Την παρέμβασή της στις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες σχεδιάζει η ΟΓΕ. Το προεδρείο της ομοσπονδίας έχει επεξεργαστεί κείμενο, το οποίο συνοψίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αυτοαπασχολούμενες και προσανατολίζει τη δράση των συλλόγων και των ομάδων στην προσπάθεια να έρθουν σε επαφή και να συζητήσουν με τις γυναίκες του μικρομάγαζου. Το κείμενο παρουσιάστηκε στη σύσκεψη των συλλόγων και των ομάδων της Αττικής την περασμένη Τετάρτη. Το επόμενο βήμα είναι ο προγραμματισμός αντίστοιχης συζήτησης στα διοικητικά συμβούλια και στη συνέχεια η συζήτηση με όλες τις γυναίκες που συσπειρώνονται στη δράση των συλλόγων και των ομάδων, η οργάνωση περιοδειών και εξορμήσεων με σχετική ανακοίνωση, η πραγματοποίηση συσκέψεων με τη συμμετοχή αυτοαπασχολούμενων γυναικών. Οσον αφορά το στόχο της παρέμβασης αυτής, το κείμενο του προεδρείου της ΟΓΕ αναφέρει: «Στόχος μας είναι να συζητήσουμε και να δράσουμε για τα προβλήματα αυτών των γυναικών και όχι να κάνουμε μια καμπανιακή δουλειά αλλά να εξασφαλίσουμε τη διάρκεια και τη συνέχεια που θα συμβάλει στο να προσελκυστούν στην πάλη και μέσα από το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα εκατοντάδες τέτοιες γυναίκες».

«Η ΟΓΕ ανοίγει τη δουλειά της στις αυτοαπασχολούμενες ξεκινώντας με τις γυναίκες των μικρομάγαζων. Πρόκειται για γυναίκες που, έχοντας ένα μικρό κεφάλαιο, έστηναν τη δική τους επιχείρηση όπου δε χρειαζόταν ιδιαίτερη εξειδίκευση», σημειώνει το κείμενο του προεδρείου. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία (ΕΛΣΤΑΤ του 2010), το μεγαλύτερο μέρος των αυτοαπασχολούμενων γυναικών βρίσκεται στον κλάδο του εμπορίου, η μεγάλη πλειοψηφία εργάζεται χωρίς προσωπικό ενώ χιλιάδες είναι τα συμβοηθούντα μέλη στις οικογενειακές επιχειρήσεις.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες περιγράφει η ΟΓΕ: «Η ζωή της αυτοαπασχολούμενης γυναίκας είναι πραγματικά δύσκολη, μια και πρέπει ν' ανταποκριθεί στο διπλό της ρόλο: Να φροντίσει τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, την οικογένεια και να είναι ταυτόχρονα και "επιχειρηματίας". Δουλειά χωρίς ωράριο, χωρίς Κυριακές και αργίες, μια και τα προβλήματα της μικρομεσαίας επιχείρησης τα κουβαλάει μαζί της όλο το 24ωρο: Τις ακάλυπτες επιταγές προς τους προμηθευτές, τα χρέη προς τις τράπεζες, τη διαρκή ανησυχία ν' αυξήσει την πελατεία της για να μπορεί να βγάλει το μεροκάματο και ν' ανταποκριθεί στο ρόλο που λανσάρουν τα ΜΜΕ και ο αστικός Τύπος για την επιτυχημένη επιχειρηματία γυναίκα. Η μη αναγνώριση του κοινωνικού χαρακτήρα της μητρότητας, οι ελλείψεις σε μονάδες φροντίδας και πρόνοιας για τους εξαρτημένους ενήλικες μιας οικογένειας και τα παιδιά δημιουργούν επιπλέον προβλήματα στην αυτοαπασχολούμενη γυναίκα».

Δίπλα στα παραπάνω όμως, πρέπει να προστεθεί και το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης που έχει τεράστια σημασία για τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες. Οι ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν οδηγήσει ήδη στην εξίσωση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης και στην αύξησή τους στα 67 χρόνια ενώ το επίδομα τοκετού, ύψους 800 ευρώ, που χορηγούσε ο ΟΑΕΕ έχει καταργηθεί. Για τις μητέρες, η μόνη «ευνοϊκή» ρύθμιση που διατηρείται αφορά τη μείωση των εισφορών κατά 50% για διάστημα ενός χρόνου μετά από τον τοκετό, ενώ ο νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα και προβλέπει επίδομα μητρότητας για 14 βδομάδες δεν έχει υλοποιηθεί. Ο αριθμός αυτών που δεν μπορούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές και μένουν χωρίς ασφαλιστική κάλυψη συνεχώς μεγαλώνει, ενώ ο οικονομικός στραγγαλισμός του ΟΑΕΕ φέρνει περικοπές παροχών και στις ασφαλισμένες.

Σχετικά με το ζήτημα η ΟΓΕ σημειώνει: «Η έλλειψη ασφαλιστικής κάλυψης, σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας του λεγόμενου δημόσιου συστήματος, αλλά, ακόμη και για τις αυτοαπασχολούμενες που έχουν ασφάλιση, η μείωση των διαγνωστικών εξετάσεων, των ιατρικών πράξεων και των φαρμάκων που καλύπτουν το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία θα οδηγήσουν σε επιδείνωση της σωματικής και ψυχικής υγείας των γυναικών και συνακόλουθα των παιδιών τους. Επίσης, η παροχή προσχολικής αγωγής σε βρεφικούς ή παιδικούς σταθμούς, η φροντίδα και η κατ' οίκον νοσηλεία σε ηλικιωμένους, χρόνια πάσχοντες και ανάπηρα μέλη των οικογενειών σχετίζεται όλο και περισσότερο με το αν έχει ασφάλιση και με την οικονομική δυνατότητα που θα έχει ατομικά η καθεμία γυναίκα ή οικογένεια».

