Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτά γράφει το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της «Αυγής». «Ξέχασε», όμως, να σημειώσει τη συμβολή του ΣΥΝ, στο πλάι της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, σε όλη αυτήν την πορεία, με την υπογραφή των κατάπτυστων Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των ψίχουλων, που παρουσιάζονταν ως αυξήσεις, τη συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο» και την επιχείρηση ταξικού ευνουχισμού της εργατικής τάξης, την καταγγελία του ΠΑΜΕ, ως φορέα μαξιμαλιστικών αιτημάτων και διάσπασης, κλπ., κλπ.

Ας μην παριστάνουν τις «μωρές παρθένες» επομένως...

Ακόμη δεν έχει δώσει επίσημη απάντηση η αμερικανική κυβέρνηση στην προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας εκ μέρους της Κούβας. Οπως είναι γνωστό, η κουβανική κυβέρνηση προσφέρθηκε, από την πρώτη στιγμή και μη θέτοντας την παραμικρή προϋπόθεση, να βοηθήσει με την αποστολή 1.586 γιατρών και 34 τόνων ιατρικού υλικού.

Προχτές, όμως, όταν ρωτήθηκε σχετικά ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Σκοτ Μακλέλαν, από τους δημοσιογράφους, έδωσε την εξής απάντηση: «Ελπίζουμε ο Κάστρο να προσφέρει την ελευθερία στο λαό του».

Προφανώς, ο κ. Μακλέλαν εννοεί την ...ελευθερία ύπαρξης μιας χούφτας πλουσίων και εκατομμυρίων φτωχών, της εκμετάλλευσης και των οξύτατων κοινωνικών ανισοτήτων, της ανεργίας και της περιθωριοποίησης και, πάνω απ' όλα, την ...ελευθερία να πεθαίνεις αβοήθητος από τα όποια φυσικά φαινόμενα, σαν τον τυφώνα «Κατρίνα». Εχει δίκιο, πάντως. Τέτοιες ...ελευθερίες δεν υπάρχουν στην Κούβα...

Τη γνωστή παροιμία «τρώγοντας ανοίγει η όρεξη» θυμίζει η πολιτική προσλήψεων - απολύσεων που εφαρμόζουν τα τελευταία χρόνια οι πολυεθνικές και οι κάθε είδους συνεταίροι τους. Του λόγου το αληθές βεβαιώνει και η προχτεσινή απόφαση της γερμανικής, πολυεθνικής αυτοκινητοβιομηχανίας «Φολκσβάγκεν», να επιδιώξει την παραπέρα αύξηση της κερδοφορίας, προχωρώντας σε μαζικές απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων που τα αφεντικά της εταιρίας θεωρούν ότι ...πλεονάζουν!

Επιδιώκοντας ανακοπή της πτωτικής πορείας που εμφάνισαν πέρσι τα κέρδη της εταιρίας, τα αφεντικά της «Φολκσβάγκεν» αποφάσισαν να ...απαλλαγούν από το βάρος των μισθών μερικών χιλιάδων εργαζομένων. Αν και η εταιρία αναμένει για φέτος αύξηση των κερδών (πέρσι εμφάνισε καθαρά κέρδη 677 εκατ. ευρώ), ο εκτελεστικός διευθυντής της «Φολκσβάγκεν» Bernd Pischetsrieder ανακοίνωσε προχτές πως σχεδιάζει να μειώσει τα έξοδα της εταιρίας διεθνώς κατά 3,1 δισ. ευρώ (3,9 δισ. δολ. ΗΠΑ) φέτος, στέλνοντας μερικές χιλιάδες εργαζόμενους στην πρόωρη συνταξιοδότηση.

Αμέσως μετά την επίσημη προαναγγελία των χιλιάδων απολύσεων, οι στόχοι των αφεντικών της «Φολκσβάγκεν», για αύξηση των υπερκερδών τους με την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων στην αυτοκινητοβιομηχανία, επιβεβαιώθηκαν. Η μετοχή της «Φολκσβάγκεν» σημείωσε άνοδο κατά 2,97%!

Ακόμα πιο κάτω και από την ήδη εξευτελιστική περσινή τιμή είναι η φετινή προσφορά των εμποροβιομηχάνων στους παραγωγούς μαλακού σταριού, καθώς εκμεταλλεύονται τις αθρόες εισαγωγές του προϊόντος από χώρες εκτός ΕΕ, που έχουν ως γνωστόν πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής. Την ίδια στιγμή, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης επιμένει στα επικοινωνιακά της παιχνίδια και υποστηρίζει ότι δεσμεύοντας τα εισαγόμενα φορτία μαλακού σταριού από τη Βουλγαρία, ώσπου να ολοκληρωθούν οι «εξονυχιστικοί» έλεγχοι για την κατάσταση της ποιότητά τους, προασπίζει το εισόδημα των παραγωγών. Μόνον που οι εισαγωγές μαλακού σταριού δε γίνονται μόνο από τη Βουλγαρία. Χώρια, που δε φαίνεται να «ιδρώνει το αυτί» των εμποροβιομηχάνων, αν καθυστερήσει η παράδοση των φορτίων για 10 ή 15 μέρες. Ετσι κι αλλιώς παρουσιάζονται αμετακίνητοι στην απόφασή τους να ρίξουν την τιμή του προϊόντος κατά 3 λεπτά το κιλό, όπως άλλωστε κάνουν και με κάθε άλλο αγροτικό προϊόν, παρά τους... αυστηρούς ελέγχους των εισαγόμενων από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

