Το ΠΑΣΟΚ, πάλι, αφού πρώτα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να γίνει η Εξεταστική Επιτροπή αρένα εντυπώσεων, αφού επιτέθηκε στο ΚΚΕ ότι ...κάνει πλάτες στη ΝΔ επειδή ζήτησε την Εξεταστική, αφού απαξίωσε το αντικείμενό της λέγοντας πως «δεν θα πάμε μέχρι τον Τρικούπη», τώρα παριστάνει κι αυτό τον «τεθλιμμένο συγγενή». Ισχυρίζεται ότι αναδείχθηκαν πολλά στην Εξεταστική και συνεχίζει την κοροϊδία για τη σύμβαση 717, που αν είχε υλοποιηθεί έγκαιρα θα είχαν λυθεί ως διά μαγείας όλα τα ζητήματα ασφάλειας του σιδηρόδρομου. Ο καθένας μόνος του λοιπόν και όλοι μαζί απογειώνουν το θέατρο, προαναγγέλλοντας «πρωτοβουλίες» για αλλαγή στον νόμο «περί ευθύνης υπουργών», όταν όλοι τους καταψήφισαν στη συνταγματική αναθεώρηση τη σχετική πρόταση του ΚΚΕ. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ παριστάνουν τους «τιμωρούς» του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος, νομίζοντας ότι μ' αυτό το άθλιο θέατρο θα παραγραφούν οι ευθύνες τους. Είναι όμως βαθιά γελασμένοι, όπως έδειξαν και οι προχτεσινές μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, που επιβεβαίωσαν ότι το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί, ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία διαλέγουν τη ζωή και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.

Με το σύνθημα «Η πολιτική επιστρέφει για τη ζωή που μας αξίζει» ξεκινά σήμερα η πανελλαδική συνδιάσκεψη της Νέας Αριστεράς (ΝΕΑΡ). «Επιστροφή στο ...μια από τα ίδια» θα ήταν το πιο ταιριαστό σύνθημα, αφού στον «ΣΥΡΙΖΑ 2» συνωστίζονται ορισμένα από τα πιο προβεβλημένα στελέχη και υπουργοί της κυβέρνησης 2015 - 2019, που τάραξε τον λαό στα μνημόνια, στα «μεσοπρόθεσμα» και στους αντιλαϊκούς νόμους. Αλλά και μετά, το 2019 - 2023, τα ίδια αυτά στελέχη, μαζί με όσους παραμένουν στον «ΣΥΡΙΖΑ 1», ψήφισαν τους μισούς σχεδόν νόμους της ΝΔ, ενώ σε κρίσιμες μάχες πρωταγωνίστησαν στην επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ, που αποκάλυπτε την αντιλαϊκή συναίνεση όλων τους σε στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, όπως στην οικονομία, στη συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια κ.λπ. Το ζήτημα επομένως δεν είναι αν «επιστρέφει η πολιτική», όπως προσπαθούν να πουν οι της ΝΕΑΡ για να διαφοροποιηθούν από τον «απολίτικο» τάχα σημερινό αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα είναι ποια πολιτική «επιστρέφει», αφού αυτή που υπηρετούν δεν έφυγε ποτέ! Παραμένει κυρίαρχη σε βάρος του λαού, είτε με ΝΔ, είτε με ΣΥΡΙΖΑ, είτε με ΠΑΣΟΚ, είτε με οποιαδήποτε άλλη σοσιαλδημοκρατική παραλλαγή. Αν νομίζουν όμως ότι ο λαός τρώει κουτόχορτο, ή καταπίνει αμάσητους λωτούς, κάνουν μεγάλο λάθος όλοι αυτοί οι θιασώτες της σοσιαλδημοκρατίας, που πάνε κι έρχονται, φεύγουν και επιστρέφουν με έναν και μοναδικό στόχο: Να κερδίσουν ξανά την εμπιστοσύνη της αστικής τάξης στην κυβερνητική εναλλαγή, ανανεώνοντας την ικανότητά τους να ενσωματώνουν τη δυσαρέσκεια του λαού σε στόχους και συμφέροντα ξένα προς τα δικά του.

«Η συνεργασία (σ.σ. της Frontex) με τις εθνικές αρχές, όταν υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους για έρευνα και διάσωση, ενέχει τον κίνδυνο να καταστήσει την ΕΕ συνένοχη σε ενέργειες που παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και κοστίζουν ζωές». Αυτά γράφονται στην έκθεση της Ευρωπαίας Συνηγόρου του Πολίτη για το ναυάγιο - έγκλημα που σημειώθηκε στα ανοιχτά της Πύλου τον Ιούνη του 2023, όταν η βύθιση ενός σαπιοκάραβου από τη Λιβύη οδήγησε στον θάνατο πάνω από 600 πρόσφυγες και μετανάστες. Ανάμεσα σε άλλα που σημειώνει η έκθεση είναι οι ευθύνες της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής (Frontex), που στο συγκεκριμένο ναυάγιο «δεν παραβίασε» μεν κανόνες, αλλά δεν έκανε και τίποτα για να το αποτρέψει. Πριν από λίγο καιρό, η έκθεση της Frontex διαπίστωνε επίσης τις τεράστιες ευθύνες του ελληνικού Λιμενικού για την κατάληξη που είχε το ναυάγιο στην Πύλο, περιγράφοντας τους απαράδεκτους χειρισμούς με το ακυβέρνητο σκάφος. Από την πρώτη ώρα, παρά την προσπάθεια να κουκουλωθούν, οι ευθύνες της κυβέρνησης «έβγαζαν μάτι» μπροστά στην ανείπωτη τραγωδία. Είναι όμως προκλητικό για τον λαό να παρακολουθεί αυτό το κακοστημένο «blame game» ανάμεσα στους συνένοχους για τον κατατρεγμό και τον θάνατο χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών κάθε χρόνο. ΕΕ, κυβέρνηση και Frontex είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας που «τραβάει» τους ξεριζωμένους στον πάτο της θάλασσας, με την πολιτική της καταστολής και το ανοιγοκλείσιμο της κάνουλας των μεταναστευτικών ροών, ανάλογα με το πόσους και ποιους έχει ανάγκη κάθε φορά το κεφάλαιο.

