Πέμπτη 16 Δεκέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεδομένη η μεταξύ τους συναίνεση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Συναίνεση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, Υγείας και Παιδείας ζήτησε ο Κ. Καραμανλής, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητα του Κ. Παπούλια, για την Προεδρία της Δημοκρατίας, την περασμένη Κυριακή. Ακολούθησε η γεμάτη ανακούφιση συμφωνία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και, αμέσως μετά, η «διορθωτική» κίνηση, ότι η συναίνεσή του αφορά μόνο την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η αλήθεια είναι, όμως, η εξής: Η σύγκλιση στις πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι, από χρόνια τώρα, περισσότερο κι από φανερή. Η ουσιαστική συναίνεση του δεύτερου στην κυβέρνηση είναι δεδομένη. Οπως ήταν δεδομένη και αυτή της ΝΔ στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό, που «διαπραγματεύονται» της Δημοκρατίας - είναι ο τρόπος έκφρασης της συναίνεσης, μια και αυτός μπορεί να κυμανθεί από τις αντιπολιτευτικές κορόνες, μέχρι την «ήπια συμπολίτευση». Με άλλα λόγια, «διαπραγματεύονται» τους όρους της από δω και πέρα δικομματικής αντιπαράθεσης και, επομένως, όλα όσα σχετίζονται μ' αυτή.

Οποιος έχει ακόμη αμφιβολίες, για τα παραπάνω, παραθέτουμε τι είπε ο Γ. Παπανδρέου στην 4η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, για την Παιδεία και τον Πολιτισμό, που έγινε την περασμένη Κυριακή: «Και στην εκπαίδευση, και στην Υγεία, και στην ανάπτυξη πρέπει να ξεπεράσουμε το ψευτοδίλλημα μεταξύ ιδιωτικοποίησης ή κρατικοποίησης» τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και συμπλήρωσε: «Και βεβαίως δεν πρέπει να το φοβηθούμε, να προσελκύσουμε και ιδιωτικό κεφάλαιο στο χώρο της Παιδείας (...) όπως και στον Πολιτισμό».

Στρίβειν διά του αρραβώνος...

Διαβάζοντας κανείς τη χτεσινή ανακοίνωση της ΓΣΕΕ για την αναβολή του προγραμματισμένου συλλαλητηρίου στο Πεδίον του Αρεως καταλαβαίνει, λίγο-πολύ, ότι μερικές χιλιάδες εργαζομένων βρίσκονταν στην αναμονή μέχρι τελευταίας στιγμής για να κατέβουν στη συγκέντρωση, πεισμένοι από την προπαγάνδα, τις αγνές προθέσεις και τη μαζική δουλιά που πραγματοποίησαν οι δυνάμεις της πλειοψηφίας στη διοίκηση της Συνομοσπονδίας όλο το προηγούμενο διάστημα. Δυστυχώς, το τραγικό πράγματι περιστατικό της λεωφορειο-πειρατείας εξανάγκασε την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και την «Αυτόνομη Παρέμβαση», προς μεγάλη λύπη τους, να κρατήσουν τις στρατιές των εργαζομένων-διαδηλωτών στο σπίτι τους. Και καλά, τώρα που αναβλήθηκε το συλλαλητήριο -όπως λένε - γιατί τουλάχιστον δεν ενημερώνουν για το πότε τελικά θα πραγματοποιηθεί; Εκτός αν επέλεξαν την τακτική του «στρίβειν διά του αρραβώνος» και ύστερα από την αγωνιστική παρουσία των ...ξυλοπόδαρων στον πεζόδρομο της Ερμού, θα αρκεστούν στην κορύφωση του «κινηματικού τριημέρου» με το «μαζικό διάβημα» που ανακοίνωσαν για τη μέρα συζήτησης του προϋπολογισμού στη Βουλή...

Φταίνε οι ανάπηροι...

Δεν ντράπηκε, ως παρακαθήμενος της κάθε εξουσίας, να συμμετάσχει στη συνέντευξη που έδωσε χτες ο υπουργός Απασχόλησης, για να τάξει μια χούφτα θέσεις εργασίας στους χιλιάδες άνεργους ανάπηρους και τις οικογένειές τους. Ούτε να μοιράσει ευχαριστίες για την υπόσχεση της κυβέρνησης να προκηρύξει 990 θέσεις, όταν η ανεργία στα ΑμεΑ φτάνει το 80%!