ΥΓ: Τη Δευτέρα, δε θα πάνε όλοι οι μαθητές στο σχολείο, γιατί οι ελλείψεις φτάνουν στα όρια της απανθρωπιάς: Δε θα ανοίξει η πλειοψηφία των σχολείων ειδικής αγωγής γιατί δεν έχουν εξασφαλιστεί τα κονδύλια για τη μεταφορά των μαθητών!

Γρηγοριάδης Κώστας

Γιατί, αν η ανάπτυξη μιας πόλης και μιας περιοχής γινόταν με πρωθυπουργικές μεγαλοστομίες, είναι σίγουρο ότι η Θεσσαλονίκη εδώ και πολλά χρόνια θα ήταν η σημαντικότερη πόλη του πλανήτη. Και τι δεν έχουν πει, οι εκάστοτε πρωθυπουργοί στα μέχρι σήμερα εγκαίνια της ΔΕΘ...

Μόνο που η πραγματικότητα των τεράστιων ποσοστών ανεργίας σε ολόκληρη τη Μακεδονία, οι επιχειρήσεις που φεύγουν - επιχορηγούμενες, μάλιστα - αναζητώντας φθηνότερο εργατικό δυναμικό, η έλλειψη αγροτικής υποδομής και στοιχειωδών έργων κοινωνικής πολιτικής, τους διαψεύδουν όλους, για μια ακόμη χρονιά.

Βέβαια, πολλά έχουμε να ακούσουμε ακόμη τις επόμενες μέρες. Από τις χτεσινές δηλώσεις των κυβερνώντων, πήραμε απλά μια μικρή γεύση. Ομως, οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης γνωρίζουν πολύ καλά πού βρίσκεται η αλήθεια και πού τα ψέματα με στόχο τον εντυπωσιασμό και μόνον.

ΣΕ ΔΟΥΛΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ, όπως διαβάζουμε, το υπουργείο Οικονομίας. Ετοιμάζει, λέει, μεγάλο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων για την επόμενη χρονιά ύψους μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ! Εν ολίγοις, και το 2006 ...ξεπουλάμε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αφήστε, που θα μιλήσουν για σκάνδαλα και για «φωτογραφικές» παραχωρήσεις. Τέτοια ...μεγάλη αντίσταση!

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, έχουμε κι άλλες καινοτομίες ιδιαίτερα σημαντικές. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων αλλάζει όνομα και θα λέγεται «Εθνικό Πλαίσιο Στήριξης» (κατά τα πρότυπα του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, φυσικά).

Φυσικά, αλλάζει μόνον όνομα και όχι ...κονδύλια ή παραλήπτες. Αυτά θα συνεχίσουν να είναι στα γνωστά χαμηλά επίπεδα και, βέβαια, όλα τα έργα θα γίνονται σε σύμπραξη με ιδιώτες. Οπως αυτοί θέλουν και με όσες διευκολύνσεις θέλουν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομολογουμένως, ο νομάρχης επιδεικνύει εσχάτως ιδιαίτερη ζέση για το θέμα των γηροκομείων, που είναι και «πιασάρικο» επικοινωνιακά, αφού αγγίζει την ευαισθησία του κόσμου. Ετσι, ζητάει την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου επί το αυστηρότερον και την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών της Νομαρχίας. Με άλλα λόγια, οι προτάσεις του στοχεύουν σε μια αποτελεσματικότερη διαχείριση της βαρβαρότητας, που έχουν δημιουργήσει οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις με την πολιτική τους και, ταυτόχρονα, οδηγούν στο ξεκαθάρισμα του τοπίου από τους «μικρούς» επιχειρηματίες του χώρου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την άλωση και αυτού του τομέα από το μεγάλο κεφάλαιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ούτε μια κουβέντα, όμως, δεν αναφέρει ο «ευαίσθητος» νομάρχης για την υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίσει δωρεάν και υψηλού επιπέδου φροντίδα στους ηλικιωμένους ή για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης, η οποία - είτε έτσι είτε αλλιώς - καταλήγει στην άγρια εκμετάλλευση των αναγκών των ηλικιωμένων και των οικογενειών τους. Τον καταλαβαίνουμε. Αυτά έρχονται σε ευθεία αντίθεση και σύγκρουση με την πολιτική τόσο της ΝΔ όσο και του κόμματός του (ΠΑΣΟΚ).