«Στόχος είναι η απαξίωση των Ταμείων και η παράδοση στους ιδιώτες, μια και η Υγεία - Ασφάλιση αποτελεί σημαντικό τομέα επενδύσεων», τονίζει η ΟΓΕ και προσθέτει πως αυτή η κατάσταση επιδρά στη συνείδηση κυρίως των νέων γυναικών, που με ευκολία λένε "τι χρειάζεται ο ΟΑΕΕ αφού δε θα πάρουμε σύνταξη", "γιατί πρέπει να πληρώνουμε αφού παροχές Υγείας δεν έχουμε" και άλλα παρόμοια». «Και σ' αυτά τα ερωτήματα πρέπει ν' απαντάμε με υπομονή και επιμονή», υπογραμμίζει η ΟΓΕ «και να ξεκαθαρίζουμε την αναγκαιότητα της οργανωμένης πάλης ενάντια στα μονοπώλια ως το μόνο ικανό δρόμο να υπάρξουν έστω και προσωρινά μέτρα ανακούφισης, να φρενάρουμε την αντιλαϊκή επίθεση και με προοπτική την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων για να λυθούν οριστικά τα προβλήματα».

Ακόμα, η ΟΓΕ επισημαίνει την προσπάθεια της ΕΕ και των κυβερνήσεων να δυναμώσουν τις αυταπάτες στις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες, με όχημα τη «γυναικεία επιχειρηματικότητα» και τα διάφορα προγράμματα που στοχεύουν στην ενίσχυσή της: «Τα προγράμματα "γυναικείας επιχειρηματικότητας" της ΕΕ προβάλλουν ως πρότυπα γυναίκες επιχειρηματίες, ιδιοκτήτριες, μεγαλομετόχους και ανώτερα στελέχη καπιταλιστικών επιχειρήσεων και καλλιεργούν αυταπάτες ότι και μια γυναίκα του μεροκάματου μπορεί ν' ακολουθήσει παρόμοιο δρόμο», αναφέρει η ΟΓΕ και συνεχίζει: «Τα διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα γίνονται για να συγκαλύψουν τη διογκούμενη ανεργία και τη μακροχρόνια ανεργία στις γυναίκες και ιδιαίτερα στις νέες γυναίκες, όμως ούτε την ανεργία μπορούν ν' αντιμετωπίσουν, ούτε ν' αντιστρέψουν τον κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και τις επιπτώσεις που έχει σε χιλιάδες εργαζόμενες και αυτοαπασχολούμενες. Η άνεργη γυναίκα που θ' ανοίξει μια επιχείρηση αργά ή γρήγορα θα έρθει αντιμέτωπη με τεράστιες δυσκολίες για ν' αντεπεξέλθει στα υπέρογκα έξοδά της. Εκ των πραγμάτων, θα πρέπει να βάζει επιπρόσθετα από τα επιδοτούμενα κεφάλαια για ν' αντέξει στον ανταγωνισμό, ενώ δύσκολα θα μπορεί να εξασφαλίζει ένα ικανοποιητικό εισόδημα για την ίδια και την οικογένειά της. Η πείρα έχει δείξει ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία αναγκάζονται να κλείσουν την επιχείρηση και να βρεθούν καταχρεωμένες στις τράπεζες και τους προμηθευτές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των γυναικείων συνεταιρισμών· ιδιαίτερα των γυναικείων αγροτουριστικών συνεταιρισμών που οδηγήθηκαν είτε στο οριστικό κλείσιμό τους αφήνοντας τις γυναίκες άνεργες και χρεωμένες είτε αγοράστηκαν από κάποια μέλη των συνεταιρισμών κι έγιναν ατομικές επιχειρήσεις ανεξάρτητα του τίτλου που μπορεί να διατηρούν».

Οι δυνάμεις της ΟΓΕ γνωρίζουν καλά τις δυσκολίες με τις οποίες θα πρέπει να αναμετρηθούν: «Η συμμετοχή των αυτοαπασχολούμενων γυναικών στο μαζικό κίνημα είναι πολύ μικρή. Η έλλειψη χρόνου, οι δύσκολες συνθήκες στη δουλειά και στο σπίτι, οι μικροαστικές αυταπάτες για τη διατήρηση της ιδιοκτησίας τους, αλλά και οι αναχρονιστικές αντιλήψεις για τη θέση των γυναικών στην οικογένεια και γενικότερα στην κοινωνία έχουν την επίδρασή τους στη συμμετοχή τους στην κοινωνική και συνδικαλιστική δράση. Γι' αυτό υπάρχει ανάγκη να γίνει στοχευμένη δουλειά με αυτές τις γυναίκες από το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα». Με προετοιμασία και σχεδιασμό δίνουν τη μάχη: «Τα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων γυναικών θα διογκώνονται και δεν πρέπει να υποκύψουν στην απάτη της "καλής διαχείρισης" του καπιταλισμού, πως δήθεν μπορεί να τους λύσει τα προβλήματα με τα μονοπώλια δίπλα τους να ελέγχουν την οικονομία. Χρειάζεται να βοηθήσουμε να συνειδητοποιηθεί από τις φτωχές αυτοαπασχολούμενες αυτή η πραγματικότητα και ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Ν' αναγνωρίσουν την ανάγκη συμμετοχής τους στο δυνάμωμα της Λαϊκής Συμμαχίας που μπορεί ν' ανοίξει το δρόμο για την αναμέτρηση με τα μονοπώλια. Να οργανωθούν στην ΠΑΣΕΒΕ και την ΟΓΕ».