Ξεπέρασε κάθε όριο, όμως, όταν με δηκτικό τρόπο μάλωσε τους ανάπηρους «που χρησιμοποιούν την αναπηρία τους σα δικαιολογία για να μην συγκεντρώνουν έγκαιρα τα απαραίτητα δικαιολογητικά» για τις προκηρύξεις. Ο λόγος για τον Γ. Βαρδακαστάνη, πρόεδρο της λεγόμενης Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες (ΕΣΑΕΑ). Πού να γνωρίζει ο πρόεδρος της ΕΣΑΕΑ, το γολγοθά των αναπήρων και των οικογενειών τους για να συγκεντρώσουν τα δεκάδες δικαιολογητικά που απαιτεί η γραφειοκρατία, όταν διάγει βίο «σαουδάραβα σεΐχη»;

Ξέχασε φαίνεται ότι το καλοκαίρι του 2003 ακυρώθηκαν οι αιτήσεις 15.000 αναπήρων και μαζί οι ελπίδες τους για μια δουλιά, γιατί εκ των υστέρων ο ΟΑΕΔ τροποποίησε τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Οπως έχει ξεχάσει καθετί που σχετίζεται με τα προβλήματα και τις πραγματικές ανάγκες των αναπήρων και των οικογενειών τους.

Τον «κόλλησαν» ξανά στον τοίχο

Αλλη μια νικηφόρα μάχη πρόσθεσαν στο ενεργητικό τους οι οικοδόμοι της ΑΛΦΑ ΜΠΕΤΟΝ στο εργοτάξιο του ΥΕΝ στον Πειραιά. Υστερα από επίσχεση εργασίας στην οποία προχώρησαν την περασμένη Παρασκευή, ο μεγαλοεργολάβος Αλαφογιάννης υποχρεώθηκε για μια ακόμη φορά τη Δευτέρα να τους καταβάλει τα δεδουλευμένα που τους παρακρατούσε παράνομα. Οι εργάτες, έχοντας στο πλευρό τους το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, πληρώθηκαν «μέχρι τελευταίας δραχμής» και σταμάτησαν την επίσχεση μόνο όταν η εργοδοσία εξόφλησε τα δεδουλευμένα και του τελευταίου συναδέλφου τους στο εργοτάξιο. Το ίδιο αποτελεσματική ήταν η επίσχεση εργασίας που πραγματοποίησαν οι οικοδόμοι και στα άλλα δυο εργοτάξια του Αλαφογιάννη (στην οδό Πειραιώς και στο Κρυονέρι), όπου από την Παρασκευή ξεκίνησε η αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους. Σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, σημειώνει σχετικά με τη θετική έκβαση του αγώνα των εργατών σε όλα τα εργοτάξια του Αλαφογιάννη ότι «οι εργαζόμενοι για μια ακόμη φορά έστειλαν το δικό τους μήνυμα, πως δεν πρόκειται να σκύψουν το κεφάλι, να διασπαστούν και πως ο συλλογικός τους αγώνας φέρνει αποτελέσματα».

Τα «παιχνίδια» των Βρυξελλών

Διπλωματικά παιχνίδια, συζητήσεις και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, ώστε να μην δυσαρεστηθούν οι βασικοί παίκτες και να μην διαταραχτούν οι ισορροπίες που διασφαλίζουν τα οικονομικά και τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ηγετικών δυνάμεων της ΕΕ, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του τελευταίου Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών στις Βρυξέλλες. Τα επίσημα τελείωσαν γρήγορα κι έδωσαν τη θέση τους στα ανεπίσημα. Το παρασκήνιο και η επιβεβαίωση των δεσμών, κατά περίπτωση... Μ' ένα σχέδιο συμπερασμάτων, από τους 25 υπουργούς Εξωτερικών, το οποίο αφήνει ανοιχτά τα «καυτά» ζητήματα, ξεκίνησε ένας ακόμη αγώνας δρόμου, για το ποιος θα επιβάλει και τι... Σύμβουλοι, δημοσιογράφοι, καθώς και άλλοι, εμμέσως, αμέσως ή ουδόλως εμπλεκόμενοι, εκφράζουν απόψεις και προσπαθούν να διαμορφώσουν κλίμα, να προκαταλάβουν αποτελέσματα και να προλάβουν εξελίξεις, που δε θα τους συνέφεραν... Τα στρατόπεδα διαμορφώνονται και οι τελευταίες συζητήσεις πριν τη μάχη, ξεκαθαρίζουν το τοπίο, αν ερμηνευτούν σωστά οι γραμμές συμφερόντων, που διαγράφονται...

