«Μνημόνιο συναντίληψης» του Λιμενικού με την Ακτοφυλακή των ΗΠΑ - μεταξύ άλλων - για νηοψίες σε πλοία, κατά μήκος των θαλάσσιων διαύλων, όπου «βράζουν» οι ανταγωνισμοί. Ασκήσεις με καταλήψεις πλοίων ενάντια σε «απείθαρχους ναυτεργάτες» και εγκαίνια πεδίου ασκήσεων «σε κατοικημένες περιοχές», ολοφάνερα ενάντια στον «εχθρό λαό». Μαθήματα «ενάντια στην παραπληροφόρηση» σε πανεπιστήμια από την αμερικάνικη πρεσβεία, τη «μανούλα» δηλαδή στην παραπληροφόρηση και στα fake news που συνοδεύουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα «στιγμιότυπα» των τελευταίων ημερών, αρκετά για να φανεί ότι το αμερικάνικο «προπύργιο» στην περιοχή δεν έχει για «βάθρα» του μόνο τις στρατιωτικές υποδομές, αλλά «επεκτείνεται» σε όλα τα μήκη και πλάτη του κρατικού μηχανισμού, για την ολόπλευρη στήριξη των σχεδιασμών της αμερικανοΝΑΤΟικής συμμαχίας απέναντι στους ανταγωνιστές της. Η βρώμικη αυτή δουλειά φέρει τη σφραγίδα της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, που εγκαινίασε τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ, πλευρές του οποίου είναι και όλα όσα υλοποιούνται σήμερα. Για τον λαό, όμως, όλα αυτά μεταφράζονται σε νέους μεγάλους κινδύνους και ένταση της καταστολής, που όπως έχει αποδειχθεί πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Κι αυτός είναι άλλος ένας σοβαρός λόγος ώστε οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, οι νέοι, μέσα από τον συλλογικό αγώνα, να μην αφήσουν ούτε σπιθαμή περιθώριο, να «βάλουν δύσκολα» στα επικίνδυνα σχέδια, να απαιτήσουν την απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Η ...αποκαθήλωση γνωστού παρουσιαστή τηλεοπτικών εκπομπών, μετά την αποκάλυψη ότι δημοσιοποίησε «κατά συρροή» βίντεο και φωτογραφίες της πρώην συντρόφου του στο διαδίκτυο, βρίσκεται ψηλά στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών. Η απαράδεκτη ανάρτηση προσωπικών, ιδιωτικών στιγμών γυναικών στο διαδίκτυο, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, συχνά από τους νυν ή πρώην συντρόφους τους, έχει πάρει μια θέση ανάμεσα στην πολύμορφη βία που εκδηλώνεται σε βάρος τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διαρροή των προσωπικών τους δεδομένων γίνεται εργαλείο εκβιασμών στο πλαίσιο κακοποιητικών σχέσεων, όπλο «εκδίκησης» εκ μέρους πρώην συντρόφων. Το φαινόμενο, δυστυχώς, δεν είναι καινούριο. Ανάλογες περιπτώσεις έχουν βρεθεί στο επίκεντρο και στο παρελθόν με τραγικό τρόπο. Οπως το 2016, όταν μια 22χρονη φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη είχε βάλει τέρμα στη ζωή της, αφότου έπεσε θύμα εκβιασμών, με την απειλή της δημοσιοποίησης προσωπικών της φωτογραφιών. Η συζήτηση όμως που ξετυλίγεται τις τελευταίες μέρες, συνεχίζει να αφήνει στο σκοτάδι το πραγματικό κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο τέτοιων επαναλαμβανόμενων φαινομένων, τις πραγματικές αιτίες που ευθύνονται για την υποτίμηση της προσωπικότητας της γυναίκας, την αντιμετώπισή της ως σεξουαλικού «λάφυρου», αλλά και τις νέες μορφές βίας και κακοποίησης, όπως αυτή της λεγόμενης «εκδικητικής πορνογραφίας». Οπως μένουν έξω από το κάδρο η σαπίλα του συστήματος και οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τους επίσημους και ανεπίσημους ψηφιακούς «οίκους ανοχής», όπου δίπλα στη «νόμιμη» πορνογραφία «πουλιούνται» και βίντεο εκδικητικού πορνό, πορνογραφικό υλικό με ανηλίκους, σκηνές βιασμών γυναικών.

Αφού πρώτα με τον νόμο Χατζηδάκη η κυβέρνηση διέλυσε ολοκληρωτικά το 8ωρο, θεσμοθέτησε δύο επιπλέον ώρες εργασίας και μάλιστα χωρίς αμοιβή, έκανε λάστιχο τη ζωή των εργαζομένων, αύξησε τις ώρες υπερωριακής απασχόλησης, που κι αυτές έγιναν πιο φθηνές, κατάργησε την υποχρέωση των εργοδοτών να δηλώνουν εκ των προτέρων την υπερεργασία, εξασφαλίζοντας διά νόμου το κλέψιμο του μισθού και την ασυδοσία, τώρα έρχεται προκλητικά να διαφημίσει τον «ψηφιακό μετασχηματισμό της αγοράς εργασίας», που όπως έλεγε χτες ο αρμόδιος υπουργός, έχει στόχο «την αποτελεσματική αντιμετώπιση της "μαύρης" και της υποδηλωμένης εργασίας». Πρόκειται για ωμή κοροϊδία σε βάρος εκατομμυρίων μισθωτών, που συμπληρώνεται από τις ανακοινώσεις για την πιλοτική λειτουργία του «myErgani» και την ψηφιακή κάρτα που θα ακολουθήσει τους επόμενους μήνες. Ο ισχυρισμός ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν «εγγύηση για την τήρηση του ωραρίου και των υπερωριών του» είναι φούμαρα. Αλήθεια, τι θα ελέγχουν οι εργαζόμενοι; Το 8ωρο που κατάργησε ο νόμος Χατζηδάκη; `Η την υπερεργασία που δεν θα δηλώνεται έτσι και αλλιώς; Και πόσο εύκολο είναι για έναν εργαζόμενο να καταγγείλει τις παρανομίες της εργοδοσίας, όταν έξω από τις πύλες των επιχειρήσεων ένα εκατομμύριο άνεργοι αξιοποιούνται ως «απειλή» από την εργοδοσία, και όταν με τον ίδιο νόμο η συνδικαλιστική δράση μέσα στους χώρους δουλειάς τίθεται υπό διωγμό; Ο λαός μας το λέει κι αλλιώς: «Να σε κάψω Γιάννη... να σ' αλείψω λάδι»! Αλλά είναι βαθιά γελασμένοι αν περιμένουν ότι με τέτοια ...ψηφιακά καθρεφτάκια θα καταφέρουν να εξωραΐσουν την άγρια εκμετάλλευση και να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους.