Βεβαίως, όλες αυτές οι τοποθετήσεις δεν έπεσαν από τον ουρανό. Εχουν ως «μπούσουλα» την πολιτική της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών στο Μεταναστευτικό, που γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστική, στη σκιά της «κανονικότητας» των πολέμων και των οικονομικών κρίσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια μέρα που η κυβέρνηση έφερνε στη Βουλή τη δουλεμπορική συμφωνία με την Αίγυπτο, ο πρωθυπουργός εγκαινίαζε κέντρο του ΟΟΣΑ στην Κρήτη για να μελετήσει τη «δυναμική της μετανάστευσης», αφού «τα δεδομένα του Οργανισμού δείχνουν ότι οι μετανάστες συνεισφέρουν περισσότερο στους φόρους και στις κοινωνικές εισφορές από ό,τι λαμβάνουν σε ατομικά επιδόματα». Ολα αυτά στη λογική του «κόστους - οφέλους», με θύματα πάντα τους εργαζόμενους, Ελληνες και ξένους. Απέναντι στέκεται μόνο το ΚΚΕ, που πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στην εμπλοκή, απέναντι στην απάνθρωπη πολιτική της ΕΕ και όλων διαδοχικά των κυβερνήσεων που την υλοποιούν. Εκεί έχουν συμφέρον να ακουμπήσουν οι μετανάστες, στον κοινό αγώνα με τους Ελληνες εργάτες.

«Είμαστε μόλις 12 Ιανουαρίου και έχουμε ήδη τη Βραζιλία, το Περού, τη Βολιβία, την Κολομβία, το Ηνωμένο Βασίλειο, όλα για διαφορετικούς λόγους, αλλά με πολύ σαφείς κοινωνικές εντάσεις», δήλωσε τις προάλλες η επικεφαλής του ΔΝΤ, περιγράφοντας την ανησυχία που επικρατεί στα ενδότερα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, στη σκιά του υψηλού πληθωρισμού και της διαφαινόμενης νέας ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία. Η ίδια άλλωστε προβλέπει ότι η οικονομική επιβράδυνση αναμένεται να είναι πιο σοβαρή το 2023 από ό,τι εκτιμούσε το Ταμείο τον Οκτώβρη, προετοιμάζοντας το έδαφος να πληρώσει ξανά ο λαός με απολύσεις αλλά και κλιμάκωση της επίθεσης σε μισθούς και δικαιώματα. Οι κινητοποιήσεις βέβαια στη Βραζιλία, αν και αποτυπώνουν έντονα την ενδοαστική διαπάλη σε μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, μέλος των BRICS, σε συνθήκες κλιμάκωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, δεν μπορούν να μπουν στο ίδιο τσουβάλι με τους χιλιάδες απεργούς στη Βρετανία, στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στη Γερμανία και στις άλλες χώρες, οι οποίοι διεκδικούν καλύτερες Συμβάσεις και μισθούς, μέτρα για να προφυλάξουν το εισόδημά τους από τον πληθωρισμό, αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Και αν η ανησυχία του ΔΝΤ, των κυβερνήσεων και των άλλων οργανισμών του κεφαλαίου μεγαλώνει μπροστά στο ενδεχόμενο να «πυκνώσουν» τέτοιοι αγώνες, ο λαός πρέπει να αισιοδοξεί και να παλεύει διπλά με αυτόν ακριβώς τον στόχο. Γιατί στην Ελλάδα και παντού είναι ελπιδοφόρο μήνυμα να ανησυχούν για τις διεκδικήσεις του λαού και για τη σταθερότητά τους αυτοί που τον εκμεταλλεύονται.

Από τη μια γεμίζουν τα νοσοκομεία με ενήλικες και παιδιά που νοσούν από διάφορες ιώσεις και από την άλλη η κυβέρνηση φροντίζει με κάθε τρόπο να κρύβει τον κορονοϊό κάτω από το χαλί, σημαίνοντας «λήξη συναγερμού» σε όλα τα επίπεδα σε ό,τι αφορά την πανδημία. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι τα self και rapid tests που πουλιούνται από τα φαρμακεία και τα ιδιωτικά διαγνωστικά θα υπάγονται πλέον σε ΦΠΑ 6%, αντί για μηδενικό όπως ίσχυε μέχρι το τέλος του 2022. Και τότε, βέβαια, το κράτος αρνιόταν πεισματικά να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα για τακτικά και δωρεάν τεστ, ως βασικό μέτρο πρόληψης και περιορισμού της διασποράς, στέλνοντας χιλιάδες πελατεία στα ιδιωτικά διαγνωστικά και στα φαρμακεία, με άλλοθι μάλιστα ότι στην τιμή των τεστ δεν χρεώνεται ΦΠΑ. Από 1/1/2023 τα λαϊκά νοικοκυριά, κυρίως όσα έχουν παιδιά εκτεθειμένα στις ιώσεις, θα αναγκάζονται να πληρώνουν ακριβότερα τα τεστ, τα οποία - σημειωτέον - είναι απαραίτητα όχι μόνο για τη διάγνωση του κορονοϊού, αλλά και για τον αποκλεισμό της υποψίας ότι μπορεί κάποιος να πάσχει από COVID όταν έχει συμπτώματα γρίπης. Στην «τούρλα» των χειμωνιάτικων ιώσεων, λοιπόν, το κράτος όχι μόνο δεν εξασφαλίζει δωρεάν τεστ για όλους, σε συνδυασμό με άλλα αναγκαία μέτρα προστασίας, αλλά χαρατσώνει κι από πάνω τον λαό με ΦΠΑ, προσδοκώντας να εξαργυρώσει σε αύξηση των κρατικών εσόδων τη δικαιολογημένη ανησυχία για την έξαρση των ιώσεων.