Ο χρονικός ορίζοντας, για την κατάληξη των κάθε λογής παζαριών, όπου νά 'ναι τελειώνει, αλλά οι μέχρι στιγμής ενδείξεις δε δίνουν ελπίδες για ουσιαστικές αλλαγές στο θέμα της Κύπρου και της διπλωματικής αναγνώρισής της... Σίγουρα, η κυβέρνηση της Τουρκίας δε διαπραγματεύεται με τους ίδιους όρους, που διαπραγματεύτηκαν ή διαπραγματεύονται οι άλλες υποψήφιες χώρες. Οχι, γιατί διατηρεί παράνομο στρατό κατοχής σε άλλη χώρα - μέλος της ΕΕ, αλλά γιατί είναι μια μεγάλη χώρα, με αντίστοιχα μεγάλο πληθυσμό - αγορά και τη γνωστή σε όλους γεωστρατηγική θέση και σημασία. Παράγοντες, ικανοί να «ανατρέψουν τις ισορροπίες». Γιατί, στην ευρωένωση των 25, όπου οι κοινοί στόχοι αποτελούνται από τα ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους μεγάλα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα, σημασία πάνω από όλα έχουν οι «ισορροπίες» και όχι το δίκαιο.

Αλλωστε όπως παραδέχονται και διάφοροι σύμβουλοι, που καθορίζουν σε μεγάλο μέρος τους όρους του παιχνιδιού και κρατάνε τα ηνία του παρασκηνίου, «για την Τουρκία ενδιαφέρονται και εξωκοινοτικοί παίκτες»... Παίκτες ισχυροί, που τραβάνε το σκοινί, προς τις δικές τους επιδιώξεις. Παίκτες που ασκούν πιέσεις και εκβιασμούς. Αλλά και οι εσωκοινοτικοί παίκτες, δεν παίζουν σε άλλο επίπεδο. Μόνο που εδώ το παιχνίδι, αφορά ένα λαό, που έτρεφε φρούδες - όπως αποδεικνύεται - ελπίδες για αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των διαιωνιζόμενων προβλημάτων του, μέσα από την ΕΕ... Μία ΕΕ, που δεν ξεχνά σε καμία περίπτωση το «ΟΧΙ» του Απρίλη και ετοιμάζεται να ανταποδώσει την «αυθάδεια»...

Για την ώρα, συνεχίζονται οι πιέσεις και οι εκβιασμοί. Τα σχέδια αλλάζουν κάθε φορά που μπαίνουν πάνω στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, το παρασκήνιο και οι μυστικές συμφωνίες φουντώνουν και κανείς δεν αποκαλύπτει τα τελικά χαρτιά του. Βαδίζουμε, λοιπόν, για τη Σύνοδο Κορυφής και το «παιχνίδι» έχει επικεντρωθεί στα θέματα της Κύπρου και της Τουρκίας. Θέματα, που έχουν μετατραπεί σε άσους στα μανίκια όλων των πλευρών, ανάλογα με τις βλέψεις τους και τις δικές τους «ισορροπίες». Ανάλογα με τις συμφωνίες και τις άνωθεν δεσμεύσεις τους. Σε καμία περίπτωση, όμως, σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις διεκδικήσεις των λαών...


Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ

Τα οικονομικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ...γνώση της πραγματικότητας! Ο υπουργός Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας δηλώνει «ικανοποιημένος» από τη συγκράτηση των τιμών στην αγορά και, μάλιστα, καθώς ξεκινά η περίοδος των Χριστουγέννων.

Κατά τ' άλλα, αυτή η κυβέρνηση υποτίθεται ότι κατανοεί τα προβλήματα του πολίτη και «πιάνει το σφυγμό» του Ελληνα καταναλωτή. Μάλλον πρέπει να μας πει από πού ψωνίζει ο υπουργός. Κι αν τα πράγματα - εκεί που ψωνίζει - είναι όπως τα λέει, μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα συρρεύσουν αμέτρητα πλήθη.

Το μόνο που μένει τώρα είναι να «βγει» και ο Γιώργος Αλογοσκούφης μαζί με τον Πάνο Παναγιωτόπουλο να μας πουν ότι είναι κι αυτοί απολύτως ικανοποιημένοι από το ύψος των αποδοχών των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα αντίστοιχα.

