Ανεξάρτητα από διακηρύξεις και προθέσεις, οι νέοι πρυτάνεις έχουν την υποχρέωση να προχωρήσουν στην εφαρμογή των «νομικών προβλέψεων» για δημιουργία κύκλων σπουδών και προγραμμάτων που θα οδηγούν σε πιστοποιητικά διαφόρων ταχυτήτων, για ελαστικές σχέσεις εργασίας για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στα ιδρύματα, για ανάπτυξη της «χρήσιμης» Ερευνας, αυτής που οδηγεί σε κερδοφορία. Οι πρυτανικές αρχές είναι, επίσης, υποχρεωμένες να λειτουργήσουν με βάση το μοντέλο οικονομικής και λειτουργικής επιβίωσης των ιδρυμάτων, της διαρκώς μειούμενης κρατικής επιχορήγησης, της αναζήτησης χρηματοδότησης για τη λειτουργία των ιδρυμάτων μέσω των διδάκτρων, της επικερδούς προσφοράς υπηρεσιών, της εμπορίας εκπαιδευτικών προϊόντων, της «αξιοποίησης» της πανεπιστημιακής περιουσίας, της ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, της εμπορευματοποίησης της φοιτητικής μέριμνας, της παράδοσης βασικών λειτουργιών των ΑΕΙ σε εργολάβους.

Η «Συσπείρωση», σε ανακοίνωσή της, αναφέρει ότι «αν και τα μέλη της διαφωνούν με την αντιδημοκρατική προεπιλογή των πρυτάνεων, καθόλου δεν απέχουν από την προσπάθεια εκλογής του πλέον κατάλληλου για το δημόσιο πανεπιστήμιο».

Η έκθεση του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία, που δημοσιοποιήθηκε χτες, επιβεβαίωσε απόλυτα όλες τις μέχρι τώρα πληροφορίες για τις πρόσθετες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, ώστε να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου, από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Η φράση «η ανάκαμψη θα στηριχτεί στα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων» βρίσκει τη δικαίωσή της στην έκθεση του ΔΝΤ.

Οχι τυχαία, παράλληλα με τον Πολ Τόμσεν που έδινε τη σχετική συνέντευξη, ο Ελληνας πρωθυπουργός στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο, μετά τον ανασχηματισμό, αναφέρθηκε σ' αυτούς τους στόχους, περιγράφοντας την κυβερνητική πορεία από δω και πέρα. Και οι δύο τόνισαν ότι αυτή η πορεία θα συνεχιστεί χωρίς λοξοδρομήσεις.

Χαρακτηριστικά, ορισμένες από τις αναφορές:

Οι συντάξεις εκτιμάται ότι παραμένουν πάρα πολύ υψηλές. Η εκτίμηση συνοδεύεται με προτροπή για νέες μειώσεις, σε συνδυασμό με μέτρα ενίσχυσης των καπιταλιστών, όπως η μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9%. Ετσι, αφ' ενός τα Ταμεία θα μειώνουν τις συντάξεις, αφ' ετέρου ανοίγει ο δρόμος ενίσχυσης της αγοράς της ιδιωτικής ασφάλισης. Από τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9 μονάδες θα προκύψει όφελος για τις επιχειρήσεις ύψους 1 δισ. ευρώ περίπου σε ετήσια βάση. Η απόφαση έχει ήδη παρθεί και οι μέχρι τώρα συζητήσεις αφορούσαν μόνο στον τρόπο που θα εφαρμοστεί.

Η έκθεση παίρνει σαν δεδομένο ότι η φτώχεια ήρθε για να μείνει (διαπιστώνει, μάλιστα, αύξηση της φτώχειας παράλληλα με τα σημάδια ανάκαμψης της οικονομίας) και ζητάει να επιταχυνθεί η διαδικασία για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», δηλαδή ένα επίδομα πτωχοκομείου στους εξαθλιωμένους για να μην πεθάνουν.

Στους μισθούς προβλέπεται επιτάχυνση της κατάργησης των τριετιών, αφού θεωρούνται εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα. Στην επόμενη φάση, θα μειωθούν κατά 50% για τους μακροχρόνια ανέργους που θα «πιάσουν δουλειά». Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ένα σημαντικό τμήμα της εργατικής τάξης θα δουλεύει εσαεί με τον κατώτατο μισθό, αφού η κατάργηση των τριετιών έχει ως αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να μη δικαιούται επίδομα πολυετίας παρά μόνο τα 586 ευρώ μεικτά και τα 511 ευρώ μεικτά για τους κάτω των 25 ετών.