Οι καταγγελίες για πολλές και διάφορες παρανομίες σε αρκετές πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες της Ρόδου είχαν γίνει πέρυσι και είχε διαταχθεί έρευνα από τον προϊστάμενο της Πολεοδομίας. Εγινε έρευνα, λοιπόν, και κατέληξε σε πόρισμα, το οποίο υποβλήθηκε στον εισαγγελέα. Ακολούθησε η διενέργεια τακτικής ανάκρισης και ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά της πρώην προϊσταμένης της Πολεοδομίας. Οταν, όμως, ο ανακριτής Ρόδου - στο πλαίσιο της δικαστικής έρευνας - ζήτησε να τεθούν υπόψη του οι φάκελοι των ξενοδοχείων, όπου υπάρχουν όλα τα στοιχεία που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, τα ...βρήκε μπαστούνια. Η απάντηση, που πήρε από την Πολεοδομία και το Κτηματολόγιο, είναι ότι οι φάκελοι έχουν εξαφανιστεί...

Συμβαίνουν κι αυτά σε μια κοινωνία, όπου η πρώτιστη ...αξία είναι το επιχειρηματικό κέρδος και το κράτος είναι ταγμένο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας.

Τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα για τους μικρούς αλιείς της χώρας μας, αφού χρόνο με το χρόνο πολλαπλασιάζονται τα περιοριστικά για το επάγγελμά τους μέτρα, που παίρνονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, στη βάση φυσικά των σχετικών συναποφασισμένων ευρωενωσιακών κατευθύνσεων και των ευρω-κοινοτικών υποδείξεων. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η απαγόρευση της αλιείας του ερυθρού τόνου και του ξιφία, απαγόρευση που, όπως λένε οι ίδιοι μικρομεσαίοι αλιείς ανά την Ελλάδα, χαντακώνει ακόμη περισσότερο το επάγγελμά τους. Το παραπάνω μέτρο όμως καταντάει προκλητικό, όταν σε πολλές περιπτώσεις πλούσιοι ερασιτέχνες ψαράδες με πανάκριβα ταχύπλοα συναγωνίζονται σε οργανωμένους αγώνες στο ψάρεμα του ερυθρού τόνου! Φαίνεται ότι γι' αυτούς δεν ισχύουν οι ...«ευρω-οικολογικές» ευαισθησίες, οι οποίες για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι απλώς αποτελούν το όχημα για το οριστικό ξεπάστρεμα των μικρών ψαράδων προς όφελος της μεγάλης επιχειρηματικής αλιείας.

Οταν ήταν στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και ο τότε υφυπουργός Ανάπτυξης, Κ. Κουλούρης, με τη συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων, «κυνηγούσε» την ακρίβεια στις λαϊκές αγορές, η ΝΔ, αξιωματική αντιπολίτευση τότε, περιέγραφε με μαύρα χρώματα την άσχημη πραγματικά κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων, κατάγγελλε την πολιτική της κυβέρνησης και πρότεινε, ως λύση, να δοθούν κάποια επιδόματα στους φτωχότερους και, κυρίως, να απελευθερωθεί πραγματικά η αγορά και να λειτουργήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει την ίδια ουσιαστικά με τις προκατόχους της αντιλαϊκή πολιτική, κλιμακώνοντας τα αντιλαϊκά μέτρα και το ΠΑΣΟΚ, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιλάει για ακρίβεια και νέα φτώχεια και προτείνει όσα πρότεινε, πριν μερικά χρόνια, η ΝΔ. Να δοθούν κάποια επιδόματα στους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους και, κυρίως, «να προχωρήσει επιτέλους η κυβέρνηση στην ορθή απελευθέρωση των αγορών και στην αντιμετώπιση των όποιων ολιγοπωλιακών πρακτικών οδηγούν σε υπερβολικές αυξήσεις των τιμών. Να λειτουργήσει πραγματικά η Επιτροπή Ανταγωνισμού»...

Βεβαίως, οι ταξικές δυνάμεις πάντα είχαν και έχουν προτάσεις συγκεκριμένες. Μόνο που όταν δεν μπορεί η κυρίαρχη προπαγάνδα να τις συγκαλύψει, προκειμένου να χρησιμοποιήσει το επιχείρημα της γενικής συνθηματολογίας, τότε επιστρατεύει την επιχειρηματολογία της ...μη ρεαλιστικότητας. Πολλοί από το χώρο του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών και των προπαγανδιστών τους στα Μέσα Ενημέρωσης, επιτίθενται, χαρακτηρίζοντάς τες ως μαξιμαλιστικές και μη εφαρμόσιμες. Δε βλέπετε, αναφωνούν, τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο, όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί; Ιδού, λοιπόν, το ερώτημα: Είναι ρεαλιστικά τα αιτήματα, που προβάλλει το ΠΑΜΕ;