Και ...ποιος έτρεξε να αρπάξει την ευκαιρία και να ζητήσει αντίστοιχα μέτρα στη χώρα μας; Καλά, πολλοί θα μπορούσαν να είναι από όσους στηρίζουν την ΕΕ και την αντικομμουνιστική της εκστρατεία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η Φωνή Λογικής και η αρχηγός της, Λατινοπούλου, που δείχνει «υπερβάλλοντα ζήλο». Αλλη μία δηλαδή παρουσιαζόμενη ως «αντισυστημική δύναμη» που είναι λαγός για τους πόθους του κεφαλαίου και της εξουσίας του. Οσο για τις αναφορές στους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης «που γνώρισαν το κομμουνιστικό σκοτάδι», την παραπέμπουμε στα ποσοστά πληθυσμού που σύμφωνα με έρευνες νοσταλγούν τη Σοβιετική Ενωση, και αυτό παρά τους τόνους προπαγάνδας των καπιταλιστών. Αλλά και στο σύνθημα των εκδηλώσεων του ΚΚΕ για τα 80 χρόνια από τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Ξέρουν άλλωστε οι λαοί εκεί, αλλά και όσοι έχουν μνήμη, ότι η Σοβιετική Ενωση και ο Κόκκινος Στρατός τσάκισαν τον ναζισμό. «Οταν πυκνώνει το "σκοτάδι", ανάβουμε τη φλόγα που το διαλύει! Σοσιαλισμός, για να νικήσει το δίκιο των λαών!».

Καμιά δεκαριά εργοστάσια ανακύκλωσης έχουν γίνει παρανάλωμα μέσα σε 4 μήνες, ενώ συνολικά οι πυρκαγιές σε βιομηχανικές περιοχές είναι πια καθημερινό φαινόμενο. Προχθές, τυλίχτηκε στις φλόγες μία από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές κλινικές της Αττικής, με ασθενείς και συνοδούς να τρέχουν πανικόβλητοι να σωθούν, ενώ καταγγελίες κάνουν λόγο ακόμα και για έλλειψη πυροσβεστήρων. Πριν από μερικές ημέρες, πάρκο στο κέντρο της Αθήνας τυλίχτηκε επίσης στις φλόγες με αποτέλεσμα να διακοπεί η συγκοινωνία με τον Ηλεκτρικό. Πέρα από τις «κακές γλώσσες» που συνδέουν ειδικά τις πυρκαγιές σε εργοστάσια ανακύκλωσης με τη μεθοδευμένη καταστροφή αρχείων κρατικών υπηρεσιών στο φόντο των σκανδάλων, εδώ το πρόβλημα «φωνάζει» και προειδοποιεί για ακόμα μεγαλύτερο κακό. Γιατί, σαν να μην φτάνουν τα δάση και οι ορεινοί όγκοι που κάθε χρόνο γίνονται παρανάλωμα, ο λαός έρχεται όλο και περισσότερο αντιμέτωπος με πυρκαγιές μέσα σε αστικά κέντρα και βιομηχανικές περιοχές. Δηλαδή, ακόμα και σε εγκαταστάσεις που καμιά σχέση δεν έχουν με την «κλιματική αλλαγή». Ενώ, λοιπόν, τα μέτρα πρόληψης θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα αυξημένα σε τέτοιες υποδομές με ευθύνη του κράτους, αποδεικνύεται ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, με τον κίνδυνο για βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης να αυξάνεται. Κι εδώ κάνει το... θαύμα της η λογική «κόστους - οφέλους», η εξοικονόμηση πόρων για τη θωράκιση των κερδών.

«Μην έρχεστε, θα σας βάλουμε φυλακή»: Το μήνυμα αυτό στέλνει ο υπουργός Μετανάστευσης Θ. Πλεύρης με συνέντευξή του στην βρετανική «Daily Mail», απευθυνόμενος ουσιαστικά σε μετανάστες και πρόσφυγες. Μιλά σαν να απευθύνεται σε κοινούς εγκληματίες, προειδοποιώντας ότι θα υποστούν την «τιμωρία» τού να είναι διωγμένοι από τις πατρίδες τους ελέω των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδόν θαλασσοπνιγμένοι στα νερά της Μεσογείου. Το νέο «δόγμα» της καταστολής, βέβαια, όπως παρουσιάζεται από την κυβέρνηση, δεν είναι και τόσο ...νέο. Είναι ακριβώς η εφαρμογή των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων για τη μετανάστευση και το άσυλο, που προβλέπει τις δομές - φυλακή στην Ελλάδα, δηλαδή τον εγκλωβισμό των ξεριζωμένων στη χώρα μας, παραβιάζοντας τις Συνθήκες της Γενεύης για τους Πρόσφυγες. Είναι η λογική της «κάνουλας» που πότε ανοίγει και πότε κλείνει, ανάλογα με τις ανάγκες για φτηνό εργατικό δυναμικό. Γι' αυτό άλλωστε, την ώρα που η κυβέρνηση κάνει τον «καμπόσο» με την άγρια καταστολή σε βάρος των προσφύγων, συνεχίζονται οι συζητήσεις γύρω από την ελεγχόμενη «μετάκληση» μεταναστών εργατών μέσα από τις δουλεμπορικές συμφωνίες με κρατική σφραγίδα. Γι' αυτό υπάρχουν και φωνές που λένε, αντί για δομές - φυλακές, ας κατευθυνθούν οι ξεριζωμένοι στα χωράφια μέσα από έναν «ΟΑΕΔ για μετανάστες». Δηλαδή, από τη μία η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι χώρες - μέλη τους θα δίνουν τον τόνο του ξεριζωμού, και από την άλλη είτε θα φυλακίζουν τους μετανάστες στη χώρα μας είτε θα τους πακετάρουν σαν «τεμάχια» προς άγρια εκμετάλλευση, όπως συμβαίνει με τους εργάτες γης και τις γνωστές εικόνες ντροπής στα φραουλοχώραφα. Μία η βαρβαρότητα, πολλές οι εκδοχές της από κράτος, κυβερνήσεις και επιχειρηματικούς ομίλους πάνω στα κορμιά των θυμάτων τους.