Σύμφωνα, επίσης, με στοιχεία που παρουσίασε ο «Ριζοσπάστης» και βασίζονται στο σύστημα «Εργάνη», τον περασμένο Σεπτέμβρη σε σύνολο 1.371.450 εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, οι 277.532, δηλαδή το 20,4% παίρνουν μηνιαίο μισθό μέχρι 500 ευρώ μεικτά, που σημαίνει ότι τα καθαρά φτάνουν μέχρι 400 ευρώ, ενώ υπάρχουν μισθωτοί που ο μισθός τους δεν ξεπερνά τα 200 και 300 ευρώ! Ταυτόχρονα, 272.816 εργαζόμενοι απασχολούνται το πολύ μέχρι 20 ώρες τη βδομάδα. Αυτή η κατάσταση τώρα θα παγιωθεί και θα επεκταθεί. Ταυτόχρονα, εκτός από τους παραπάνω που δεν εξασφαλίζουν ούτε τα βασικά μέσα επιβίωσης, έχουμε 105.401 εργαζόμενους (7,69%) με μηνιαίο μισθό 501 έως 600 ευρώ μεικτά, άλλους 105.523 (7,69) με μισθό από 601 έως 700 ευρώ μεικτά και ακόμα 106.271 εργαζόμενους με μισθό από 701 έως 800 ευρώ μεικτά. Ετσι, μέχρι 800 ευρώ μεικτά λαμβάνουν 594.727 εργαζόμενοι, δηλαδή το 43,37% των μισθωτών!

Την ίδια ώρα, με δεδομένη τη διαπίστωση του ΔΝΤ για στρεβλώσεις στη φορολογία με αναφορές στον ΦΠΑ, αλλά και την πρόθεση της κυβέρνησης για μείωση της φορολογίας για το κεφάλαιο, αλλά και τις επισημάνσεις για δημοσιονομικό κενό, γίνεται φανερό ότι το λαϊκό εισόδημα θα χτυπηθεί κι άλλο, αφού χρειάζονται και πρωτογενή πλεονάσματα. Με νέους φόρους και περικοπές μαζί.

Παράλληλα, το λοκ άουτ, δηλαδή το δικαίωμα του καπιταλιστή να κλείνει την επιχείρηση όταν ξεσπά απεργία πρέπει να γίνει νόμος, λέει η έκθεση, ενώ χρειάζεται νέος συνδικαλιστικός νόμος που θα δυσκολεύει αφάνταστα, αν δεν καταργεί ουσιαστικά, την απόφαση για κινητοποίηση των εργαζομένων. Επιδιώκουν, η απόφαση για απεργία να παίρνεται όχι από την πλειοψηφία των παρόντων μελών του σωματείου στη Γενική Συνέλευση, αλλά όλων των εργαζομένων της επιχείρησης, αναβιώνοντας έτσι το περίφημο «άρθρο 4» για τις ΔΕΚΟ το 1983. Και πρέπει να διευκολυνθούν οι μαζικές απολύσεις.

Πέρα από τα γενικά πανηγυρικά για τις τάσεις ανάκαμψης, η έκθεση είναι συγκεκριμένη στο ποιος θα πληρώσει: Οι εργαζόμενοι και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Πολύ πριν η έκθεση του ΔΝΤ δει το φως της δημοσιότητας, το ΚΚΕ τόνιζε:

«Τα σχέδια κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου για νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό, όπως το πάγωμα των τριετιών και η ουσιαστική απαγόρευση του δικαιώματος στην απεργία, χρειάζεται να βρουν σθεναρή λαϊκή αντίσταση. Αυτά τα σχέδια επιβεβαιώνουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική θα είναι παρούσα και στη φάση της όποιας ανάκαμψης, αφού αυτό επιτάσσουν οι ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Πάνω απ' όλα χρειάζεται μαχητικό λαϊκό κίνημα και ισχυρό ΚΚΕ, που είναι το μόνο κόμμα που αντιπαλεύει την ΕΕ και τους στόχους του κεφαλαίου».

Το ΠΑΜΕ, επίσης, έγκαιρα είχε καλέσει σε αγωνιστική ετοιμότητα, ώστε η απάντηση να είναι άμεση, αποφασιστική και δυναμική. Καλούσε τους εργαζόμενους, τα σωματεία, τις Επιτροπές Αγώνα σε κάθε τόπο δουλειάς, σε επιφυλακή. Αυτή η ώρα έχει ήδη έρθει.