1923 Τίθεται σε εφαρμογή και στην Ελλάδα το νέο (Γρηγοριανό) ημερολόγιο. Η 16η Φλεβάρη αριθμήθηκε 1η του Μάρτη.

1941 Η Βουλγαρία εντάσσεται στις δυνάμεις του Αξονα (Γερμανία, Ιταλία κ.ά.).

1943 Στη Θεσσαλονίκη οι Γερμανοί εκτελούν 38 κομμουνιστές - αγωνιστές από το στρατόπεδο του «Παύλου Μελά», όπου κρατούνταν φυλακισμένοι και εξόριστοι πάνω από 7 χρόνια, από την περίοδο της Μεταξικής δικτατορίας.

1946 Συνέρχεται στην Αθήνα το 8ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ (1-8/3/1946). Ο Εργατικός Αντιφασιστικός Συνασπισμός (ΕΡΓΑΣ), η συνδικαλιστική παράταξη του ΕΑΜ, πετυχαίνει συντριπτική νίκη λαμβάνοντας το 71% των ψήφων. Ο κομμουνιστής Μήτσος Παπαρήγας (μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ) εκλέγεται ΓΓ της ΓΣΕΕ. Στη Διοίκηση αναδείχθηκαν επίσης οι Γ. Δημητρίου, Κ. Θέος, Ν. Αραπατζής, Στ. Μαστρογιαννάκος, Δ. Στρατής και Ι. Καλομοίρης.

1948 Ολοκληρώνεται το μακελειό της Μακρονήσου, που ξεκίνησε στις 29 Φλεβάρη, όταν ο λόχος Ασφαλείας του στρατοπέδου άνοιξε πυρ κατά των φαντάρων που διαμαρτύρονταν για τη βίαιη συμπεριφορά των αλφαμιτών έναντι των άρρωστων συντρόφων τους. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Στρατιωτικών στις 29/2 τα θύματα ήταν 17 νεκροί και 61 τραυματίες, όλοι «επικίνδυνοι κομμουνισταί». Ωστόσο, την επόμενη μέρα (1/3) πραγματοποιήθηκε νέο δολοφονικό πογκρόμ, ακόμα πιο φρικιαστικό, πιο εξοντωτικό και πιο ανελέητο από το προηγούμενο: Περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού υπό τον συνταγματάρχη Μπαϊρακτάρη και δεσμοφύλακες της Μακρονήσου βάλλουν κατά των κρατουμένων. Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των νεκρών!

1949 Συνέρχεται στην Ελεύθερη Ελλάδα, στον Γράμμο, η 1η Συνδιάσκεψη της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών (ΠΔΕΓ) το διάστημα 1η με 3 Μάρτη. Πήραν μέρος 325 γυναίκες αντιπρόσωποι, καθώς και οι εκπρόσωποι 7 αδελφών γυναικείων οργανώσεων (Πολωνίας, Γαλλίας, Ρουμανίας, Τσεχοσλοβακίας, Ουγγαρίας, Βουλγαρίας και Αλβανίας).

1952 Το Στρατοδικείο καταδικάζει σε θάνατο τους 8 από τους 29 συνολικά κατηγορούμενους με τον νόμο 375/1936 («για κατασκοπεία») κομμουνιστές στη δίκη Μπελογιάννη. Σε θάνατο καταδικάστηκαν οι Νίκος Μπελογιάννης, Ηλίας Αργυριάδης, Δημήτρης Μπάτσης, Ελλη Ιωαννίδου, Τάκης Λαζαρίδης, Νίκος Καλούμενος, Χαράλαμπος Τουλιάτος και Μιλτιάδης Μπισμπιάνος. Από αυτούς οι 4 εκτελέστηκαν στις 30/3 (Μπελογιάννης, Αργυριάδης, Καλούμενος, Μπάτσης).

1958 Αρχίζει να εκπέμπει η «Φωνή της Αλήθειας», ο ραδιοσταθμός που την εποχή της πολιτικής προσφυγιάς μετέδιδε από το εξωτερικό με ευθύνη του ΚΚΕ.

1959 Ο Μακάριος επιστρέφει στην Κύπρο έπειτα από 3χρονη εξορία του στις Σεϋχέλλες από τον βρετανικό ιμπεριαλισμό.

1966 Το σοβιετικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Βενέρα 3» πραγματοποιεί την πρώτη στην Ιστορία της ανθρωπότητας προσεδάφιση σε άλλον πλανήτη (Αφροδίτη).