Αν και μάλλον το έχουν πει, όταν πριν μερικές βδομάδες, συμφωνούσαν με τις εκτιμήσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνα, ο όποιος δήλωνε ευθαρσώς, ότι το πρώτο μέτρο που πρέπει να παρθεί κατά του πληθωρισμού είναι ο περιορισμός των μισθών.

Να το χαίρεται λοιπόν η κυβέρνηση το οικονομικό της επιτελείο και με βάση αυτά ας συνεχίσει ο πρωθυπουργός να περιφέρεται από βήμα σε βήμα για να λέει ότι έχει μια κυβέρνηση που αφουγκράζεται τα λαϊκά προβλήματα...

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ ...«διεθνούς δικαίου». Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δήλωσε αναρμόδιο να ασχοληθεί με την προσφυγή της Σερβίας εναντίον των βομβαρδισμών που πραγματοποίησαν στο έδαφός της οι ΗΠΑ και ευρωπαϊκά κράτη.

Φυσικά, άλλη θα ήταν η στάση του (κι έχει αποδειχθεί αυτό) εάν την προσφυγή είχαν κάνει για οποιονδήποτε λόγο κάποιοι από τους βομβαρδιστές. Σίγουρα, όποιος ψάχνει την έννοια της δικαιοσύνης δε θα τη βρει στους σημερινούς «διεθνείς θεσμούς».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξεκάθαρα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ΚΚΕ, σε ανύποπτο ακόμη χρόνο (πριν τις εκλογές του περασμένου Μάρτη) είχε κάνει σαφείς τις θέσεις του, σχετικά με το θέμα της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Από τότε, παρέμεινε σταθερό στις θέσεις αυτές. Το ίδιο έγινε και όταν ξεκίνησε η φιλολογία, περί υποψήφιου από το χώρο της Αριστεράς. Το ΚΚΕ ξεκαθάρισε αμέσως τη δική του θέση, υπογραμμίζοντας, ότι η ιδιότητα του αριστερού είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του επικυρωτή των αντιλαϊκών αποφάσεων της κυβέρνησης και του δικομματισμού.

Κατόπιν όλων αυτών, τα οποία είναι γνωστά σε όλους, αφού έχουν λεχθεί και έχουν γραφτεί πάμπολλες φορές, προκαλεί εντύπωση το γεγονός, πως ο Θ. Οικονομόπουλος στη χτεσινή «Καθημερινή» εμφανίζεται να μην τα γνωρίζει ή να μην τα έχει κατανοήσει. Τον πληροφορούμε, πάντως, ότι το ΚΚΕ δεν αγωνίζεται για να εκλεγεί ένας αριστερός και μη αποδεκτός από το δικομματισμό Πρόεδρος, που θα βάζει εμπόδια στην πολιτική της «νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης της χώρας», αλλά για τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ και την οικοδόμηση του Λαϊκού Μετώπου, που θα διεκδικήσει και θα κατακτήσει την εξουσία.

Πρωτοπαλίκαρο της εργοδοσίας

Σε ανοιχτή και απροκάλυπτη σύμπραξη με την εργοδοσία στα εργοστάσια του Λαναρά στην Κομοτηνή προχώρησε ο πρόεδρος του τοπικού Εργατικού Κέντρου Π. Μαγαλιός, με στόχο να εμποδίσει τους εργαζόμενους στα κλωστήρια Μαρώνιας και Ροδόπης να πραγματοποιήσουν τις εκλογές του σωματείου τους. Αφού δεν κατάφερε την περασμένη βδομάδα - με την πραξικοπηματική σύγκληση Γενικής Συνέλευσης κρυφά από τη διοίκηση του σωματείου - να εκλέξει Εφορευτική Επιτροπή της αρεσκείας του και να προωθήσει έτσι το ψηφοδέλτιο της εργοδοσίας, τώρα επιχειρεί να ματαιώσει της εκλογές, διατηρώντας ανοιχτή γραμμή συνεννόησης με την εργοδοσία. Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα των εργαζομένων, αρνείται να παραδώσει στην απερχόμενη διοίκηση του σωματείου τα μητρώα και τα άλλα βιβλία των μελών του, τα οποία έχει υπεξαιρέσει.

Το έργο του εκλεγμένου με τη στήριξη της ΠΑΣΚΕ Π. Μαγαλιού, συμπληρώνουν στο εργοστάσιο οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας. Οπως καταγγέλλεται, άνθρωποι της τελευταίας επιχειρούν τον εκφοβισμό των εργαζομένων, καθώς και τη συλλογή υπογραφών για να ματαιωθούν οι εκλογές!

