Επειδή όμως το θράσος της κυβέρνησης είναι παροιμιώδες, αξίζει με τον ίδιο τρόπο να σχολιάσει κανείς και την ανάρτησή της ότι «μειώνεται η ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα». «Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης» λοιπόν, όταν κοκορεύονται για αύξηση της απασχόλησης σε γυναίκες και νέους, τη στιγμή που το 25% των γυναικών και το 45% των νέων στην Ελλάδα αμείβονται με 5 ευρώ μεικτά την ώρα! «Αλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», όταν η κυβέρνηση λέει πως συνεχίζει με «περισσότερες και καλύτερες δουλειές για όλους», με τις συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης να είναι οι μισές απ' όσες υπογράφονται κάθε μήνα. `Η με τα εξαντλητικά ωράρια - λάστιχο, τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας και τους μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω. Οπως λέει όμως και μια άλλη παροιμία, «θα γυρίσει ο τροχός». Και θα τον γυρίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους, σε σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

«Χρειαζόμαστε ισχυρή και οικονομικά αυτοδύναμη Αυτοδιοίκηση, με πλήρη απόδοση των παρακρατηθέντων ΚΑΠ και του τέλους ανθεκτικότητας - με συνταγματική κατοχύρωση της φορολογικής αποκέντρωσης (...) Η Αυτοδιοίκηση δεν είναι υποκατάστημα του κεντρικού κράτους. Είναι πολιτικός θεσμός ευθύνης, προγραμματισμού και εφαρμογής». Αυτά ειπώθηκαν μεταξύ άλλων σε εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ. Θέλουν «οικονομικά αυτοδύναμη» Τοπική Διοίκηση, που θα «τρέξει» πιο γρήγορα την αντιλαϊκή πολιτική με εργαλείο την άγρια φοροληστεία, στη λογική της «ανταποδοτικότητας» των υπηρεσιών, αξιοποιώντας τη χρόνια και εσκεμμένη υποχρηματοδότηση, που έχει τη σφραγίδα και του ΠΑΣΟΚ. Ζητάνε μάλιστα να κατοχυρωθούν αυτά και συνταγματικά, αναπαράγοντας τις γνωστές θεωρίες περί «αποκεντρωμένου κράτους». Είτε «αποκεντρωμένο» όμως, είτε «συγκεντρωτικό», εκείνο που δεν αλλάζει είναι ότι πρόκειται για κράτος της αστικής τάξης, εξ ορισμού ταξικό, απέναντι στον λαό και τις ανάγκες του, επειδή υπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το κράτος αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει καλύτερο και «δικαιότερο» για τα λαϊκά στρώματα, όπως παραμυθιάζουν οι σοσιαλδημοκράτες και άλλοι, αλλά θα γίνεται μόνο χειρότερο, γιατί χειρότερο γίνεται και το σύστημα που υπηρετεί. Αποτελεί εμπόδιο και όχι «σύμμαχο» για τις ανάγκες του λαού και γι' αυτό πρέπει να το βάλει στο στόχαστρο. Τις δικές του ανάγκες, «σχεδιασμένα, με ευθύνη, προγραμματισμό και εφαρμογή», μπορεί να διασφαλίσει μόνο ένα κράτος όπου η εξουσία και τα μέσα παραγωγής θα βρίσκονται στα χέρια του, και όχι η φενάκη ενός «δικαιότερου» αστικού κράτους, που δεν υπήρξε, ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ και πουθενά.

Να μαζέψει τα ασυμμάζευτα προσπάθησε χτες ο Πορτοσάλτε στον «ΣΚΑΪ», μετά τον χαρακτηρισμό «πατσαβούρα» που ξεστόμισε για την Παλαιστινιακή σημαία. Παρουσίασε μάλιστα τον εαυτό του ως θύμα (!) και διαμαρτυρήθηκε ότι επιχειρείται «δολοφονία χαρακτήρα» σε βάρος του. Κανένα «λάθος» δεν έκανε ο τηλεκήρυκας του «ΣΚΑΪ», ούτε τον πρόδωσε η γλώσσα του. Τόσο αυτός όσο και τα αφεντικά που ...διακονεί, είναι γνωστοί για την αισχρή υπεράσπιση του κράτους - δολοφόνου από τη μια και τη συκοφάντηση του αγώνα που δίνει ο λαός της Παλαιστίνης από την άλλη, ενώ όποιος απαξιώνει και λοιδορεί τη μαζική αλληλεγγύη του ελληνικού λαού στον παλαιστινιακό έχει εισιτήριο διαρκείας στις εκπομπές του σταθμού. Μια συνηθισμένη μέρα ήταν λοιπόν για τον Πορτοσάλτε όταν χαρακτήρισε «πατσαβούρα» την Παλαιστινιακή σημαία. Γιατί έτσι αντιλαμβάνεται έναν ολόκληρο λαό που ζει υπό ισραηλινή κατοχή, υφίσταται γενοκτονία και πεθαίνει από λιμό στη σύγχρονη Γκουέρνικα της Γάζας. Οι κάθε είδους «Πορτοσάλτες» ξεπλένουν το Ισραήλ και τις θηριωδίες που διαπράττει μαζί με τους συμμάχους του ΗΠΑ - ΕΕ. Γι' αυτό ο λαός, που στέκεται στη σωστή πλευρά, τους έχει βάλει εκεί που τους αξίζει: Στον απόπατο της Ιστορίας.