς διέπρεψε η... αγνότητα; Πφφφ!

*

Το μέγα ποδοσφαιρικό γεγονός του Σαββατοκύριακου είναι η περήφανη πρόκριση της ομάδας μας (της ομάδας - ορχήστρα, της ομάδας - όνειρο, της ομάδας - μοντέλο κλπ. κλπ.), της μίας και μοναδικής, της ομάδας του «Ριζοσπάστη» (έλα ρε ομαδαρααααά!) στον Τελικό του Κυπέλλου του πρωταθλήματος Τύπου!

Οι παίκτες μας, μετά τη μεγαλειώδη τους απόδοση το Σάββατο, οπότε και κατέβαλαν στον ημιτελικό την αντίσταση της ομάδας του «Αλφα» (1-0), έχουν αρχίσει ήδη ειδική προετοιμασία (δίπιτα σουβλάκια, κεμπάπ, μεζεκλίκια... διαίτης κλπ.) ώστε να είναι έτοιμοι από φυσικής καταστάσεως όταν σε δυο βδομάδες, ημέρα Σάββατο (28 Μάη) αντιμέτωποι με την ομάδα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού θα διεκδικήσουν το τρόπαιο!

(Οι πολυπληθείς οπαδοί μας θα ενημερωθούν έγκαιρα για τον τόπο και την ακριβή ώρα διεξαγωγής του τελικού).

Τσ, τσ, τσ... τσίου!

«Εγώ απεργώ» (!) δήλωσε ανήμερα των εκδηλώσεων για την Πρωτομαγιά... ο κ. Τσοχατζόπουλος! Χτες επανήλθε: «Είμαι αριστερός» (!), δήλωσε σε τηλεοπτικό πρωινάδικο...

Οπως έχετε αντιληφθεί, η στήλη είναι ευσυγκίνητη σε κάτι τέτοιες δηλώσεις. Η συγκίνηση, μάλιστα, που μας προκάλεσε ο ...«απεργός» Τσοχατζόπουλος, ανέσυρε στη μνήμη μας μιαν άλλη παρέμβαση του ...«αριστερού». Τόσο ρηξικέλευθος ήτο, δε, εκείνη η παρέμβασις, ώστε, ακόμα κι αν έχουν περάσει δυο περίπου βδομάδες από τότε, η στήλη αισθάνεται την ανάγκη να μνημονεύσει, έστω και καθυστερημένα, δυο ενδεικτικά σημεία της. Αναφερόμαστε στην τελευταία δισέλιδη (παρακαλώ!) συνέντευξη του κ. Ακη Τσοχατζόπουλου στην «Ελευθεροτυπία», όπου και εδήλωσε:

*

«...το ΠΑΣΟΚ δεν προσφέρει ατομικές λύσεις, προσφέρει συλλογικές, λαϊκές, κοινωνικές λύσεις»!

(σ.σ.: προφανώς, εννοούσε εκείνες τις εξόχως «συλλογικές» και «κοινωνικές» λύσεις, που προώθησαν ο Νεονάκης με τα δισ. της Σοφοκλέους, ο Πάχτας με το «Πόρτο Καρράς» και οι «Τσουκάτοι» με τα κότερα)...

*

Και ο Ακης συνέχισε:

«Υποστηρίζω την αριστερή κοινωνική και προοδευτική αντίληψη για τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα της χώρας»!

*

Πρώτο σχόλιο στήλης: «Μα πώς τα λες, ωρέ Ακη»!

Δεύτερο σχόλιο στήλης: «Μπράβο Ακη»...

Τρίτο σχόλιο στήλης: «Τσ! τσ! τσ! τσ(ίου)... Ακη!»

«Η Ευρώπη των λαών» (!)...

To λένε «διευθέτηση του χρόνου εργασίας». Εννοούν την επιστροφή της ζωής του εργάτη στα χρόνια της «Σιδερένιας Φτέρνας»!

Μιλούν για «Ευρώπη των δικαιωμάτων». Εννοούν το «δικαίωμα» των πολυεθνικών και του εργοδότη να καταργήσουν ακόμα και ως ψευδαίσθηση το ότι στον καπιταλισμό οι εργάτες «δουλεύουν για να ζουν», με την απροσχημάτιστη και απροκάλυπτη πια διαταγή των κεφαλαιοκρατών προς την εργατική τάξη: «Ζείτε για να δουλεύετε»!

*

Πριν λίγες μέρες το Ευρωκοινοβούλιο, προς δόξαν των ιησουιτών που κατά καιρούς το παρουσιάζουν σαν «αντίβαρο» (!) στο «δημοκρατικό έλλειμμα» της Κομισιόν, υπερψήφισε την έκθεση του Αλεξάντρο Σέρκας (σοσιαλδημοκράτης, παρακαλώ!), σύμφωνα με την οποία δίνεται το δικαίωμα στον καπιταλιστή να εξαναγκάζει τους υπαλλήλους του σε δουλιά μέχρι τελικής πτώσεως!