Οι εργαζόμενοι ωστόσο δηλώνουν αποφασισμένοι να περιφρουρήσουν δυναμικά τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα, σημειώνοντας, ότι τα τελευταία μπήκαν πιο έντονα στο στόχαστρο της εργοδοσίας και των εργατοπατέρων μόλις εκφράστηκε η διάθεση του σωματείου να οξύνει την αντιπαράθεσή του με τον Λαναρά και τις αντεργατικές του μεθοδεύσεις.

Σε «ρυθμό» Λισαβόνας

Το «πράσινο φως» στην Εκθεση Κοκ, που αξιολογεί τη Στρατηγική της Λισαβόνας, έδωσε προχτές η διαβόητη και υπάρχουσα ακόμη Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ). Με δεδομένη την υποστήριξή της στη Στρατηγική της Λισαβόνας, η ΟΚΕ, ως φορέας του «κοινωνικού εταιρισμού» αποδέχεται κατά βάση τις εκτιμήσεις της ομάδας Κοκ (ανάγκη επιτάχυνσης των διαδικασιών της Λισαβόνας) και, ταυτόχρονα, θεωρεί ότι οι καθυστερήσεις στην υλοποίησή της οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην «αποτυχία επεξεργασίας μιας συγκροτημένης ευρωπαϊκής μακροοικονομικής πολιτικής...». Στο πλαίσιο αυτής της σοσιαλδημοκρατικής «λογικής» σχολιάζει και το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας, που, αφού την αποδέχεται, θεωρεί ότι «χρήζει ευρύτερης ανάλυσης».

Η ΟΚΕ αφού επικροτεί τις συστάσεις της Ομάδας Κοκ, ταυτόχρονα ζητάει την πιο στενή συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων /ερευνητικών κέντρων και επιχειρήσεων, ενώ όχι μόνο επικροτεί το άνοιγμα των αγορών ενέργειας, αλλά και επισημαίνει πως «χρειάζεται όμως να απελευθερωθούν και οι αγορές των λιμενικών υπηρεσιών και να αντιμετωπιστούν οι ατέλειες σε κλειστά ή μη πλήρως ανοιχτά επαγγέλματα..!»

Παράλληλα, η ΟΚΕ παρέχει την υποστήριξή της σε μια νέα επίθεση στα ασφαλιστικά συστήματα, καθώς τάσσεται αναφανδόν υπέρ «μιας μεταρρύθμισης των συνταξιοδοτικών συστημάτων στη βάση της οικονομικής βιωσιμότητας...». Το ίδιο θεωρεί ότι «η στρατηγική για την ενεργό γήρανση» απαιτεί «ουσιαστικές εναλλακτικές λύσεις μέσα από παροχή κινήτρων...».

Πολύ «δούλεμα»...

«Είχαμε δει πόσο κοστίζει η εκπαίδευση, το να βγάλεις ένα πτυχίο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, στην ΑΣΟΕΕ και πόσο πληρώνει ο γονιός για να μπει στο πανεπιστήμιο το παιδί. Η ΑΣΟΕΕ κόστιζε στο κράτος με τη λειτουργία της περίπου 150.000 δρχ. το χρόνο, ανά φοιτητή. Τα φροντιστήρια που πλήρωνε ο γονιός φτάνανε στο 1,5 εκατομμύριο δραχμές. Αρα, λοιπόν, λέγαμε, έχουμε φτιάξει ένα σύστημα που πληρώνει περισσότερο ο γονιός, απ' ό,τι κοστίζει το ίδιο το πανεπιστήμιο στο κράτος. Αυτή είναι δωρεάν Παιδεία; Και είπαμε βεβαίως ότι υπάρχει πρόβλημα εδώ. Πρώτα απ' όλα βεβαίως το εξεταστικό συμβάλλει τα μέγιστα στο να δημιουργηθούν αυτά τα φροντιστήρια, και πρέπει να αλλάξει το εξεταστικό».

Τα παραπάνω, τα είπε ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στην 4η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, για την Παιδεία και τον Πολιτισμό, την περασμένη Κυριακή στην Πάτρα. Η έρευνα, στην οποία αναφέρθηκε, έγινε όταν ήταν υπουργός Παιδείας (1994 - 96). Το τι έγινε τα επόμενα χρόνια, αφού διαπίστωσαν «ότι υπάρχει πρόβλημα εδώ», το γνωρίζετε όλοι. Ανάμεσα σ' αυτά, πάντως, ήταν και μια ακόμη αλλαγή του εξεταστικού, που φούντωσε ακόμη περισσότερο την παραπαιδεία των φροντιστηρίων. Γνωστό είναι, επίσης, τι προτείνει σήμερα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Προφανώς, διάφορα πράγματα αλλάζει στο ΠΑΣΟΚ ο νέος πρόεδρός του, αλλά το «δούλεμα» διατηρείται στη θέση του...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εκπαίδευση και όχι κατάρτιση

Περισσότερη κατάρτιση, λιγότερη εκπαίδευση από νωρίς και διά βίου είναι το βασικό ζητούμενο στη συνάντηση των υπουργών Παιδείας της ΕΕ, που έγινε στο Μάαστριχτ. Οι υπουργοί, συζητώντας για τη συμβολή τους στην αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας, αποφάσισαν ήδη τη δημιουργία «ευρωδιαβατηρίου», όπου θα καταγράφονται οι δεξιότητες των «απασχολήσιμων», αλλά και στροφή στην κατάρτιση ομάδων πληθυσμού που «κινδυνεύουν από αποκλεισμό από την αγορά εργασίας», ανάμεσα στους οποίους και όσοι εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση. Μια ανοιχτή δηλαδή ομολογία υποκατάστασης ακόμα και της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από κατάρτιση.

Το τι σημαίνει υποκατάσταση της εκπαίδευσης από την κατάρτιση και ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται. Είναι η μοίρα που επιφυλάσσουν για τα παιδιά της εργατικής τάξης, η εργασιακή ανασφάλεια και η ανεργία. Που διατυπώνεται από την ΕΕ και επαναλαμβάνεται από τους ντόπιους υποστηρικτές με την κυνική ομολογία ότι ο Ευρωπαίος πολίτης θα αλλάξει τέσσερις-πέντε φορές επάγγελμα στη διάρκεια του εργασιακού του βίου, προεξοφλώντας δηλαδή την εναλλαγή διαστημάτων εργασίας χωρίς δικαιώματα και ανεργίας κατά τα οποία ο καθένας θα πρέπει να αναζητήσει φτηνές επανακαταρτίσεις προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες που εκείνη τη στιγμή θα έχει η αγορά. Ουσιαστικά, δε μιλάμε για ολόπλευρη μόρφωση αλλά για εκγύμναση σε συγκεκριμένες δεξιότητες ώστε να αναπαράγεται διαρκώς ένα αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.

Αυτό το μέλλον δεν είναι η απάντηση στις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Τα ιδεολογήματα περί «κοινωνικής συνοχής», «ομάδων οι οποίες κινδυνεύουν από κοινωνικό αποκλεισμό», που δήθεν αντιμετωπίζει η στροφή προς την κατάρτιση, είναι το καμουφλάζ για να δημιουργηθεί η μεγάλη δεξαμενή των απασχολήσιμων. Αλλωστε, δεν κρύβουν ότι οι αλλαγές αυτές και η ενίσχυση της επαγγελματικής κατάρτισης εντάσσονται στη στρατηγική της Λισαβόνας, για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, που σημαίνει φτηνούς εργαζόμενους με μερική και προσωρινή δουλιά, παραμονή των πιο ηλικιωμένων στην εργασία με νομικά και οικονομικά κίνητρα, ιδιωτικοποιήσεις σε Υγεία, Παιδεία, έρευνα, κ.α.

Οι πραγματικές ανάγκες του λαού βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με μια τέτοια πορεία και η αντίσταση είναι μονόδρομος. Οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται στην Παιδεία έχουν στόχο την ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς με την ανάπτυξη των δεξιοτήτων σε βάρος μιας ολόπλευρης καλλιέργειας της προσωπικότητας, καταλήγοντας σε ανθρώπους χειραγωγημένους. Η ανάγκη διεκδίκησης μιας άλλης πορείας στην Παιδεία συνδέεται άρρηκτα με μια άλλη πορεία της κοινωνίας, που θα αναπτύσσεται χωρίς κεφάλαιο και κέρδος, αλλά προς όφελος του λαού. Και αυτή η πορεία απαιτεί σύγκρουση με την πολιτική που ενισχύει τα κέρδη του κεφαλαίου ως την ανατροπή της. Αυτή η πορεία πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού και της νεολαίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