*

Ηδη η ...«δημοκρατική Ευρώπη» έχει νομοθετήσει υπέρ της δυνατότητας των εργοδοτών να εξαναγκάζουν τους εργάτες να δουλεύουν (αν πρόκειται για πενθήμερο εργασίας) μέχρι 65 ώρες τη βδομάδα ή (αν πρόκειται για εξαήμερη απασχόληση) μέχρι και 78 ώρες τη βδομάδα!

(πρόκειται για την οδηγία 2003/88/ΕΚ που ορίζει σαν ελάχιστο όριο ανάπαυσης τις 11 ώρες, δηλαδή ο εργάτης δύναται να είναι στη διάθεση του κεφαλαιοκράτη για 13 ώρες δουλιάς τη μέρα!)

*

Τώρα, με την «έκθεση Σέρκας», η ΕΕ επεκτείνει τα «δικαιώματα» των ...κεφαλαιοκρατών. Τους επιτρέπει όχι μόνο να ζώνουν τα «βόδια» στη δουλιά «ήλιο με ήλιο», αλλά και να μην τα πληρώνουν κιόλας! Και νόμιμα! Θα 'χουν στη δουλιά τον εργάτη 10, 12 και 13 ώρες. Αλλά θα του αναγνωρίζουν ότι δούλεψε μόνο τις 3 ή τις 4 ώρες! Οι υπόλοιπες ώρες δουλιάς, βάσει της ΕΕ, δε βαφτίζονται ούτε εκμετάλλευση, ούτε δουλεία, ούτε τυραννία, ούτε φεουδαρχία. Βαφτίζονται ...«ανενεργός» εργάσιμος χρόνος!

*

Αυτά είναι τα τελευταία νέα από την ...«Ευρώπη των λαών».

Στα «δίχτυα» του χρήματος

Παράδειγμα πρώτο: Ο Γιούργκεν Κλίνσμαν, προπονητής της εθνικής Γερμανίας ποδοσφαίρου, προειδοποίησε τους παίχτες ότι όποιος αρνηθεί να φορέσει παπούτσια Adidas (η εταιρία - χορηγός της εθνικής Γερμανίας) θα αποκλειστεί από την ομάδα. Η δήλωσή του στην εφημερίδα «Blind», δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: «Δε θα υπάρχουν παίχτες στην εθνική ομάδα, οι οποίοι δε θα φοράνε Adidas. Αν κάποιος ποδοσφαιριστής δεσμεύεται με συμβόλαιο με άλλη αθλητική εταιρία και δεν αποδεχτεί αυτό τον όρο, θα μείνει εκτός εθνικής και θα δει το Μουντιάλ από την τηλεόραση».

*

Παράδειγμα δεύτερο: Στη «βαριά» από ιστορική άποψη φανέλα της Μπαρτσελόνα, για πρώτη φορά στα 106 χρόνια ύπαρξης του συλλόγου, θα μπει διαφήμιση και θα αναγράφεται το όνομα του χορηγού (οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008), παρά την αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας των φιλάθλων της. Ο λόγος; Τα πολλά εκατομμύρια ευρώ που θα εισρεύσουν στο ταμείο της ομάδας.

*

Παράδειγμα τρίτο: Η ομάδα που ξεκίνησε ως σύμβολο της εργατικής τάξης και σήμερα αποτελεί τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό οικονομικό κολοσσό στον κόσμο, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ανήκει πλέον ολοκληρωτικά στον... Αμερικανό μεγιστάνα Γκλέιζερ, παρά και ενάντια στη θέληση των οπαδών της που διαδηλώνουν ενάντια στην εξαγορά.

*

Συμπέρασμα: Στο πλήρως επαγγελματοποιημένο ποδόσφαιρο, η διαπλοκή του λαοφιλέστερου αθλήματος με τους οικονομικούς άρχοντες έχει πάρει πλέον ολοκληρωτικές διαστάσεις. Τόσες και τέτοιες που το χρήμα όχι μόνο σκεπάζει το έμβλημα μιας ολόκληρης περιοχής όπως είναι η Καταλωνία στην Ισπανία ή το Μάντσεστερ στην Αγγλία, αλλά και μπορεί να επιβάλει σε ομοσπονδιακό τεχνικό, ότι το κριτήριο κλήσης, για κάθε ποδοσφαιριστή, στην εθνική αποστολή, δε θα είναι η αγωνιστική αξία και το ταλέντο που τον συνοδεύει, αλλά η... μάρκα του παπουτσιού που θα φοράει.

Αρες, Μάρες

σαχλαμάρες



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